นิทาน เรื่อง "พญานาค"

แล้วใครคือสุลักขนาคนเก่งคะอยาก
เห็นหน้างามๆ ค่ะ

 

ทำไงคะคุณกุล สอนเรามั่งดิ เรายังทำมะเป็นเลย

 

โห..ศิษย์พี่หลายทางเลือกเหลือเกิน..งั๊นน้องตั้งหลักก่อนค่ะ..
แล้วยังไงน้องจะโพสต์บอกหรืออาจโทรไปก็ได้ค่ะ..
เขาขุนพนาม น่าไปมากๆค่ะตอนนี้เขาสร้างอนุเสารวรีย์ปู่ตาก ทรงม้า สวยงามมากๆๆ:cool::cool:

 

เดอะก๊ง..ไม่ใช่เดอะแก๊งค์ ..
คาดว่า คุณวิไล น่ะค่ะ :cool:

 

:cool:
:cool:
Wow ได้พบสาวงามจากแดนฟ้าอีกคนแว้ว

 

กดตรงปุ่มเครื่องหมายบวกแล้วจะขึ้นสีส้มและก็กดปุ่มอ้างอิงข้อความค่ะ
เล่นเนตเป็นแต่ลูกเล่นเยอะๆนี่ตามไม่ทันโลว์เทคค่ะ

 

เอ่อ..คุณพลอยอัปสรไม่มาเหรอคะ..จู่ๆคะรุทาก็คิดถึงค่ะ..:cool:

 

ศิษย์พี่ กับศิษย์น้อง ไปเรียนวิชา ? ที่ไหน ? อาจารย์ ? รีบชี้แจง มาในบัดดล...อิอิ ก่อนที่ศิษย์พี่จะไปทำงานบนฟ้า..
ฮ่า..ฮ่า ศิษย์น้อง คิดจะบินหนีศิษย์พี่ เหรอ..จ๊า... มามะ มาให้จับซะดีดี..อิอิ ...(ฝากไว้ก่อนนะ..โอฬาร)..ขอให้ชาวเมืองคุรุวาโร สุขกาย สบายใจ นอนหลับฝันดี ทุกทุกคนนะจ๊ะ..ดาว*

 

ฟังนิทานก่อนนอนกันดีกว่านะ...ราตรีสวัสดิ์ครับทุกคน :cool:

โกมาลิกะนาคราช ตอนที่ ๔ "อดีตกาลนานมา"​

ขึ้น ๑๔ ค่ำ เดือน ๑๒ วิวาห์หวานสุขชื่น
ดารดาษดูดดื่มรื่น สุขสม บรมศรี
วิวาห์มหามงคล นฤนาทอธิบดินทร์
เอกองค์อมรินทร์ ราชาธิราชเจ้าร่วม โมทนา

มหรสพอึกทึกดัง กังวานกึกก้อง
๗ ทิวาราตรีก้อง เกรียงไกร เกริกฟ้า
มหาบรมวงค์องค์จักรเจ้า พร้อมพระธิดา
สงน้ำสังข์ ทักษิณาณุวัตร ราชประเพณี​

พระธิดาศรีสุวรรณาประดับพระองค์ด้วยมหาลดาอาภรณ์อันเลิศ โกมาลิกะจำแลงกายเป็นหญิงรับใช้อยู่เคียงข้างพระราชธิดา(ทำรัศมีของตนให้เศร้าหมองแล้วด้วยฤทธิ์ธานุภาพตบะเดชะแห่งพญานาคี )อยู่ถวายงานรับใช้ประดับตกแต่งพระองค์ให้ดูสวยงามสง่ายิ่ง
ดำเนินจูงพระราชธิดาศรีสุวรรณาออกสู่ท้องพระโรง ในมหาปราสาทราชวังยุคนธระ...ท่ามกล่างเหล่าพระประยูรญาติทั้งสองฝ่าย ครั้งนั้นมหาพราหมณ์ปุโรหิตผู้มีอายุทำพิธีบวงสรวงประกาศเชิญชุมนุมเทวดา ลั้นฆ้องชัยมงคลกังวานเกียรติกึกก้องอยู่...
เมื่อดอกไม้ทิพย์กำลังล่วงหล่น ลงสู่ท้องพระโรง พลันปรากฎลำแสงสว่างจากนภากาศ หลายลำพุ่งลงมาสู่สถานที่เฉพาะหน้า ในปราสาทพระมหาราชวังนั้น....องค์อัมรินทร์เทวาธิราชเจ้าพร้อมด้วยท้าวจตุโลกบาลทั้งสี่ พาเหล่าบริวารเทวบุตรเทวนารีทั้งหลาย
มาร่วมโมทนา งานมหามงคลอภิเสกสมรสนั้น ขณะกำลังประสิทธิ์ประสาทพรถวายแด่ทั้งสองพระองค์อยู่...คนรับใช้จำแลงผู้อันกุศลจิตครอบงำแล้วเงยหน้าขึ้นสบพักรต์พระมหาบรมจักรพรรดิ!พลันฤทธิ์ธานุภาพจำแลงของตนเองก็เสื้อมลงในบัดดล!
"ดั่งต้องมนต์สะกด เกิดหลงลืมสติขาดไปชั่วขณะหนึ่ง!"ร่างอันเขื่องมีลำตัวขนดเท่าลำตาล!หงอนแดงฉาน เปล่งรัศมีสว่างไสวใสดุจแสงดาวประกายเพชร !นางบังเกิดปีติโสมนัสในจิตยิ่งนัก น้ำตาไหลอาบแก้มทั้งสองข้าง ยืนขึ้นอธิษฐานจิตกล่าวสดุดีถวายพระพรชัยมงคล...
(นัยว่าเพราะต้องพระมหาปุริสลักษณะในองค์พระเจ้าบรมจักรพรรดิ...ชะรอยพระองค์ท่านคงเป็นหน่อเนื้อพุทธรางกูล ปรารถนาเป็นพระพุทธเจ้าพระองค์ใดพระองค์หนึ่งเป็นแน่แท้!)

