ประวัติ หลวงปู่สังวาลย์ เขมโก "วาจาสิทธิ์"

พุทธศาสนา
ในมุมมองของ...แม่ชีฝรั่ง


"ศาสนาพุทธในสายตาของฉันนั้น ไม่ใช่เป็นเพียงแค่ศาสนา แต่ยังเป็นปรัชญาชีวิต เราไม่จำเป็นที่จะต้องเชื่อทุกสิ่งทุกอย่างที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้ ชีวิตของเราไม่ได้ขึ้นอยู่กับพระผู้เป็นเจ้าดลบันดาลให้เป็นไป แต่ชีวิตเป็นของเรา เราสามารถที่จะมีชีวิตที่ดีได้ หรือไม่ดีก็ได้ อยู่ที่การทำตัวของเราเอง เราเท่านั้นที่เป็นที่พึ่งของตัวเรา" และนี่เป็นมุมมองเกี่ยวกับพระพุทธศาสนาของ "บริจิต" เป็นแม่ชีชาวออสเตรเลีย

หลักธรรมของพระพุทธศาสนาอย่างหนึ่งที่แม่ชีบริจิต บอกว่า แตกต่างจากหลักธรรมของศาสนาอื่นๆ อย่างสิ้นเชิง คือ พระพุทธเจ้าไม่เคยทรงตรัสว่าให้เชื่อ แต่ท่านสอนให้เราหาความจริงด้วยการปฏิบัติเอง พิสูจน์ทดสอบธรรมะที่ท่านตรัสไว้ ด้วยการปฏิบัติให้รู้จริงด้วยตัวเอง คำนี้เองที่ทำให้ฉันสนใจพุทธศาสนา ที่ฉันไม่ต้องทำตัวเหมือนเป็นลูกแกะที่เอาแต่เดินตามคนเลี้ยง

อย่างไรก็ตาม จากการแสวงหาความรู้เรื่องพุทธศาสนาหลายๆ สำนัก ทำให้เธอค้นพบว่า แม้ว่าผู้สอนพุทธศาสนาจะเคร่งในวัตรปฏิบัติ และถ่ายทอดความรู้เรื่องพุทธศาสนาได้ดีเพียงใด แต่ทุกคนก็ยังคงต้องปฏิบัติด้วยตนเอง ไม่มีใครมาทำแทนให้ได้ เราควรดีใจที่วันนี้ยังมีครูบาอาจารย์ที่พอจะมีความรู้จากประสบการณ์มาถ่ายทอดให้ด้วยตัวเอง สอนในวิถีทางที่ถูกต้อง ซึ่งสำคัญมาก เราไม่สามารถเข้าใจได้ ถ้าเราฟังธรรมะแต่เพียงอย่างเดียว เราจะได้ความรู้จากการอ่าน แต่ถ้าเราต้องการจะรู้จริงให้ลึกซึ้งต้องปฏิบัติด้วยตนเอง เป็นทางเดียวที่จะรู้ได้ บางครั้งมีคนมาถามเกี่ยวกับพระเจ้าว่า พระเจ้ามีจริงหรือไม่

"แม้ว่าพระเจ้ามีจริง แต่ฉันเชื่อในแนวทางที่พระพุทธเจ้าสอน พระพุทธเจ้ารู้ทุกอย่างในโลกนี้ รู้ทั้งจักรวาล พระองค์ยังคงรู้เรื่องพระเจ้าด้วย และท่านยังคงรู้ว่าใครสร้างเรา นั่นก็คือตัวเราสร้างตัวเราเอง มีทุกข์และการดับทุกข์อยู่ที่ใจเรานี้เอง ไม่มีใครมาลงโทษเรา เว้นตัวเราเองที่จะได้รับผลแห่งการกระทำของเรา ไม่มีใครให้รางวัลเราโดยที่เราไม่ได้ทำความดีอะไร ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว นั่นคือสิ่งทั้งหมดที่เป็นไป ไม่มีพระเจ้าสร้าง เราสร้างทุกอย่างเอง ความกลัวในการทำบาป ความละอายต่อบาปจะเกิดขึ้นในใจ ไม่ใช่กลัวว่าพระเจ้าจะลงโทษ" นี่คือสิ่งที่แม่ชีฝรั่งเชื่อว่า คนเราจะพบความสุขหรือพ้นความทุกข์ได้ต้องเกิดจากการกระทำของตัวเราเอง

อย่างไรก็ตาม เธอได้เล่าประวัติย้อนหลังให้ฟังว่า เป็นชาวออสเตรเลีย เกิดเมื่อปี พ.ศ.๒๕๐๕ ช่วงที่ยังเป็นเด็กจะชอบฟังเรื่องเกี่ยวกับพระเจ้าและพระเยซู โดยขณะนั้นมีความรู้สึกว่าต้องการจะเป็นคนดี แต่เมื่อเริ่มเข้าสู่วัยรุ่นประมาณอายุ ๑๒ ปี ก็ลืมความตั้งใจในวัยเด็ก ทำตัวเหมือนวัยรุ่นทั่วๆ ไปที่ต้องการแต่ความสนุกสนาน

จนกระทั่งอายุ ๒๐ ปี จึงได้พบกับริชาร์ด และได้แต่งงาน มีลูก ๒ คน ลูกคนแรกเป็นผู้หญิง คนที่สองเป็นผู้ชาย การดำเนินชีวิตเป็นไปอย่างมีความสุขเหมือนครอบครัวอื่นๆ แต่มีเหตุการณ์ที่ทำให้ชีวิตของต้องเปลี่ยนแปลงไปจากเดิมถึง ๒ ครั้ง คือ

ครั้งแรก เกิดขึ้นหลังคลอดลูกชาย มีความรู้สึกกลัวตายขึ้นมาอย่างมาก กลัวว่าสามีและลูกๆ จะตาย มันเป็นความรู้สึกที่แย่มาก และมักจะเกิดขึ้นช่วงเวลาเย็นของทุกๆ วัน เป็นอยู่อย่างนี้ประมาณ ๑ เดือน แล้วก็หายไป

ครั้งที่สอง เกิดขึ้นหลังจากที่ลูกชายอายุได้ ๘ เดือน เมื่อแม่สามีได้เสียชีวิตลง อาการกลัวความตายก็เกิดขึ้นมาอีก ซึ่งดูเหมือนว่าไม่มีใครสามารถหยุดยั้งความตายได้ ไม่มีใครสามารถช่วยให้รอดได้ ความรู้สึกกลัวการตายนี่เองที่ทำให้ไม่สบายใจ แอนเดรียที่เป็นเพื่อนสนิทได้ชวนไปฝึกโยคะ ทำให้ได้พบกับประสบการณ์ในการทำสมาธิ เกิดความสนใจกับเรื่องการฝึกจิตขึ้นมา

