บ่อเงินบ่อทองออกรายการ"เรื่องจริงผ่านจอ"คืนนี้

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ พสภัธ
ขอความเมตตาช่วยต่อชีวิต พระเณร

<HR style="COLOR: #ffffff" SIZE=1><!-- / icon and title --><!-- message -->เมื่อคืนประมาน1-2ทุ่ม ข้าพเจ้าได้รับโทรศัพท์จากพระอ.จที่นับถือท่านหนึ่งคือ "พระมหาแผน" ท่านโทรมาด้วยน้ำเสียงที่เป็นกังวลมาก ได้ความว่าตอนนี้สามเณรที่ท่านดูแลอยู่90รูปกำลังจะลำบากเพราะอาหารที่มีอยู่กำลังจะหมดไปของใหม่ก็ไม่มีมาเพราะอยู่ไกลจากชุมชน ข้าพเจ้าเคยค่อนท่านหลายครั้งว่าทำไมต้องเอาลูกเค้ามาเลี้ยง ท่านก็ตอบเหมือนๆกันทุกครั้งไปว่า “เด็กพวกนี้เป็นคนยากจนพ่อไปทางแม่ไปทางเป็น โจร ก็มี” ท่านว่า “ฉันเอาเค้ามาเลี้ยงอย่างน้อยๆก็สั่งสอนให้เค้าเป็นคนดีในสังคมได้ เหลือท่าเด็กมันมีบุญมีวาสนาก็จะได้เป็น*เนื้อนาบุญ* สืบต่อพระศาสนาต่อไป” ข้าพเจ้าก็จนแต้มอีกตามเคย

