น่าเป็นห่วง หลักสูตรพุทธศาสนา จากบางอาจารย์ สอนตายแล้วสูญ ( หลักสูตร ม.1- ม.6)

tamsak · 15 กุมภาพันธ์ 2008

โคตรภูญาณของพระโสดาบัน

คัดจาก "คำสอนหลวงพ่อวัดท่าซุง เล่ม 16" โดย หลวงพ่อพระราชพรหมยาน (พระมหาวีระ ถาวโร ป.ธ.4)

เป็นอันว่าบรรดาท่านพุทธบริษัททุกคนที่มานั่งฟังเทศน์นี่ส่วนใหญ่ ก็เป็นคนที่เจริญกรรมฐานได้ "มโนมยิทธิ" เป็นส่วนใหญ่แล้ว ในเมื่อท่านทั้งหลายได้มโนมยิทธินี่ต้องใช้ให้มันคล่อง โดยเฉพาะอย่างยิ่งญาณ 8 ประการ ญาณ 8 ประการนี่มีความสำคัญมาก แต่ความจริงกำลังที่ท่านได้น่ะมันสูงกว่าญาณ 8 ประการเขา ญาณ 8 ประการน่ะเป็นของวิชชาสาม แต่ว่ากรรมฐานที่บรรดาญาติโยมได้กันมันเป็นด้านของอภิญญา

เรามีกำลังได้กำไรกว่ามาก เราสามารถไปสวรรค์ได้เอง ไปพรหมโลกได้เอง ไปสู่นิพพานได้เอง ไปแดนนรก เปรต อสุรกายได้เอง แต่ด้านวิชชาสามเขาได้แต่เห็น เห็นแล้วก็นั่งคุยอยู่ตรงนี้ นั่งตรงนี้เห็นสวรรค์ นั่งตรงนี้เห็นเทวดา เห็นพรหม ถ้าจิตสะอาดเข้าถึงโคตรภูญาณ ตั้งแต่โคตรภูญาณของพระโสดาบันขึ้นไป ท่านสามารถจะเห็นนิพพานได้ เรื่องนิพพานนี่มีความสำคัญมาก เพราะไปตามขั้นตอน

.....ที่เขาบอกว่า นิพพานสูญๆ เพราะว่า คนที่เขียนหนังสือว่านิพพานสูญ คนพวกนี้มีกำลังใจไม่เข้าถึงระดับ "พระโสดาบัน" ขึ้นไป ท่านพวกนี้ถึงแม้จะได้ฌาณสมาบัติ ท่านจะมีความสามารถแค่พรหมเท่านั้น ถ้าฌาณโลกีย์จริงๆ เราจะไม่สามารถเห็นนิพพาน อย่าว่าแต่ตัวนิพพาน ไปนิพพานเลย แม้แต่เงานิพพานก็ไม่สามารถจะเห็น ฉะนั้น ท่านจึงเขียนส่งเดชตามอารมณ์ของท่านว่า นิพพานมีสภาพสูญ

ถ้าเราจะดูในพระไตรปิฎกกันจริงๆ จะไม่พบคำว่า "นิพพาสูญ" เลย ทีนี้คนเขียนตำราให้คนอ่านควรจะยึดพระไตรปิฎกเป็นสำคัญ เพราะว่าพระไตรปิฎก พระอรหันต์ 500 รูป ซึ่งเป็นปฏิสัมภิทาญาณล้วน แล้วก็เป็นอรหันต์ฟังจากพระพุทธเจ้าโดยตรง สำเร็จจากพระพุทธเจ้าโดยตรง เป็นคนรจนาขึ้น ลอกถ้อยคำของพระพุทธเจ้าที่สอนแล้ว

ความจริงในสมัยโน้นไม่ได้ฟังอย่างเดียวนะ พระพุทธเจ้าเทศน์ที่ไหนท่านจำมาได้ มีเจ้าหน้าที่จดบันทึก ไม่ใช่ว่าจำอย่างเดียว ฉะนั้น พระไตรปิฎกจึงไม่พลาด

ทีนี้คนที่กล่าวว่านิพพานสูญ ท่านมีความดีไม่ถึง คนที่จะเห็นนิพพานได้ต้องมีจิตอย่างน้อยเวลานั้นเป็นโคตรภูญาณของพระโสดาบัน แต่ว่า ท่านที่ได้มโนมยิทธิจริงๆ แล้วก็สามารถไปถึงนิพพานจริงๆ ขณะที่ท่านถึงนิพพานจำอารมณ์นั้นให้ดี เพราะอารมณ์นั้นเป็นอารมณ์ของพระอรหันต์ ถ้าอารมณ์ใจของท่านไม่ถึงอารมณ์พระอรหันต์ จะไม่สามารถเข้าเขตนิพพานได้

.

tamsak · 15 กุมภาพันธ์ 2008

piman said: ↑

อันตรายร้ายแรงที่เกิดจากความเห็นผิด โดยท่านอาจารย์บุญมี เมธางกูร

----------------------------------------------------------------

ในครั้งพุทธกาล มีอาจารย์ที่เรียกว่า "เดียรถีย์" (ผู้ข้ามไม่ถูกท่า) ก็ตกอยู่ในฐานะมีความเห็นผิดทั้ง ๓ ประการนี้ ได้แก่

อาจารย์อชิตตเกสกัมพล มีความเห็นผิดชนิดที่เป็น นัตถิกทิฏฐิ เห็นว่าการเวียนว่ายตายเกิดไม่มี

อาจารย์มักขลิโคศาล มีความเห็นผิดชนิดที่เป็น อเหตุกทิฏฐิ เห็นว่าสัตว์ทั้งหลายเป็นไปโดยมิได้อาศัยเหตุ

อาจารย์ปูรณกัสสป มีความเห็นผิดชนิดที่เป็น อกิริยทิฏฐิ เห็นว่าการกระทำทั้งหลายไม่สำเร็จเป็นบุญหรือเป็นบาปได้

บุคคลผู้มีความเห็นผิดชั้นอาจารย์ ย่อมมีความเห็นผิดที่หนักแน่นมากที่สุด และบรรดาศิษย์ทั้งหลายก็หนักแน่นมากบ้างน้อยบ้างรองๆ กันลงมา บรรดาอาจารย์และศิษย์ทั้งหลายผู้ไม่เปลี่ยนใจเหล่านี้จะหลีกหนี นรก ไปไม่พ้นอย่างแน่นอนภายหลังจากจุติ คือดับหรือตายโดยไม่มีอะไรมาคั่น

แม้พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจะได้ทรงทรมานอาจารย์เหล่านี้ด้วยวิธีการต่างๆเพื่อจะได้ละ ได้ถอนความเห็นที่แสนร้ายนี้ ออกไปจากจิตใจเสียแต่อาจารย์เหล่านี้ก็รับไม่ได้ ยกเว้นศิษย์ของอาจารย์เหล่านี้บางคนที่มีความเห็นผิดยังไม่เข้าขั้นหนักรุนแรง

