@.. บุพการีกับการสร้างบารมี ฯลฯ..@

เรื่อง "อย่านำความชั่วแผ่พังพาน สู้รบกับพระคุณแม่"
(คติธรรม หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน)
พระคุณของแม่ล้นฟ้าล้นแผ่นดินที่ควรเทิดทูนสุดหัวใจ แต่คุณของความโมโหโทโสความดุด่านั้นไม่มี นอกจากมีแต่โทษล้วนๆ ของมันเท่านั้น จึงไม่ควรเอาความดุมาแข่งพระคุณของแม่อีกต่อไป ที่เป็นมาแล้วก็ควรยอมรับว่าผิดต่อแม่ ความโมโหความดุจะได้หมอบหัวลง ไม่โผล่หัวขึ้นแผ่พังพานต่อสู้กับผู้มีพระคุณล้นฟ้าอีกต่อไป
อาหารที่หามาให้ท่านไม่ทันหรือหามาไม่ได้ ก็บอกท่านโดยดีว่าไม่ทันไม่ได้ พร้อมกับการแสดง "กริยานุ่มนวล" ต่อท่าน สมกับเราเป็นลูกผู้ดีของท่านที่ไว้ใจลงใจในเราจนฝังใจชนิดถอนไม่ขึ้น
จงเมตตาท่านสุดหัวใจตลอดไป อย่านำพิษ คือ กริยาไม่ดีและดุด่ามาเป็นคู่แข่งพระคุณท่าน และเผาลนท่านให้แสลงตาแสลงใจได้ทุกข์เพราะเราอีกต่อไป เรากวนท่านตอนอยู่ในท้อง ตกคลอดออกมาเวลายังเด็กยังเล็กจนรู้เดียงสาและถึงบัดนี้กวนมาก ยุ่งมาก วุ่นวายท่านมาก ไม่มีใครยุ่งวุ่นวายเกินกว่าลูกๆ ยุ่งวุ่นวายพ่อ-แม่ ทบทวนให้ละเอียดระหว่างเรากับแม่กวนกัน วุ่นวายกันเรื่อยมา ความดุความต่ำที่เคยมีในตัวเรากับแม่จะไม่เป็นคู่แข่งกันอีกต่อไป จะมีแต่ความเมตตากรุณาอันเป็นธรรมความชุ่มเย็นล้วนๆ ต่อกันจนอวสาน

(เครดิตธรรมะจาก "ตามรอย พระอรหันต์")

 

ธรรมจากอัครสาวก การตอบแทนคุณบิดามารดาแบบสูงสุด การกระทำที่พระพุทธเจ้าทรงสรรเสริญ


การกระทำตอบแทนพระคุณของมารดาบิดาเป็นการกระทำอันมีคุณค่ายิ่งพระพุทธเจ้าเองก็ทรงสรรเสริญไว้ว่า “เพราะการปรนนิบัติในมารดาบิดานั่นแล บัณฑิตทั้งหลายสรรเสริญเขาในโลกนี้นี่เอง เขาละไปแล้วย่อมบันเทิงในสวรรค์”
การบำรุงบิดามารดาในระดับสูงกว่านั้นก็คือการยังมารดาบิดาผู้ไม่มีศรัทธาในคุณงามความดีให้กลับมาตั้งอยู่ในศรัทธาแห่งคุณงามความดี เคยเป็นผู้ทุศีลก็แนะนำให้บิดามารดาตั้งอยู่ในความถึงพร้อมด้วยศีล
บิดามารดาเคยเป็นผู้ตระหนี่ก็แนะนำให้ถึงพร้อมด้วยการเสียสละนั่นจึงเป็นการตอบแทนพระคุณบิดามารดาแบบสูงสุด ดังเช่นพระสารีบุตร
พระสารีบุตรท่านเป็นลูกพราหมณ์มีฐานะ แต่มารดาท่านเป็นผู้มีมิจฉาทิฐิมาก พระลูกชายบวชแต่พ่อแม่ไม่เห็นดีเห็นงามด้วยมากนัก ภายหลังท่านยังนำพาน้องชายบวชอีกถึง 2 คน พ่อแม่ก็ยิ่งทุกข์ใจไม่รู้จะทำอย่างไรได้แต่ปล่อยเลยตามเลย