แม่ชีบริจิต เล่าต่อว่า เมื่อเดือนเมษายน พ.ศ.๒๕๓๒ ได้เดินทางมาฝึกสมาธิครั้งแรกที่ประเทศไทย เป็นเวลา ๒ เดือน ซึ่งได้ปฏิบัติอย่างจริงจัง ปฏิบัติด้วยการกำหนดจิตสู่การกระทำทุกๆ อย่าง ไม่ยึดติด ไม่มีตัวตนและจิต สิ่งนี้เองที่เปลี่ยนแปลงชีวิตตัวเอง หลังจากนั้นได้กลับไปประเทศออสเตรเลีย แต่กลับรู้สึกว่าชีวิตที่นั่นมันก็ดูเหมือนเดิมน่าเบื่อ ไร้สาระ ไม่มีอะไร หลังจากนั้นอีก ๒ เดือน จึงได้เดินทางกลับมาเมืองไทยอีกครั้ง เพื่อปฏิบัติสมาธิ และครั้งนี้เองได้ขออนุญาตอาจารย์นำสามีและลูกๆ มาอยู่ด้วย

จากนั้นได้เดินทางกลับไปออสเตรเลียอีกครั้ง เพื่อเตรียมเก็บของเล่นและลูก พร้อมด้วยเงินอีกจำนวนหนึ่ง และได้ทิ้งสามี (ริชาร์ด) ไว้ที่นั่น การกลับมาเมืองไทย ครั้งนี้ได้ตัดสินใจบวชเป็นแม่ชี สามีมารับลูกกลับไปดูแล ตั้งแต่นั้นมาก็ได้ตั้งใจหมั่นปฏิบัติรักษาศีลอย่างเต็มความสามารถ ตามทางขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พยายามแบ่งปันประสบการณ์ของตัวเองร่วมกับนักปฏิบัติชาวต่างประเทศอย่างต่อเนื่อง หลังจากบวชเป็นแม่ชี ก็ตั้งใจปฏิบัติธรรมอย่างจริงจัง กำหนดทุกอิริยาบถ การกิน การเดิน การนั่ง การนอน ทั้งกลางวันและกลางคืน ยิ่งคิดถึงลูกก็ยิ่งต้องปฏิบัติให้มากขึ้น ขณะนั้นมีความฟุ้งซ่านมาก ทำอย่างนี้อยู่พักหนึ่ง ก็ไปถาม อาจารย์ทวี ว่าทำอย่างไรก็ไม่หายคิดถึงลูก

อาจารย์บอกว่า ถ้าเป็นแบบนี้ลองไปกวาดถนนดีกว่า และเข้าไปช่วยทำครัวยามว่าง พร้อมกับมีโอกาสฝึกภาษาไทยตั้งแต่นั้นมา ทำอย่างนี้อยู่ประมาณ ๒ ปี

อาจารย์แนะนำให้ไปสอนพวกต่างชาติที่สนใจกับการทำกรรมฐาน ปฏิบัติทำสมาธิ ว่าการนั่ง นั่งอย่างไร การเดิน เดินอย่างไร สอนไปก็ช่วยงานในวัดไปด้วยเหมือนเดิมประมาณสัก ๒ ปี ระหว่างอยู่ที่แปดริ้ว มีเพื่อนคนไทยที่มาบวชเนกขัมมะพามากราบ หลวงพ่อสังวาล เขมโก ที่วัดทุ่งสามัคคีธรรม เมื่อเห็นก็เกิดศรัทธาอยากมาอยู่ปฏิบัติกับท่าน แต่ก็ยังมาไม่ได้ ครูบาอาจารย์ทางนั้นมีพระคุณมาก แต่ในที่สุดได้ขออนุญาตอาจารย์ไปปฏิบัติธรรมอยู่กับหลวงพ่อสังวาล ที่วัดทุ่งสามัคคีธรรม ต.หนองผักนาก อ.สามชุก จ.สุพรรณบุรี แล้วก็ได้ปฏิบัติธรรมอย่างเคร่งครัดจนถึงปัจจุบัน

 

พอดีอ่านเจอเลยเอามาให้อ่านกัน...หลวงปู่เป็นพระอ.จของโต รู้จักท่านหลังจากที่"หลวงพ่อพระราชพรหมฯ"จากไป ก็ได้หลวงปู่มาเป็นครูบาอาจารย์สั่งสอน หลวงปู่เป็นพระวิเศษ สามารถรู้วาละจิตของคนได้ว่องไวมากๆ ทุกๆครั้งที่ไปหาต้องสำรวมจริงๆ ไม่งั้นจะ"อาย"ท่านมาก มีเรื่องตั้งมากมายไว้จะมาเล่าให้ฟังกัน "ท่าน" วิเศษจริงๆ

 

อนุโมทนาครับ ศีล สมาธิ ปัญญา ผู้ใดปฎิบัติได้ ผู้นั้นพ้นทุกข์ สาธุ

 