บรรดาบุคคลผู้มีความเห็นผิดดังกล่าวนี้ นอกจากจะไม่มีหนทางเดินไปสู่ความพ้นทุกข์ เพราะขาดปัญญาในปัญหาของชีวิตแล้ว ยังขึ้นๆลงๆ นรก ดังได้กล่าวมาแล้วอีก อาจจะมากครั้งทีเดียว จึงถือว่ามีโทษร้ายยิ่งกว่า อนันตริยกรรม พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงแสดงไว้ในอังคุตตรพระบาลีว่า
" ปรมานิ ภิกฺขเว วชฺชานิ" แปลความว่า " ดูกรภิกษุทั้งหลาย ความเห็นผิดชนิดที่เป็นนิยตมิจฉาทิฏฐินี้มีโทษอันยิ่งใหญ่ที่สุด"

แม้ว่าอนันตริยกรรมที่หนักที่สุด เช่น ฆ่าพ่อ หรือ ฆ่าแม่ เป็นต้น อนันตริยกรรมจะนำไปเกิดในนรกแล้ว กลับมาเกิดเป็นมนุษย์อีกเป็นต้น ก็คงจะไม่ได้ทำอนันตริยกรรมซ้ำๆอีก แต่ความเห็นผิดนั้นยากนักที่จะเปลี่ยนความคิดให้เป็นเห็นถูกได้ แม้จะเกิดเป็นมนุษย์หรือเกิดเป็นเทวดา ความเห็นผิดก็ยังติดตามตัวไป ดังนั้น จึงขึ้นๆลงๆ นรก ครั้งแล้วครั้งเล่าจึงน่ากลัวอย่างจะสุดพรรณา

สมัยหนึ่ง พราหมณ์ผู้หนึ่งได้เข้ามาเฝ้าพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แล้วถามปัญหาเรื่องกรรม เรื่องการตายการเกิดเป็นสัตว์ในภพภูมิต่างๆ เช่น เป็นผีสางเทวดาได้ เป็นต้น พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงหลับพระเนตรเสียไม่ตอบ พราหมณ์ถามอยู่หลายครั้งไม่ได้รับคำตอบ จึงได้หลีกไป พระอานนท์จึงได้ถามพระสัมมาสัมพุทธเจ้าว่า คำถามก็ดีๆทั้งสิ้น เหตุใดพระองค์จึงไม่ตอบเขา พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตรัสว่า อานนท์เธอยังไม่รู้ว่าพราหมณ์ผู้นี้เป็นมิจฉาทิฏฐิ ที่มีกำลังความเห็นผิดเหนียวแน่นมาก ผ่านนรกมาหลายชาติแล้ว ที่เข้ามาถามวันนี้ ก็มิได้ปรารถนาจะมาหาความรู้ หากแต่ต้องการจะมาโต้คารมแสดงความคิดเห็น จะได้ไปโอ้อวดกับคนทั้งหลายว่า ได้มาโต้กับพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแล้ว ต้องการสร้างพยานหลักฐานเพื่อจะให้คนทั้งหลายเชื่อในความคิดเห็นผิดๆ ของตน

ความเห็นผิดชนิดที่ล่วงอกุศลกรรมบทคือ นิยตมิจฉาทิฏฐิ ๓ นั้นมีกำลังของการให้ผลมากจริงๆ ผู้ที่มิได้ศึกษาจากพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และมิได้มีความคิดพิจารณาในปัญหาของชีวิตให้ลึกซึ้งแล้วจะเข้าถึงความจริงของการให้ผลไม่ได้ เป็นเรื่องที่น่าหวั่นไหวเกรงอันตรายที่ร้ายแรงนี้เหลือเกิน เพราะความเห็นผิดที่ฝังลึกอยู่ในจิตใจ มันจะแสดงออกไปซึ่งความเห็นผิดนั้นอยู่เสมอในแต่ละชาติที่เกิดขึ้นมา ผลร้ายแรงที่จะได้รับจึงได้เกิดขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า คือตกนรกบ่อยครั้งจนจะมีเหตุการณ์บางอย่างเกิดขึ้นกับชีวิตแล้วจึงจะค่อยๆเปลี่ยนแปลงกลับเป็นตรงกันข้ามได้ เช่น เกิดเป็นมนุษย์แล้ว เพราะความยากจนมากจึงมัวยุ่งแต่การทำมาหากิน หรือเจ็บป่วยมากอยู่เสมอ มัวแต่ยุ่งเรื่องการรักษาพยาบาลตัวเอง หรือมีเรื่องเศร้าหมองเร่าร้อนอยู่ไม่สร่างซาจนไม่มีเวลาที่จะครุ่นคิดถึงปัญหาชีวิตอันลึกซึ้งที่ตนมีความเห็นผิดติดมา และเมื่อได้พบบัณฑิตย์ที่มีความสามารถเสนอความรู้ให้ ทั้งได้เกิดมาหลายชาติมิได้แสดงความเห็นผิดมากมายออกไป และกุศลของตนเพิ่มขึ้นจึงได้มีโอกาสเปลี่ยนความคิดเสียใหม่

เปรียบเหมือนเสือโคร่งหนุ่มฉกรรจ์ย่อมจะหยิ่งผยองในศักดิ์ศรีของตน เพราะในป่าอันกว้างใหญ่ไพศาลนี้มิได้มีผู้ใดที่จะมีความเก่งกาจหรือมีความสามารถเท่าตนได้ จึงยืนผงาดวาดลวดลายว่าข้านี้เป็นผู้ยิ่งใหญ่ให้สัตว์ทั้งหลายเกรงขาม

ครั้นในบั้นปลายของชีวิต เมื่อความชราได้เข้ามาเยือนจึงได้มีความรู้สึกสำนึกตัวว่าจะยิ่งใหญ่ต่อไปไม่ได้เสียแล้ว เพราะเขี้ยวอันแหลมคมราวกับเหล็กกล้าภายในปากนั้น บัดนี้ก็ได้หลุดถอน เล็บทุกเล็บอันทรงพลังก็โยกคลอน แม้ร่างกายก็อ่อนแอลงไปแล้วจะจับสัตว์ใหญ่กินได้อย่างไร และจะวิ่งตามสัตว์เล็กก็ไม่ไหว แล้วจะยืนผงาดโอ้อวดความยิ่งใหญ่อยู่ได้หรือ ด้วยเหตุนี้เองเพื่อจะยังชีวิตของตนให้คงอยู่ต่อไป จึงต้องค่อยๆย่องตามเสือหนุ่มสาวกัดกินสัตว์ทิ้งไว้แล้วไปนอนเฝ้าคอยอยู่ตามสุมทุมพุ่มไม้เพื่อจะได้กินในมื้อต่อไป เสือแก่ก็จะย่องเข้ามากินเศษอาหารที่ทิ้งไว้ ถ้าเสือหนุ่มสาวกระโชกเข้ามาขับไล่ ก็ถอยหลบไป ถ้าเสือหนุ่มสาวเผลอหรือนอนหลับ ก็จะย่องเข้าไปแทะกินใหม่ พอให้ชีวิตรอดไปได้วันหนึ่งๆจนกว่าจะตายลงไป

http://larndham.net/index.php?showtopic=24493&per=1&st=5&
Click to expand...

นำมาให้อ่านกันครับ เผื่อใครบางคนจะตรึกนึกขึ้นได้แล้วหันกลับมาในทางสัมมาทิฎฐิ

.

