นิทาน เรื่อง "พญานาค"

ไม่มีกั๊กค่ะ...พระธิดา

แต่จำไม่ได้มากกว่าคะ แต่จำได้ตอนฝันครั้งสุดท้าย หุหุ แต่ไม่รู้จะเกี่ยว กะ ปยานาค หรือ ป่าว

 

สวัสดีครับ ท่านประธาน คุณนุค คุณมิค คุณแหมบศรี คุณบัวมรกต และทุกๆท่านครับ สำหรับท่านที่จะเดินทาง ก่อนจะขึ้นรถไปเที่ยว โปรดตรวจสอบ น้ำมัน น้ำกลั่น ลมยาง ด้วยนะครับ เห็นนั่งกันหลายคน

 

นิทานล่ะคะ...นิทาน...นิทาน...นิ+ทาน

 

ไปนอนกลางวันมาค่ะ กินอิ่มแล้วนอน สดชื่น แจ่มใส
ขนมที่กินปลาคายทิ้งด้วยค่ะ รสชาติไม่อร่อยเลย
คล้ายๆขนมต้มที่เอาไปทอดจนเกือบไหม้
อาจจะกินอิ่มเกิน จึงหลับฝันไป;k06

 

เล่ามาซะดีๆ ที่อุ๊บอิ๊บไว้ อย่ามัวเช็คเรตติ้ง เค้ารออ่านอยู่นะ...ตะเอง

 

ความรู้สึกบอกว่า ผู้หญิงสองคนนั้นเค้ามาดีนะคะ
เราเรียกเค้าว่าพี่แอร์ ทั้งๆที่ไม่เคยรู้จักเลย
ไม่รู้จะเชื่อได้รึเปล่านะคะ เพราะมันแค่ฝัน
ในครั้งนี้ถือเป็นประสบการณ์ที่ดี
................................................

ก่อนหน้าที่ยังไม่ได้แยกกายออกจากจิต
จะฝันแปลกๆๆ เช่น ฝันว่ากุมารทองขอมาอยู่ด้วย
ฝันถึงเรื่องราวย้อนอดีต
คำมั่นสัญา ฝันว่ามีคนมาเสพมีอะไรกันในฝัน ดูดพลังชีวิตเรา

.................................................

หลังจากเข้าฌานตามลำดับ เกิดปีติอย่างมาก
สามารถอยู่ในกายตนเอง ไม่ส่งจิตออกนอก
ได้ปลดปล่อยวิญญาณบรรพบุรุษที่มาแฝงร่างเรา
ความฝันก็ล้วนเป็นไปในทางที่ดีขึ้น
สงบ และผ่อนคลาย

 

นิทาน :cool: นิทาน :cool: นิทาน

 

ผมสั้นค่ะ แต่เราไม่เคยรู้จักกันมาก่อน

 

สวัสดีค่ะ:z6

 

ยินดีด้วยนะคะ กับความก้าวหน้าในทางธรรม

 

ใช่คุณแหมบศรีหรือเปล่าเอ่ย???

 

ขอบคุณค่ะ
ไม่แน่ใจว่าจะใช่คุณแหมบค่ะ

 

ไม่ใช่แล้วค่ะ เพราะแหมบผมยาวว ผิวสองสี

 

คงไม่ใช่เราหรอก เพราะเมื่อคืนก็ไปหลายที่เหมือนกันแต่จำไม่ได้ จำได้ตอนจะตื่นว่ายืนคุยอยู่ที่บ้านน้องชาย ซื้อราวบันไดไม้สักไปให้เค้า เค้ากำลังตกแต่งบ้านอยู่ และเราก็ผมยาว รูปร่างกำลังดี (เข้าข้างตัวเองนีสนึง ออกแนวหลงตัวเอง)

 

คนนึงผมยาว อีกคนผมสั้นค่ะ แต่อาจจะไม่มีสาระอะไรค่ะ

 

ใช่พี่รึเปล่า ค่ะ บังเอิญ ผมสั้นแล้วก็ขึ้นรถด้วยค่ะ

แต่นึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้บอกเฮีย เลยขอลงมาบอกเฮีย

แอบชิ่งเลยไม่ไปด้วยน่ะ......