พระสารีบุตรในตอนท้ายของชีวิต ป่วยเป็นโรคท้องร่วงรุนแรงขนาดถึงกับถ่ายเป็นเลือดก็ยังแข็งใจเดินทางกลับไปที่บ้าน เพราะต้องทำกิจสุดท้ายในชีวิตให้สำเร็จเสียก่อน เพราะแม่ของท่านยังมีมิจฉาทิฐิอยู่ จึงหวังจะกลับไปเทศน์ให้แม่ฟังเป็นครั้งสุดท้าย
ตอนกลางคืนท่านนอนพักอยู่ในบ้าน แม่ของท่านได้เห็นแสงวูบๆวาบ ๆ ตลอดทั้งคืนตื่นเช้าขึ้นมาก็ถามพระลูกชายว่า แสงที่เห็นนั้นแสงอะไร พระสารีบุตรก็ตอบว่า พระอินทร์พระพรหมผู้ยิ่งใหญ่ที่แม่กราบไหว้อยู่ทุกวันนั่นแหละ
แต่คราวนี้ท่านมหาเทพเหล่านั้นลงมากราบอาตมาเอง โยมแม่จึงได้รู้ว่า พระสารีบุตรใหญ่กว่า เทวดาใดๆ ในเทวโลก จึงได้เชื่อในความสามารถของลูกชายแล้ว
แต่ก่อนหน้านี้มารดาของพระสารีบุตรไม่เชื่อเลย พระลูกชายมาบ้านบางทีก็ไล่ตะเพิดก็มี พอรู้ว่าแม่คลายทิฐิมานะแล้วท่านก็ได้โอกาสแสดงธรรมให้โยมมารดาฟังเทศน์จบ มารดาท่านก็บรรลุโสดาบันเข้าถึงกระแสพระนิพพานต่อไป พระสารีบุตรได้ปลดเปลื้องค่าน้ำนม
ทดแทนบุญคุณบิดามารดาบังเกิดเกล้าจนหมดสิ้นแล้วท่านก็นิพพาน หลังเทศน์จบเลือดก็ไหลออกจากรูทวารทั้ง 9 ในตอนรุ่งเช้าพอดี ลูกที่ทำได้แบบพระสารีบุตรเท่านั้นที่จะเรียกว่าทดแทนพระคุณอันมหาศาลของพ่อแม่ได้อย่างสมบูรณ์


จากหนังสือเรื่อง ปาฏิหาริย์วิชาศักดิ์สิทธิ์ ๑๐ 38 มงคลชีวิต พาทุกชีวิตให้เจริญรุ่งเรือง ทุกภพชาติ โดย ธ.ธรรมรักษ์

 

สวดคาถาบูชาพ่อแม่ทุกครั้งก่อนนอนโดยอานิสงค์ที่สวดจะทำให้คุณและครอบ ครัวมีความสุข หรือหากว่าในวันแม่ที่จะถึงนี้ คุณจะนำพวงมาลัยพร้อมกับ คาถาบูชาพ่อแม่ ไปสวดพร้อมกันเลยก็ได้



1. อิมินาสักกาเรนะ ข้าขอกราบสักการะบูชา อันพระบิดร มารดา ตัวข้าขอน้อมระลึกคุณ ท่านมีเมตตาการุณ อุปการะคุณต่อบุตรธิดา ท่านให้กำเนิดลูกมา ทั้งการศึกษาและอบรม ถึงแม้ลำบากขื่นขม ทุกข์ระทมสักเพียงใด ท่านไม่เคยหวั่นใหว ต่อสิ่งใดที่ใด้เลี้ยงมา พระคุณท่านล้นฟ้า ยิ่งกว่าธาราและแผ่นดิน ข้าขอบูชาเป็นอาจิณ ตราบจนสิ้นดวงชีวา ขอปวงเทพไท้รักษา อันพระบิดรมารดาของข้า เทอญ..
2. มัยหัง มาตาปิตูนังวะปาเทสุ วันทามิ สาทะรัง (กราบ 1 ครั้ง)
3. อะนันตะคุณะ สัมปันนา ชะเนติชะนากา อุโภ มัยหัง มาตา ปิตูนังวะ ปาทา วันทามิ สาทะรัง
หลังจากสวดบูชาแล้ว หากสะดวกก็ทำพิธีขออโหสิกรรมต่อเลยก็ได้ โดยให้เตรียมน้ำโรยดอกมะลิไปหนึ่งขัน แล้วพูดว่า…
“กายกัมมัง วจีกัมมัง มโนกัมมัง โย โทโส อันว่าโทษใดความผิดอันใด ที่ข้าพเจ้าพลั้งเผลอสติไป ด้วยกายก็ดี ด้วยใจก็ดี ทั้งต่อหน้าและลับหลัง ขอใหคุณพ่อ คุณแม่ คุณปู่ คุณย่า คุณตา คุณยาย คุณพี่ คุณน้อง อโหสิกรรมให้ด้วย”
หลังจากนั้นราดน้ำรดมือ รดเท้า