มหาหินทร์ · 16 กุมภาพันธ์ 2008

สัตวะทาส said: ↑

ตายแล้วสูญเรื่องเล็กๆ สัตว์เดียรฉานบรรลุอรหันต์นี่สิเรื่องใหญ่ มีพุทธทาสผู้เดียวเท่านั้นที่สอนได้ แม้พระพุทธเจ้าก็ยังบารมีน้อยกว่าพุทธทาสเยอะ เพราะไม่สามารถสอนสัตว์เดรัชฉานให้บรรลุนิพพานได้

แต่พุทธทาสทำได้ๆๆๆๆ

_________________________________________________________

พุทธทาส:-สำหรับสัตว์เดียรฉาน ก็คือสัตว์เดียรฉานที่ไม่มีความร้อน ความร้อนของสัตว์เดียรฉานก็คือความร้ายกาจที่เป็นอันตรายแก่มนุษย์ นี่เรียกว่าความร้อน ถ้าสัตว์เดียรฉานนั้นได้รับการฝึกดี จนเป็นสัตว์ที่ดีไม่มีอันตรายอีกต่อไป หมดพยศร้ายแล้ว เช่น ช้างป่า วัวป่า ที่เอามาฝึกจนหมดพยศร้ายแล้ว ก็เรียกว่ามัน นิพพาน

นิพพานในชีวิตประจำวัน

พุทธทาส:-สัตว์ป่าจับมาจากในป่า เช่นควายป่า ช้างป่า อะไรป่านี่ มันดุร้ายเหลือประมาณ อันตรายเหลือประมาณ; เขาเอามาเข้าคอกเข้าที่ บังคับฝึกหัดไปจนสัตว์เหล่านั้นเชื่องเหมือนกับแมว จนช้างป่านั้นเชื่องเหมือนกับแมว ทำอะไรก็ได้; อย่างนี้ก็เรียกว่า มันนิพพาน

นิพพานสำหรับทุกคน
Click to expand...

..................................................................................

นิพพานในชีวิตประจำวัน

พุทธทาส:-สัตว์ป่าจับมาจากในป่า เช่นควายป่า ช้างป่า อะไรป่านี่ มันดุร้ายเหลือประมาณ อันตรายเหลือประมาณ; เขาเอามาเข้าคอกเข้าที่ บังคับฝึกหัดไปจนสัตว์เหล่านั้นเชื่องเหมือนกับแมว จนช้างป่านั้นเชื่องเหมือนกับแมว ทำอะไรก็ได้; อย่างนี้ก็เรียกว่า มันนิพพาน

นิพพาน สำหรับ ทุกคน....

..................................................................................................

อ๊ะ.. อ๊ะ..
ต้องเข้าใจกันผิด ๆ แน่ ๆ เลย

สรุปไว้ผิด หรือเปล่า น่ะ ที่ว่า...

นิพพาน สำหรับ ทุกคน

ที่ ท่าน อุตสาหะ พร่ำสอน ตามที่กล่าวถึง และอ้างอิง ข้างบน นั้น..
เห็นมีแต่ สัตว์ป่า เช่น ควายป่า ช้างป่า จับมาสอนให้เชื่อง

อย่างนี้ ก็เรียก ว่า มัน นิพพาน

นี่มันเป็น นิพพาน สำหรับ สอนสัตว์เดรัจฉาน ให้เชื่อ นี่นา....

เอ.. ก็ ตัวผมเอง ก็พอจะมีความเป็นเป็น "คน" อยู่พอสมควร....
ถึงแม้ "ภูมิธรรม" จะน้อยกว่า "มนุษย์" ไปบ้าง

แล้วนี่.. ผมควรจะ เชื่อ ตามที่สอนมา.. ดี หรือเปล่า หนอ....

....................................................................................


มหาหินทร์ · 15 กุมภาพันธ์ 2008

บางครั้ง เราก็ตั้งใจจะพูดดี หวังในทางที่ดี ๆ ด้วยรักกันในเมตตาธรรม
แต่ไม่เนื่องกับอารมณ์ ของ "บุคคล" ที่ไม่เห็นด้วย ก็ย่อมจะต้องมี

หากบังเอิญสร้างความไม่พึงใจ แก่ท่านใด ไปบ้าง
ก็ต้อง ขอขมา ขออภัย มา ณ ที่นี้ ด้วยใจจริง....

เพราะว่า ผมเอง ก็ไม่ได้มีคุณวิเศษ วิโสเส อันใดเลย....
ก็เป็นเลว ๆ คนหนึ่ง.. คนบ้า คนหนึ่ง..
ที่เพียรหาฝั่งฝา ของ "ขอบวัฏฏะสงสาร"

อันต้องคงเวียนว่าย เกิด ตาย อีกกี่ภพ กี่ชาติ ก็ยังไม่รู้ เช่นกัน

...................................................................................

สำหรับ บางท่านที่คิดได้ รู้แล้วว่า ชาตินี้ เป็นชาติสุดท้าย ตายแล้วสูญ
เมื่อตายแล้วสูญ ชาติต่อไป ก็ไม่มี อีกต่อไป.. นรก สวรรค์ ก็ไม่มี

อันนี้ ก็ถือได้ว่า ช่างเป็นเรื่องที่โชคดี ของท่านนั้น ๆ จริง ๆ สบายใจแท้ ๆ

...................................................................................

ทำไมหนอ ผมยังไม่เห็น ชาติสุดท้ายของผม บ้างเลย....
ผม นี้ ช่างโง่ เสียจริง ๆ หนอ

...................................................................................

เตชปญฺโญ ภิกขุ · 15 กุมภาพันธ์ 2008

ตอบข้อข้องใจ โดย เตชปญฺโญ ภิกขุ

***นิพพานนั้น ท่านทั้งหลายเข้าใจว่าอย่างไร? ***<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>
***ช่วยเล่าแจ้งแถลงไขให้ทราบบ้าง***<o></o>
***อย่าเอาแต่โจมตีคนอื่น***<o></o>
***มาลองเป็นเป้าให้คนอื่นเขาโจมตีบ้างซิ ถ้าใจกว้างพอ!!!!****<o></o>

k.kwan · 15 กุมภาพันธ์ 2008

ความเห็นส่วนตัวของข้าพเจ้า
เรื่องนิพพาน เป็นเรื่องที่รู้ได้เฉพาะบุคคลที่ปฏิบัติจนบรรลุมรรคผลแล้ว ผู้ที่ยังไม่บรรลุ ยังไม่รู้ก็ไม่ควรไปสอนสั่งคนอื่นในเรื่องนิพพาน เป็นการสร้างกรรม ให้กับตัวเอง ข้าพเจ้าเพียงแต่เคารพคำสั่งสอนของพระศาสดา ก็ไม่ต้องการให้บิดเบือนความสอนของพระศาสดา ถ้าเราชาวพุทธไม่เคารพพระไตรปิฎก เราจะรักษาพระพุทธวัจนะของพระองค์ไว้ให้ลูกหลานได้อย่างไร พระไตรปิฎกเป็นสิ่งล้ำค่าของมนุษยชาติ เกินกว่าสติปัญญาของปุถุชนจะไปวิจารณ์ว่า ข้อความใดถูกข้อความใดผิด ทุกข้อความที่บันทึกอยู่นั้น ควรจะคงอยู่อย่างนั้นเป็นมรดกของมนุษยชาติ