 

ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ ตั้งแต่เกิดมาเพิ่งเห็นผู้หญิงสองคนนี้ เป็นครั้งแรก

 

คราบบบบบคุณนุคครับ...มีคนคนหนึ่ง(อิอิอิ)เล่าให้ผมฟังว่า กาลครั้งหนึ่งเมื่อยี่สิบปีที่แล้ว มีการก่อสร้างออฟฟิต ใช้เป็นสำนักงาน พร้อมบ้านพักคนงานของบริษัทๆหนึ่ง สถานที่ก่อสร้างนั้นอยู่ย่านธุรกิจของกรุงเทพใกล้ๆฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยา แรกเริ่มผู้เล่า ได้ไปตรวจสอบสถานที่ ซึ่งเป็นที่รกร้างว่างเปล่า มีหนองน้ำเล็กๆ แต่น้ำใสมากๆต้นจามจุรีรายล้อม มีศาลเจ้าเก่าๆอยู่โคนต้นจามจุรี ปลาเยอะมากๆ รู้สึกเย็นสบายเมื่อยืนอยู่ริมหนองน้ำนั้น
ผู้เล่า นั่งลงข้างๆหนองน้ำลมพัดเอื่อยๆสบายๆ เผลองีบไปนิดทั้งที่ยังลืมตา ปลาช่อนตัวโตเท่าขวดโค้กลิตร โผล่ขึ้นมาหายใจเอาอากาศ แล้วมีเสียงเป็นภาษามนุษย์ว่า ท่านผู้มีอำนาจขออย่าถมบ้านพวกเราเลยนะเหลือไว้สักนิดก็ยังดีพอได้หายใจ ผู้เล่า ยิ้มแล้วพยักหน้า ปลาก็ดำน้ำกลับลงไป พอดีลูกน้องตะโกนเรียกหา เลยกลับ เมื่อเริ่มก่อสร้างผู้เล่าสั่งคนงานก่อสร้างว่าอย่าจับปลาในหนองน้ำนั้นโดยเด็ดขาดและห้ามแตะศาลเจ้าเก่าๆนั้นด้วย ให้ทราบโดยทั่วกัน เริ่มงานก่อสร้าง ลุล่วงเสร็จเรียบร้อยด้วยดีคนวานส่วนใหญ่แยกย้ายไปทำที่อื่น ชุดใหม่เข้ามา ทาสีภายนอกภายในตบแต่ง ผู้เล่าก็ไม่ได้เอะใจ คิดว่าคงบอกต่อๆกันถึงข้อห้าม ปรากฏว่าช่างสีไปตัดต้นไม้รอบๆศาลและจับปลาในหนองน้ำมารับทานแกล้มเหล้า เสียชีวิตไปสองคน คนแรกนอนไม่ตื่น อีกคนหัวชนนั่งร้านไม้ไผ่ เลือดออกนิดๆ กลางคืนมาตายอีก..เมื่อการก่อสร้างเสร็จเรียบร้อย ทำการเปิดสำนักงาน คืนนั้นฝนตกหนักมาก ผู้เล่าต้องมาดูกลั่วว่ามีที่ไหนที่น้ำรั่วหรือซึมบ้าง
น่าแปลกใจ ลานจอดรถกว้างมาก น้ำทั่วลานจอดรถและตามถนน ไหลเข้าไปใต้สำนักงาน เยอะมากๆแต่ไม่เคยเต็มเลยจนถึงทุกวันนี้ เมื่อปี่ที่แล้ว2554หน้าเข้าพรรษา ผู้เล่ามาทำงานแต่เช้า (กลางคืนฝนตก) ได้พบงูตัวนึง สวยงามมากเป็นพิเศษ สีผิวม่วงอมน้ำเงินมันแวววาว ตัวเท่าขลุ่ย ยาวสองฟุตเห็นจะได้ หันหน้าจะเลื้อยเข้าไปทางรูน้ำใต้สำนักงาน แต่คล้ายๆจะรอบอกไรบางอย่างแก่ผู้เล่า..ผู้เล่านั่งลงข้างข้างๆเพื่อจะยลโฉม..แล้วนึกพูดในใจว่า

 

โห...มิกจะเอาฮาไปถึงไหนเนี่ย 55555 :cool:

 

อื๊อ...มันขัดที่ใจอีกแล้วอ่ะ อย่าเว้นวรรคจิ