เพื่อการกุศล นิ่มป่าแดง...ตามอ่านประสบการณ์จริง

1.ห้ามขายต่อ
2.ห้ามประพฤติชั่ว
3.ห้ามทำหาย ทำแตก

มีแค่นี้ครับ

น้ำมันชุดนี้ มีเพียงแค่พวกคุณได้ไปเท่านั้นครับ ในประเทศนี้ นอกจากผมกับพี่ไพรัชแล้ว ก็มีแต่พวกคุณเท่านั้น (กับคุณอ๊อด ผมยังไม่ได้แบ่งให้เลย)

 

ศนิวาร แผ่นกระดานชนวนฯ หัวแหวน หนังสือปฐมโพธิกฐา
ei855226147th

Maestro แผ่นกระดานชนวนฯ 3 แผ่นหนังสือปฐมโพธิกฐา
ei855226133th
<O:p</O:p
victorvee แผ่นกระดานชนวนฯหนังสือปฐมโพธิกฐา
ei855226093th
<O:p</O:p
wiraphat1 หัวแหวน
ei855226116th
<O:p</O:p
aoyy แผ่นกระดานฯ 2 แผ่น
ei855226102th

kajit แผ่นกระดานฯ 7 แผ่น
ei855226120th

ดึกๆ จะมาแจ้งรหัสฯ
.............................
ของหมูฯ น่าจะอยู่ที่ผมนะ ยังไม่ได้เช็คชื่อ

..........................

ตอนที่น่าเบื่อที่สุด คือตอนที่ทำการจัดส่งนี่แหละ เบื่อและเหนื่อยมาก ให้ใครมาช่วยไม่ได้ นอกจากใช้แฟนจ่าหลังซองให้ (ต้องจ้างนะครับ ไม่ใช่ใช้ฟรี)

 

ขอฝากไว้ที่พี่ก่อนน่ะครับ
ขอบคุณที่เป็นธุระจัดการให้
ขออภัยที่ต้องทำให้เป็นธุระหอบหิ้วไปมา
ตอนนี้เพิ่งว่างเว้นจากงานหลวง ช่วงนี้จึงต้องมาย้อนตามอ่านเพื่อสานต่อในความเข้าใจ

(เหลืออีกไม่ถึง ๓๐ หน้าก็จะทันหน้าปัจจุบันแล้วครับ)

 

kajit แผ่นกระดานฯ 7 แผ่น
ส่วนของผมยังมีหัวแหวนครับ

 

ไม่ทันแล้วครับ ผมผิดเอง ไว้ขอส่งพร้อมหมูทองแดงนะครับ (หลังพรรษา เค้าจะปล่อยออกมาวิ่งแล้ว ให้ทหารทดลองใช้ก่อน ได้ผลดีมาก)

.............

 

<!-- tools --><SCRIPT type=text/javascript>setTooltip("#btn-report", "tooltip");setTooltip("#btn-download", "tooltip");setTooltip("#btn-rotate", "tooltip");setTooltip("#btn-facebook", "tooltip");setTooltip("#btn-twitter", "tooltip");var lastWidth = 0;var lw = 0;$("#btn-report").click(function(){ if (confirm("Is this picture pornography?")) { $("#btn-report").hide("slow"); $.get("http://upic.me/report/40113670", function(data){ if (data.result != "success") { $("#btn-report").show ("slow"); } },"json"); }});function imgrotate() { lw = $("#image").width(); $("#image").rotateRight(); if ($("#image").width() > 600) { $("#image").width(600); lastWidth = lw; } else if (lastWidth > 0) { $("#image").width(lastWidth); }}</SCRIPT>

<!-- tools --><SCRIPT type=text/javascript>setTooltip("#btn-report", "tooltip");setTooltip("#btn-download", "tooltip");setTooltip("#btn-rotate", "tooltip");setTooltip("#btn-facebook", "tooltip");setTooltip("#btn-twitter", "tooltip");var lastWidth = 0;var lw = 0;$("#btn-report").click(function(){ if (confirm("Is this picture pornography?")) { $("#btn-report").hide("slow"); $.get("http://upic.me/report/40113673", function(data){ if (data.result != "success") { $("#btn-report").show ("slow"); } },"json"); }});function imgrotate() { lw = $("#image").width(); $("#image").rotateRight(); if ($("#image").width() > 600) { $("#image").width(600); lastWidth = lw; } else if (lastWidth > 0) { $("#image").width(lastWidth); }}</SCRIPT>