ปรากฎการณ์นี้ อยู่ในสายตาแห่งปวงเทพเทวาทั้งหลาย...ไม่เป็นสาธารณะแก่บุคคลธรรมดาโดยทั่วไปจะพึงเห็นนางได้(เพราะรัศมีแห่งองค์อัมรินทร์เทวาธิราชเจ้านั้นสว่างไสว่เกินกว่าแสงสว่างจากทวยเทพเทวาใด ในมณฑลสถานแห่งนี้จะเทียบได้)
พระเจ้าบรมจักรพรรดิ และพระธิดา ทอดพระเนตเห็นนางในอัตภาพเดิมของตนแล้ว มีรอยยิ้มเอิบอิ่มใจชื่นชมในความจงรักภัคดี ให้นึกเมตตาเอ็นดูนางเป็นกำลัง มีความรู้สึกดุจพ่อแม่รักลูกก็ปานกัน

เป็นธรรมดาของผู้บำเพ็ญบารมีทั้งหลายต้องมีมารเป็นเครื่องทดสอบ...ไม่เว้นแม้แต่นางโกมาลิกะเองก็ตาม ยิ่งเป็นผู้ที่ปราถนาบรรลุธรรมในสำนักแห่งพระบรมศาสดาองค์ประทีปแก้วชินสีห์ก็ยิ่งแล้ว บททดสอบจะยิ่งหนักมากเป็นร้อยเท่าพันทวี!
ในขณะนั้นเอง...บุตรแห่งท้าวจตุโลกบาลทั้งสี่เห็นนางแล้ว บังเกิดความกำหนัด ใคร่อยากจะนำนางมาเป็นพระสนม จำอดกลั้นเวทนานั้นไว้รอจนกว่างานถวายพระพรชัยมงคลจะสิ้นสุดลง...ครั้งนั้น

"พญากุมพีสุรสีหนาท"จ้องมองดูนางโกมาลิกะ ดุจพญาราชสีห์จ้องมองดูเนื้อมัสมั่นทราย!
"พญาวิกาฬปักษ์สี"จ้องมองดูนางโกมาลิกะ ดุจพญาอินทรีย์มองดูกระต่ายน้อย!
"พญาทัตตะระสา"จ้องมองดูนางโกมาลิกะ ดุจคนเดินทางไกลในที่กันดารกระหายน้ำ!
"พญาเอรยานะ"จ้องมองดูนางโกมาลิกะ ดุจพี่ชายมองดูน้องสาว!

"งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกลา"หลังจากพระเจ้ามหาจักรพรรดิ์พาพระธิดาศรีสุวรรณาเสด็จเข้าสู่ที่ประทับส่วนพระองค์แล้ว เหล่าทวยเทพเทวาทั้งหลายต่างกลับคืนสู่เคหสถานวิมานของตนก่อนเป็นพวกแรก ส่วนนางโกมาลิกะนั้น หลังจากถวายพระพรลาเสร็จ
อยู่รอจนมหาชนบางตา นางมองทอดสายตาขึ้นไปบนยอดเขา ยุคนธร เบื้องหลังพระบรมมหาราชวังนั้น พลันสัญญาเก่าแต่ครั้งอดีตชาติก็พร่างพลูขึ้น!

