นิทาน เรื่อง "พญานาค"

พี่รั้ง เค้าทำไม่เป็นอ่ะ
อีกอย่าง...กลัวความจริง แล้วท่านกรเดชเนี่ย น่ากลัวป่ะ
กลัวว่า..พอรู้แล้วจะัรับไม่ได้ ทำไงดีเนี่ย...ติ๊กต่อกๆ
ขอปรึกษาตัวเองอีกทีก่อน

 

คุงคู มาถ้ำนี้ทีไร ถ้ารบทุกที...ซินะ
ชักดาบออกมาเลยดีก่า อย่ามาท้าทายให้เสียเวลา
ฟันกันไปเลยจะได้รู้ว่าเพลงดาบของใครจะแน่:cool:

 

อนุมัติ..โลด.ดดดดด
ฝากถามให้ด้วยนะจ๊ะ...
ท่านกรเดช..ก๊ะ..เกล็ดดาว เนี่ยะ..เกี่ยวข้องกันอ๊ะป่าว.ววว ชื่อช่างสัมพันธ์กันจริง ๆ

 

อีกอย่างนะ เค้ากลัวปยานาค เดี๋ยวมาเลื้อย อื๋ยยยย

 

แล้วอยากจะเป็นอะไรกับท่านกรเดชล่ะจ๊ะ
ให้เลือกระหว่างพระสนมกับนางกำนัล 555

 

สรุปว่า ที่เล่ามาทั้งหมดเนี่ย เป็นเรื่องจริงหรือเปล่าก็ยังไม่รู้
ที่แน่ๆ มันคือนิทาน เรื่อง พญานาค ค่าาาาาา 555 อย่าหลง คริคริ

 

ครูขอหักคะแนนนู๋..นะจ๊า.าาาาา

ครูสู้รบกับศัตรูหมู่กิเลสมาร ...ในตัวครูเองจ้า...บ่ไปกล้ารบกับไผ..

สำหรับนู๋..ครูไม่ชักดาบ.หรอกจ้ะ ต้องนี่เลย.. อิอิ

 

สงกะสัย.ยยย จะเป็นพี่น้องกันซะมากกว่า..

(ลืมหัวเราะ)...ฮ่า ฮ่า...

 

ปืนใหญ่โลกล้านปี เคยขัดลำกล้องบ้างหรือเปล่า
ดูๆ ก็ใหญ่ดี แต่ลูกปืนนี่ซิมีมั้ย ยิงออกมั้ย????
ไม่อยากจะคุยว่าเราก็ไม่เป็นสองรองใครหรอกนะ
เรื่องการสู้รบเนี่ย...แต่เราไม่ชอบการท้าทาย
ลงมือก่อนได้เปรียบ อิอิ:cool:

 

เฮ้อ!!! อย่ามาเป็นญาติกับคนใจร้ายอย่างเราเลย
ให้เราโดดเดี่ยวอย่างนี้ นั่นแหละดีแล้ว

 

งง...???..............

 

อย่าตัดทอนกำลังใจตนเอง.. พอไม่มีกำลังใจ ใจก็จะหมดกำลังตาม..

แล้วเมื่อนั้นความตั้งใจ..ที่จะช่วยเพื่อนมนุษย์..หล่ะ ..จะเป็นเช่นไร

วันนี้ขออนุญาต..ทักทาย สนทนา แค่นี้นะคะ..

ขอให้สบายกาย สบายใจ ทุกทุกคนค่ะ ....เกล็ดดาว

 

ขอบคุณนะคุงคู มันไม่ใช่เรื่องเศร้าใจอะไรเลย
เราอยากจะบอกว่ากำลังใจของเรายังอยู่เท่าเดิม
เหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง ไม่ได้ลดน้อยถอยลง
หน้าที่ก็คือหน้าที่ ปณิธานก็ต้องทำให้บรรลุ

เรามีความชัดเจนในตัวเองนะ
บางครั้งอาจดูเหมือนโลเล เหลาะแหละ
นั่นเป็นเพียงภาพลวงตา แต่ไม่ลวงใจใครนะ
เปลือกบางๆ แต่มีหลายชั้น ถึงจะหนาแค่ไหน
ก็ไม่แกร่งไปกว่าแก่นข้างในหรอก

 

สวัสดีทุกท่าน ทุกนามจ้า วันนี้ออกไปตะลอนข้างนอกมา เพิ่งกลับจ้ะ

 

มาช้าต้องทำโทษค่ะ เม้าท์มาซะดีๆ
รออ่านนิทานของจันทร์เทวีทั้งวันเลย
ถ้าไม่เล่ารับรองจะฮอลลลล จริงๆ ด้วยนะ:cool:

 

เมื่อคืนฝันได้มั่วตั้วจริงๆเลยเชียว สงสัยเป็นเพราะจิตตอนนอนสมาธิไม่ค่อยนิ่ง

ทำไม๊... ทำไมถึงไม่รู้สึกสบายๆเวลาต้องเอามือประสานกันตอนนอนสมาธิสักที ทำติดกันมา สองวันแล้วนะคะเนี่ย