มีอยู่ครั้งนึงพระอ.จท่าน เล่าให้ฟังว่าท่านได้เรืยกประชุมเณรเพราะท่านหมดกำลังที่จะดูแลเณรน้อยทั้งหลายต่อไป ท่านทั้งหลายทราบไหมเกิดอะไรขึ้น? สามเณรพร้อมใจกันกราบแทบเท้าท่านแล้วพูดว่า “หลวงพ่อกินเกลือพวกผมก็ขอกินเกลือแต่ถ้าท่านอดพวกผมก็ยอมอด” ข้าพเจ้าฟังแล้วก็น้ำตาไหล มีเด็กจำนวนหนึ่งข้าพเจ้าได้เป็นเจ้าภาพบวชให้ จำได้ว่ามีเด็กอยู่คนหนึ่งอายุประมาน10-11ขวบไม่ได้แจ้งข้าพเจ้ามาก่อนว่าต้องการบวชเธออุตส่าห์โกนหัวมาเส็ดสับมาแต่เช้าตู่เธอหลบอยู่ใต้ถุนศาลาพอเห็นข้าพเจ้าก็ตรงมากราบเท้าข้าพเจ้าแล้วบอกว่า “คุณน้าผมอยากเป็นคนดี คุณน้าช่วยผมด้วย” ในที่สุดก็เป็นเจ้าภาพบวชให้เธอ ข้าพเจ้ามานั่งคิดๆว่าถ้าอาหารหมดทีก็หาให้ทีมันจะเป็นเหมือน “เบี้ยต่อไส้” เลยอยากจะตั้ง “กองทุน” เพื่ออาหารพระ-เณรขึ้นมาสักกองจะได้เป็นทุนสำรองต่อไป วันนี้ข้าพเจ้าได้ให้พี่สาวไปเปิดบัญชีไว้และได้กราบเรียนท่านพระอ.จ ท่านดีใจใหญ่ และได้ซื้อ ข้าวสาร50ถุง น้ำปลา2ลัง ขนมปัง6ปีบ น้ำแดง1ลัง น้ำมัน1ลัง น้ำตาล10ถุง เกลือ10ถุง มาม่า4กล่องไว้ใช้ก่อนชั่วคราว จึงขอเรียนเชินทุกท่านผู้ใจบุญทั้งหลายมาช่วยกันก่อตั้งกองทุนในครั้งนี้ เพื่อสืบต่ออายุพระสงฆ์สามเณรและพระพุทธศาสนา ท้ายสุดนี้ข้าพเจ้าขอกราบอาราธนาบารมี พระพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ พระปัจเจกพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ พระธรรม และ พระอริยะสงฆ์ทั้งหลาย ขอให้ทุกท่านผู้เป็นกำลังใหญ่ในการสืบต่ออายุบวรพระพุทธศานาจงมีความสุขสวัสดีตรอดตราบเท่าเข้าสู้พระนิพานเทิด….สาธุ สาธุ สาธุ
โต(กุมารน้อย) ข้อความข้างบนนี้แหละ..ที่เป็นปาฏิหารย์ทำให้คุณโต..รอดจากความตายอย่างไม่น่าจะที่เป็นไปได้เลย...คุณโตช่วยต่อชีวิตพระภิกษุ-สามเณร ที่ประสพเคราะห์ความยากลำบาก เป็นจำนวนร้อยกว่าชีวิต..เมื่อวันที่ 11 ธันวาคม 2548 เมื่อพระอ. ท่านต้องย้ายออกมาจากวัดท้องคุ้ง...ก็ได้คุณโตนี่แหละ..ที่เป็นผู้ต่อชีวิตพระเณร..ด้วยข้อความ "ขอความเมตตาต่อชีวิตพระเณร" บุญกรรมมีจริงถ้าได้สมผัสด้วยตนเอง..ผู้ที่ผ่านความตายมาย่อมรู้ว่า...???????? มันคืออะไร...(พรรณาไม่ได้) มันเป็นความปาฏิหารย์...ขนาดรถสิบล้อทับ..แต่ยังมีชีวิตรอด..และก็ไม่พิการใดๆ ทั้งสิ้น...แต่ต้องเสียเลื้อและเนื้อบางส่วน..ใช้หนี้กรรม...ตั้งแต่อาตมาภาพรู้จักคุณโตมา..ก็แกอายุประมาณสัก 15-16 ปีได้นะ..จำได้ว่าคุณโตแกมาที่วัดท้องคุ้ง (วัดของพระอาจารย์) คุณโตถามหาเจ้าอาวาสว่า (เพราะไม่รู้ว่าใครเป็นเจ้าอาวาส) พระคุณเจ้าผมมาขอพบท่านเจ้าอาวาส...เพื่อมาขอพระสารีริกธาตุไปบูชา...นับตั้งแต่วันนั้นเป็นมา..อาตมาก็เห็นคุณโต..มาที่วัดท้องคุ้งเป็นประจำ..และได้นำครอบครัวได้รู้จักพระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชพรหมยาน (วัดท่าซุง)...ในสมัยนั้นอาตมาภาพก็ยังคิดว่า..เด็กหนุ่มคนนี้หน้าตาก็ดี (หล่อเหมือนพระเอกหนังไทย)อายุก็น้อยสิบกว่าปี แต่มีจิตใจไฝ่ในบุญกุศล....และโดยเฉพาะคุณโต..จะมีหน้าที่ตามหาพระอริยะเจ้าให้พระอาจารย์..เพื่อนำเอาวัตถุมงคลไปเสก..เพื่อมาแจกให้แก่ญาติโยมที่มาทำบุญ..พระ อ. จึงได้มีโอกาสไปกราบไหว้..ไปช่วยงานของพระอริยะเจ้าเหล่านั้น....อาตมาภาพยืนยันได้เลยนะ..ว่า..คุณโตแกรอดตายมาได้เพราะ..ขอความขอความเมตตาต่อชีวิตพระเณร..อย่างไม่ต้องสงสัยเลย...เพราะว่าถึงวันนี้ญาติโยมที่เดินทางมาสงเคราะห์..การศึกษาของพระภิกษุสามเณร..ก็มาด้วยข้อความอันนี้...(เพราะโยมเอามาให้ดูด้วย)...พระ อ. ท่านพระภิกษุสามเณรที่สำนักเรียนที่นี่..มีวันนี้ได้ก็เพราะคุณโตเป็นผู้จุดประกาย..ลงรากลงฐานของพระศาสนา..อาตมาภาพจึงขอเป็นตัวแทนของพระภิกษุสามเณร สำนักสงฆ์บ่อเงินบ่อทอง...สดุดดี..ให้แกคุณโต..(ในขณะที่ยังมีลมหายใจอยู่)...ด้วยข้อความเหล่านี้...ขอบุญกุศลของพระภิกษุสามเณรที่นี่..ขอตั้งจิตขอให้คุณโตจงพ้นจากภัยอันตราย..อย่าได้เจ็บปวดทรมานอีก..ขอให้เจ้ากรรมนายเวรของคุณธนนท์(คุณโต) จงอนุโมทนาในส่วนกุศลของพระเณรในครั้งนี้และจงอโหสิกรรม...ด้วยเทอญ...ภารา หเว ปัญจักขันธา ภาระที่หนักที่สุดคือ..ร่างกายนี้แหละ...พระพุทธเจ้าทรงตรัสว่า..สูทั้งหลาย จงมาดูโลกนี้ดุจราชรถ ที่ผู้คนเขลาหมกอยู่ แต่ท่านผู้รู้หาหมกอยู่ไม่...เราจะอาศัยร่างกายนี้ทำความดีให้เต็มที่เท่าที่จะทำได้..เพื่อสุคติโลกสวรรค์ในวันข้างหน้า...สาธุ..สาธุ..สาธุ..
</TD></TR></TBODY></TABLE>