<CENTER>

ประวัติ หลวงปู่สังวาลย์ เขมโก​

</CENTER>

พระกรรมฐานแห่งเมืองสุพรรณ​

วัดทุ่งสามัคคีธรรม อ.สามชุก สุพรรณบุรี​

คัดลอกจาก http://luangpoosupa.invisionzone.com/inde.php?showtopic=259&st=0

​

นามเดิมท่านคือสังวาลย์ นามสกุล จันทร์เรือง เกิดเมื่อ จันทร์ เดือน 4 ปีมะโรง (2459) ที่บ้านหนองผักนาก สามชุก สุพรรณบุรี บรรพบุรุษท่านมีอาชีพทำนา แต่โยมบิดาท่านเป็นผู้ที่ได้นำภาพยนตร์มาฉายในอำเภอสามชุกเป็นคนแรก
อุปสมบทครั้งแรก เมื่ออายุครบบวช แต่ด้วยความที่ท่านเป็นคนไม่รู้หนังสือ บทสวดมนต์บางบท ท่านต้องจำจากที่แม่ชีสวดกัน ท่านจึงสวดมนต์ได้แค่อิติปิโส ฯ พาหุง ฯ แม้แต่นะโมก็ต้องต่อเอา ด้วยเหตุนี้ท่านจึงต้องลาสิกขาบท ทั้งๆ ที่ไม่อยากจะลาเลย
ชีวิตสมรส ท่านสมรสกับแม่บาง เมื่ออายุ 26 ปี ในปี 2448 แต่ไม่มีบุตรด้วยกัน ท่านยึดอาชีพทำนาแต่ด้วยเหตุที่ท่านมีสุขภาพไม่ค่อยจะแข็งแรงเท่าไรนัก บางครั้งขณะที่ทำงานเกิดเจ็บไข้ได้ป่วยขึ้นมา ท่านก็ต้องผลัดกันไถนาโดยอาศัยห้างนาเป็นที่พัก รอจนไข้ลดจึงได้ออกมาทำนาเป็นปรกติ บางทีก็ทำนาไม่ได้ ต้องให้ภรรยาท่านเป็นคนทำ ท่านจึงรับหน้าที่ เป็นผู้ช่วยหุงหาอาหารให้ภรรยาเท่านั้นเอง ท่านได้ทนทุกข์ทรมานกับโรคภัยถึง 2 ปี โดยในระหว่างนั้นท่านได้รับคำแนะนำจากแม่ชีจินตนา ซึ่งเป็นศิษย์ของหลวงพ่อสด วัดปากน้ำ ให้ทำกรรมฐานเผื่อว่าโรคจะหาย
ความที่ท่านมีโรคภัยนี้เอง จึงได้เป็นเหตุหนึ่งที่ทำให้ท่านได้เห็นภัยในวัฏฏะสงสาร เห็นภัยที่เกิดจากความเกิด แก่ เจ็บ ตาย ขึ้นมา ท่านเล่าให้ฟังว่า ครั้งหนึ่งแม่บางไม่สบาย ท่านก็ได้ช่วยดูแลตามประสาสามี ธรรมดาของคนป่วยย่อมจะต้องมีความอิดโรยเป็นธรรมดาและช่วยตัวเองไม่ได้ ท่านจึงช่วยตักน้ำราดศีรษะให้แม่บาง พอน้ำราดลงบนเส้นผม ไอระเหยที่โดนเส้นผมนั้น ส่งกลิ่นชวนให้น่ารังเกียจ เนื่องจากไม่ได้ทำความสะอาดมาเป็นเวลานาน ทำให้ท่านเกิดสลดสังเวชใจเป็นอย่างยิ่งว่า ร่างกายของคนเรานี้เป็นสิ่งที่ไม่น่ายินดี เป็นรังแห่งโรค เป็นที่เกิดแห่งทุกข์
ครั้งหนึ่งท่านได้เดินผ่านกระจกเงาบานใหญ่ ซึ่งสามารถมองเห็นได้ทั้งตัว แทนที่ท่านจะมองเห็นเป็นรูปร่างของตัวท่าน ท่านกลับเห็นเป็นอสุภนิมิต มีโครงกระดูกขึ้นแทน ด้วยตัวท่านเป็นผู้ฝึกทำกรรมฐานอยู่เสมอ จึงทำให้จิตใจที่ได้รับการฝึกฝนอยู่ย่อมเกิดปัญญาเกิดความรู้เห็นขึ้น มีญาณทัศนะปรากฏขึ้น ด้วยเหตุนี้เองที่ทำให้ท่านเห็นภัยในสังขารยิ่งขึ้นและเกิดความเบื่อหน่ายที่จะครองเรือนอีกต่อไป การสละจาการครองเรือนจึงได้เกิดขึ้น
ท่านได้บอกกับแม่บาง ให้รู้ถึงความตั้งใจอันแน่วแน่ที่ท่านจะไปสู่ธรรมวินัยของพระบรมศาสดา เพื่อที่จะทำที่สุดแห่งทุกข์ให้จงได้ ในการจะออกบวชในครั้งนี้ท่านก็ได้ให้พ่อห่วง ผู้เป็นบิดา ให้บอกกับลูกหนี้ทั้งหมดที่เป็นหนี้เป็นสินกับบิดาของท่าน ให้มาประชุมพร้อมกัน และท่านได้ขอร้องพ่อห่วงให้ยกเลิกสัญญาที่ลูกหนี้ทั้งหลายได้กระทำกับบิดาของท่าน ด้วยการฉีกเอกสารทิ้งทั้งหมด นับได้ว่าเป็นการเริ่มต้นในการให้ทาน อันเป็นที่น่าปีติยินดีอย่างยิ่ง
หลังจากนั้นท่านได้ทำมหาทานอีกครั้ง ด้วยการบอกภรรยาว่า จะขอออกบวชอีกครั้ง ให้แม่บางหาสามีใหม่ได้
การบวชครั้งที่ 2 เมื่อท่านอายุได้ 35 ปี ณ วัดนางบวชอำเภอเดิมบางนางบวช สุพรรณบุรี เมื่อเวลา 14.45 น. ของวันที่ 27 เมษายน 2494 โดยมี พระครูแขก เป็นพระอุปัชฌาย์ พระสมุห์ทองย้อย เป็นพระกรรมวาจาจารย์ พระอธิการไสว เป็นพระอนุสาวนาจารย์ ได้รับฉายาว่าเขมโก
เมื่อท่านอุปสมบทแล้ว ก็ได้เข้าไปปฏิบัติธรรม ณ ป่าช้าวัดบ้านทึง สามชุก ท่านได้อาศัยอยู่ในป่าช้าโดยมีหลวงพ่อมหาทอง โสภโณ ซึ่งเป็นเสมือนครูบาอาจารย์ เป็นผู้ปฏิบัติ ผู้อาวุโส อยู่ด้วย ท่านเป็นผู้มีความรู้ทางด้านปริยัติได้ดีท่านหนึ่ง และท่านได้เป็นผู้แปลข้อศีลที่ว่า การไม่ยินดีรับเงินและทองเพื่อเป็นของตน หรือให้ผู้อื่นเก็บไว้เพื่อตน นับแต่นั้นมาหลวงพ่อสังวาลย์ก็ไม่มีปัจจัยแม้แต่สตางค์แดงเดียว และที่พระอาจารย์มหาทองท่านได้สอนหลวงพ่ออีกคือ
สมาธิ ภิกฺขเว ภาเวย สมาธิโต ยถาภูตํ ปชานาติ
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย พวกเธอทั้งหลายพึงยังสมาธิให้เกิดขึ้นเถิดเพราะจิตที่เป็นสมาธินั้น ย่อมรู้เห็นตามความเป็นจริง
เพียงประโยคนี้เท่านั้น ที่ท่านถือเป็นแนวทางปฏิบัติ มุ่งมั่นกระทำความเพียร อยู่ในป่าช้าตลอดเวลา 5 ปี
ปัญญาที่เกิดจากการปฏิบัตินี้เองทำให้ท่านรู้เห็นตามความเป็นจริง โดยท่านได้ยึดหลักธุดงควัตรตลอดเวลา
หลังจากที่ท่านพระอาจารย์มหาทองได้ละสังขารแล้วท่านจึงได้ออกจากป่าช้า แต่ท่านก็มิได้ละเลยหรือทอดธุระในภาคปฏิบัติเลยแม้แต่น้อย โดยท่านจะนึกถึงคำของอาจารย์ที่ว่า นักปฏิบัติจะทิ้งการปฏิบัติไม่ได้ จนกว่าจะหมดลมท่านเองก็เป็นเช่นนั้น เมื่อท่านมาอยู่วัดทุ่งสามัคคีธรรม และไปสร้างวัดป่าน้ำตกเขมโก ที่ ด่านช้าง สุพรรณบุรี ท่านก็จะสั่งสอนและเจริญสมาธิภาวนาอยู่เสมอมิได้ขาดเลย
ในระยะเริ่มแรกท่านมีอุปสรรคมากเพราะชาวบ้านส่วนใหญ่ยังไม่เข้าใจ บางคนถึงกับเข้ามาทำร้ายและขัดขวางการเผยแพร่ธรรมทุกรูปแบบ แต่ในที่สุดท่านก็สามารถฟันฝ่าอุปสรรคไปได้ และเผยแพร่ธรรมให้ทุกคนรู้จักประพฤติปฏิบัติธรรมตามคำสอนของพระพุทธเจ้าได้อย่างกว้างขวาง มีทั้งชาวไทยและชาวต่างชาติให้ความสนใจในการปฏิบัติธรรม เข้าห้องกรรมฐานปฏิบัติตามหลักมหาสติปัฏฐาน 4 ที่หลวงพ่อแนะนำสั่งสอนได้เป็นอย่างดี หลวงพ่อจึงมีศิษยานุศิษย์ทั้งชาวไทยและชาวต่างชาติ ทั้งในประเทศและต่างประเทศมากมาย