"พ่อจ้า!"เสียงนางเครือด้วยน้ำตา...นานเท่าไหร่แล้วนะ ที่เราจากสถานที่แห่งนี้มา หมู่บ้านชนบทเชิงเขาเมืองยุคนธรแห่งนี้เอง นางเคยได้อยู่อาศัยพักพิงมาก่อนแต่ครั้งปางบรรพ์...
กระท่อมน้อยริมฝั่งแม่น้ำคงคา!นางอุทานแล้ว ออกเดินค้นหาสถานที่แห่งนั้นทันที...
บัดนี้เค้าโครงหมู่บ้านสถานที่เดิมไม่มีเหลืออยู่แล้ว คงเปลี่ยนแปลงไปตามยุคสมัย มองเห็นแต่ราวป่า สลับท้องทุ่งนา ไอดินกลิ่นฟ้าลอยผ่านมากระทบผัสสะบางเบา...
นางยืนรำพึงนึกถึงเรื่องราวในอดีตกาลครั้งเก่าที่ผ่านมานานแสนนาน ด้วยความเหงาเดียวดาย...พ่อจ้า!หนูคิดถึงพอ ค่ะ

​

 

ขอบคุณค่ะ แล้วจะลองดูนะคะ ปกติเป็นคนไม่มีลูกเล่นค่ะ มีแต่เล่น....อย่างอื่น

 

ทำไมนิทานต้องมีแต่เรื่องเศร้าด้วยล่ะ มะอยากร้องไห้นะ

แต่ก็ขอบคุณท่านกวีเทพ ที่นำนิทานก่อนนอนมาฝาก งานนี้ได้ใจนาคีไปเต็มๆ เลยค่ะ

 

วันนี้ง่วงนอนเร็วจังเลย คงเพราะใช้พลังงานไปเยอะ
ขอตัวก่อนนะคะ ต้องไปสวดมนต์นั่งสมาธิอีก (จะได้นั่งหรือนอนยังไม่รู้เลย)
แต่น่าจะนอนสมาธิมากกว่านะ
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ พรุ่งนี้จะมาอ่านต่อนะคะ

แล้วพบกันใหมุ่พรุ่งนี้ค่ะ คุณkulthida, คุณsaladinpom, ท่านหน่อนรคุณ, คุณ samarin_140, คุณกะทิจันทร์ และธิดาพญานาค mukmik จ้ะ

 

ดีใจที่คิดถึงนะคะ. วันนี้ได้อ่านเรื่องมณีเพชร และอีกหลายๆเรื่องดีจังค่ะ
คิดถึงบ่อยๆ นะคะ. ช่วงนี้เหงาๆ:'(

 

อดใจรอ สัก ระยะ ยาวววววววววววววววววววววว นะคะ พี่มิกขาาาาาา

น้องไม่มีเวลาว่างเลยคะ ตอนนี้ก็โดนเนรเทศ อิอิ ย้ายออกมาอยู่บ้านสวน

ไม่ได้ไปนอนบ้านเลยคะ ได้แต่ฝันไปเรื่อยเปื่อย แหะๆ กับเจอเหตุการณ์แปลกๆ


ขอชะแว๊บอ่านนิทานต่อก่อนนะคะไม่ได้มาหลายวัน ตามมะทันเลย คิคิ

 

คิดถึงจ้า...ไม่รู้ทำไม..สบายดีนะคะ

 

หวัดดีค่ะ น้องปลากระป๋อง เมื่อคืนหลับสบายดีมั้ยคะ
มีเรื่องราวมาเล่าสู่กันฟังบ้างหรือเปล่าเอ่ย

 

สวัสดีตอนเช้าๆๆๆๆ จ้ะ ธิดาพญานาค
ชาร์ตแบตอยู่เหรอจ๊ะ ไ่ม่ทักไม่ทายหรือจำไม่ได้ว่าชั้นชื่อ..สมุนา

วันนี้อารมณ์ดีมากๆ เลย ย้อนไปอ่านพางคีมา ยังคงความขำปลิ้นเหมือนเดิมเลย
เอ๊ะ..แล้ววันนี้จะมาหาดราก้อนบอลกันอีกมั้ยเนี่ย
เราน่าจะเปิดบริษัท "ตามล่าหารัก" กันเนอะ น่าจะเป็นธุรกิจที่ำทำเงินทีเดียว

 

เข้ามาเก็บซากแต่เช้าเลยหรอ คุณนุ๊ก อ่าอ่า

 

5555 ชอบอ่ะ
อารมณ์มันจะได้บรรเจิดตอนเช้าไง
เค้าบอกว่าถ้าวันไหนที่เราตื่นมาแล้วยิ้มหรืออารมณ์ดี
วันนั้นก็จะเป็นวันดีทั้งวันไงล่ะ เอาไปใช้ได้นะไม่สงวนลิขสิทธิ์

 

Good morning na ka หลับฝันดีกันไหมคะเมื่อคืนนี้บช