ปล่อยวางได้หมดแล้ว!?

ปล่อยวางได้หมดแล้ว?



หลวงปู่ตื้อ อจลธัมโม แห่งวัดอรัญญวิเวกบ้านข่า ตำบลบ้านข่า อำเภอศรีสงคราม จังหวัดนครพนม ท่านเป็นศิษย์องค์สำคัญรูปหนึ่งของท่านพระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต

หลวงปู่ตื้อเป็นพระสุปฏิปันโน ผู้ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ ปฏิบัติตรงต่อองค์มรรคคำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า นิสัย จิตใจของท่านเป็นคนจริง คนตรง คิดอย่างไรก็จะพูดเช่นนั้น ไม่นิยมปรุงแต่งถ้อยคำวาจาให้ไพเราะรื่นหู

ดัง นั้นการแสดงธรรมคำสอนของท่าน จึงเผ็ดร้อนไม่มีอ้อมค้อมเยิ่นเย้อ ว่ากันว่าคนหน้าบาง หรือมีกิเลสครอบงำอย่างหนา เจอถ้อยคำวาจาของหลวงปู่ตื้อเข้า ถึงกับหูร้อนฉ่า ผิวหน้าผะผ่าวไปเลยทีเดียว

คำพูดของหลวงปู่ตื้อเป็นที่เลื่องลือว่า ตรงไปตรงมา จี้จุดเข้าเป้าตรงเผ็ง ถ้าจะให้อุปมาก็คงเปรียบได้ดั่งขวานใหญ่คมกริบที่หวดคมกระหน่ำเข้าผ่าท่อน ฟืน เปรี้ยงเดียว ท่อนฟืนถูกผ่าตั้งแต่หัวยันท้าย แยกกระเด็นเป็นสองซีกทันที

ปฏิปทาอันโผงผาง และตรงไปตรงมาของท่านนั้น เป็นจริตนิสัยที่ไม่มีการปรุงแต่งใดๆทั้งสิ้น ผิดหรือถูกชั่วหรือดี ท่านแยกแยะจนกระจ่างชัดเจน โดยเฉพาะเรื่องเทศนาสอนคนด้วยแล้ว ท่านสอนชนิดเผ็ดร้อนถึงใจทีเดียว

เช่น ครั้งหนึ่ง หลวงปู่ตื้อ อจลธัมโม มีหมายกำหนดการไปเทศนาและอบรมกรรมฐานที่วัดอโศการาม จังหวัดสมุทรปราการ สานุศิษย์และศรัทธาญาติโยมไปประชุมกันเนืองแน่นเต็มศาลาใหญ่
ในวันนั้นหลวงปู่ตื้อเทศนาแสดงธรรมได้กระจ่างชัด ทั้งเบื้องต้น เบื้องกลาง

กระทั่งปริโยสาน ท่านชี้ให้เห็นตัวทุกข์ เหตุแห่งความทุกข์ และวิธีจะดับทุกข์ได้อย่างไร

พร้อมกันนั้นท่านยังอรรถาธิบายถึง ความยึดติดยึดมั่นความเป็นตัวตนของกูตัวกู ไม่ยอมปล่อยไม่ยอมวาง หากปล่อยวางเสียได้ จิตใจย่อมจะผ่องใสปลอดโปร่ง ความโกรธ ความโลภ ความหลงใดๆก็จะผ่อนคลายเบาบาง และถึงขั้นอันตรธานสิ้นไป เหลืออยู่แต่ความเบาสบายในที่สุด

อุบาสก อุบาสิกา ศรัทธาญาติโยมรับฟังแล้ว และใช้ความคิดพินิจไตร่ตรองตามข้อธรรมที่ท่านแสดง ต่างบังเกิดความเข้าใจอย่างลึกซึ้งและเห็นจริงตามความเป็นจริง จิตใจเริ่มปล่อยวางจากความเป็นตัวตนของตน ไม่อยากยึดมั่นถือมั่นต่อไปอีก

อุบาสิกา ท่านหนึ่ง มีความซาบซึ้งดื่มด่ำในธรรมที่หลวงปู่ตื้อแสดงอย่างยิ่ง เมื่อท่านเทศน์จบลง อุบาสิกาท่านนี้ก็คลานเข้าไปเบื้องหน้าธรรมาสน์ที่ท่านนั่งแสดงธรรม พนมมือนมัสการกราบเรียนหลวงปู่ว่า

หลวงปู่เจ้าคะ อิฉันได้ฟังหลวงปู่เทศนาแล้ว เบากายเบาใจเหลือ
เกิน อิฉันปล่อยวางได้หมดแล้วเจ้าค่ะ !

อนุโมทนาด้วยคุณโยม ที่เกิดดวงตาเห็นธรรม

อิฉันไม่ยึดมั่นถือมั่นอีกต่อไปแล้วเจ้าค่ะหลวงปู่

หลวงปู่ตื้อนิ่งไปนิดหนึ่ง ก่อนจะพูดเสียงดังฟังชัดว่า

อีตอแหล!

สิ้นคำหลวงปู่ อุบาสิกา ท่านนั้นถึงกับหน้าแดงก่ำทั้งโกรธทั้งอาย ต่อว่าหลวงปู่ตื้อเสียงสั่นว่า ทำไมท่านจึงมาด่าว่าตนท่ามกลางสาธารณชนเช่นนี้ แล้วรีบผลุนผลัน ลุกหนีด้วยความโกรธอย่างเป็นฟืนเป็นไฟ

หลวงปู่ตื้อได้แต่หัวเราะหึๆ ไม่อธิบายโต้ตอบอะไร ขณะที่คนทั้งศาลาหัวเราะกันครืน

เพราะเป็นที่แน่ชัดแล้วว่า อุบาสิกาปล่อยวางอะไรไม่ได้เลย และยังยึดมั่นตัวตนของตนอย่างเหนียวแน่นครบถ้วน

(หลวงปู่ตื้อ อจลธมฺโม)



ที่มา พระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น

 

ขออนุโมทนาสาธุครับ ตรงเหมือนเอาไม้บรรทัดขีดเส้น ครับ

 

อนุโมทนาสาธุ..ครับ

 

สาธุ

 

สาธุคับ