 

การแสดงน้ำใจต่อบิดามารดา

บันทึกธรรมพระราชพรหมยาน


บิดามารดาของเรานี่ถึงแม้ว่าจะเลี้ยงเรามาเป็นเงินแสน กว่าจะสร้างร่างกายของเราขึ้นมาได้ให้มันเติบโต ต้องใช้จ่ายเงินเป็นเรือนแสน ให้วิชาความรู้อีกมาก การที่เอาขนมไปให้นิดหนึ่ง เอาของไปให้หน่อยหนึ่งถ้าจะเปรียบกับค่าของคุณค่าที่ท่านเลี้ยงเรามา มันก็เทียบกันไม่ได้ แต่ทว่าอาศัยกำลังใจที่เรามีความกตัญญูรู้คุณในท่าน นี่เรื่องนี้มันเป็นความดีที่เราสร้างกันแบบง่ายๆ จงอย่าคิดว่าของนิดหน่อย พ่อแม่เรามีของดีกว่านี้เยอะ อย่าเอาไปเลย การคิดอย่างนั้นไม่ถูก เพราะเราไม่ได้ถือว่าของนั้นมีค่ามากหรือน้อย มันเป็นการแสดงน้ำใจ ของลูกที่มีความกตัญญูรู้คุณของบิดามารดาหรือไม่เท่านั้น.

จากหนังสือ คำสอนหลวงพ่อวัดท่าซุง เล่มที่ ๓๙ โดย หลวงพ่อฤๅษี วัดท่าซุง จ.อุทัยธานี

 

แม้อาจจะเคยเป็นเจ้ากรรมนายเวรจริง แต่จะทำหน้าที่ให้ดีที่สุด ด้วยอาศัยธาตุสี่และใจรัก ที่ให้ลูกมา

 

ทา สี เน ปะ วิ ขะ สะ อะ เม อุ .

ทาน -ให้ธรรมะเป็นทานแก่ท่าน ถ้าท่านยังไม่เข้าทางธรรม
-อภัยเป็นทานแก่ท่าน แม้เราไม่ผิด แต่ท่านอาจพลาดเพราะวัย กายสังขาร และหลายสิ่งหลายอย่าง เหมือนทุกชีิวิตต้องมีพลาด
ฯลฯ


ศีล-นิ่ง เฉย ทำใจปกติได้ แม้ท่านจะบ่น ว่า ฯลฯ ตามวัย ตามประสา ตามธรรมชาติ
ของบุพการี

เนกขัมมะ-ทำจิตให้ห่างจากศัตรูพรหมจรรย์ได้ เพื่อเป็นอานิสงส์ส่งถึงท่าน

ปัญญา-รู้เท่าทันความไม่เที่ยง เป็นทุกข์ อนัตตา แห่งสังขาร ของท่าน
ฉลาดที่จะหากุศโลบาย ให้ท่านเป็นสุขทั้งปัจจุบัน และโลกหน้า และ ฉลาดที่จะให้ธรรมะแก่ท่าน

วิริยะ- เพียรที่จะรักษาใจให้มีแต่กุศลจิต ละอกุศลจิต ทำดีด้วยใจบริสุทธิ์ แก่ท่าน

ขันติ-อดทนต่อการบีบคั้นที่จะไม่ทำอกุศลด้วยกาย วาจา ใจ ต่อท่าน
อดทนที่จะทำดีต่อท่าน

สัจจะ- จริงใจ ที่จะเลี้ยงดู ตอบแทนท่าน

อธิษฐาน- ตั้งใจแล้วทำจริง ที่จะทำคุณแก่ท่าน

เมตตา- ปรารถนาให้ท่านเป็นสุข ทั้งทางโลกและทางธรรม

อุเบกขา-วางใจเฉยได้ ในสิ่งที่สุดวิสัย แต่รอโอกาสที่จะช่วยเมื่อมีเหตุ-ปัจจัยเหมาะสม