 

"ของนี้ดี...ไปสบาย กลับสบาย..." หลวงพ่อเกิด วัดโพธิ์แทน

ครั้งก่อน พี่นิ่มนำของเข้าขอเมตตาหลวงพ่อเกิด วัดโพธิ์แทน ครั้งนั้นต้องลุยน้ำเข้าไปเพราะน้ำท่วมใหญ่ ได้เจ้าหน้าที่ตำรวจมาช่วยลากรถ และยกของหนัก พี่นิ่มจึงมอบของเป็นสินน้ำใจ เป็นพระปิดตา

ผู้ใหญ่เพชรก็ถามให้ชัวร์ ว่าแน่จริงนะ พี่นิ่มกลัวอธิบายยาก บอกผู้ใหญ่เพชร จุดธูป16ดอก แล้วลองได้เลย

ผู้ใหญ่เพชรมีลูกซองพับ ก็เลยเอามาทดสอบ ยิงไปสองทีหลังแอ่น ไม่ลั่น
ยิงนัดไม่ออก ยิงขึ้นฟ้าออก หันมายิงใหม่ก็ไม่ออก แต่ยิงขึ้นฟ้าออก...... เรื่องนี้พี่นิ่มเพิ่งจะรู้ เพราะวันนี้ได้เข้าไปขอบารมีหลวงพ่อเกิด

พอปะหน้ากับลุงน้อย ผู้อยู่ในเหตุการณ์ที่ผู้ใหญ่เพชรทดสอบพุทธคุณ รีบเล่าให้พี่นิ่มฟัง แล้วถามว่า "ของใหม่สู้ของเก่าได้หรือเปล่า..."

แหม... ของใหม่นี้นะ คือของเก่าที่ยังไม่เปิดตัว

 

พี่ไพรัช เป็นนักโลหะวิทยา
ไม่เชียวเรื่องเคมี หรือการเกิดผลึกบนเนื้อผงมวลสาร

หนุมานะตัวนี้ พี่นิ่มจับยัดใส่มือพี่ไพรัช
พี่ไพรัชก็กลัวเสียน้ำใจ เลี่ยมซะสวย เวลาไปเยี่ยมพี่นิ่มกับผมก็ควักให้พี่นิ่มดูว่า เอาไปใช้นะ ไม่ได้เอาไปขาย

เดี๋ยวรอดูเสือพี่ไพรัชว่าจะเป็นอย่างไร ถ้าเป็นผลึกขาว ก็แล้วไป
แต่ถ้าเป็นขนงอกขึ้นมา สงสัยพี่นิ่มจะทำหน้าอย่างไร.........

ใครตาดีช่วยพี่ไพรัชดูหน่อย...ดูให้เป็นวิทยาศาสตร์นะ ศาสตร์อย่างอื่นมีคนดูเยอะแล้ว..ดูเอาหนุกๆ

 

พี่ไพรัชคงใส่หรือพกติดตัวอยู่ตลอด พลาสติกมัวขนาดนี้ เวลาพี่ไพรัชปฏิบัติคงได้บารมีจากการปฏิบัติของพี่ไพรัชด้วย (มองกันเล่นๆเหมือนหนุมานคายธาตุกายสิทธิ์) รอชมเสือของพี่ไพรัชต่อครับ ขอบคุณพี่หนุ่มทิพย์ที่นำมาเผยเเพร่ครับ หนุมานรุ่นนี้ล่ะครับที่ผมเคยฝันว่ามีลิงตัวใหญ่มาก(ใหญ่กว่าลิงกอลิล่า)มาขย่มต้นไม้ที่บ้านผม

 

ไดัครับ แล้วแต่สะดวก

 

แจ้งคุณหนุ่มทิพย์ ได้รับกระดานชนวน ลูกอม และตะกรุดน้ำมันแล้วค่ะ ขอบคุณมากค่ะ<!-- google_ad_section_end -->

 