ถ้าท่านที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับหลักสูตรได้มีโอกาสมาอ่านที่นี้ ข้าพเจ้าขอวิงวอนถ้าจะให้พุทธศาสนาอยู่ในบทเรียน ก็ควรจะสอนตามที่มีในพระไตรปิฎก ซึ่งมีทั้งนิทาน และชาดก ที่มีคติเตือนใจ ส่วนในเรื่องนิพพาน นรก สวรรค์ ถ้าท่านผู้ผลิตตำราไม่ศรัทธาส่วนนี้ก็ละไว้ ไม่ต้องบรรจุให้เป็นเรื่องที่ต้องไปศึกษาค้นคว้าต่อเอง ควรสอนในเรื่อง ศีล 5 เรื่องคุณธรรม การกตัญญูต่อบิดามารดา ครูบาอาจารย์ เป็นต้น และควรเน้นเรื่อง การสอนการทำสมาธิวิปัสสนาเบื้องต้น เพราะจะช่วยในเรื่องการเรียนให้เรียนได้ดีขึ้น

manson810 · 15 กุมภาพันธ์ 2008

สมัยหนึ่ง พราหมณ์ผู้หนึ่งได้เข้ามาเฝ้าพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แล้วถามปัญหาเรื่องกรรม เรื่องการตายการเกิดเป็นสัตว์ในภพภูมิต่างๆ เช่น เป็นผีสางเทวดาได้ เป็นต้น พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงหลับพระเนตรเสียไม่ตอบ พราหมณ์ถามอยู่หลายครั้งไม่ได้รับคำตอบ จึงได้หลีกไป พระอานนท์จึงได้ถามพระสัมมาสัมพุทธเจ้าว่า คำถามก็ดีๆทั้งสิ้น เหตุใดพระองค์จึงไม่ตอบเขา พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตรัสว่า อานนท์เธอยังไม่รู้ว่าพราหมณ์ผู้นี้เป็นมิจฉาทิฏฐิ ที่มีกำลังความเห็นผิดเหนียวแน่นมาก ผ่านนรกมาหลายชาติแล้ว ที่เข้ามาถามวันนี้ ก็มิได้ปรารถนาจะมาหาความรู้ หากแต่ต้องการจะมาโต้คารมแสดงความคิดเห็น จะได้ไปโอ้อวดกับคนทั้งหลายว่า ได้มาโต้กับพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแล้ว ต้องการสร้างพยานหลักฐานเพื่อจะให้คนทั้งหลายเชื่อในความคิดเห็นผิดๆ ของตน
----------------------------------------------------------------------

ได้อ่านแล้ว อุเบกขา บังเกิดขึ้นในจิตใจทันทีครับ สาธุๆๆ

ยายทองประสา · 16 กุมภาพันธ์ 2008

เป้าเบ้อเร่อเลยเนี่ย(ขอโทษทีใช้คำไม่สุภาพ)
เรื่องอภิญญา เรื่องนรกสวรรค์ เรื่องเทวดา-พรหมณ์ เรื่องบุพกรรม เรื่องนิพพาน
แน่จริงยิงให้ถูกนะ ชะเอิงเอย อ๊ะอ๊ะ อะบะจะเฮ้ย

นิพพานยิงเท่าไหร่ก็ไม่เข้า ถ้าไม่ปฏิบัติ
ถ้ายิ่งมาเถียงกันอยู่อย่างนี้ ไม่ยิงสักที กี่ชาติจะเข้าเป้า
แล้วยังจะมาบอกว่า หลงงมงายรอนิพพานชาติหน้า
โถ... น่าสงสารไม่ดูตัวเอง

เค้าพูดกันมานานแล้ว เรื่องต่างๆ ปิดหูปิดตาตัวเองเอง
อยากเถียงก็เถียงไป ก็แค่ถ่มน้ำลายรดฟ้า อย่างดีก็ตกใส่หน้าตัวเอง
จนชาวบ้านเค้าบินไปไกลแล้วพระคุณเจ้าขา ยังคลานเป็นเต่าล้าหลัง
ยังเป็นปลาว่ายวนในหนองน้ำคลำ กรรมของเวร เวรของกรรมจริงๆ

รุ่นน้องผมเรียก บัวใต้ตมแล้วเทปูนซีเมนส์โบกทับ

ที่พูดไปเข้าใครก็รับเอา ผมพูดส่งเดชไปเท่านั้นเอง
อย่าถือโทษโกรธเคืองกันเลยนะครับ จะเป็นกิเลสเผาใจ
ให้พลัดจากนิพพานชั่วขณะ ซะเปล่าๆ
อ๊ะๆ จับไว้ดีๆ หล่ะ เดี๋ยวร่วงลงโลกันต์
ผมจะช่วยไม่ทัน เข้าใจใหม ?
ดูแลใจของท่านให้ดี มิฉนั้นจะพลัดจากนิพพานไปชั่วขณะ นะจ๊ะจะบอกให้

มหาหินทร์ · 16 กุมภาพันธ์ 2008

มหาหิน said: ↑

บางครั้ง เราก็ตั้งใจจะพูดดี หวังในทางที่ดี ๆ ด้วยรักกันในเมตตาธรรม
แต่ไม่เนื่องกับอารมณ์ ของ "บุคคล" ที่ไม่เห็นด้วย ก็ย่อมจะต้องมี

หากบังเอิญสร้างความไม่พึงใจ แก่ท่านใด ไปบ้าง
ก็ต้อง ขอขมา ขออภัย มา ณ ที่นี้ ด้วยใจจริง....

เพราะว่า ผมเอง ก็ไม่ได้มีคุณวิเศษ วิโสเส อันใดเลย....
ก็เป็นเลว ๆ คนหนึ่ง.. คนบ้า คนหนึ่ง..
ที่เพียรหาฝั่งฝา ของ "ขอบวัฏฏะสงสาร"

อันต้องคงเวียนว่าย เกิด ตาย อีกกี่ภพ กี่ชาติ ก็ยังไม่รู้ เช่นกัน

...................................................................................

สำหรับ บางท่านที่คิดได้ รู้แล้วว่า ชาตินี้ เป็นชาติสุดท้าย ตายแล้วสูญ
เมื่อตายแล้วสูญ ชาติต่อไป ก็ไม่มี อีกต่อไป.. นรก สวรรค์ ก็ไม่มี

อันนี้ ก็ถือได้ว่า ช่างเป็นเรื่องที่โชคดี ของท่านนั้น ๆ จริง ๆ สบายใจแท้ ๆ

...................................................................................

ทำไมหนอ ผมยังไม่เห็น ชาติสุดท้ายของผม บ้างเลย....
ผม นี้ ช่างโง่ เสียจริง ๆ หนอ

...................................................................................
Click to expand...

.
.
ถึงแม้ว่า ผมจะรู้จักตนเอง ว่า "โง่" ไปบ้าง....

แต่ทว่า.. สติ ความคิดเห็น การใคร่ครวญ

สิ่งไหนถูก สิ่งไหนผิด
สิ่งไหนหอมหวล สิ่งใดเหม็น

ของ ตัวผมเอง ก็คงมีอยู่บ้าง

....................................................................................

