นิทาน เรื่อง "พญานาค"

ปล่อยให้อยาก...แล้วจากไป...อีกแระ

 

ตอบข้อ 4 ค่ะว่าแต่ที่เคยตอบถูกยังไม่ได้รางวัลเลยนะคะท่านประธาน

 

ต้องให้ได้ยังงี้สิคะคุณกุล :cool:

 

ถามง่ายๆดีกว่า คำว่า บังหวนควัน เกี่ยวกับพญานาคอย่างไรครับ

 

ตอบข้อ๕ ครับ สัญญาทำนองว่าแผ่นดินไม่กลบหน้าจะไม่กลับมาเหยียบคำชะโนดอีก!
แต่เพลานี้คงถึงกาลอันควรแล้วกระมัง!

 

ข้อนี้ ไม่รู้จัก ค่ะ ท่านประธาน ...อย่าแว๊ปปปป นะคะ

ใช่ บั้งไฟ พญานาค มั๊ยค่ะ....

 

พ่นควันพิษ หรือ ใช้ฤทธิ์ของตนทำให้เกิดควัน ครับ :cool:

 

ทิพย์อักษรไม่รู้จัก พญานาคจะมีความสามารถอีกอย่างหนึ่ง สิ่งนั้นคือ การพ่นไฟครับ ถ้าโกรธจะพ่นไฟที่มีความร้อนอย่างรุนแรงครับ ปริมาณที่พ่นก็ไม่เท่ากัน แล้วแต่ฤทธิ์ของใคร บังหวนควันคือ จะพ่นควันที่มีไอร้อนออกมาครับ

 

เหมือนที่ ทิพย์อักษร พ่นใส่ คนธรรพ์ ใช่มั๊ยค่ะ..

 

นิทานอ่านเล่น ครับ :cool:

พระพิรุณโปรยปรายมาอีกครา พญาฉัพพังคศิริ มิได้เห็นพระธิดาออกมาทำหน้าที่เหมือนเช่นเคย...จึงออกตามหา ทั่วทั้งเมืองก็ไม่พบ ให้นึกเป็นห่วงกังวลจึงส่งทหารออกตามหา จากนิมิตสายรุ้งที่พระธิดาเคยเสด็จไป
...ทางฝ่ายพระธิดามณีมนต์ทราศิริ หลังตกเป็นของเจ้าชายวิเชียรชัยมังคละแล้ว ก็ตามเสด็จเข้าสู่พระนครแต่งตั้งให้เป็นพระมเหสีจัดงานอภิเสกสมรสอย่างสมพระเกียรติ ปัญหามีอยู่ว่าเจ้าชายไม่ชอบสัตว์เลื้อยคลาน เพราะ
เคยมีอดีตฝังใจถูกงูกัดเมื่อครั้งยังทรงพระเยาว์ เกรงว่าเจ้าชายจะนึกรังเกียจพระธิดาจึงยังมิทรงเล่ากำเนิดของตนในเมืองฉัพพังคศิริให้ฟัง ได้แต่บอกเจ้าชายว่าตนเป็นเพียงบาทบริจาคของท้าวพิรุณเทพมีหน้าที่นำรัตนชาติต่างๆ
มาส่งมอบให้พระแม่ธรณีตามสถานที่ต่างๆ...เมื่อคราวฝนตกยามใด เธอจำต้องออกไปทำหน้าที่นั้น เพราะเกรงจะถูกอาญาจากสวรรค์
แต่ความลับย่อมไม่มีในโลก เมื่อพระธิดาเกิดตั้งครรภ์ขึ้นมา แล้วทหารเอกของเสด็จพ่อซึ่งแอบมีใจให้กับพระธิดามณีมนต์ทราศิริมาโดยตลอด...ตามนิมิตรสายรุ้งมาพบเข้า
เหตุการณ์จะเป็นเช่นไร!

 

เหมือนที่ ทิพย์อักษร พ่นใส่ คนธรรพ์ ใช่มั๊ยค่ะ.. ดีนะที่พ่นใส่คนธรรพ์ไม่พ่นใส่ใครๆเขาครับ ทิพย์อักษรอยากรู้เรื่องอะไรอีกครับ(วานแถลงไขมาครับ)

 

ทิพย์อักษร กับ นราวดี .. เคยเกี่ยวเนื่องกันมั๊ยค่ะ เพราะเห็นเธอ

ฝันถึงบ่อยมาก ค่ะ ทั้งๆที่ยังไม่เคยเห็นกันเลย...

