นิทาน เรื่อง "พญานาค"

เข้าถ้ำมาก็ทำสมาธิกันเลยนะ งั้นอ่าน "เล่นพุทโธ" ต่อจากเมื่อคืนแล้วกัน
ไม่ชอบเงียบๆ อ่ะ เดี๋ยวฟุ้งซ่าน...ฮ่า

หลวงพ่อลี ธมฺมธโร ท่านมีศิลปะการเล่นพุท-โธ ด้วยวิธีกำหนดนับในใจ ดังต่อไปนี้
1. กำหนดพุท-โธ ให้ต่อเนื่อง 10 ครั้ง
2. กำหนดพุท-โธ ให้ต่อเนื่อง 9 ครั้ง
3. กำหนดพุท-โธ ให้ต่อเนื่อง 8 ครั้ง
4. กำหนดพุท-โธ ให้ต่อเนื่อง 7 ครั้ง
5. กำหนดพุท-โธ ให้ต่อเนื่อง 6 ครั้ง
6. กำหนดพุท-โธ ให้ต่อเนื่อง 5 ครั้ง
7. กำหนดพุท-โธ ให้ต่อเนื่อง 4 ครั้ง
8. กำหนดพุท-โธ ให้ต่อเนื่อง 3 ครั้ง
9. กำหนดพุท-โธ ให้ต่อเนื่อง 2 ครั้ง
10.กำหนดพุท-โธ ให้ต่อเนื่อง 1 ครั้ง
รวมทั้งหมด 10 ขั้นตอน เป็น 1 ชุด คิดเป็นลมหายใจได้ 55 ลมหายใจ เป็นศิลปะการรวมจิต
ให้แคบเข้ามาใกล้ตัว จากจุดเริ่มต้นอันกว้างไกล สู่จุดสุดท้ายใกล้แสนใกล้ คือจิตหนึ่ง

ศิลปะนับพุท-โธ ในรูปแบบนี้ มโนภาพของเราจะออกมาในรูปสามเหลี่ยมยอดตั้ง มีลักษณะ
เหมือนเพชรที่เจียรนัยแล้ว ประกายแพรวพราว เรียกว่า "เพชรในดวงใจ"

เพชรเม็ดนี้เหมาะที่จะเป็นหัวของแหวนทอง แหวนทอง หมายถึง ตัวเรามีคุณค่าด้วยศีล
คือรักษากาย วาจา ใจ ให้เรียบร้อย วงแหวนนั้น คือความว่าง ได้แก่ ใจที่เปิดกว้าง
ปราศจากอคติและทิฐิมานะ ความว่างของช่องว่าง คือ คุณประโยชน์ของมันที่ทำให้สวม
ใส่นิ้วของเราได้

เพชรเปรียบเหมือนหัวใจ แหวนทองเปรียบเหมือนร่างกาย เพชรอันมีเรือนทองรองรับ
ย่อมมีค่าสูงเด่น เรือนทองของใจ ใจที่ใสเป็นเพชร เรียกว่าใจเพชรก็ได้ นี่คือความหมาย
ของจิตหนึ่ง

 

ไปเจอภาพนี้มาค่ะ...

หน้าตาดูมีชีวิตชีวามาก ดูแล้วรู้สึกยังไงบอกไม่ถูกเหมือนกัน เลยอยากเอามาแบ่งปันด้วยจ้า

 

ให้ต่อเนื่อง... ต่อเนื่องยังไงเหรอคะพี่นุ๊ก ฟ้ามุ่ยงงๆ อะค่ะ 5555 (หัวเราะกลบเกลื่อนความงี่เง่า)

หายใจเข้าพุท ออกโธ แล้วนับ 1 ให้ได้ ถึง สิบเหรอคะ

 

พระอาจารย์สนอง กตปุญโญ ได้แนะนำ พุท-โธ กำหนดให้นับให้ได้ 10 ครั้งแล้วตั้งต้นใหม่
เรื่อยไป เป็นกุศโลบายบำเพ็ญเพียรทางใจอย่างหนึ่ง พุทโธนี้ดี มีคุณค่าเป็นของวิเศษ
ดั่งแก้ว เราจึงเรียกว่า พระแก้ว และยังเป็นรัตนะอันประเสริฐยิ่งกว่ารัตนะอื่นใดในโลกอีกด้วย