วันแรกที่จุดธูปเชิญหนุมานเข้าบ้าน กลางคืนฝันว่ามีลิงตัวใหญ่ กระโดดโลดเต้นที่ต้นลำดวนที่บ้าน เหมือนกับที่ คุณเซฟาโร่ ฝันเลย ตอนแรกว่าจะโพสถามเพื่อนสมาชิกเหมือนกันว่าใครมีประสบการณ์เรื่องหนุมานบ้าง..พอดีคุณเซฟาโร่ โพสมา เลยขอแจมบ้างค่ะ

 

ได้รับกระดานชนวน ลูกอม และตะกรุดน้ำมันแล้วครับ ขอบคุณมากครับ ก่อนหน้าคิดว่าลูกอมจะเล็กๆ แต่พบเห็นแล้วลูกใหญ่มากครับ

 

เรื่อง : ผีๆ

ตอน : เคราะห์ดีก็ผีคุ้ม...เคราะห์ร้ายก็ตายขุม...!? (ตอน ๑/๒)

วันนี้ตั้งใจว่าจะเขียนเรื่อง"ของอาจารย์คุ้ม"แต่มาเปลี่ยนใจเพราะความรู้สึกว่าสบายตัว

ถามตัวเองว่าทำไมถึงรู้สึกสบายมากกว่าที่เคยเป็น นึกไม่ออกจนแม่บ้านถามว่าเป็นอะไร?

ก็บอกว่าไม่รู้วันนี้ทำไมถึงรู้สึกสบายๆ กว่าปกติ ได้รับคำตอบว่า วันนี้พ่อไม่ได้รีบร้อน

อะไร เพราะตื่นและทำทุกอย่างแบบปกติ แต่วันนี้พ่อไม่ต้องจัดเตรียมของใส่บาตรตอน

เช้า ทำให้นึกขึ้นได้ว่าวันนี้เป็นวันพระฯ เลยเปลี่ยนเรื่องมาปล่อยผีดีกว่า เอาเรื่องที่ตัว

ผมเองประสบมาโดย"คิดว่า"ผมถูกผีหลอก เรื่องมีอยู่ว่า ขณะที่ผมเป็นเด็กกำลังเรียนอยู่

ชั้น ป.๔ ผมมีบ้านที่ปลูกอาศัยอยู่ที่หลังบ้าน"ตาโสนยายชม"ซึ่งมีตัวตนจริง(ปกติผมเรียก

แกว่า"ตาโหน") ตาโหนเป็นผู้ใหญ่ใจดีชอบใช้ให้ผมคอยบีบนวดและช่วยงานตัดไม้ผ่า

ฟืนฯ ในตอนเย็นวันหนึ่งของกลางฤดูน้ำหรือประมาณกลางพรรษา ตาโหนได้พายเรือมา

รับผมที่หัวบันไดบ้าน และบอกว่า"เอ็งช่วยพายหัวเรือให้ตาหน่อยซิวะ ตาจะเอาแมวไป

ปล่อยที่วัดโพธิ์เอนฯ"ผมก็โดดลงเรือไปกับแก โดยมีแมวที่ตาโหนตั้งใจเอาไปปล่อยอยู่ใน

คอเรือและมีกระดานปิดทับไว้...

บ้านที่ผมอยู่เขาเรียกกันว่า"บ้านดาบ"ซึ่งอยู่ตอนไต้ของ"บ้านหัวโขด"เหนือบ้านหัวโขดขึ้น

ไปจะเป็นวัดโพธิ์เอนฯ พอพายเรือมาถึงทางแยกไต้บ้านหัวโขด ถ้าพายออกไปทางขวาก็

จะไปทางด้านหน้าวัดโพธิ์เอนฯ แต่ตาโหนคัดท้ายเรือไปทางซ้ายก็จะผ่านไปทางหลังวัดฯ

ผมถามว่าตาทำไมไม่ไปทางหน้าวัดฯ ตาโหนบอกว่าตาอายพระว่ะ เพราะตาไม่ได้ทำบุญ

วัดนี้แต่เอาแมวมาปล่อย เอ็งกลัวผีหรือไง? ผมได้แต่ทำเฉยๆ เพราะความจริงตอนนั้นตะวัน

