ปรัชญาแดนพุทธภูมิ : วัดถ้ำดาวเขาแก้ว

ปรัชญาแดนพุทธภูมิ : วัดถ้ำดาวเขาแก้ว
by Dr. P. Y. Pulperm



๑.บทนำ

ความมีอยู่ของวัดถ้ำดาวเขาแก้วเป็นวัดแห่งหนึ่งที่สร้างขึ้นมาใช้ปฏิบัติบูชาในพระพุทธศาสนานิกายเถรวาท. พุทธศาสนานิกายนี้ที่ได้เผยแผ่เข้ามาสู่ดินแดนสุวรรณภูมิรวมอาณาเขตของประเทศไทยตั้งแต่สมัยพระเจ้าอโศกมหาราชแล้ว เดินทางมาตามเส้นทางการค้าโบราณขึ้นฝังทะเลตะวันตกในเขตประเทศพม่าที่เมืองมะริด ตรงกับยุคสมัยอาณาจักรมอญปกครองในดินแดนแถบนี้มาก่อน. สถานที่ตั้งวัดแห่งนี้เคยเป็นภูเขาหัวโล้นเพราะการบุกรุกถางป่าทำไร่เลื่อนลอยของชาวบ้าน. เมื่อหมดประโยชน์ไปเพราะป่าไม้ถูกทำลาย ไม่มีต้นไม้เป็นม่านธรรมชาติกั้นฝนให้กลั่นตัวเป็นหยดน้ำอีกต่อไป ทำให้ฝนแล้งไม่ตกต้องตามฤดูกาล พื้นดินจึงหมดประโยชน์ต่อไปในการเพาะปลูก. พระครูประโชติบุญญาภรณ์เจ้าอาวาสแห่งวัดถ้ำดาวเขาแก้ว. จึงยื่นขอใช้ภูเขาแห่งนี้สร้างสถานเป็นพุทธอุทยานปลูกป่าเพื่อให้มีต้นไม้อุดมสมบูรณ์ซับน้ำฝนที่ตกต้องตามฤดูกาลให้น้ำไหลได้ตลอดทั้งปี. ไว้เป็นต้นน้ำลำธารไว้เพื่อให้เกิดน้ำซับอุดมสมบูรณ์ไหลตลอดทั้งปี. เพื่อประโยชน์ของการอุปโภคบริโภคของชุมชน.

ดังนั้นผู้เขียนจึงตัดสินใจเขียนเรื่องวัดถ้ำดาวเขาแก้ว ไว้เป็นเครื่องระลึกถึงคุณงามของความดีที่ได้มาปฏิบัติธรรมเพื่อพัฒนาศักยภาพของชีวิตให้หายจากผัสสะที่เข้าสู่ชีวิต อันเป็นเหตุให้เกิดความทุกข์ ระลึกถึงคุณงามความดีของพระครูประโชติบุญญาภรณ์ เจ้าอาวาสวัดแห่งนี้ได้เมตตาให้สถานที่พัฒนาศักยภาพของนิสิตปริญญาโทมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตนครราชสีมา.




สถานที่ตั้งของวัดแห่งนี้ตั้งอยู่ที่ ตำบลลำพญากลาง อำเภอมวกเหล็ก จังหวัดสระบุรี. ภายในวัดนี้เนื้อที่วัดเป็นภูเขาขนาดเล็ก ๆ สูงไม่เกิน ๖๐๐ เมตรเป็นภูเขาหินปูน. ภายในภูเขาของวัดแห่งนี้มีถ้ำธรรมชาติเกิดขึ้นมาหลายแห่งด้วยกัน. ถ้ำเหล่านี้เกิดจากน้ำฝนที่ตกลงที่เขาแก้วมากัดเสาะภูเขาหินปูนที่ตั้งในวัดถ้ำดาวเขาแก้วจนกลายเป็นถ้ำขนาดใหญ่หลายถ้ำด้วยกันขึ้นมา. พระภิกษุผู้จาริกไปถือธุดงค์เป็นวัตรได้จาริกไปสู่ที่ต่าง ๆ จึงอาศัยถ้ำเหล่านี้เป็นสถานที่เพื่อตัดอารมณ์โลกธรรมเป็นปัจจัยภายนอกเข้าสู่จิต, ที่เป็นต้นเหตุให้ชีวิตตนเกิดความทุกข์ เพราะเมื่อตนผัสสะสิ่งใด ย่อมคิดสุขทุกข์จากสิ่งนั้น. จำเป็นต้องหาวิธีการชำระล้างอารมณ์ของความทุกข์ที่นอนเนื่องอยู่จิตให้หมดสิ้นไป. ถ้ำดาวเขาแก้วจึงเป็นสถานที่เหมาะหลีกเร้นภาวนาเพื่อตัดอารมณ์ของโลกธรรม ๘, มีอยู่ภายนอกจิตอันเป็นอารมณ์ที่ผัสสะกับประสาทสัมผัสของมนุษย์ ทำให้จิตวิญญาณของมนุษย์เกิดอารมณ์โลภ โกรธ หลง เป็นต้น. เมื่อตัดอารมณ์ของโลกธรรม ๘ ได้แล้ว หรือที่ส่งกระแสมากระทบจิตตัวเองให้น้อยลงไปหรือหมดไปเลย. คงเหลือแต่อาสวะกิเลสที่ตกค้างอยู่ในของตัวเอง.