เธอหลบอยู่ใต้ถุนศาลาพอเห็นข้าพเจ้าก็ตรงมากราบเท้าข้าพเจ้าแล้วบอกว่า “คุณน้าผมอยากเป็นคนดี คุณน้าช่วยผมด้วย
เณรรูปนี้ก็หน้าสงสานมาก....จำได้วันที่เจอเธอตอนมากราบเท้า หน้าตาของเณรเขียวช้ำไปหมด ตาปูด ถามว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้? เธอว่า...."แม่ตบหนูตอนหนูขอแม่บวช แม่ไม่ให้หนูบวชเพราะเดี๋ยวไม่มีใครช่วยงานช่วยขายของ แม่ว่าหนูว่าเป้นคนขี้เกียดไม่อยากช่วยแม่ทำงาน แต่หนูอยากเป็นคนดี อยากเรียนหนังสือ คุณน้าช่วยผมด้วย...."
ด้วยความที่อยากช่วยเด็กคนนี้เลยบอกให้แกไปตามแม่มาหา พอแม่แกมาถึงโตได้ขอแม่เด็กจะขอเป็นเจ้าภาพบวชให้ เมื่อแม่เด็กทราบว่าเป็นโตก็เลยอนุญาตเพราะเกรงใจโตและคุณพ่อ(เพราะคนส่วนใหญ่อาศัษที่ดินของคุณพ่ออยู่(สมุดปราการ บางบ่อ)ตรงวัดเก่าที่ท่านพระอาจารย์มหาแผนอยู่......

 

ขอส่งเสริมพระพุทธศาสนาในวันพระวันนี้ โดยร่วมบุญ

 

ได้ข่าวมาระยะหนึ่งแล้ว

สำนักสงฆ์บ่อเงินบ่อทอง
ต.หนองแหน อ.พนมสารคาม จ.ฉะเชิงเทรา
มีปัญหาขาดแคลน ข้าวสาร อาหารแห้งและอื่น จะจัดส่งไปถวายมหาแผน ตามที่อยู่ข้างต้นนี้ โดยเร็วที่สุด​

 

โมทนาด้วยครับ อ่านแล้วซึ้งใจในความรักและเผื่อแผ่ของทุกๆท่านเลยครับ