สามหมอก · 16 กุมภาพันธ์ 2008

พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๕พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๗<O</O

สังยุตตนิกาย สคาถวรรค<O</O
<TABLE class=MsoNormalTable style="WIDTH: 90%; mso-cellspacing: 0cm; mso-padding-alt: 0cm 0cm 0cm 0cm" cellSpacing=0 cellPadding=0 width="90%" border=0><TBODY><TR style="mso-yfti-irow: 0; mso-yfti-firstrow: yes"><TD style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; PADDING-RIGHT: 0cm; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 0cm; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: #ece9d8; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent"><V</V<O</O

</TD></TR><TR style="mso-yfti-irow: 1; mso-yfti-lastrow: yes"><TD style="BORDER-RIGHT: #ece9d8; PADDING-RIGHT: 0cm; BORDER-TOP: #ece9d8; PADDING-LEFT: 0cm; BACKGROUND: darkblue; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: #ece9d8; WIDTH: 100%; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: #ece9d8" width="100%"><?xml:namespace prefix = v ns = "urn:schemas-microsoft-com:vml" /><v:shape id=_x0000_i1026 style="WIDTH: 0.75pt; HEIGHT: 0.75pt" alt="" type="#_x0000_t75"><v:imagedata src="file:///C:\DOCUME~1\acer\LOCALS~1\Temp\msohtml1\01\clip_image001.gif" o:href="http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/space1.gif"></v:imagedata></v:shape><O></O>

</TD></TR></TBODY></TABLE>

ตรัสเรียกภิกษุทั้งหลาย ฯลฯ<O</O
[๙๕๗]พระผู้มีพระภาคได้ตรัสพระพุทธพจน์นี้ว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย<O</O
เรื่องเคยมีมาแล้ว ท้าวสักกะจอมเทพ เมื่อจะทรงยังเทวดาชั้นดาวดึงส์ให้พลอย <O</Oยินดี ณ สุธรรมาสภา จึงได้ตรัสพระคาถานี้ในเวลานั้นว่า<O></O>
ความโกรธอย่าได้ครอบงำท่านทั้งหลาย และท่านทั้งหลายอย่า<O></O>
ได้โกรธตอบต่อบุคคลผู้โกรธ ความไม่โกรธและความไม่<O></O>
เบียดเบียน ย่อมมีในท่านผู้ประเสริฐทุกเมื่อ ก็ความโกรธ<O></O>
เปรียบปานดังภูเขา ย่อมย่ำยีคนลามก ฉะนี้แล ฯ<O></O>

จบสักกปัญจกะ<O></O>

รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ<O></O>

ฆัตวาสูตร ๑ ทุพรรณิยสูตร ๑ มายาสูตร ๑ อัจจยสูตร ๑ อักโกธสูตร ๑<O></O>
สักกสูตร ๕ สูตรนี้ พระพุทธเจ้าผู้ประเสริฐทรงแสดงไว้แล้ว ฯ<O></O>

จบสักกสังยุตบริบูรณ์<O></O>

รวมสังยุตที่มีในสคาถวรรคนี้ ๑๑ สังยุต คือ<O></O>

เทวตาสังยุต ๑ เทวปุตตสังยุต ๑ โกศลสังยุต ๑ มารสังยุต ๑ ภิกขุนี<O></O>
สังยุต ๑ พรหมสังยุต ๑ พราหมณสังยุต ๑ วังคีสสังยุต ๑ วนสังยุต ๑<O></O>
ยักขสังยุต ๑ สักกสังยุต ๑ ฯ<O</O

จบสคาถวรรค<O</O

สามหมอก · 16 กุมภาพันธ์ 2008

.
พระสุตตันตปิฎก เล่ม ๑๘
ขุททกนิกาย วิมาน-เปตวัตถุ เถร-เถรีคาถา
ขุททกนิกายfficeffice" /><O></O>
วิมานวัตถุ<O></O>
๑. ปิฐวรรค<O></O>
๑. ปิฐวิมาน ที่ ๑
๒. ปิฐวิมาน ที่ ๒
๓. ปิฐวิมาน ที่ ๓
๔. ปิฐวิมาน ที่ ๔
๕. กุญชรวิมาน
๖. นาวาวิมาน ที่ ๑
๗. นาวาวิมาน ที่ ๒
๘. นาวาวิมาน ที่ ๓
๙. ปทีปวิมาน
๑๐. ติลทักขิณวิมาน
๑๑. ปติพพตาวิมาน ที่ ๑
๑๒. ปติพพตาวิมาน ที่ ๒
๑๓. สุณิสาวิมาน ที่ ๑
๑๔. สุณิสาวิมาน ที่ ๒
๑๕. อุตตราวิมาน
๑๖. สิริมาวิมาน
๑๗. เปสการิยวิมาน<O></O>
๒. จิตตลดาวรรค<O></O>
๑. ทาสีวิมาน
๒. ลขุมาวิมาน
๓. อาจามทายิกาวิมาน
๔. จัณฑาลิวิมาน
๕. ภัททิตถิกาวิมาน
๖. โสณทินนาวิมาน
๗. อุโบสถวิมาน
๘. สุนิททาวิมาน
๙. สุทินนาวิมาน
๑๐. ภิกษาทายิกาวิมาน ที่ ๑
๑๑. ภิกษาทายิกาวิมาน ที่ ๒<O></O>
๓. ปาริฉัตตกวรรค<O></O>
๑. อุฬารวิมาน
๒. อุจฉุวิมาน
๓. ปัลลังกวิมาน
๔. ลตาวิมาน
๕. คุตติลวิมาน
๖. ทัททัลลวิมาน
๗. เสสวดีวิมาน
๘. มัลลิกาวิมาน
๙. วิสาลักขิวิมาน
๑๐. ปาริฉัตตกวิมาน<O></O>
๔. มัญชิฏฐกวรรค<O></O>
๑. มัญชิฏฐกวิมาน
๒. ปภัสสรวิมาน
๓. นาควิมาน
๔. อโลมวิมาน
๕. กัญชกทายิกาวิมาน
๖. วิหารวิมาน
๗. จตุริตถีวิมาน
๘. อัมพวิมาน
๙. ปีตวิมาน
๑๐. อุจฉุวิมาน
๑๑. วันทนวิมาน
๑๒. รัชชุมาลาวิมาน<O></O>
๕. มหารถวรรค<O></O>
๑. มัณฑุกเทวปุตตวิมาน
๒. เรวดีวิมาน
๓. ฉัตตมาณวกวิมาน
๔. กักกฏรสทายกวิมาน
๕. ทวารปาลกวิมาน
๖. กรณียวิมาน ที่ ๑
๗. กรณียวิมาน ที่ ๒
๘. สูจิวิมาน ที่ ๑
๙. สูจิวิมาน ที่ ๒
๑๐. นาควิมาน ที่ ๑
๑๑. นาควิมาน ที่ ๒
๑๒. นาควิมาน ที่ ๓
๑๓. จูฬรถวิมาน
๑๔. มหารถวิมาน<O></O>
๖. ปายาสิกวรรค<O></O>
๑. อาคาริยวิมาน ที่ ๑
๒. อาคาริยวิมาน ที่ ๒
๓. ผลทายกวิมาน
๔. อุปัสสยทายกวิมาน ที่ ๑
๕. อุปัสสยทายกวิมาน ที่ ๒
๖. ภิกขาทายกวิมาน
๗. ยวปาลกวิมาน
๘. กุณฑลีวิมาน ที่ ๑
๙. กุณฑลีวิมาน ที่ ๒
๑๐. อุตตรวิมาน<O></O>

(ขอให้ท่านผู้ใช้นามว่าเตชปญโญภิกขุ และ อริยะสัตว์ ไปอ่านไปแปลมาให้หน่อย โดยเฉพาะท่านเตชปญโญภิกขุ ที่อ้างว่าได้บวชเข้ามาแล้ว )