ส่วนวิธีการชำระสิ่งที่หมักหมมมีอยู่ในจิตวิญญาณมนุษย์มายาวนานได้อย่างไร. มนุษย์จำเป็นต้องหาวิธีการพัฒนาศักยภาพจิตตัวเองให้มีสมาธิมีศักยภาพเข้มแข็งขึ้น. มีความบริสุทธิ์ปราศจากเครื่องเร้าหมอง มีความมั่นคง และจิตไม่หวั่นไหวต่ออารมณ์ของโลกธรรม ๘ ที่จิตของมนุษย์ส่งความคิดของพวกเขาผ่านวาจาของพวกเขามากระทบกับประสาทผัสของเราได้. ถ้ำที่ปรากฎในภาพแรกนี้เป็นถ้ำที่ใหญ่ที่สุด มีพระพุทธรูปขนาดใหญ่ที่สุดประดิษฐานอยู่ในถ้ำ. ในฤดูร้อนของเดือนเมษายนของทุก ๆ ปี อากาศภายนอกถ้ำจะร้อนมาก. แต่ในถ้ำแห่งนี้อากาศเย็นสบาย และมีความชื่นเล็กน้อย. เมื่อฉันเข้าร่วมโครงการปฏิบัติธรรมประจำพร้อมกับนิสิตระดับปริญญาตรีและปริญญาโท. ฉันชอบมานั่งสมาธิหลายครั้งในช่วงบ่ายในช่วงมาเข้าโครงการปฏิบัติธรรมของนิสิตระดับบัณฑิตศึกษา ติดต่อกันเป็นเวลาหลายวันของเดือนธันวาคมของทุกปี อาการของจิตรู้สึกสบายเพราะในแต่ละวันวิถีจิตของพวกเราได้สั่งสมอารมณ์เกี่ยวกับวัตถุแห่งกิเลส. ทำให้จิตของพวกเรามีอาการชอบ รัก โลภ โกรธ ไว้ในกระแสจิตของเราตลอดเวลา. ทำให้เกิดความทุกข์เพราะจิตจมปลักกับอาการความทุกข์ของจิต. ชีวิตจึงดำเนินไปอย่างช้า ๆ ไม่เท่าทันโลกที่เปลื่ยนแปลงไปทุกวัน.

๒. ความจำเป็นของมนุษย์ในการปฏิบัติบูชา

ชีวิตของมนุษย์เชื่อมกับกระแสโลกตลอดเวลาเพราะมนุษย์คือสสารชนิดหนึ่งที่มีพลังงานในตัวเอง. ดังนั้นเมื่อมนุษย์เป็นสสารอย่างหนึ่ง ร่างกายของมนุษย์จึงใช้เครื่องมือตรวจทางการแพทย์ที่เป็นกระแสไฟฟ้าจากเครื่องคอมพิวเตอร์ตรวจสภาพร่างกายของมนุษย์ผ่านคลื่นไฟฟ้าได้. แล้วเอากระแสไฟฟ้าเหล่านั้นมาตีค่าหรือหาความหมายในการวินิจฉัยโรคต่างๆที่เกิดขึ้นร่างกายของมนุษย์ได้. ชีวิตของมนุษย์จึงเหมือนกับเครื่องโทรศัพท์มือถือของเราที่สั่งสมแอพฟริเคชั่นต่าง ๆ ที่มนุษย์สร้างขึ้นมาเป็นไฟล์ขยะจำนวนนับเป็นล้านไฟล์. เป็นไฟล์ที่ส่งผ่านกระแสคลื่นอินเตอร์เน็ตหรือคลื่นโทรศัพท์มือมนุษย์สร้างขึ้นมาและส่งผ่านมาที่มือถือตลอดเวลา. แต่กระแสไฟล์เหล่านี้ไม่เกิดประโยชน์แก่ตัวเราเจ้าของคลื่นโทรศัพท์แต่อย่างใด. แต่มาสะสมไว้ในเครื่องโทรศัพท์ของเรา.ทำให้เปิดโทรศัพท์มือถือเพื่อใช้ประโยชน์จากโทรศัพท์ได้ช้ากว่าเดิมยิ่งโทรศัพเติมเงินเสียประโยชน์ในการใช้โทรศัพท์โดยไม่จำเป็น.