 

------------------------------------------------------------------------

 

พระพุทธองค์ ตรัสแก่ภิกษุทั้งหลาย ว่า การตอบแทนที่ทำได้ยาก
การทำตอบแทนแก่ท่านทั้งสองเราไม่กล่าวว่าเป็นการทำได้โดยง่าย ท่านทั้งสองคือใคร คือ มารดาและบิดา ถึงบุตรจะมีอายุ 100 ปี มีชีวิตอยู่ 100 ปี ประคับประคองมารดาด้วยบ่าข้างหนึ่ง ประคับประคองบิดาด้วยบ่าข้างหนึ่ง ปฏิบัติท่านทั้งสองนั้นด้วยการอบกลิ่น การนวด การให้อาบน้ำ และการบีบนวด และแม้ท่านทั้งสองนั้นจะถ่ายอุจจาระและปัสสาวะลงบนบ่าทั้งสองของบุตรนั่นแล...การกระทำอย่างนั้น ยังไม่ชื่อว่าอันบุตรได้ทำ หรือทำตอบแทนแก่มารดาและบิดาเลย ถึงบุตรจะสถาปนามารดาและบิดาไว้ในราชสมบัติ ซึ่งเป็นเจ้าเหนือหัวแห่งแผ่นดินใหญ่ที่มีรัตนะ 7 ประการมากมายนี้...การกระทำอย่างนั้นยังไม่ชื่อว่าอันบุตรได้ทำ หรือทำตอบแทนแก่มารดาและบิดาเลย...ข้อนั้นเพราะเหตุไร เพราะมารดาและบิดามีอุปการะมาก บำรุงเลี้ยง แสดงโลกนี้แก่บุตรทั้งหลาย...ส่วนบุตรคนใดให้มารดาและบิดาผู้ไม่มีศรัทธา สมาทานตั้งมั่นดำรงอยู่ในสัทธาสัมปทา (ความถึงพร้อมด้วยศรัทธา) ให้มารดาและบิดาผู้ทุศีล สมาทานตั้งมั่นดำรงอยู่ในสีลสัมปทา (ความถึงพร้อมด้วยศีล) ให้มารดาและบิดาผู้ตระหนี่ สมาทานตั้งมั่นดำรงอยู่ในจาคสัมปทา (ความถึงพร้อมด้วยการเสียสละ) ให้มารดาและบิดาผู้ไม่มีปัญญา สมาทานตั้งมั่นดำรงอยู่ในปัญญาสัมปทา (ความถึงพร้อมด้วยปัญญา)...ด้วยเหตุเพียงเท่านี้แล การกระทำอย่างนั้นจึงชื่อว่า บุตรได้ทำตอบแทนแก่มารดาและบิดา
---สรุปโดยอาตมาภาพ : การตอบแทนบุญคุณพ่อแม่ ที่ถูกต้องหรือยิ่งใหญ่ที่สุด คือ
1. แนะนำพ่อแม่ที่ไม่ศรัทธา ให้ศรัทธา พระพุทธเจ้า พระธรรมคำสอน พระสงฆ์ผู้เผยแพร่ธรรม
2. แนะนำพ่อแม่ที่ไม่ถือศีล ให้ตั้งอยู่ในศีล 5 ขึ้นไป
3. แนะนำพ่อแม่ที่ไม่ทำทาน ให้ทำทาน คือการให้ หรือการบริจาค
4. แนะนำพ่อแม่ที่ไม่ศึกษาธรรม ให้ตั้งอยู่ในธรรม เพื่อสร้างปัญญาที่ถูกต้อง

---อ้างอิง พระไตรปิฎก ฉบับมหาจุฬาฯ (ภาษาไทย เล่มสีน้ำเงิน) เล่มที่ 20 หน้าที่ 77

พระมหาฑิจถากร อาจิตปุญฺโญ
อริยธรรมสถาน (ป่าหลังวัดไผ่ล้อม) ต.ท่าเสา อ.ไทรโยค จ.กาญจนบุรี
รับฟังธรรมะ และโหลดธรรมะ : https://www.youtube.com/channel/UC4Bw01g96hHet4Ez1V5h3FQ