ยายทองประสา · 16 กุมภาพันธ์ 2008

โอโห เป้าเพียบเลยทีนี้
จะยิงไหวมั้ยนี่
ตาลายจิบกาแฟก่อนนะท่าน

ส่วนคุณ dhammadasa แถไปถึงฌานไหนแล้วครับ เก่งจริงเรื่องแถหลบเลี่ยง ไม่ปฏิบัติเนี่ย จะเอาแต่ปริยัด อย่างเดียว ยัด นะ ไม่ใช่ ยัติ เข้าใจใหม
ฌาน 4 นะอย่าลืม อย่าแถว่าพระพุทธเจ้าไม่สอนให้ทำฌาน อีกซะล่ะ

เตชปัญญโญ ก็ลองทำดูนะ ฌาน 4 เผื่อจะได้เข้าถึงสภาวะที่เป็นพระจริงๆ ไม่ใช่แค่ห่มผ้าเหลือง

ขอบอก จิตจะแยกจากกาย ด้วยสติสมบูรณ์ สัมผัสกับสิ่งต่างๆ ได้อย่างเป็นปัจจุบัน ถ้าอธิฐานยกกายในออกมา จะเห็นทุกสิ่งดุจตาเห็น เห็นเรานั่งเรานอนอยู่เป็นกายเนื้อ ตัวเห็นนี้เป็นอีกตัว เรียกว่าจิต จะเดินออกนอกห้องก็เพียงคิดก็ไปได้ ไม่ต้องเปิดประตู
ปล. เจอหมาเห่าไม่ต้องกลัวไม่ต้องวิ่ง มันทำอะไรจิตไม่ได้ แต่ถ้าตกใจอาจไปเที่ยวได้ไม่ไกล

ปล2. ตัวผมเองยังทำได้ไม่เท่าไหร่ แค่เคยทำได้มาแล้ว จึงกล้ายืนยันรับรองตามนั้น ว่าวิญญาณ ผี เทวดามีนะ มันก็คือ จิตนี้ ที่ออกจากกายนี่เองครับ
ขอยื่นคอให้ตัดเลย ถ้าไม่มีจริง มาตัดคอผมได้เลย (อิอิ ศิษฐ์หลวงตาบัวก็งี้แหละ) ถ้าที่ผมพูดนี่ไม่จริง ไม่เคยทำได้จริง ขอให้ไม่ตายดีภายใน 3 วัน -7 วัน
ก็มันทำได้นี่หว่า จะบอกว่าทำไม่ได้ ได้ยังไง แต่ถึงบอกไปใครจะเชื่อ เพราะมันเป็นปัจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญญูหิ

สุดท้าย ฌาน 4 จะเป็นตัวบอกความจริง
พวกท่านก็เถียงกันอยู่นั่นเอง ไม่เปิดกล่องของขวัญที่พระพุทธเจ้าให้สักที
แล้วสันนิษฐานเอาว่าเป็นอะไร เพราะเปิดไม่ได้
เพราะพระพุทธเจ้าและพระสาวกท่านบอกให้ใช้กุญแจ คือ ฌาน 4 ไข
บอกอยู่ทนโท่ แต่ดันทำไม่ได้ ได้แต่สันนิษฐานเอา
พาลมากเข้าบอก ในกล่องนั้นเป็นกล่องเปล่าไม่มีอะไร โง่จริงๆ คนเรา

ก็บอกแล้วว่าอย่าเชื่อตามอาจารย์ แต่ให้พิสูจน์ก่อนแล้วจึงเชื่อ
แต่นี่ไม่พิสูจน์ตามพระพุทธเจ้าสอน เชื่อตามไปด้วยความน่าเชื่อของผู้พูด
เชื่อตามโดยตรรกะเห็นว่าท่าจะจริงแฮะ ฯ แล้วยังกล้ามาสอนกาลามสูตร คนอื่นอีก

ไม่มีคำบรรยายจริงๆ

tamayata · 16 กุมภาพันธ์ 2008

ยายทองประสา said: ↑

โอโห เป้าเพียบเลยทีนี้
จะยิงไหวมั้ยนี่
ตาลายจิบกาแฟก่อนนะท่าน

ส่วนคุณ dhammadasa แถไปถึงฌานไหนแล้วครับ เก่งจริงเรื่องแถหลบเลี่ยง ไม่ปฏิบัติเนี่ย จะเอาแต่ปริยัด อย่างเดียว ยัด นะ ไม่ใช่ ยัติ เข้าใจใหม
ฌาน 4 นะอย่าลืม อย่าแถว่าพระพุทธเจ้าไม่สอนให้ทำฌาน อีกซะล่ะ

เตชปัญญโญ ก็ลองทำดูนะ ฌาน 4 เผื่อจะได้เข้าถึงสภาวะที่เป็นพระจริงๆ ไม่ใช่แค่ห่มผ้าเหลือง

ขอบอก จิตจะแยกจากกาย ด้วยสติสมบูรณ์ สัมผัสกับสิ่งต่างๆ ได้อย่างเป็นปัจจุบัน ถ้าอธิฐานยกกายในออกมา จะเห็นทุกสิ่งดุจตาเห็น เห็นเรานั่งเรานอนอยู่เป็นกายเนื้อ ตัวเห็นนี้เป็นอีกตัว เรียกว่าจิต จะเดินออกนอกห้องก็เพียงคิดก็ไปได้ ไม่ต้องเปิดประตู
ปล. เจอหมาเห่าไม่ต้องกลัวไม่ต้องวิ่ง มันทำอะไรจิตไม่ได้ แต่ถ้าตกใจอาจไปเที่ยวได้ไม่ไกล

ปล2. ตัวผมเองยังทำได้ไม่เท่าไหร่ แค่เคยทำได้มาแล้ว จึงกล้ายืนยันรับรองตามนั้น ว่าวิญญาณ ผี เทวดามีนะ มันก็คือ จิตนี้ ที่ออกจากกายนี่เองครับ
ขอยื่นคอให้ตัดเลย ถ้าไม่มีจริง มาตัดคอผมได้เลย (อิอิ ศิษฐ์หลวงตาบัวก็งี้แหละ) ถ้าที่ผมพูดนี่ไม่จริง ไม่เคยทำได้จริง ขอให้ไม่ตายดีภายใน 3 วัน -7 วัน
ก็มันทำได้นี่หว่า จะบอกว่าทำไม่ได้ ได้ยังไง แต่ถึงบอกไปใครจะเชื่อ เพราะมันเป็นปัจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญญูหิ

สุดท้าย ฌาน 4 จะเป็นตัวบอกความจริง
พวกท่านก็เถียงกันอยู่นั่นเอง ไม่เปิดกล่องของขวัญที่พระพุทธเจ้าให้สักที
แล้วสันนิษฐานเอาว่าเป็นอะไร เพราะเปิดไม่ได้
เพราะพระพุทธเจ้าและพระสาวกท่านบอกให้ใช้กุญแจ คือ ฌาน 4 ไข
บอกอยู่ทนโท่ แต่ดันทำไม่ได้ ได้แต่สันนิษฐานเอา
พาลมากเข้าบอก ในกล่องนั้นเป็นกล่องเปล่าไม่มีอะไร โง่จริงๆ คนเรา

ก็บอกแล้วว่าอย่าเชื่อตามอาจารย์ แต่ให้พิสูจน์ก่อนแล้วจึงเชื่อ
แต่นี่ไม่พิสูจน์ตามพระพุทธเจ้าสอน เชื่อตามไปด้วยความน่าเชื่อของผู้พูด
เชื่อตามโดยตรรกะเห็นว่าท่าจะจริงแฮะ ฯ แล้วยังกล้ามาสอนกาลามสูตร คนอื่นอีก

ไม่มีคำบรรยายจริงๆ
Click to expand...