ชีวิตมนุษย์ก็เช่นเดียวกันมีอินทรีย์ ๖ เป็นสะพานรับรู้เรื่องราวเกี่ยวกับโลกเข้าสู่จิตมนุษย์. โดยเฉพาะไฟล์เรื่องราวของกิเลสเป็นล้าน ๆ เรื่องผ่านมากระทบผ่านอินทรีย์ ๖ เข้าสู่จิตมากเท่าไหร่ย่อมเกิดความเครียดมากขึ้นเท่านั้นจนร่างกายเจ็บป่วยไม่อาจทำงานต่อไปได้อีก. เมื่อจิตวิญญาณอาศัยในร่างกายของมนุษย์ รับกระแสพลังงานเกี่ยวกับวัตถุกิเลสเป็นหมื่น ๆ เรื่องราว. ทำให้จิตมนุษย์เกิดความเครียด เกิดความเศร้าหมองจากสิ่งที่จรเข้ามาสู่จิตของเรา. แม้สิ่งที่เข้าจะเป็นวัตถุแห่งความสุขก็ตาม ก็นำมาสู่สภาวะของความหมายในสุขนั้นก็ได้. -ภาพที่เห็นผ่านประสาทสัมผัสของตาแล้วแปรเป็นสภาพของกระแสไฟฟ้าเข้าสู่กระแสจิตตัวเอง.
-ได้ยินเรื่องราวจากปากมนุษย์ผู้มีอคติต่อกันส่งกระแสเสียงเข้ามาสู่จิตมากมายหลายเรื่องๆ ย่อมเกิดการสั่งสมกิเลสเหล่านั้นจนกลายเป็นสัญญาในจิตของตน.
เมื่อกระแสกิเลสผ่านอินทรีย์ ๖ เข้าสู่กระแสของจิต, ย่อมเกิดสั่งสมอารมณ์ต่างๆ มากมายหลายต่อหลายเรื่องบ่อย ๆ เข้าก็จะเกิดความเครียดในร่างกายและจิต. เพราะจิตมีธรรมชาติการปรุงแต่งเรียกว่า "สังขารขันธ์" ยิ่งผัสสะยิ่งคิดมากคาดคิดให้ชีวิตทุกข์เป็นไปต่างๆ นาๆ, ยิ่งการคิดปรุงแต่งเกิดขึ้นกับบุคคลที่กำลังจิตอ่อนแอ ไม่มีสมาธิย่อมมีความฟุ้งซ่านมาก. เมื่อจิตยังไม่บริสุทธิ์และไม่ปราศจากสิ่งเศร้าหมอง, จิตผู้นั้นย่อมอ่อนแอเพราะไม่มั่นคงและเกิดความหวั่นไหวในอารมณ์ต่าง ๆ มากระทบตนตลอดเวลา. เมื่อจิตมนุษย์แต่ละคนอ่อนแอเพราะสติความรู้ตัวให้ยังยั้งช่างใจไม่เท่าทันในอารมณ์ของโลกที่มากระทบทุกวินาที่ก็ว่าได้. เมื่อจิตขาดสติแล้ว, ย่อมควบคุมตนเองไม่ได้. จิตย่อมแสดงอาการของจิตอย่างรุนแรงออกทางกายด้วยการเข้าไปทำร้าย, ฆ่าชีวิตผู้อื่นให้เกิดความเสียหายแก่ชีวิตและทรัพย์สินตัวเองและผู้อื่นได้. แสดงออกทางวาจา ด่าทอผู้อื่นให้ได้รับความอับอายเกิดความเสียหายต่อเกียรติยศ ชื่อเสียงถูกลงพรหมณทัณฑ์ด้วยการถูกเลือกปฏิบัติจากผู้อื่น. ส่วนทางจิตวิญญาณย่อมสั่งสมอาการของจิตที่ไม่พอใจในผัสสะที่มากระทบชีวิตของตัวเองจนกลายเป็นความพยาบาทไว้ในกระแสจิตตัวเองและยึดติดในความพยาบาทนั้น. ย่อมจิตเบียดเบียนตนเองให้จมปลักกับความทุกข์ตลอดไป.



เพราะฉะนั้น เมื่อมีกิเลสที่มากระทบอินทรีย์ ๖ ของมนุษย์และมนุษย์สั่งสมอารมณ์เหล่านี้ให้มีอยู่ในของตนเองมายาวนานแล้วไม่รู้กี่อสงไขย ไม่รู้แสนกัปป์จึงเป็นกรรมติดตามดุจเงาติดตามชีวิตของมนุษย์. กรรมเหล่านี้บีบบังคับจิตของมนุษย์ทำให้ชีวิตมีความทุกข์ จากความเครียดมีความรู้สึกชีวิตมีบางอย่างขาดหายไป.แม้ว่าตนเองประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน มีครอบครัวที่อบอุ่น อยู่ในท่ามกลางกัลยาณมิตรของตัวเองก็ตาม. แต่ก็ใช้ชีวิตแยกตัวเองอยู่เงียบ ๆเพียงลำพัง จิตมีความรู้สึกว่าตนเองโดดเดี่ยว เพราะจิตของตัวเองไม่มีสติความรู้ว่าทุกอย่างที่เกิดกับตัวเองจะแก้ไขอย่างไร เมื่อตนเองไม่ประสบความสำเร็จในสิ่งตนปรารถนา. เอาความผิดพลาดของชีวิตมาวิเคราะห์เพื่อหาทางแก้ไขให้ตนเองจะประสบความสำเร็จในการใช้ชีวิตอย่างให้หลุดพ้นจากปัญญาในการทำธุระกิจของด้วยเอง.
ในยามที่จิตเกิดชอบคิดความทะยานอยากมีสิ่งนั้นไว้ในครอบครองของตัวเอง. อยากเป็นในตำแหน่งที่สังคมสมมติขึ้นมา. เมื่อไม่ได้ก็รู้สึกเสียหน้า กลัวคนอื่นดูถกตัวเอง. กลัวไม่ได้รับการยอมรับในสังคมของตัวเอง เป็นต้น. สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นจากกิเลสมาบีบคั้นให้เกิดความทุกข์ทุรนทุรายในจิตของตน. ทำให้กลายเป็นคนไม่มีความสุขในการใช้ชีวิต. เพราะการไม่รู้จักปล่อยวางในที่ตนปรารถนาและได้มายากยิ่ง. แม้เรื่องจะผ่านไปหลายวันก็ตามจกลายเป็นอดีตแล้วก็ตาม. สิ่งเหล่านี้ทำให้เกิดความทุกข์กับชีวิต เราจะหาวิธีใดจะขจัดความทุกข์เราได้. เมื่อเราศึกษาจากพระไตรปิฎก พบว่าพระพุทธศาสนาของเราเป็นศาสนาแห่งชีวิต. พระพุทธเจ้าทรงค้นพบว่า ชีวิตมีการเวียนว่ายตายเกิดทำให้เกิดความทุกข์เพราะต้องพบภัยในวัฏสงสาร. พระพุทธองค์แสดงพระธรรมเทศนาวิธีปฏิบัติเพื่อการหลุดพ้นจากความทุกข์ของชีวิต. เมื่อกิเลสมีความสัมพันธ์กับชีวิตของเรา จิตของเรารับเข้ามาผ่านอินทรีย์ ๖ เข้าสู่จิต และอยู่ในจิตและห่อหุ้มอยู่ในจิตอย่างนั้น. กิเลสนอนเนื่องอยู่ในจิตเป็นระยะเวลายาวนานไม่กี่อสงไขย เพราะมนุษย์ไม่รู้วิธีขจัดอสวะกิเลสให้ให้หมดไปจากจิตของตน นั่นเอง.
(1)