 

<TABLE style="BORDER-RIGHT: medium none; BORDER-TOP: medium none; BACKGROUND: #fffff5; BORDER-LEFT: medium none; BORDER-BOTTOM: medium none; BORDER-COLLAPSE: collapse" cellSpacing=0 cellPadding=0 width="95%" bgColor=#fffff5 border=1><TBODY><TR><TD style="BORDER-RIGHT: maroon 1.5pt solid; PADDING-RIGHT: 5.4pt; BORDER-TOP: maroon 1.5pt solid; PADDING-LEFT: 5.4pt; PADDING-BOTTOM: 0cm; BORDER-LEFT: maroon 1.5pt solid; WIDTH: 100%; PADDING-TOP: 0cm; BORDER-BOTTOM: maroon 1.5pt solid" vAlign=top width=568>

เกร็ดประวัติหลวงพ่อสังวาลย์ เขมโก​

เลิกจองเวร​

โดย..​

ฤทธิ์ รักไทย​

เมื่อท่านยังปฏิบัติธรรม บำเพ็ญเพียรอยู่ในป่าช้าวัดบ้านทึง แทบทุกวันตอนที่ท่านบิณฑบาตสุดสาย จะมีโยมผู้หญิงรุ่นโยมแม่ (เป็นคนจับปลาย่านนั้น) พายเรือให้ข้ามฟาก
วันหนึ่ง...
หลวงพ่อสังวาลย์...." โยมเลิกดีกว่าหากุ้ง หาปลา ลูกๆ ก็โตหมดแล้ว "
โยม..." เลิกก็ดีเหมือนกัน อิฉันก็เบื่อเต็มที " แกรับและสารภาพ
หลวงพ่อสังวาลย์...." อาตมาขอบิณฑบาต พวกแห พวกยอทั้งหมด "
โยม..." ได้จ้ะ อิฉันจะขนไปให้ท่านเช็ดเท้า "
ท่านเล่าว่าโยมผู้นี้หาปลามาตั้งแต่เด็ก ไม่มีอาชีพอื่น แกบุกไปทั่ว ไม่ว่า ท่าโบสถ์ โพธิ์พยา ปากไห่ ฯ โยมมารับศีล ๕ แล้วท่านก็บอกว่า
หลวงพ่อสังวาลย์...." บ้านโยมมีไม้ไผ่เยอะ สานพัด สานกระบุงขายจะรวย "
โยม..." ค่ะ อิฉันจะลองทำดู "
คุณโยมตั้งตัวได้ในที่สุด เพราะพัด - กระบุง - ตะกร้า ที่ช่วยกันสาน ลูกๆ แม่ๆ ไม่พอส่งขาย...ท่านว่า..ก่อนจะพูดให้โยมเลิกนั้น มันมีสิ่งที่ปรากฏขึ้นในกรรมฐานท่านมาก่อน เมื่อนักล่าประจำลุ่มน้ำมาถือศีลได้ จึงเลื่องลือไปไกล
มีพระอาวุโส ท่านหนึ่งมาหาแล้วกล่าวว่า...
พระอาวุโส... " ท่านสังวาลย์เก่งจริง เอาคนหาปลารักษาศีลได้ "
หลวงพ่อ..." โยมเขาขาดคนชี้นำเท่านั้น...เขาขาดครู "
พระอาวุโส..." ท่านนี่มีความรู้เหลือหลาย "
หลวงพ่อ..." รู้เขานั้นไม่ใช่ดีเสมอไป รู้เรานั่นแหละเป็นอุดมมงคล "
</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