ใกล้จะลับขอบฟ้าแล้ว พอพายเรือมาใกล้ศาลาปรกซึ่งเป็นศาลาสำหรับพักโลงศพที่เวลา

หามศพมาจากบ้านจะมาหยุดพักก่อนที่จะหามเข้าวัด ตะวันก็ลับขอบฟ้าพอดี แต่ยังพอ

มองเห็นได้ เมื่อเลยศาลาปรกประมาณ ๑๐๐ เมตร ก็จะเป็นแนวต้นกอไผ่ที่ปลูกไว้รอบๆ

เขตวัด แนวต้นกอไผ่ก็จะห่างจากกุฏิพระประมาณเกือบ ๑๐๐ เมตร ถ้าพายเรือทะลุผ่าน

ช่องทางแนวกอไผ่เข้าไปก็สามารถที่จะโยนแมวขึ้นบนโคกดินที่พระทำไว้ปลูกพริกปลูก

ต้นไม้ ตามที่เกริ่นไว้แต่ต้นว่าเป็นฤดูกลางน้ำ จากกอไผ่ไปถึงโคกดินหรือกุฏิพระมีแต่น้ำ

นองเจิ่ง ขณะที่กำลังพายเรือใกล้กอไผ่เข้าไปนั้น ผมไม่ได้คิดอะไรมากเพราะเคยเดิน

ผ่านเป็ประจำตอนหน้าแล้ง เวลาวัดมีงานกลางคืนก็เดินผ่านเป็นประจำ โดยทางวัดจะเอา

ไฟฟ้ามาติดตามทางเดินไว้ให้ พอเข้าใกล้ต้นกอไผ่เข้าไปตาโหนก็พูดขึ้นว่า "เฮ้ย...ไอ้

หนู...กอไผ่มันเป็นแถวติดกันยาวไปจนถึงหน้าวัดแมวมันต้องไต่ไปได้...เอ็งเปิดคอเรือ

เอาแมวโยนขึ้นกอไผ่ไป" ผมทำตามแทบจะทันทีทันใดตามที่ตาโหนบอก...สิ่งที่เกิดขึ้น

ตอนที่ผมจับแมวขึ้นมาจากคอเรือเตรียมที่จะโยนขึ้นไปบนกอไผ่คือ...เสียงแมวร้องกัน

เพรียกจากแนวกอไผ่ทั้ง ๒ ด้าน เหมือนกับมีแมวเป็นสิบๆ ร้อยๆ มาร้องรับกัน ผมรีบโยน

แมวขึ้นไปบนกอไผ่พร้อมกับวาดหัวเรือออกซึ่งก็พร้อมๆ กับตาโหนใช้พายยันเอาเรือออก

มาให้พ้นจากที่ตรงนั้นแบบอัตโนมัติ ผมกับตาโหนพายเรือกันโดยไม่ได้พูดจากันเลย จน

ผ่านศาลาปรกแล้วตาโหนจึงเริ่มพูดกับผมว่า"เฮ้ย...เอ็งว่าผีหรือเปล่าวะ...อยู่ดีๆ แมวอะไร

มันจะมาอยู่ตรงนั้นได้ยังไง...แมววัดมีไม่มากขนาดนี้ แล้วทำไมมันถึงร้องตอนที่ตาบอก

ให้ปล่อยแมวขึ้นกอไผ่วะ...เสียงมันร้องยังกับมีแมวเป็นร้อย..." ตาโหนพูดยืดยาวโดยไม่

รอคำตอบจากผม พอพ้นทางแยกมาแล้วจึงได้ผ่อนฝีพายลง ตาโหนถามผมว่า...