 

(ต่อ)
๓. ที่มาความรู้ในการมาปฏิบัติบูชา

ฉันชอบเรียนรู้กรรมฐาน. ความตั้งใจที่ฉันมาบวชในพระพุทธศาสนาเพื่อฝึกฝนให้จิตมีความเข้มแข็งมีสมาธิ. มีความบริสุทธิ์ปราศจากกิเลส. จิตของตัวฉันมีความมั่นคงและไม่หวั่นไหวต่ออารมณ์ต่างๆ เข้ามากระทบชีวิตของฉัน. หรือเกิดขึ้นกับชีวิตของตัวฉันเองเพราะฉันรู้เรื่องราวเหล่านี้. ทำให้เกิดความทุกข์แก่ชีวิตของฉันเอง. ในแต่ละปีฉันจึงชอบเข้าโครงการปฏิบัติธรรมของมหาวิทยาลัย. เพราะเป็นการฝึกฝนตนเองให้มีความเข้มแข็งทางจิตใจอยู่เสมอ. เพราะฉันเชื่อว่าตัวฉันเคยเวียนว่ายตาย ไปจุติจิตในภพชาติต่าง ๆ มายาวนานแล้วไม่รู้กี่อสงไขย. ในภพนี้ฉันได้มาได้ศึกษาพระพุทธศาสนา ได้บวชเรียนปฏิบัติตามคำสอนของพระพุทธเจ้า. แต่ฉันกลัวการเกิดมาแล้วจะอยู่ในสิ่งแวดล้อมไม่มีความเจริญรุ่งเรือง. มีสิ่งแวดล้อมไม่ประกอบด้วยคนมีศีลธรรม.

ฉันชอบมากางเต็นท์จำวัดบนภูเขาแก้วแห่งที่นี้เป็นเวลาถึง ๑๕ วัน. แม้ที่นอนของฉันจะเป็นหินอยู่ชั้นล่างขรุขระ. ฉันก็เอาฟ่างข้าวแห้งมาวางไว้ก่อนจะปูเสื่อที่นอนไว้เป็นความเหนื่อยล้าจากการขึ้นลงเขาแก้ว แค่โอนตัวนอนลง ฉันก็หลับสนิทมาก. ช่วงเวลาตีสามของทุกวันฉันได้เสียงลมภูเขาพัดผ่านตลอดเวลาแห่งนี้เสียงลมภูเขาเหมือนเสียงกล่อมเกลาให้จิต อ่อนนุ่ม หายหยาบกระด้างลงไปไม่น้อย. บางครั้งชีวิตของเราปรุงแต่งและหาเหตุผลมาอธิบายให้เกิดความรู้สึกว่าดีเมือตนได้ฟัง ใช่จะทำให้จิตของพ้นทุกข์แต่อย่างใด ยังสั่งสมความรู้สึกไว้ในจิตตนอีกต่อไป สงสัยและกังขาอีกต่อไปไม่มีวันสิ้นสุด.


การปฏิบัติธรรมเพื่อเสริมสร้างคุณภาพชีวิต การเปลื่ยนแปลงวิถีชีวิตของตนเองต้องเริ่มต้นจากวิถีความคิดแบบเดิม ๆ ไปสู่ วิถีชีวิตแห่งความอิสระภาพจิตเหมาะสมกับ จริตของตนเองเป็นเรื่องยากพอสมควรเพราะ ความเคยชินของการใช้ชีวิตทำให้เราเป็นผู้ที่ไม่ยอมรับที่จะเปลื่ยนแปลงตนเองไปสู่สิ่งใหม่ที่ดีกว่าเดิม โลกออนไลน์ทำให้มนุษย์อยู่กันอย่างใกล้ชิดกันมากสามารถรู้เห็นวิถีชีวิตของคนอื่นที่สามารถเรียนรู้และเป็นแบบอย่างในการดำเนินชีวิตที่จะก้าวไปสู่ข้างหน้าได้ ยังเป็นเรื่องที่น่าสนใจของคนที่ขาดโอกาสแห่งชีวิต แต่ก็ยังดีกว่าคนที่มีโอกาสของชีวิตแต่ไม่ยอมใช้โอกาสนั้นมาพัฒนาศักยภาพของตนเอง เป็นเรื่องที่น่าเสียดายอย่างยิ่ง เมื่อชีวิตจำเป็นต้องใช้ความรู้ความสามารถนั้นเพื่อหันกลับมามองศึกษาค้นคว้าความรู้นั้น โอกาสของตนก็ผ่านพ้นไปแล้วนั้นก็ผ่านไปแล้วไม่มีโอกาสจะไขว้คว้าอีกต่อไปเมื่อก่อนในสมัยที่ฉันยังเป็นเด็ก ฉันเรียนหนังสือฉันไม่เคยมีความสุขในการเล่าเรียนเลยเพราะความฟุ้งซ่านของจิตฉันจึงจมอยู่ในโลกของมโนภาพของความฝันที่สร้างขึ้นมาเอง แต่ฉันก็เรียนหนังสือเก่งกว่าทุกคนที่อยู่ในครอบครัว เมื่อฉันเดินทางไปศึกษาในต่างประเทศเป็นเวลาหลายปี เรียกความเชื่อมั่นของชีวิตได้มากฉันผ่านความยุ่งยากของชีวิตเพราะการอยู่ในวิถีแห่งวัฒนธรรมที่มีความแตกต่างกัน หากเราไม่มความกล้าจะสื่อสารกับผู้อื่นเราก็ไม่มีโอกาสมีชีวิตรอดแต่อย่างใด