ครั้งแรกที่ได้เจอ"หลวงพ่อใหญ่"(หลวงพ่อสังวาล) ได้เจอท่านโดยบังเอิญ คือโตไปถือศืลกับหลวงพ่อพยุง(วัดบัลลัง)อยุ่ไกล้ๆวัดทุ่ง พอลาศีลพระที่วัดบันลังก็พาไปกราบหลวงพ่อใหญ่ ครั้งแรกที่ได้เจอท่านหลวงพ่อท่านก็"แสดงปฏิหาร"สร้างกำลังใจเพื่อเรียกกำลังใจเพื่อจะได้สอนโต เพราะว่าโตเป็นคนเชื่ออะไรยากกกกกกกกก ต้องเห็นด้วยตา ต้องสำผัดเองจึงจะเชื่อ วันนั้นหลวงพ่อใหญ่ท่านเรียกให้เข้าไปไกล้ๆท่านท่านเอา"พระ"ให้องค์นึง ก่อนให้ท่านเอาพระองค์นั้นมาจ้อง ตอนที่หลวงปู่จ้องพระโตตัวชาไปหมด ความรู้สึกแบบนี้เคยเจอก็ตอนไปกราบ"หลวงปู่บุดดา" แบบเดียวกันเลย หลังจากที่ท่านจ้องพระเสร็จท่านก้ส่งพระให้ท่านว่า" เกิดวันจันทร์ " ต้องเอาพระองค์นี้ พอโตเอาพระมาดูไกล้ๆก็ทราบว่าเป็นพระ"ห้ามญาติ" ต้อนนั้นคิดได้ว่าเรายังไม่ได้บอกเลยว่าเราเกิดวันจันทร์ท่านทราบได้ยังไง????? ตัวชาอีกขนลุกเลย .....แล้วท่านก็พูดต่อ .....เมื่อคืนฝันว่า"เห็นเกวียน2อัน อันหนึ่งหัวขึ้นอันหนึ่งหัวลง" แหมมมมมมมมจิตใจเบิกบานขึ้นมาทันที่ ปรากฏว่างวดนั้นหวยออก"69"ตรงๆ โตรวยเป็นแสนเลย55555555555.. เดี๋ยวมาเล่าต่อมีเรื่องเกี่ยวกับหลวงพ่อมหาแผนกับหลวงปู่สังวาล

 

พอกลับบ้านก็เล่าให้คุณแม่และคุณป้าฟัง คุณแม่เลยเดินทางไปกราบท่านแต่ก่อนที่คุณแม่จะไปหา ท่านได้จุดธูปบอก"ท่านเจ้าคุณพระราชพรหมฯ"พระอาจารย์ใหญ่ว่า ....."ลูกจะไปหาหลวงปู่สังวาล ขอหลวงพ่อไปกับลูกด้วยและขอได้โปรดแสดงสัญลักษณ์บางอย่างว่า ลูกๆสมควรจะฝากตัวเป็นลูกศิษของหลวงปู่สังวาล"
พอคุณแม่ไปถึงก็มีเหตุการอัศจรรย์เกิดขึ้นคือห้องหลวงปู่มีกลิ่น"หมาก"เหมือนสมัยที่ท่านเจ้าคุณพระราชพรหมฯยังอยู่ทั้งๆที่หลวงปู่สังวาลไม่กินหมาก และอีกเหตุการคือขณะที่พวกเราก้มกราบท่านหลวงปู่สังวาลกลับยกมือขึ้นไหว้หลือทักทายอะไรกับไคร"บางคน"แล้วก็หัวเราะท่านมองไปตรงกำแพงหน้าห้องน้ำ ทั้งๆที่ไม่มีไครนอกจากคุณแม่ โต และคุณป้า พวกเราทุกคนขนลุกกันเป็นแถว....แต่ทุกคนก็ทราบดีว่ามีอะไรเกิดขึ้น ทุกๆคนปิติกันมากจิตใจฟูมากๆ
หลังจากนั้นก็ไปมาหาสู่ทำบุญกับหลวงปู่มาตรอด จนหลวงปู่มรณะภาพ หลวงปู่มักจะสอนเสมอๆโลกนี้มันเป็นทุกข์ ร่างกายก็เป็นทุกข์ เราไม่เอาหลอก สวรรค์ พรหม เราจะไป"นิพาน" ให้เราสำรวมอินทรีสังวร มีอยู่วันนึงไปกราบหลวงปู่ท่านว่า"เรามีของดีจะให้ดู" ตอนนั้นดีใจตื่นแต้นมากคิดว่าท่านคงจะเอาของวิเศษให้เราแน่เลย แล้วท่านก้ให้แม่ชีเอาห่อผ้าขาวออกมาท่านสั่งให้แม่ชีคลี่ผ้าขาวออก แล้วท่านก้เรียกให้เข้าไปไกล้ๆ .....พอเข้าไปไกล้ๆก็ทราบว่าของในห่อผ้าคือ"กระดูกคน" หลวงปู่ท่านพูดว่า"นี่ของดี .....คนเราในที่สุดก็เหลือแค่นี้ .....สวยไหม?.....ให้เอาไหม? ......" ท่านว่าอย่าลืมความตาย ให้รู้ว่าเราจะต้องตายไม่วันใดก้วันนึง ทำดีก็ไป"สุขติ" ทำชั่วก็ต้อง"ลงนรก" เลือกเอา...แล้วท่านก้ให้แม่ชีเอาห่อกระดูกไปเก็บ
หลายๆครั้งถามแม่ชีฝรั่ง-พระฝรั่ง-เณรฝรั่งว่าพูดไทยไม่ได้ แล้วทำไมถึงรู้พระธรรมเข้าใจธรรมที่หลวงปู่สังวาลท่านสอน? ท่านเหล่านั้นพูดเหมือนๆกันว่า"รู้ที่ใจ" "ฉันเข้าใจท่านทางใจ" แหมมมมมเราฟังแล้วอยากจะมุดดินหนีอายเหลือเกินเราเป็นคนไทยแท้ๆอยู่ไกล้"พระ" แต่เข้าไม่ถึงพระ "ฝรั่ง"เค้าเอาไปกินหมด!

 