รัตนะ แปลว่า แก้ว หรือดวงแก้ว = พุทธรัตนะ นั่นเอง
พุทโธ โดยรูปกาย หมายถึง พระพุทธองค์
พุทโธ โดยนามกาย หมายถึง พุทธรัตนะ เป็นดวงแก้วที่สว่างไสวด้วยปัญญา เป็นดวงแก้ว
ที่ใสประดุจน้ำค้างยามอรุณ คือความบริสุทธิ์ ความใสสว่างนี้เอง ได้ส่องวิถีทางแห่งสรรพ-
ชีวิตสัตว์เป็นจำนวนนับไม่ถ้วน

พุทโธ คือ ดวงแก้ว จรัสแสงพระปัญญา
พุทโธ คือ ดวงแก้ว สดใสพระบริสุทธิ์
พุทโธ คือ ดวงแก้ว เพริศแพร้วพระกรุณา
ดวงแก้วพุทโธ นำมาซึ่งความรุ่งเรือง

ใครที่ชอบเล่นปราณ คราวหน้าจะเอามาลงให้ฝึกกันนะคะ
**********
น้องฟ้ามุ่ย อ่านให้ครบหลักสูตรก่อนนะคะ แล้วก็ทำความเข้าใจก่อน
ถ้าไม่เข้าใจแล้วค่อยถามดีมั้ยเอ่ย???

ที่เอามาลงนี้เป็นวิธีการเล่นพุท-โธ
ของแต่ละครูบาอาจารย์ สามารถเลือกไปปฏิบัติให้เหมาะสมกับตนเองค่ะ
ความเหมาะสมก็คือ เมื่อปฏิบัติตามแล้วมีความก้าวหน้าค่ะ

 

แบบนี้ก็ยิ่งต้องเล่าค่ะ...รอฟัง รออ่านหนอ...

 

แล้วเซย่าจะหาไปทำไมจ๊ะ เราชาวพุทธศิษย์ตถาคต เชื่อว่าทุกสรรพสิ่งล้วนสมมติ ไม่มี ไม่เป็น ไม่ใช่
เมืองนั้นกับเรื่องราวที่กำลังค้นหา อยู่ในใจเซย่ามากกว่านะ มันไม่ได้อยู่ที่ไหนหรอก
พิจารณาดูดีๆ ซิ เราก็เห็นหลายๆ คนนะ พยายามจะให้พระพุทธศาสนาเกิดขึ้นที่
ประเทศไทย พระพุทธเจ้าเป็นคนไทย ลองทบทวนดูนะว่านั่นคือ การยึดมั่น ถือมั่น
ในอัตตาตัวตน ใช่หรือเปล่า จริงหรือเท็จก็ไม่ใช่หน้าที่ของเรา หน้าที่ของเราคือ
เกิดมาแล้ว ได้พบเจอพระพุทธศาสนา แล้วดำเนินตามรอยบาทพระศาสดาให้ถึงที่
สุดของการได้เกิด ก็น่าจะเพียงพอแล้วมิใช่หรือ?

 

น่าสนใจนะเซย่า คำว่า ธรรมะเป็นของกลางเนี่ย อธิบายให้ฟังหน่อยจิ
คิดว่าเป็นธรรมทานแก่สัตว์ผู้ยากแล้วกัน

สำหรับเราไม่รู้อะไรมากมายนักหรอก เรารู้แค่ว่าเราไม่ยึดมั่นในสมมติ
เพราะเรามองอะไรก็เป็นสมมติไปหมด หาความจริงไม่ได้ นอกจากสัจธรรม
แต่ที่ยังดำรงธาตุขันธ์อยู่นี้ เป็นเพียงหน้าที่เท่านั้นเอง