การศึกษากรรมฐาน ในช่วงเวลาที่ชอบที่สุดช่วงหนึ่งของชีวิต ฉันเคยผ่านการฝึกหนักมาที่แคมป์สน จังหวัดเพชรบูรณ์ เป็นเวลา ๑ เดือนโดยไม่พูดจากับใคร. ฉันต้องต่อสู้กับความกดดันของตัวเองที่อารมณ์ฟุ้งซ่านเป็นมโนภาพเกิดขึ้นในจิตของตนและสั่งสมมานานแล้ว. เมื่อสอบอารมณ์แล้วในแต่ละวันเป็นเรื่องที่หนักพอสมควร. สิ่งเหล่าต้องอาศัยการปฏิบัติทุก ๆ วันเราอย่างทิ้งการปฏิบัติแค่วันละ ๑ ชั่วโมงก็เพียงพอ. ที่เราก็ฝึกจากสติเกิดขึ้นจากการทำงาน ฝึกคิดให้เป็นระบบระเบียบ ไม่ต้องเร่งรีบ อย่าเรื่อยเฉื่อยเกินไปจนขาดเป้าหมายการใช้ชีวิตในแต่ละวัน ฉันใจวิชากัมมัฏฐานตั้งแต่ตัดสินใจเข้ามาศึกษาคณะพุทธศาสตร์ของมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตขอนแก่น จนกระทั่งหล่อหลอมตัวเองด้วยการนำพาญาติโยมมาปฏิบัติบูชาระลึกถึงคุณของพระพุทธเจ้าเป็นเวลาหลายปีที่ประเทศอินเดีย ชีวิตต้องอาศัยความแข็งแกร่งของร่างกายไม่พอต้องมีจิตใจที่เข้มแข็งด้วย ทำให้เราเข้าถึงเป้าหมายของชีวิตในการทำงานด้วย.


เมื่อนิสิตมาเข้าโครงการปฏิบัติธรรมในระดับปริญญาโท การสอบอารมณ์ของสภาวะธรรม ที่เกิดขึ้นกับจิตของผู้เข้าปฏิบัติธรรมเป็น เรื่องที่จำเป็น เพื่อให้เรารู้ว่าผู้เข้าปฏิบัติธรรม ได้พัฒนาศักยภาพตนเองมากน้อยเพียงใด. ในแต่ละวัน การรอคอยนิสิตผู้เข้าโครงการมาสอบอารมณ์กรรมฐานระหว่างที่รอฉันตัดสินใจนั่งกรรมฐานที่เป็นประโยชน์ต่อการขัดเกลาจิตของตนเองได้มากที่จะปล่อยจิตตนเอง หรือนั่งจำเจ่ารอคอยการทำหน้าที่ของตนมีความสมบรูณ์ให้อารมณ์ของตนเบื่อหน่ายไปตามอารมณ์ของนิวรณ์ทุกอย่างต้องอาศัยเวลา ศิลปะของการวิถีชีวิตเป็นความรู้อย่างหนึ่งที่เราต้องศึกษาและลงมือปฏิบัติด้วยตนเอง บางครั้งที่เราทำกิจกรรมที่เราชอบอาจทำให้เราลืมข้อจำกัดของชีวิตได้