มีอยู่วันหนึ่งไปกราบหลวงปู่ตามปกติ พอไปถึงเห้นหน้าห้องหลวงปู่มีเทวรูป"พระนาราย4กร"(ท่านมเหสักขา) พอเห็นพระรูปเข้า ใจแต้นแรงหมดอาย ใจอยากได้มากมีความรู้สึกว่าเป็นของเราเราต้องได้ พอเข้าไปกราบหลวงปู่ท่านก็บอก"มีคนเค้าขุดได้เลยเอามาให้ฉัน อยากได้ก็เอาไปสิ" ความรู้สึกตอนนั้นดีใจมากหัวใจจะหลุดออกจากตัว....ก่อนที่ท่านจะให้ท่านว่าองค์นี้เป็น"พระโพธิสัตย์" โชคดี...."
หลังจากที่ได้พระนารายมาก็มีเหตุอัศจรรย์เกิดคือไปเมืองนอกแล้วไปกด"สลอ๊ต"เล่นๆสนุกๆพอดีมีเหรียนอยู่ในกระเป๋าใส่เข้าไป3เหรียนปรากฏเครื่องร้อง "แจ็กพอตแตก" ได้ตังมามากมาย....ตกใจหมดเลย กลับมาเมืองไทยเลยคิดๆว่าเราจะเอาเงินส่วนนึงมาทำความดีเพราะเงินนี้"เทวดา"ให้หลือเป็นบุญเก่าก็ช่าง ถ้าใช้หมดบุญก็หมดไปเราเอามาทำบุญต่อบุญดีกว่า เลยสร้างพระพุทธชินราช4ศอก ตอนที่คิดจะสร้างปรากฏพอไปกราบเรียนหลวงปุ่หลวงปู่บอกว่า"ฉันทำฐานท่านแล้ว" โตบอกตามตรงว่าโต"ใจฟู"แทบจะบินได้เลย พระที่ดูแลหลวงปู่ท่านว่า"โยมรู้ไหม...มีคนเค้าจะเอาพระพุทธรูปมาถวายแต่หลวงปู่ท่านว่า"มีเจ้าภาพแล้ว"
หลังจากนั้นก็ลงมือสร้าง มีหลวงพ่อมหาแผน(วัดบ่อเงินบ่อทอง)เป็นหัวหน้าช่าง มีเด็กวัดมาช่วย3-4คน ตอนนั้นโตมาอยู่วัดด้วยเพราะว่าอยากจะมาสร้างพระกับมือตัวเอง ออ...พระองค์นี้ทำจาก"ปูน" ลืมบอกไป...พระที่ท่านมากระซิบบอกว่ามีคนเค้าเอาพระพุทธรูป4ศอก(ทองเหลือง)จะมาถวายแต่หลวงปู่บอกมีเจ้าภาพแล้ว ....ข้อนี้ทำให้โตปิติมากๆเห็นได้ว่าหลวงปุ่ท่านตั้งใจจะสงเคราะโตจริงๆ ท่านให้โตและช่างไปอยู่กุฏท่าน จนพระสร้างเสร็จ

 

มีอยู่วันนึง....ขณะที่กำลังสร้างพระ หลวงปู่ท่านให้พระที่ดูแลพาท่านมาที่ศาลาสร้างพระ ท่านบอกกับช่างที่ก่อสร้างศาลาว่า "นั่งร้านกำลังจะพังลงมา" แปลกมากๆพอท่านหันกลับออกไปได้สักพัก นั่งร้านก็พังลงมาจริงๆ ทุกคนไม่เป็นอะไร"บารมีหลวงปู่แท้ๆ" หลวงปุ่เป็นพระ"วาจาสิทธิ" จึงกลัวมากๆเวลาอยู่กับท่าน ทุกๆครั้งที่ไปก็จะถวายสังฆทานเพื่อนๆกลุ่มทำบุญ จะไปกัน4-5คน มีอยู่ครั้งนึงหลวงปู่ท่านพูดกับโตและเพื่อนๆว่า"ฉันอยากได้กิ่งโพธิ์ เอามาแกะเป็นพระเจดีย์ใส่พระธาตุ" ขณะที่ท่านพูดท่านหันมาทางโต โตคิดในใจว่า"เราเป็นคนก.ท.ม จะไปหากิ่งโพธิ์ที่ไหนได้ แต่เพื่อนๆของเราเค้าเป็นลูกผู้ใหญ่บ้านที่ปทุม เค้าคงจะมีบุญได้ถวายกิ่งโพธิ์เป็นแน่....เราคงไม่มีบุญมีวาสนาที่จะได้ทำบุญนี้ จิตใจก็เลยเศร้าหมอง ....พอกลับไปบ้านก็มีอารมอยากจะใส่บาตร วันรุ่งขึ้นจึงลุกมาใส่บาตรแต่พระไม่ผ่านหน้าบ้านเลยเดินไปที่วัด ขณะเดินไปก็ไปเห็นต้นโพธิ์ถูกก.ท.ม เค้ามาตัดกิ่งที่ยื่นออกมาตรงถนน เดินเข้าไปดูไกล้ๆก็เป็นต้นโพธิ์จริงๆ เลยลืบไปใส่บาตรแล้ว มาที่ต้นโพธิ์พอดีว่ากิ่งโพธิ์ตกอยู่ในที่ของ"หมู่บ้านมณียา" เลยขอเบอร์ยามแล้วโทรไปขอเจ้าของที่ เค้าก็อนุญาติเลยเอาไปถวายหลวงปู่
ก่อนจะเอาไปก็เอากึ่งโพธิ์นี้ไปล้างแล้วเอาน้ำอบมาพรมเอาผ้ามาพูกเพื่อบูชากิ่งโพธิ์เพราะกิ่งโพธิ์นี้จะนำมาแกะเป็น"พระเจดีย์" วันที่เอาไปถวายคุณแม่ไปด้วยก่อนจะถวายกิ่งโพธิ์หลวงปู่ท่านเทศว่า....บุญแบบนี้น้อยคนนักที่จะได้ทำมีเงินมากก็ทำไม่ได้ ถือว่าโชดดีมาก บุญใหญ่.....เอามาถวายไกล้ๆนี่ " โตตาพร้าน้ำตาไหลปิติสุดๆ คุณแม่ก็ปิติ โตและคุณแม่ถือกิ่งโพธิ์ไปถวายหลวงปู่ด้วยใจที่ฟูจริงๆ หลังจากนั้นอีกไม่นานหลวงปู่ก็ป่วยหนัก โตได้ไปกราบหลวงปู่หลายครั้งแต่ก็ไม่กล้าเข้าไปเพราะอยากให้หลวงปู่พักมากๆ แต่ก็ยังโชคดีที่ได้ไป"ทาเท้า"ให้หลวงปู่เพราะเท้าท่านแห้งมากท่านเดินไม่ได้แล้ว ตอนที่ทาน้ำตาก็ไหล...ธรรมก็เกิดตอนนั้นว่า"ในที่สุด ร่างกายก็ต้องเสื่อมต้องตาย เกิดขึ้นมาแล้วเป็นหนุ่มในที่สุดก็เป็นแบบหลวงปู่ ร่างกายเป็นของ"ไม่เที่ยง" แต่ความตาย"เป็นของจริงที่เราต้องตาย ใจนึงก็ปิติในธรรมแต่อีกใจก็หดหู่ที่เห็นหลวงปู่เป็นแบบนี้...อีกไม่นานท่านป่วยหนักแล้วก็มรณะภาพที่วัดสังฆทาน พระอ.จองค์ที่2ก็จากไปอีก .....