ไม่ทราบว่าไปถึงญาณ 4 แล้วเห็นอะไรบ้างครับ
เห็นธรรม หรือเห็นอุปาทาน

ส่วนตัวผมอันต่ำต้อย ไม่เคยได้แม้แต่ญาณ 1 จึงเห็นแต่ "คนขี้โม้" ครับ

manson810 · 16 กุมภาพันธ์ 2008

ไม่ทราบว่าไปถึงญาณ 4 แล้วเห็นอะไรบ้างครับ
เห็นธรรม หรือเห็นอุปาทาน

ส่วนตัวผมอันต่ำต้อย ไม่เคยได้แม้แต่ญาณ 1 จึงเห็นแต่ "คนขี้โม้" ครับ
----------------------------------------------------------------

อ่านแล้วก็แปลกใจอีกแล้ว ทำไมสาวกท่านพุทธทาส มีนิสัยอย่างนี้กันทุกคนเลยเหรอครับเนี่ย ??
แหม น่าคิดอีกแล้วสิ....แนวเดียวกันทั้งนั้นเลย

"ท่านไม่เชื่อ ท่านไม่ปฏิบัติ ท่านไม่เห็น แล้วบุคคลอื่นก็ต้องไม่เห็นตามท่านด้วยเหรอครับ ??"

คนอื่นเค้าทำได้ เค้าพบเค้าเห็น ก็ดันไปบอกว่าเค้าขี้โม้อีกแน่ะ...

....พอก่อนดีกว่า....
ี้

tamayata · 16 กุมภาพันธ์ 2008

manson810 said: ↑

ไม่ทราบว่าไปถึงญาณ 4 แล้วเห็นอะไรบ้างครับ
เห็นธรรม หรือเห็นอุปาทาน

ส่วนตัวผมอันต่ำต้อย ไม่เคยได้แม้แต่ญาณ 1 จึงเห็นแต่ "คนขี้โม้" ครับ
----------------------------------------------------------------

อ่านแล้วก็แปลกใจอีกแล้ว ทำไมสาวกท่านพุทธทาส มีนิสัยอย่างนี้กันทุกคนเลยเหรอครับเนี่ย ??
แหม น่าคิดอีกแล้วสิ....แนวเดียวกันทั้งนั้นเลย

"ท่านไม่เชื่อ ท่านไม่ปฏิบัติ ท่านไม่เห็น แล้วบุคคลอื่นก็ต้องไม่เห็นตามท่านด้วยเหรอครับ ??"

คนอื่นเค้าทำได้ เค้าพบเค้าเห็น ก็ดันไปบอกว่าเค้าขี้โม้อีกแน่ะ...

....พอก่อนดีกว่า....
ี้
Click to expand...

ท่าน Manson ทราบได้อย่างไรหรือว่าผู้อื่นไม่ได้ปฏิบัติ? การปฏิบัติเพื่อค้นหาปัญญาเพื่อส่องสว่างให้เห็นธรรม กับการปฏิบัติเพื่อแสวงหาฤทธิ์เดชที่เกิดด้วยอุปาทาน มันคนละเรื่องกันอยู่นา มันดูเหมือนเดินทางเดียวกัน แต่มันมีทางแยกอยู่ อย่าเลยทางแยกไปเสียก่อนโดยไม่รู้ตัว มันเดินกลับมายากอยู่นา

อ้อ หากต้องการถล่มศิษย์ท่านเจ้าคุณพุทธทาส เชิญกระทู้ด้านล่างนี้ เอาให้เต็มที่เลย
http://palungjit.org/showthread.php?p=984274

manson810 · 17 กุมภาพันธ์ 2008

ท่าน Manson ทราบได้อย่างไรหรือว่าผู้อื่นไม่ได้ปฏิบัติ? การปฏิบัติเพื่อค้นหาปัญญาเพื่อส่องสว่างให้เห็นธรรม กับการปฏิบัติเพื่อแสวงหาฤทธิ์เดชที่เกิดด้วยอุปาทาน มันคนละเรื่องกันอยู่นา
--------------------------------------------------------------------
จะอุปาทาน หรือว่าของจริง หากท่านไม่รู้จริง ก็โปรดอย่ากล่าวเสียดสี ท่านอื่นเลยครับ ผมเกรงว่ามันจะไม่เกิดผลดีต่อตัวท่านเท่าไหร่.

มันดูเหมือนเดินทางเดียวกัน แต่มันมีทางแยกอยู่ อย่าเลยทางแยกไปเสียก่อนโดยไม่รู้ตัว มันเดินกลับมายากอยู่นา
--------------------------------------------------------------------
ต่างคนต่างแยก มันก็ไม่มีปัญหาหรอกครับ
แต่พวกที่แยกไป แล้วดันย้อนมาทำลายทางเก่า และประกาศว่าทางของตนเองนั้นถูกต้องที่สุดส่วนอีกทางนั้นผิดเป็นสิ่งไร้สาระ ผมว่ามันไม่ถูกครับ...

อ้อ หากต้องการถล่มศิษย์ท่านเจ้าคุณพุทธทาส เชิญกระทู้ด้านล่างนี้ เอาให้เต็มที่เลย
http://palungjit.org/showthread.php?p=984274
-----------------------------------------------------------------------
ขออ่านอย่างเดียวดีกว่าครับ

เตชปญฺโญ ภิกขุ · 17 กุมภาพันธ์ 2008

พระพุทธเจ้าอยู่ที่ไหน?

****ไปหาพระพุทธเจ้าให้พบ แล้วไม่ต้องมาเถียงกัน****<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>
<o> </o>
ขอเชิญทุกท่านค้นหาพระพุทธเจ้า... จากหนังสือ..<o></o>
"พระพุทธเจ้าอยู่ที่ไหน?"<o></o>
http://www.whatami.net/web-w/hatami/for/bu.html
จากเวบไซต์

ยายทองประสา · 17 กุมภาพันธ์ 2008

ไม่ทราบว่าไปถึงญาณ 4 แล้วเห็นอะไรบ้างครับ
เห็นธรรม หรือเห็นอุปาทาน

ส่วนตัวผมอันต่ำต้อย ไม่เคยได้แม้แต่ญาณ 1 จึงเห็นแต่ "คนขี้โม้" ครับ
Click to expand...