โลกเป็นเปลื่ยนแปลงไปเพราะแรงดึงดูดระหว่างโลกกับดวงอาทิตย์ที่หมุนเข้ามาใกล้กันทำให้บรรยายกาศโลกร้อนในช่วงเดือนเมษายน ของทุกปีหมุนห่างออกไปทำให้บรรยายบนโลกร้อนน้อยลงก็เป็นช่วงฤดูหนาวนี้ความเปลื่ยนแปลงของโลกที่อยู่เหนือความคาดหมายของมนุษย์ แต่ขณะเดียวกันความอยากของมนุษย์ทำให้เกิดการพัฒนานำความคิดไปต่อยอดสร้างสิ่งต่างๆมากมายและบางครั้งความสำเร็จของมนุษย์ก็เป็นการทำลายทรัพยากรธรรมชาติเช่นเดียวกันเพราะเป็นการนำสิงที่มีอยู่ในธรรมชาตินั้นใช้ประโยชน์ในการสร้างสรรค์นวัตรกรรมใหม่ๆ ขึ้นมา บางครั้งก็เป็นการทำลายทรัพยากรธรรมโดยไม่รู้ตัวก็มี เมื่อโลกเปลื่ยนแปลงมนุษย์จะต้องปรับตัวอย่างไรกับความเปลี่ยน แปลงของโลกซึ่งเป็นปัจจัยภายนอกมาผัสสะอินทรีย์ ๖ จิตก็น้อมรับมาเป็นความรู้ไว้ในจิตตน ตนย่อมนำเรื่องราวเหล่านั้นมาคิดใคร่ครวญย่อมเกิดความไม่พอใจบ้าง พอใจบ้าง แต่เมื่อตนพอใจในสิ่งใดมนุษย์มักหมกหมุ่นอยู่กับสิ่งนั้นเสมอ อยู่กับมันตลอดทั้งวันและคืน หรือหลายคืนก็มี จนร่างกายไม่ได้รับการพักผ่อนอยางเพียงพอทำให้มนุษย์หกล้มลงฟาดกับพื้น หรือวัตถุอื่นใด จนร่างกายกลายเป็นอัมพาตไม่สามารถเคลื่อนไหวตนเองได้ก็มี ก็เป็นภาระผู้อื่นอยู่ดี เป็นเรื่องที่มนุษย์ต้องเรียนรู้ด้วยประสบการณ์ทางประสาทสัมผัสของตนเองและเก็บสั่งสมความรู้เพื่อนำมาคิดพิจารณาช่วยเหลือตนเองให้มากและจะนำความรู้นั้นมายอดได้อย่างไรเพื่อเรื่องที่มนุษย์ต้องแสวงหาวิธีการเพื่อลงมือปฏิบัติให้เกิดผลในการที่จะแก้ไขปัญหาของตนเองให้ถูกจุด
(2)

 

(ต่อ)

๔.การปฏิบัติบูชาในถ้ำดาวเขาแก้ว.

ชีวิตมนุษย์ทุกคนผ่านการเวียนว่ายตายเกิดมาแล้วไม่รู้กี่อสงไขย. และสะสมวิบากกรรมหรือความรู้เกี่ยวกับการกระทำของตนเองไว้ที่เรียกว่า กิเลส ให้ห่อหุ้มจิตของตัวเองมายาวนานจนกลายเป็นอนุสัยในกระแสจิตมากมายหลายต่อหลายเรื่อง ตัวอย่างเรื่องของกรรมของพระโพธิสัตว์ก่อนตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า. เช่น

ในพระไตรปิฎกเล่มที่ ๓๒ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๒๔ ขุททกนิกาย อปทานวรรค. พุทธาปทาน ชื่อบุพพกรรมปิโลติที่ ๑๐ (๓๙๐) ว่าด้วยบุพพจริยาของพระองค์เอง.

ข้อ ๓๙๒. พระผู้มีพระภาคผู้เป็นนายกของโลก......ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายจงฟังกรรมที่เราทำของเรา. เราเห็นภิกษุผู้ถืออยู่ป่าเป็นวัตรรูปหนึ่งแล้วได้ถวายผ้าเก่า. เราปรารถนาเป็นพระพุทธเจ้าครั้งแรก. เพื่อความเป็นพระพุทธเจ้าในกาลนั้น ผลแห่งกรรมคือการถวายผ้าเก่า ย่อมอำนวยผลให้เป็นพระพุทธเจ้า.
-ในกาลก่อนเราเป็นนายโคบาล ต้อนโคไปเลี้ยง เห็นแม่โคกำลังดื่มน้ำขุ่นมัว จึงห้ามมัน ด้วยวิบากแห่งกรรมนั้น. ในภพหลังสุดนี้ แม้เราจะกระหายน้ำ ก็ไม่ได้ดื่มน้ำตามความปรารถนา เป็นต้น.



จากข้อความในพระไตรปิฎกนั้น พระพุทธเจ้าทรงแสดงกรรมของตนในอดีตชาติว่าจิตทุกคนย่อมสั่งสมกรรมไว้ในกระแสจิตตนเองไม่อาจหลีกเลี่ยงจากกรรมที่แสดงไว้ในจิตนั้น. แม้จิตจะไปจุติจิตในภพภูมิต่าง ๆ ไม่รู้กี่อสงไขยก็ตาม กระแสกรรมที่ห่อหุ้มจิตของตนไว้ยังคงอยู่ไม่ได้หายไปไหน ยังติดตามอยู่เรื่อยไปทุกภพชาติเพราะสิ่งที่สั่งสมอยู่ในจิตนั้น ยังนอนเนื่องอยู่ในจิตจนกลายเป็นสัญญา.ตัวอย่างเช่น พระพุทธเจ้าเคยเกิดเป็นนายโคบาล ห้ามวัวมิให้ดื่มน้ำขุ่น ในภพชาติปัจจุบันพระองค์ทรงกระหายน้ำ จึงไม่ได้ดื่มน้ำสมใจปรารถนา เป็นต้น การที่พระพุทธเจ้าทรงตรัสรู้แจ้งทำให้มนุษย์ผู้มีความสนใจในพระพุทธศาสนามีความรู้ว่า ชีวิตของมนุษย์มีการเวียนว่ายตายเกิดในสังสารวัฏนอกจากนี้ทุกคนเกิดมาพร้อมความทุกข์จากโรคของความหิวโหย. อาหารต้องแสวงหาอาหารมายังชีพของตนไว้ให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้. นอกจากมนุษย์มีเวลาว่างมักจะแสวงหาความรู้และแลกเปลี่ยนความซึ่งกันและกันตลอดเวลา แต่ละคนก็คิดหาเหตุผลไปต่าง ๆ นา ๆ ร้อย ๑๐๐ คนก็คิดหาเหตุผลไม่เหมือนกัน ยากจะสรุปได้ว่า ความจริงคืออะไร เหตุผลของใครนั้นถูกต้อง. ไม่ว่ามนุษย์จะรับรู้และไม่ว่ามนุษย์จะแสวงหาเหตุผลจากปรากฎการณ์ทางสังมนุษย์ว่าคืออะไรก็ตาม. สิ่งเหล่านี้ล้วนแต่เป็นกระแสความคิดที่สะสมเป็นความรู้ทั้งสิ้น. แม้ความรู้ที่ยังสงสัยในข้อเท็จจริงว่าคืออะไรก็ตาม ก็สั่งสมอยู่ในจิตต่อไป. มีมนุษย์มีกิเลสเป็นความรู้อยู่ในจิต เราจะสำรอกกิเลสเหล่านี้ได้อย่างไร.