 

หลวงปู่เป็นพระ"วาจาสิทธิ" มีเรื่องเล่าว่า มีอยู่ครั้งนึงมีต้นมะนาวมาขึ้นตรงที่ที่ไม่ควน พอหลวงปู่ท่านเดินมาท่านก็พูดว่า"ต้นมะนาวขึ้นตรงนี้ไม่ดี" วันรุ่งขึ้นมะนาวต้นนั้นก็เฉาตายเองโดยไม่มีสาเหตุ ทุกๆครั้งที่ไปหาท่านเลยต้องสำรวมมากๆ ท่านไม่ชอบให้ทำกระโตกกระตาก ทราบมาว่าท่านเคยเกิดเป็น"พยาช้าง"ด้วย หลังๆหลวงปู่ท่านเป็นอัมพาต เลยพูดไม่ชัด ต้องฟังท่านดีๆ อีกอย่างท่านเสียงค่อยมากๆ หลวงปู่ท่านชอบช่วยเหลือผู้ตกทุกได้ยากพวกคนจนๆ ท่านชอบบอก"ฝัน"เค้า ทุกๆครั้งที่บอกฝันจะเป็นเลขหวย จะถูกทุกงวด มันไม่ใช่ความบังเอิญ เพราะตัวเองก็"ถูกหวย"บ่อยมากๆ" จริงๆไม่ได้ตั้งใจไปเอาหวยแต่เพราะว่านั่งอยู่แล้วมีพวกชาวบ้านชอบมาถามท่าน ก็เลยได้ยินอีกอย่างเราจับทางท่านได้เลยถูกบ่อยมากๆ 55555มันอดไม่ได้จริงๆแหมมมใครจะอดใจไหว รู้ๆอยู่ว่าหวยจะออกเบอร์อะไร บุญใหญ่อีกอย่างที่ได้ทำก่อนที่หลวงปู่จะมรณะภาพคือขออนุญาติท่านพิมหนังสือ"ประหวัดหลวงพ่อป้อง" หนังสือเล่มนี้พิมมาเท่าไหล่ก็ไม่พอแจก ดีมากๆสนุกมากๆ เป็นประหวัดพระธุดงรูปหนึ่งที่เป็น"พระอรหัน" ท่านมาโปรด"กำนันวงค์แห่งหนองผักนาก สามชุก สุพรรณ" เป็นเรื่องจริงๆที่เกิดขึ้น ไว้จะมาเล่าให้ฟังกัน ทุกวันนี้"กระโหลกหลวงพ่อป้อง"ยังอยู่เพื่อรอบันจุในพระนอน ....หัวกระโหลกท่านเผาไม่ไหม้เพราะคำอธิฐานของกำนันวงค์ ตอนหลังกำนันวงค์ได้ถวายไว้กับหลวงปู่สังวาล

 

หลวงปู่ สังวาลย์ เขมโก - หลวงปู่สังวาลย์ เขมโก
<HR style="COLOR: #ffffff" SIZE=1><!-- / icon and title --><!-- message -->

CD136 หลวงปู่สังวาลย์
ภาพจาก http://www.dhammajak.net

พระธรรมเทศนา โดย หลวงปู่สังวาลย์ เขมโก
วัดทุ่งสามัคคีธรรม จ.สุพรรณบุรี
ประวัติหลวงปู่สังวาลย์(คลิ๊ก)

จัดทำโดยมูลนิธิพุทธอเนกประสงค์วัดสังฆทาน
100/1 ต.บางไผ่ อ.เมือง จ.นนทบุรี 11000
โทร 082-447-0800
​

<CENTER><TABLE cellSpacing=1 width=571 border=1><TBODY><TR><TD vAlign=center colSpan=3>

สามารถขอรับซีดีต้นฉบับเสียงคุณภาพ ได้ที่​

http://www.cddhamma.com​

02-2797838 ห้องสมุดธรรม และศูนย์ซีดีธรรม ​

</TD></TR><TR><TD vAlign=center colSpan=3>

แผนที่ไปศูนย์ซีดี และห้องสมุดธรรม บ้านอารีย์(บานาน่า)​

</TD></TR></TBODY></TABLE></CENTER>

สื่อธรรม หนังสือ ซีดี แจกฟรีๆ เชิญเลือกได้ที่นี่ (คลิ๊ก)
หน้าธรรมทานพลังจิต (คลิ๊ก)
แนะนำโปรแกรมช่วยโหลด คลิ๊กที่นี่ ครับ​

ลงโปรแกรมแล้ว คลิ๊กขวาเลือก download with dap ได้เลยครับ​

mp3/24bit​

ต้องการเก็บเข้าเครื่อง คลิ๊กขวาเลือก save target as​

<!-- / message --><!-- attachments --><TABLE id=AutoNumber1 style="BORDER-COLLAPSE: collapse" borderColor=#ffffff cellSpacing=1 width=330 border=1><TBODY><TR><!-- player --><TD width=317> กดที่ หน้าชื่อไฟล์ เพื่อรับฟังเสียงที่คุณเลือก. </TD></TR></TBODY></TABLE>
<!-- OEF MS Player --><FIELDSET class=fieldset><LEGEND>ไฟล์แนบข้อความ</LEGEND><TABLE cellSpacing=3 cellPadding=0 border=0><TBODY><TR><TD width="10%"><INPUT id=play_5488 onclick=document.all.music.url=document.all.play_5488.value; type=radio value=attachment.php?attachmentid=5488 name=Music>ฟัง</TD><TD></TD><TD>01 เกิดแก่เจ็บตาย.mp3 (8.10 MB, 286 views)</TD></TR><TR><TD width="10%"><INPUT id=play_5489 onclick=document.all.music.url=document.all.play_5489.value; type=radio value=attachment.php?attachmentid=5489 name=Music>ฟัง</TD><TD></TD><TD>02 จิตตนิมิต.mp3 (10.63 MB, 228 views)</TD></TR><TR><TD width="10%"><INPUT id=play_5490 onclick=document.all.music.url=document.all.play_5490.value; type=radio value=attachment.php?attachmentid=5490 name=Music>ฟัง</TD><TD></TD><TD>03 จิตตภาวนา.mp3 (9.21 MB, 232 views)</TD></TR><TR><TD width="10%"><INPUT id=play_5491 onclick=document.all.music.url=document.all.play_5491.value; type=radio value=attachment.php?attachmentid=5491 name=Music>ฟัง</TD><TD></TD><TD>04 จิตตวิถี.mp3 (9.62 MB, 162 views)</TD></TR><TR><TD width="10%"><INPUT id=play_5492 onclick=document.all.music.url=document.all.play_5492.value; type=radio value=attachment.php?attachmentid=5492 name=Music>ฟัง</TD><TD></TD><TD>05 ทั้งรู้ทั้งเห็น.mp3 (9.91 MB, 186 views)</TD></TR><TR><TD width="10%"><INPUT id=play_5493 onclick=document.all.music.url=document.all.play_5493.value; type=radio value=attachment.php?attachmentid=5493 name=Music>ฟัง</TD><TD></TD><TD>06 ธรรมะปฏิสันถาร.mp3 (9.75 MB, 146 views)</TD></TR><TR><TD width="10%"><INPUT id=play_5494 onclick=document.all.music.url=document.all.play_5494.value; type=radio value=attachment.php?attachmentid=5494 name=Music>ฟัง</TD><TD></TD><TD>07 ภาวนากันตาย.mp3 (9.84 MB, 165 views)</TD></TR><TR><TD width="10%"><INPUT id=play_5495 onclick=document.all.music.url=document.all.play_5495.value; type=radio value=attachment.php?attachmentid=5495 name=Music>ฟัง</TD><TD></TD><TD>08 มุทิตากรรมฐาน.mp3 (8.08 MB, 166 views)</TD></TR><TR><TD width="10%"><INPUT id=play_5496 onclick=document.all.music.url=document.all.play_5496.value; type=radio value=attachment.php?attachmentid=5496 name=Music>ฟัง</TD><TD></TD><TD>09 รู้เฉย.mp3 (10.32 MB, 167 views)</TD></TR><TR><TD width="10%"><INPUT id=play_5497 onclick=document.all.music.url=document.all.play_5497.value; type=radio value=attachment.php?attachmentid=5497 name=Music>ฟัง</TD><TD></TD><TD>10 เสกให้เป็นพระ.mp3 (10.44 MB, 176 views)</TD></TR><TR><TD width="10%"><INPUT id=play_5498 onclick=document.all.music.url=document.all.play_5498.value; type=radio value=attachment.php?attachmentid=5498 name=Music>ฟัง</TD><TD></TD><TD>11 หลวงพ่อฝากไว้.mp3 (10.24 MB, 173 views)</TD></TR></TBODY></TABLE></FIELDSET>