ซวยแล้ว เหอะๆๆๆ
กรรมของเวร เวรของกรรม
ยิ่งไม่ได้อยู่ ยิ่งพูดอย่างนี้
ยิ่งจะไม่ได้ไปกันใหญ่เลย
ปิดหมด จบกัน ขอขมาพระรัตนไตรซะนะครับ
ไม่ต้องขอขมาผม เพราะคุณไม่ได้ปรามาสผม
แต่ปรามาสไปถึง พระพุทธเจ้า พระธรรม และพระอริยสงฆ์ทั้งลาย

โอ้........ ซวยจริงๆ
นี่เรียกว่าพูดไม่คิด ซวยถึงใจเลย
ถ้ายังไม่เข้าใจ ให้ทำสมาธิใหม่
แล้วคิดดีๆ จิตที่เป็นสมาธิ
จะคิดออกง่าย ควรแก่การงาน
ว่าทำไมจู่ๆ ถึงไปปรามาสพระรัตนไตรได้

นี่หน่ะหรือ นิพพาน ใครๆก็ทำได้
ยังกล้าจะไปนิพพานกันอีกเหรอครับ
ไม่อายพระพุทธเจ้าเหรอครับ

กังขา ณ ปลาย · 17 กุมภาพันธ์ 2008

ยายทองประสา said: ↑

ซวยแล้ว เหอะๆๆๆ
กรรมของเวร เวรของกรรม
ยิ่งไม่ได้อยู่ ยิ่งพูดอย่างนี้
ยิ่งจะไม่ได้ไปกันใหญ่เลย
ปิดหมด จบกัน ขอขมาพระรัตนไตรซะนะครับ
ไม่ต้องขอขมาผม เพราะคุณไม่ได้ปรามาสผม
แต่ปรามาสไปถึง พระพุทธเจ้า พระธรรม และพระอริยสงฆ์ทั้งลาย

โอ้........ ซวยจริงๆ
นี่เรียกว่าพูดไม่คิด ซวยถึงใจเลย
ถ้ายังไม่เข้าใจ ให้ทำสมาธิใหม่
แล้วคิดดีๆ จิตที่เป็นสมาธิ
จะคิดออกง่าย ควรแก่การงาน
ว่าทำไมจู่ๆ ถึงไปปรามาสพระรัตนไตรได้

นี่หน่ะหรือ นิพพาน ใครๆก็ทำได้
ยังกล้าจะไปนิพพานกันอีกเหรอครับ
ไม่อายพระพุทธเจ้าเหรอครับ
Click to expand...

ไม่ควรพูดอะไรไปเอง

tamayata · 17 กุมภาพันธ์ 2008

ยายทองประสา said: ↑

ซวยแล้ว เหอะๆๆๆ
กรรมของเวร เวรของกรรม
ยิ่งไม่ได้อยู่ ยิ่งพูดอย่างนี้
ยิ่งจะไม่ได้ไปกันใหญ่เลย
ปิดหมด จบกัน ขอขมาพระรัตนไตรซะนะครับ
ไม่ต้องขอขมาผม เพราะคุณไม่ได้ปรามาสผม
แต่ปรามาสไปถึง พระพุทธเจ้า พระธรรม และพระอริยสงฆ์ทั้งลาย

โอ้........ ซวยจริงๆ
นี่เรียกว่าพูดไม่คิด ซวยถึงใจเลย
ถ้ายังไม่เข้าใจ ให้ทำสมาธิใหม่
แล้วคิดดีๆ จิตที่เป็นสมาธิ
จะคิดออกง่าย ควรแก่การงาน
ว่าทำไมจู่ๆ ถึงไปปรามาสพระรัตนไตรได้

นี่หน่ะหรือ นิพพาน ใครๆก็ทำได้
ยังกล้าจะไปนิพพานกันอีกเหรอครับ
ไม่อายพระพุทธเจ้าเหรอครับ
Click to expand...

ฮ่า ฮ่า ยายทองประสา
ไม่รู้จะตอบอะไร เอานรก สวรรค์มาขู่เสียอีก เลิกซะทีเถอะนิสัยนี้

เพิ่งบอกไปหยกๆ ว่าการปฏิบัติเพื่อค้นหาปัญญาเพื่อส่องสว่างให้เห็นธรรม กับการปฏิบัติเพื่อแสวงหาฤทธิ์เดช อิทธิฤทธิ์ ปาฏิหารย์ ที่เกิดด้วยอุปาทานนั้น ถึงจุดเริ่มเดินทางมันใช้เส้นทางร่วมกัน แต่มันมีจุดแยก ซึ่งยายทองประสาคงจะเลยผ่านจุดดังกล่าวไปเสียแล้วกระมังครับ

แล้วตรงไหนที่ยายทองประสาบอกว่าผมลบหลู่พระรัตนไตรจนต้องซวยถึงใจอย่างที่คุณว่าหรือ?

ยายทองประสาน่าจะเป็นเด็กรุ่นใหม่ประเภทที่อ่านหนังสือ "เร็ว" เกินไปจนไม่ได้คิด แต่อาศัยญาณของตนเองคิดเอาเองว่าผู้เขียนแต่ละคนเขาหมายความว่าอะไร

ก่อนที่จะมาเป็นผู้ควบคุมเว็บบอร์ด ยายทองประสาน่าจะหัดอ่านหนังสือให้ช้าลงหน่อย พิจารณาไวยากรณ์ คำที่เลือกใช้ และจุดมุ่งหมายของผู้เขียนแต่ละคน จึงจะสมกับการเป็นผู้ดูแลเว็บบอร์ดที่ดีได้

อีกอย่าง ยังเป็นเด็กเป็นเล็กหัดมีสัมมาคารวะบ้าง โดยเฉพาะบนอินเตอร์เน็ต ที่คุณยายทองประสาไม่รู้ว่าใครเป็นใคร อย่าทะลึ่งลามปาม

เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน

น่าเป็นห่วง หลักสูตรพุทธศาสนา จากบางอาจารย์ สอนตายแล้วสูญ ( หลักสูตร ม.1- ม.6)

คุณเห็นด้วยกับ หลักสูตรพุทธศาสนา ม.1

ไม่เห็นด้วย (คิดว่าสอนผิด)

เห็นด้วย (คิดว่าสอนถูก)

tamsak ผู้ดูแลเว็บบอร์ด ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

tamsak ผู้ดูแลเว็บบอร์ด ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

มหาหินทร์ ผู้สนับสนุนเว็บพลังจิต ผู้สนับสนุนพิเศษ สมาชิก Premium

มหาหินทร์ ผู้สนับสนุนเว็บพลังจิต ผู้สนับสนุนพิเศษ สมาชิก Premium

เตชปญฺโญ ภิกขุ เป็นที่รู้จักกันดี

k.kwan เป็นที่รู้จักกันดี

manson810 เป็นที่รู้จักกันดี

ยายทองประสา เป็นที่รู้จักกันดี

มหาหินทร์ ผู้สนับสนุนเว็บพลังจิต ผู้สนับสนุนพิเศษ สมาชิก Premium

สามหมอก เป็นที่รู้จักกันดี

สามหมอก เป็นที่รู้จักกันดี

ยายทองประสา เป็นที่รู้จักกันดี

tamayata สมาชิก

manson810 เป็นที่รู้จักกันดี

tamayata สมาชิก

manson810 เป็นที่รู้จักกันดี

เตชปญฺโญ ภิกขุ เป็นที่รู้จักกันดี

ยายทองประสา เป็นที่รู้จักกันดี

กังขา ณ ปลาย เป็นที่รู้จักกันดี

tamayata สมาชิก

แชร์หน้านี้

แชร์หน้านี้

เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน

น่าเป็นห่วง หลักสูตรพุทธศาสนา จากบางอาจารย์ สอนตายแล้วสูญ ( หลักสูตร ม.1- ม.6)

คุณเห็นด้วยกับ หลักสูตรพุทธศาสนา ม.1

ไม่เห็นด้วย (คิดว่าสอนผิด)

เห็นด้วย (คิดว่าสอนถูก)

แชร์หน้านี้

การค้นหาที่มีประโยชน์

ติดต่อเรา