พระพุทธเจ้าทรงชี้ทางให้มนุษย์เห็นว่าตัวเองนั้นเมื่อตายไปแล้ว ชีวิตไม่ได้ตายแล้วสิ้น แต่ยังมีจิตวิญญาณได้มาอาศัยร่างกายนี้. ออกจากร่างกายไปจุติจิตไปสู่ภพอื่น ๆ ในสังสารวัฏต่อไป ส่วนจิตวิญญาณจะไปอุบัติเกิดในภพชาติไหน แล้วแต่ความรู้ที่เรียกว่าบาปก็, บุญก็ดีที่สั่งสมนอนเนื่องจนกลายเป็นสัญญามีอยู่ในจิตวิญญาณตนนั้น. อาจเป็นประเทศที่เจริญรุ่งเรืองบ้าง, ไม่เจริญรุ่งเรืองบ้าง, และจิตใจหยาบช้า เห็นแก่ตัวมองชีวิตคนอื่นเป็นผักปลาพร้อมจห่ำหันตลอดเวลา. เป็นเพราะความหนาของกิเลสที่ห่อหุ้มจิตไม่เท่ากัน. จิตมีความไม่รู้ทำให้ชีวิตตัวเองไม่สนใจใช้จิตคิดให้เกิดปัญญาที่จะพิจารณาในอารมณ์ต่าง ๆที่มากระทบตนว่าอารมณ์นั้นเป็นความรู้ที่ดีหรือที่ชั่ว ก่อนตัวเองจะแสดงออกมากจากกายกรรม วจีกรรม และมโนกรรมของตน เมื่อแสดงออกไปแล้วจะมีผลเป็นกรรมดีหรือชั่วที่สั่งสมไว้ในจิตและห่อหุ้มจิตอยู่อย่างนั้น. ภาระหน้าที่ของตนที่ต้องกระทำในสังคมที่รวมอยู่กันเป็นกลุ่มก้อนจนหลายเป็นหมู่บ้าน ประเทศชาติ เป็นต้น. มนุษย์มีจิตอาศัยในร่างกายนี้และอาศัยกายรับรู้ราวต่าง ๆ เกี่ยวกับโลกตลอดเวลา. สิ่งที่เข้ามาหาเป็นสิ่งที่มนุษย์เกิดความทุกข์และความสุขได้เช่นเดียวกัน. มนุษย์มีหน้าที่ต้องเรียนรู้สิ่งต่างๆ ที่เข้ามาสู่ชีวิตของตนแม้จะเป็นสุขและความทุกข์ก็ตาม. แม้สิ่งผ่านเข้ามาแล้วมนุษย์ให้ผ่านเลยไปเพราะตนเองไม่ชอบหรือไม่สนใจ บางครั้งก็สร้างโอกาสให้เราให้ชีวิตประสบความสำเร็จก็ได้. แต่สิ่งเข้ามาสู่ชีวิตนั้นถูกจิตเก็บสั่งสมไว้ในจิตของตัวเอง ห่อหุ้มจิตอย่างนั้นไม่ได้หายไปไหน. และมนุษย์ความรู้สั่งสมไว้ในจิตมาย้ำคิดย้ำทำโดยเฉพาะสิ่งที่ตนไม่รู้สึกไม่พอใจ เพราะ ถูกเปรียบ ถูกแย่งจากสิ่งที่ตนรักไป ทำให้เกิดความคับแค้นใจ เป็นต้น. เพื่อพัฒนาศักยภาพของตน ให้จิตวิญญาณมีความก้าวหน้าอยู่เสมอจะ ปล่อยจิตของจนให้จมปลักกับวิถีชีวิตที่มีแนวคิดแบบเดิมๆความสุขเดิม ๆ หรือแม้ กระทั่งความทุกข์เดิมอีกต่อไปไม่ได้ การที่ความคิดของมนุษย์จมปลักกับความสำเร็จของชีวิตที่ผ่านย่อมขาดการพัฒนาเช่นเดียวกันเมื่อทำงานชิ้นใหม่ตามความคิดจินตนาการของตนยากที่จะประสบความสำเร็จเช่นเดียวกันหรืออาจจะล้มเหลวก็ได้เช่นเดียวกัน