 

ถ้าพ่นใส่คนธรรพ์ ด้วยความเสน่หา ควันนั้นจะกลายเป็นพวงดอกไม้ไปในบัดดล!

(f)

 

โพสนี้ มาเลยรู้ ว่าเป็น ใคร ..555 คนธรรพ์ แห่ง วังทองนี่เอง

 

ช่าย...ท่านคุรุวาโร จ่ายรางวัลนู๋ด้วยคำตอบนี้ก็ได้ค่ะ (สำหรับข้อแรกที่ตอบถูกไป) :cool:

 

อย่างลืม...นิทานพญานาคสีทอง...ตอนต่อไปนะเจ้าคะ :cool:

 

พระพิรุณเทพ!​

 

สมุนาเทวี ได้เดินทางมาที่ เมืองนามว่า คำชะโนด ครับ การมาของสมุนาเทวี หลังจากผ่านมรสุมความรู้สึกของใจนั้น ที่คำชะโนด ดูแปลกตาแปลกใจสำหรับนางเป็นอันมาก เพราะชาวเมืองที่นี้ แตกต่างบ้านเมืองของเธอ ที่ลี่ผีนั้น เจ้าเมืองหรือพระบิดาของเธอนั้น ในแถบนี้ไม่มีใครกล้ามารุกราน แต่คำชะโนดนั้นไม่ใช่ เมืองนี้ต้องทำการรบอยู่เนืองๆ มีการฝึกทหาร มีการเตรียมพร้อมของกำลังพลครับ แต่ชาวเมืองก็ยิ้มแย้ม แจ่มใส วันหนึ่ง ขณะเดินเล่นในวัง สมุนาเทวีได้เจอพญานาคสีขาวดั่งไข่มุก พญานาคตนนั้น ท่าทางเศร้า สมุนาเทวีนางนั้นแปลกใจเป็นอันมากเลยสอบถาม นางกำนัลได้ความว่า พญานาคตนหนึ่ง มีนามว่า ทิพย์อักษร เพิ่งเดินทางกลับมาจาก จันทรบุรี เพราะเมืองนั้นแตก ทิพย์อักษรนั้นเศร้า เพราะความห่วงใยบุตรชายคนเดียวของนาง สมุนาเทวีรู้สึกว่าความโศกเศร้านั้น ไม่มีนางเพียงคนเดียว ยังมีมากกว่านาง นั้นคือ ทิพย์อักษร ในที่สุดทั้งคู่ก็รู้จักกัน และสัญญากันว่า ชาติหน้ามีจริงขอให้เราทั้งสองได้มาพบรู้จักกัน ช่วยเหลือ ซึ่งกันและกันครับ คำสัญญานั้น เลยทำให้เขาทั้งสองต้องมาประสพพบเจอกันครับ

 

การที่นราวดีนั้น นิมิตเห็นทิพย์อักษรบ่อยๆ เพราะว่า นราวดีนั้น มีมณีนาคาที่มาจาก เมืองคำชะโนดครับ นราวดี เป็นญาติกับโสมสะกุลตะรา มากกว่าครับ

 

สวัสดีทุกท่าน ทุกนามค่ะ

รู้สึกโชคดีที่เข้ามาช้า เพราะได้อ่านนิทานต่อเนื่องอย่างจุใจ อิอิ :cool:

ได้รับรู้เรื่องราวมากมาย มันช่างซับซ้อน และเบาบาง ยิ่งกว่าใยแมงมุมอีกนะเนี่ย

แตะเบาๆก็เหนียวติดมือมา มองด้วยตาก็ใสจนแทบจะมองไม่เห็น... รู้สึกที่อ่านๆมา จะมีแต่เรื่องที่รับรู้แล้วให้รู้สึกเศร้าใจนิดๆ แบบอารมณ์หม่นๆน่ะค่ะ

*********************************

ส่วนคำถามประจำสัปดาห์ของท่านประธาน ขอตอบ

4.อื่นๆ เช่น สัญญาว่า จะเก็บความเอื้ออาทร ของพระบิดา พระมารดา นี้ตลอดไป...

(หวังว่าจะถูกนะคะ... แต่ก็ไม่เคยได้รับรางวัลจริงๆนะนี่ 555+ แอบทวง)