พูดได้ คุยได้ อ่านได้ ฟังได้ แต่เราไม่ได้ยึดว่าสิ่งนั้นมีตัวตน เอามาเป็นสรณะ
แล้วก็ไม่ชอบกอดตำรานะ เราอ่าน ฟัง เขียน คิด เพื่อนำมาปฏิบัติให้รู้ด้วยใจ
เราเห็นหลายๆ คนที่ยังอยู่ในวังวนของความรู้ แต่เอาตัวเองไม่รอด
เพราะว่ารู้มากไป เลยยากนาน...เวียนว่ายตายเกิดอยู่ในความคิด

ไม่ว่าจะเป็น คน สัตว์ สิ่งของ ก็สมมติขึ้นมาว่าเป็นอย่างนั้น อย่างนี้
ไม่เชื่อรอดูไปอีก 100 ปีข้างหน้าซิ เซย่าหรือใครๆ ในกระทู้นี้
ก็ไม่มีในเวปพลังจิต หรือเวปพลังจิตก็อาจจะไม่มี

ไปคุยกันในบอร์ดอภิญญาดีกว่ามั้ย? ไม่ต้องเอาตำรา ถอดออกมาจากใจเลย

 

ในเมื่อสิ่งที่ไม่สามารถจะซื้อหาด้วยเงินที่ประมาณไม่ได้นี้มาอยู่ต่อหน้าเรา สิ่งนั้นมีคุณค่าขนาดไหน ถ้าทำถึงจุดนี้เมื่อไหร่ทุกสิ่งทุกอย่างรอบข้างเราจะไม่มีสิ่งที่ไม่ดี จะเหลือแต่สิ่งที่ดีล้วน ๆ เท่านั้น ดี-ชั่วล้วนแล้วแต่เป็นสมมติที่เรียกหาขึ้นมาทั้งสิ้น จริง ๆ แล้วทุกสิ่งทุกอย่างไม่มีอะไร ถ้าเราไปยึดเกาะเมื่อไหร่สิ่งนั้นถึงจะมี
ตรงจุดนี้ให้ทุกคนพิจารณาเอาไว้ ไม่ว่าตัวตนเรา-เขา ผู้หญิงผู้ชายบ้านเรือนโรงสิ่งของสรรพสัตว์ทั้งหลาย ล้วนแล้วแต่ไม่มีอะไร มันเป็นดิน เป็นน้ำ เป็นลม เป็นไฟ เสมอกันหมด เกิดขึ้นในเบื้องต้น เปลี่ยนแปลงแปรปรวนไปในท่ามกลาง และสลายตัวไปในที่สุด ทั้งหมดเป็นสิ่งธรรมดา คือ เป็นธรรมะทั้งสิ้น รอบข้างของเราสามารถเห็นได้ทุกวัน เห็นได้ทุกเวลา สิ่งทั้งหลายเหล่านี้เกิดขึ้นกับเราอยู่ได้เสมอ ๆ ต้องใช้ปัญญาพิจารณาแยกแยะให้ออก หาเหตุให้เจอว่าส่วนของความสุขเกิดขึ้นอย่างไร แล้วทำเหตุนั้นความสุขก็จะเกิดขึ้นไปเรื่อย ๆ หาเหตุให้เจอว่าส่วนของความทุกข์เกิดขึ้นอย่างไร แล้วอย่าไปสร้างเหตุอันนั้นความทุกข์ก็ดับลง เขาเรียกว่า ธรรมวิจยะ คือการแยกแยะ

************************************
อ่านเจอมาค่ะ เอามาฝากกัน โดยพระครูธรรมธรเล็ก

 

โอ้ย....ง่วงเหงาหาวนอน ไม่มีอะไรให้อ่านแล้ว
ขอตัวไปเอ่เอ้ก่อนนะ เมื่อคืนดึกมากๆ ตื่นมาแต่เช้า
ตอนนี้ก็ครึ่งๆ แล้ว ครึ่งหลับครึ่งตื่น เจอกันใหม่ตอนที่ตื่นนะ

 

ดีค่ะ

 

สวัสดีค่าาา พี่ๆทุกคน ไม่ได้เข้ามานานเลย นิทานไปเร็วมากอ่านไม่ทันเลย

 