๕. ความเสมอกันในชีวิตมนุษย์

เราตั้งพระพุทธรูปขึ้นมาบูชาเพื่อตั้งสติระลึกถึงคุณค่าในความรู้ของพระพุทธเจ้า พระธรรมและพระสงฆ์เพื่อน้อมคำสอนทางพระพุทธศาสนานั้น. มาใช้พัฒนาศักยภาพจิตของตนมีความอดทนต่อผัสสะที่จิตน้อมออกไปรับรู้หรือผ่านผัสสะเข้ามาไม่ว่าทำให้จิตคิดพอใจก็เกิดความสุข. หากเมื่อจิตผัสสะแล้วไม่เกิดความพอใจก็เกิดความทุกข์ในจิตของตน. ทุกวันนี้โลกรับรู้ความเป็นไปของโลกผ่านดาวเทียมที่หมุนรอบโลกที่แชร์ข้อมูลมายังโลกมนุษย์ทุกวัน. ทำให้เรารู้ว่าบริเวณบางส่วนของโลกเป็นเวลากลางวันขณะเดียวกันอีกซีกโลกหนึ่งก็เป็นเวลากลางคืน. เมื่อมนุษย์ทำงานย่อมรู้จักคิด ความคิดก็นำมาสู่การกระทำให้เกิดความเปลื่ยนแปลงทางจิตของมนุษย์
แม้จะเปลี่ยนแปลงมีความเจริญก้าวหน้าทางเทคโนโลยี่ให้มนุษย์กว้างไกลถึงดาวอังคารก็ตาม. ใช่ว่ามนุษย์จะหมดความทุกข์ทางกายและจิตไป เพราะมนุษย์ยังมีและตายอยู่ทุกวันก่อนจะหมดลมหายใจชีวิต. ยังต้องรับวิบากของธาตุขันธ์อยู่เสมอดังนั้นพระรัตนตรัยจึงยังเป็นที่พึ่งที่เคารพของพุทธศาสนิกชนอยู่เสมอ. หากมนุษย์ต้องมั่นเรียนรู้และปฏิบัติตามคำสอนอยู่เสมอคุณค่าของชีวิตอยู่ที่ทางสายประเสริฐของพระพุทธเจ้าที่ทรงประพฤติเป็นแบบอย่างของจิตที่จะนำชีวิตให้หลุดพ้นจากธาตุอารมณ์ของตน. ในเดือนเมษายนของทุกปี พระครูประโชติบุญญาภรณ์ใช้ถ้ำนี้เป็นที่ปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐานและเป็นสถานที่แสดงธรรมแก่ผู้เข้าปริวาสกรรมไม่น้อยกว่า ๔๐๐ คน. ในช่วงฤดูร้อนของเดือนเมษายนของประเทศไทยทุกปีอากาศร้อนมากทั่วประเทศไทย. แต่ในถ้ำดาวเขาแก้วที่แห่งนี้มีอากาศเย็นสบายไม่ร้อนเท่าที่คาดคิดไว้. ภายในถ้ำบรรยายกาศเงียบสงบและสงัดมาก. ยิ่งในตอนกลางคืนตกกลางดึกอากาศในภูเขาจะเย็นลงอย่างรวดเร็วเพราะอากาศร้อนลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า. แต่อากาศหนาวเย็นแห่งขุนเขา หน้าผา และป่าไม้. อากาศเย็นเคลื่อนย้ายได้อย่างรวดเร็วมาแทนที่อากาศร้อนเหมือนเดิมอยู่อย่างนี้ตลอดทั้งปี.

๖. ถ้ำหลวงพ่อคูณ


ในวัดถ้ำดาวเขาแก้ว มีถ้ำอีกแห่งหนึ่งเป็นถ้ำที่หลวงพ่อคูณ (พระเทพวิทยาคม) เคยมาปฏิบัติกรรมฐานที่นี้ เพื่อตัดอารมณ์ของโลกธรรม ๘ มิให้เข้ามาสู่ชีวิตอีกและชำระล้างอารมณ์ทุกข์ที่มีอยู่ในจิตนั้นหมดสิ้นไป ด้วยจิตที่เข้มแข็งด้วยสมาธิ, จิตมีความบริสุทธิ์, และเป็นวิหารที่ใช้พระภิกษุมาเปล่งวาจาขอปริวาสกรรม.ในประวัติศาสตร์ของเดินธุดงส์ของหลวงพ่อคูณปริสุทโธ. มีเสียงเล่าขานกันมาว่าหลวงพ่อคูณปาริสุทโธ เทพเข้าแห่งลุ่มแม่น้ำโขงเคยธุดงค์ไปแล้วสู่สถานที่ต่าง ๆ ทั่วประเทศไทยและสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว. เคยเดินธุดงค์มาปฏิบัติธรรมในถ้ำแห่งหนึ่งในถ้ำดาวเขาแก้วเช่นเดียวกัน. นอกจากนี้วัดแห่งนี้ใช้เป็นสถานที่ปฏิบัติธรรมของนิสิตมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตนครราชสีมาเป็นประจำปีเว้นปี. เพราะบางปีก็ไปจัดไปที่สำนักสงฆ์ทรัพย์กังวาล. สำหรับนิสิตปริญญาตรีและปริญญาโทสาขาปรัชญาและพระพุทธศาสนาโดยมีพระครูประโชติบุญญาภรณ์ประธานสงฆ์วัดถ้ำดาวเขาแก้วเป็นประธานอุปถัมภ์การจัดโครงการปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน

........................
ขอบพระคุณที่มา :- http://theravadaphilosophy.blogspot.com/2016/12/blog-post_24.html