เมื่อกี้...เอ็งตกใจกลัวหรือเปล่าวะ...ผมบอกตาโหนตามตรงว่า"ตกใจ..."ทำไมแมวมันมาก

ขนาดนั้น...ได้ยินแต่เสียงร้อง...แต่ไม่เห็นตัว...และไม่เห็นได้ยินมันเดินหรือวิ่งเลย...กลัว

เหมือนกันแต่ไม่มากนักเพราะว่าอยู่กัน ๒ คนเมื่อกลับมาถึงบ้าน ตาโหนได้เล่าให้คนที่บ้าน

ผมฟังก่อนที่แกจะพายเรือกลับบ้านแก ปู่ถามผมว่า...ตกใจมากไหม? ผมตอบว่ามาก

เหมือนกัน เพราะเสียงมันอยู่ข้างหน้าผม ส่วนตาโหนอยู่ไกลกว่าเพราะอยู่ท้ายเรือ ปู่ถาม

ว่ากลัวไหม...ผมตอบว่ากลัวเหมือนกันแต่ไม่มากนักเพราะอยู่กัน ๒ คน ที่กลัวเพราะว่า

ตอนนั้นมันเริ่มมืดแล้ว ปู่ถามว่าแล้วตอนนี้หายกลัวหรือยังผมตอบว่าหายแล้ว ปู่ดึงผมเข้า

ไปหา...แล้วใช้ ๒ มือจับหัวผมอยู่สักอึดใจหนึ่ง แล้วเป่าหัวให้ผม ๓ ครั้ง เป็นครั้งแรกใน

ชีวิตที่ผมถูกเป่าหัว สิ่งที่ผมจำไม่ลืมก็คือ...ลมปากที่ออกมาจากปากปู่...มันเย็นตั้งแต่หัว

จรดเท้า...แต่ผมกลับมีความรู้สึกอบอุ่นไปทั้งตัว แล้วสบายใจเหมือนไม่ได้ผ่านเรื่องเหล่านั้น

มาเลย.... พยายามย่นย่อแล้วแต่จบไม่ลง คงต้องต่ออีกตอน.... ขอบคุณมากครับ

 

ได้รับกระดานดวง พร้อม หนังสือ เรียบร้อยแล้วครับ

รอยจารพระอาจารย์พิจารณ์ งดงามมากครับ

หนังสือเล่มหนามากครับ ขอบคุณครับ :cool:

ปล.

ตรวจดูด้านหลัง ของชื่อพ่อผม ด้านหลังไม่มีรอยจารพระคาถามงกุฏพระพุทธเจ้าครับ เป็นไรไหมครับ

 

ได้รับกระดานและหนังสือแล้วครับขอบคุณมากครับพี่ทิพย์ จะรีบอ่านหากสงสัยคงต้องขอความรู้จากคุณอาพ่อประดู่เพิ่มเติมครับ

 

กระดานชนวนฯนี้ ตั้งใจทำให้เฉพาะสมาชิกเท่านั้นครับ จะได้ตรวจสอบได้ง่าย และสะดวกผมด้วย

แต่สมาชิกหลายท่านกตัญญู เรียกมาหมดทั้งครอบครัว ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ทำให้บริษัทฯร้านค้าของตัวเองด้วย

ผมเห็นคนจารมีนานะ ยังทนจารให้ได้ ผมแค่รับช่วงต่อ บ่นไปก็เท่านั้น อายพระฯเสียเปล่า....

คุณกตัญญู สู่อุตสาห์ทำให้คุณพ่อฯ ไหนๆก็ไหนๆแล้ว คุณบูชาดวงชะตาคุณพ่อฯคุณบ่อยๆทดแทนแล้วกันครับ พระอาจารยฯท่านใส่เครื่องยนต์ให้คุณแล้ว เหลือแต่คุณเหยียบคันเร่งเท่านั้น อานิสงค์ไม่ได้ด้วยกว่ากันดอกครับ ผ่านพิธีฯปลุกเสกมาเหมือนกัน ถ้าไม่มั่นใจ ผมจะส่งผ้ายันต์ฯไปปิดหลังกระดานให้แล้วกัน อย่าลืมทวงนะครับ

 

มีออฟชั่นให้เลือก
ถ้าถามเอาภูมิแบบลูกกรุง ก็พี่ศนิวาร
ถ้าถามเอาภูมิแบบลูกทุ่ง ก็คุณพ่อประดู่ฯ

ถ้าถามเอาฮา... เดี๋ยวพี่เริญกับผมเข้ามาแย่งกันตอบ.....

 

ได้รับหนังสือ หัวแหวน และกระดานชนวนแล้ว สมบูรณ์ดีไม่มีแตกหักเสียหายครับ