เมื่อคืนจำได้ว่าหลับไปทั้งๆที่ยังเอามือประสานกัน รู้สึกตัวตื่นขึ้นมา มือและแขนมาอยู่แนบกายซะงั้น เราเอามือออกตอนไหนไม่รู้ตัวเลยค่ะ

สงสัยต้องพยายามใหม่ให้ดีกว่าเดิมจ้าาา

ไม่อยู่แค่ครึ่งวัน ต้องอ่านย้อนหลังตาเกือบแฉะเลย อิอิ:cool:

 

555 ฮิ้ววว ไม่อยากจะโวยเลยนะเนี่ย
ทำไม๊ทำไม เวลาเราฝันมั่ว ทุกคนก็ฝันมั่วตามไปด้วย
ไม่รู้สึกตัวเลยเหรอคะ สมาธิยังไม่ดีนะ

ที่นี่ฝนตกทุกคืนเลย เสียงน้ำฝนตกบนหลังคา
ดังทั้งคืน พี่ยังไ้ด้ยินเลย ฝันก็รู้ว่าฝัน
แต่ไม่ได้ตั้งชื่อเรื่อง ก็เลยลืมซะงั้น ฮาาา

สรุปว่าไม่อยากจำแล้วกัน ฝันแต่เรื่องของคนอื่น
ทีเรื่องของตัวเองดันไม่ฝัน น่าเบื่อจริงๆ

 

นั่นสินะเนี่ย... อิอิ ว่าแต่ เราตั้งชื่อเรื่องความฝันได้ด้วยเหรอคะพี่นุ๊ก

ฟ้ามุ่ยจะทำยังไงดีน๊าาา บางคืนสวดมนต์อยู่แล้วรู้สึกง่วงๆก็เคย พอนั่งสมาธิต่อรู้สึกจะนั่งได้สั้นมาก เหมือนพอตัวเองรู้ตัวว่าโงกแล้ว โงกอีกก็จะถอน มานอนสมาธิแทน พอนอนสมาธิ ก็เป็นแบบนี้เสียอีก:'(

แต่ก็จะสู้ต่อไปค่ะ:cool: มีอยู่แค่ครั้งเดียวที่เคยบอกพี่นุ๊กว่า นั่งสมาธิจนเปลี่ยนสี แล้วก็ไม่เคยอีกเลย

 

นิทานเรื่อง เจ้าแม่สองนาง

แม่น้ำโขงในประเทศไทยเป็นเส้นแบ่งเขตแดนของประเทศไทยและประเทศลาว โดยคนไทยและคนลาวมีความเชื่อเกี่ยวกับแม่น้ำโขงว่ามี “พญานาค” หรือ “งู” ขนาดใหญ่ที่มีฤทธิ์มากอาศัยอยู่ โดยเทพเจ้าทางน้ำที่ชาวบ้านลุ่มแม่น้ำโขงนับถือกันมากก็คือ “เจ้าแม่สองนาง” ซึ่งเชื่อกันว่าเป็น งู หรือ พญานาค 1 คู่

ตำนานของ “เจ้าแม่สองนาง” เล่าไว้ว่า เจ้าแม่สองนางเป็นลูกกษัตริย์อยู่ประเทศลาว องค์พี่ชื่อมัคชี องค์น้องชื่อศรีสุวรรณ พอบ้านเมืองเกิดสงคราม เจ้าแม่สองนางได้ขนสมบัติข้าวของเครื่องใช้ที่จำเป็น นั่งเรือพร้อมทหาร สนมบริวารที่เหลือล่องลงมาตามลำแม่น้ำโขง พอมาถึงท่าน้ำวัดหายโศกซึ่งในสมัยนั้นเป็นห้วยน้ำและไหลเชี่ยวแรงเป็นน้ำวน เรือของคณะเจ้าแม่สองนางจึงล่มลงกลางลำแม่น้ำโขง ทำให้คณะของเจ้าแม่สองนางเสียทั้งหมดชีวิต

ต่อมาวิญญาณเจ้าแม่สองนางได้มานิมิตเข้าฝันเจ้าอาวาสวัดหายโศกองค์แรกว่าให้ตั้งศาลเพียงตาให้ เพราะอยากอยู่ที่นี่ พอรุ่งเช้าเจ้าอาวาสจึงได้นำชาวบ้านมาทำศาลไม้ทรงไทย 2 หลังคู่กันที่ปากห้วย และชาวบ้านจึงเรียกชื่อว่า “ศาลเจ้าแม่สองนาง” ตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา

ศาลเจ้าแม่สองนางริมน้ำโขง

ในสมัยนั้นเจ้าแม่สองนางจะแปลงร่างเป็นงูหรืออพญานาค 2 ตน ถ้าวันไหนเหตุการณ์ไม่ปกติ จะปรากฏการณ์มีงูมาไล่ชาวบ้านให้ขึ้นจากน้ำโขง ถ้าชาวบ้านเห็นงูก็จะรู้ว่าเป็นเจ้าแม่สองนางได้มาบอกเหตุให้ขึ้นฝั่ง ถ้าคนไหนไม่เชื่อยังคงเล่นน้ำโขงอยู่ อีกไม่นานก็จะมีคนจมน้ำตายหรือหายไปกับสายน้ำโขง ดังนั้นชาวบ้านและผู้คนในละแวกนั้นจึงเชื่อและนับถือเจ้าแม่สองนางเป็นอย่างมาก

ทั้งคนไทยและคนลาวที่ทำมาหากินตามลำน้ำโขง จึงได้ตั้งศาลเจ้าแม่สองนางตามลำน้ำโขงตลอดสาย ก่อนจะเดินทางข้ามแม่น้ำโขง ก็จะร้องบอกเจ้าแม่สองนางให้รู้และช่วยปกป้องรักษาให้ปลอดภัยจากอันตรายต่างๆ จนกลายเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์คู่บ้านคู่เมืองของชาวจังหวัดหนองคายในปัจจุบัน

ต่อมาหลังจากบุญบั้งไฟเดือน 7 จะมีพิธีบวงสรวงเจ้าแม่สองนาง ในวันนั้นจะมีร่างทรงลงมาประทับร่างและจะมีการรำดาบ และถวายเครื่องเซ่นไหว้ต่างๆ โดยในปัจจุบัน “ศาลเจ้าแม่สองนาง” ตั้งอยู่ตามแถบลุ่มแม่น้ำโขง เช่น ที่วัดหายโศก ต.ในเมือง อ.เมือง จ.หนองคาย , อ.โพนพิสัย ที่ปากห้วยหลวง, ที่บ้านจอมนาง และที่ จ.บึงกาฬ หน้าโรงพยาบาลบึงกาฬ

ที่มา : Bloggang.com : jiwkung1 :

 

ในป่าหิมพานต์เป็นที่อยู่ของเทวดาชั้นกลาง เช่น ครุฑ ยักษ์ นาค คนธรรพ์ วิทยาธร และมีสัตว์อัศจรรย์หลายชนิด ซึ่งสัตว์ที่อยู่ตรงนี้สวยมาก เหมือนเป็นต้นตระกูลของสัตว์ ทั้งหลาย มีสัตว์รูปร่างพิสดารมากมาย เช่น กินนร กินนรี ติณณราชสีห์ กาฬราชสีห์ ปัณฑุราชสีห์ ไกรสรราชสีห์ คชสีห์ และมีต้นมักกะลีผล ซึ่งมีผลเป็นนารี เป็นที่หมายปองของเหล่าเทวดาหลายพวก เช่น วิทยาธร คนธรรพ์ ในป่าหิมพานต์ทั้งหลาย เป็นต้น

ต้นนารีผล หรือ มักกะลีผล นี้ จะขึ้นอยู่ท่ามกลางต้นไม้ต่างๆ จะขึ้นประปรายทั่วๆ ไป ไม่ได้ขึ้นเป็นหมู่ อยู่ในป่าหิมพานต์ รอบๆ เขาพระสุเมรุ ลำต้นนารีผลเป็นสีน้ำตาล ทอง สวยงามเป็นเงาระยิบระยับ ใบเป็นสีทองแพรวพราวสวยงาม ซึ่งถ้าอยู่ในภพนี้จะมีรัศมีเรืองรอง เมื่อใบตกถึงพื้นก็แวบหายไป ไม่ต้องรดน้ำ พรวนดิน ใส่ปุ๋ย และไม่ต้องตกแต่ง เมื่อถึงฤดูกาลนารีผลจะห้อยเต็มไปหมด ถ้าไม่ใช่ฤดูกาลจะเห็นแต่ใบ เมื่อถึงเวลาอันสมควรจึงจะออกดอกออกผล นารีผลปีหนึ่งออกดอกครั้งเดียว ครั้งละ 3 เดือน ตั้งแต่ตูมจนกระทั่งบาน 1 เดือน จากบานเป็นนารีผลอีก 1 เดือน ส่วนอีก 1 เดือน นารีผลช่วงสุกงอมหลุดจากขั้ว จึงจะนำไปใช้สอยได้ ซึ่งแต่ละผลก็หลุดไม่พร้อมกัน แต่มีช่วงระยะหลุดจากต้น 1 เดือน เมื่อหล่นลงมาแล้วอยู่ได้แค่ 7 วันสวรรค์ เท่ากับ 350 ปีในเมืองมนุษย์ เหล่าคนธรรพ์ วิทยาธร จะมาคอยแย่งชิงนารีผลในช่วงที่นารีผลสุกงอม

********************************

เอามาฝากให้อ่านเล่นๆ จ้ะ