 

ก่อนนี่หลวงปู่จะมรณะภาพ ได้ไปกราบหลวงปู่ท่านเรียกให้เข้าไปไกล้ๆแล้วบอกว่า"ขออะไรได้ไหม? ตอบท่านว่า"หลวงปู่จะให้ลูกทำอะไร? ที่ต้องถามเพราะว่ากลัวว่าถ้ารับปากแล้วจะทำไม่ได้... หลวงปู่ท่านว่า.."ก่อนนอนทุกวันให้เจริญกรรมฐาน ให้ทำทุกๆวันแล้วจะสมหวังทุกอย่าง..." เลยตอบท่านไปว่า"ลูกจะพยายามทำให้ดีที่สุด"
และช่วงหลังๆก่อนที่ท่านจะจากไปท่านเตือนทุกๆครั้งที่เจอหน้าท่านว่า.."หน้ากลัว...ต่อไปหน้ากลัว น้ำจะท่วมมิดหลังคาเลย ให้ทำความดีมากๆจะได้มีบุญคุ้มครองตัว ..."จบ

 

อนุโมทนา สาธุ สาธุ สาธุ ในทุกบุญนะครับ
อ่านแล้วเกิดปิติ ใจพอง น้ำตาไหล
สงสารตัวเอง บุญน้อยหาโอกาสเจอพระดีๆ ได้น้อยนัก

 

อ่านเรื่องที่คุณโตรู้สึกดีมากครับ ได้ประโยชน์นำมาปฎิบัติ ...ขอกราบนมัสการหลวงพ่อสังวาลย์ เขมโก ด้วยความเคารพอย่างสูง... สาธุ... สาธุ... สาธุ

 

หลายๆครั้งที่ตั้งใจจะเอาของไปถวายหลวงปู่ เห็นของดีๆก็คิดถึงท่าน แต่พอเอาไปถวายท่าน ท่านบอก.."ให้ถวายเป็น(สังฆทาน)..ให้กล่าวคำถวายสังฆทานกอน..." บางที่ก็อยากจะให้หลวงปู่องค์เดียว แต่ก็เหมือนท่านทราบท่านจึงพูดขึ้นว่า"ถวายเป็นของสงฆ์ ได้บุญใหญ่...บุญสังฆทานกว้างใหญ่ไพศาลนัก" ข้อนี้จริงๆก็ทราบอยู่ ตอนแรกๆที่ไปหาท่านชอบทดลองหลวงปู่ คือหลวงปู่ท่านไม่รับ"เงิน" ถ้าจะถวายก็ให้ไปใส่ในตู้ แต่เราอยากลองดีโดยการหาทาง"ยัดเงิน"ลงไปในถังสังฆทานบ้าง หลือไว้ใต้พระพุทธรูปบ้าง พอจะไปถวายท่านหลวงปุ่ก็ทราบทุกๆครั้งท่านให้เอาเงินออกมาก่อน5555555หลอกท่านไม่เคยได้สักที ....
บางทีนั่งๆอยู่เห็นหลวงปู่จ้องมาที่เราใจก็คิดไปว่า"หลวงปู่แอบดูจิตเรา"คิดเพียงแค่นี้หลวงปู่ท่านก็หันหน้าไปอีกทาง ตอนที่กลับจากต่างประเทศซื้อ"ดอกบัวแก้ว"มาถวายท่าน พอท่านทราบว่าจะเอามาถวายท่านก็บอก"ให้ถวายเป็นพุทธบูชา ธรรมบูชา สังฆบูชา บุญมาก "

 

<TABLE width="80%" bgColor=#e8e8e8 border=1><TBODY><TR><TD><TABLE cellSpacing=0 width="100%" border=1><TBODY><TR bgColor=#4b9339><TD hight="30">[SIZE=+2]<CENTER>หลวงปู่สังวาลย์ เขมโก</CENTER>[/SIZE]</TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE width="100%"><TBODY><TR width="100%"><TD colSpan=2>1

</TD></TR><TR width="100%"><TD width="90%">โดย: 1 [4 มิ.ย. 47 11:49] ( IP A:203.118.86.30 X: )</TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE><HR><TABLE width="100%"><TBODY><TR width="100%"><TD colSpan=2>ความคิดเห็นที่ 1
2

</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE>

 

สาธุ....ขออนุโมทนากับคุณโตด้วยครับ และขอกราบนมัสการพระผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ หลวงพ่อสังวาลย์ เขมโก ด้วยความเคารพอย่างสูงครับ

 

พระศพของท่านยังอยู่ที่"วัดทุ่งสามัคคีธรรม จ.สุพรรณบุรี
" ถ้าท่านใดไปสุพรรณก็ขอเชิญไปกราบท่านได้.....