จ๊ะเอ๋...เงียบเหงาเหมือนเมื่อวานเลย
เลื้อยหายไปทางไหนกันหมดแล้ว

มีแต่คนมีความลับ เราเบื่อแล้วหละ

 

login ด้วย ID เฟสบุ๊กไม่ได้ ใครเป็นบ้างค่ะ เป็นมาหลายวันแร๊ะ:'(
สมัครใหม่ซะเลย ฮึ่มมมม

 

มีเรื่องจะถามหน่อยค่ะ ขอรบกวนอีกรอบนะคะ คือว่าหมวยฝันอีกแล้ว แต่คราวนี้เป็นพญานาคกายสีเขียว หงอนสีทอง มาเข้าฝันบอกหมวยว่า เหตุใดเราต้องมาเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน พญานาคตนนี้บอกชื่อด้วยว่า ชื่อ ภูริทัต อยากทราบว่าเขาต้องการมาบอกอะไร<!-- google_ad_section_end -->

เขาอยากสื่อสารว่า ให้คุณปฏิบัติตัวให้ดีกว่าดีครับ จะได้ไม่เสียใจเมื่อจากภพภูมินี้ไปครับ

 

คำชะโนด ขอเจรจากับทิพย์อักษรอีกสักครั้งครับ เพราะว่า กุญแจอยู่ที่ พระชายาศรีสุดาจันทร์ทิพย์ ซึ่งหาไม่เจอในภพภูมิพญานาค และศรีสุจิตรา ซึ่ง ทิพย์อักษรบอกว่า มาเป็นมนุษย์แล้วครับ แต่ดูแล้วแปลกๆครับ เพราะว่า เราไม่รู้ว่าศรีสุจิตรา ระลึกความหลังมากน้อยแค่ไหนครับ

 

มาแล้ว แอบดูอยู่ห่างๆ อย่างห่วงๆ 55

 

ท่าน ประธาน บอกว่า ไปเมืองบาดาล แล้วไม่เจอ

ท่านศรีสุดาจันทร์ทิพย์ใช่มั๊ยค่ะ... ก็เธอ ตรอมใจตายแล้วค่ะ

อยู่ในเมืองมนุษย์นี่แหละค่ะ ...ส่วน ผู้ที่ใช้ชื่อว่า ศรีสุจิตรา นั้นเธอได้รับ

การสื่อสาร จาก ที่มีชายคนหนึ่ง มาหาเธอในนิมิตรและ มีสิ่งบอกเหตุ

ว่า เป็น ท่าน ศรีสุทธาโภชน์ ค่ะ ...

 

งั้นเราเปลี่ยนใหม่ เล่าผ่าน ตัวละครที่เคยอาศัยอยู่ที่นั้น มีนามว่า ศรีสุชาดา แล้วกันครับ แต่จะไม่จบสมบรูณ์เหมือนศรีสุจิตรานะครับ เพราะว่า ศณีสุชาดานั้น อยู่แต่ในคำชะโนดครับ ศรีสุจิตราถ้าเรื่องเกี่ยวพันถึงทุกคนก็จะสมบรูณ์ แต่เมื่อเจ้าตัวเขาไม่อยากให้เปิดเผย เราก็เอาแค่นั้นแล้วกันครับ

 

เอาตามนั้นเลยค่ะ ท่านประธาน เล่าเรื่อง ของศรีสุชาดา ต่อค่ะ....

 

ท่านศรีสุดาจันทร์ทิพย์ใช่มั๊ยค่ะ... ก็เธอ ตรอมใจตายแล้วค่ะ

อยู่ในเมืองมนุษย์นี่แหละค่ะ พูดราวกับว่า ตนเองคือ ศรีสุดาจันทร์ทิพย์ครับ
ใครคือ ศรีสุดาจันทร์ทิพย์ครับ อุตส่าห์ไปดูเรื่องศรีสุจิตรามา แล้วมาให้เล่าศรีสุชาดา งั้น ขอเวลาอีกหน่อยครับ