ปัญจุโปสถิกชาดก (พระโพธิสัตว์ผู้มีแต่มานะ)

อ้างอิง พระไตรปิฎก มมร. เล่ม 60 หน้า 447 (ปัญจุโปสถิกชาดก)
"ครั้งนั้นพระปัจเจกพุทธเจ้านั้นกล่าวกะท่านว่า พ่อคนดี เหตุไร พ่อ
จึงมีแต่มานะ ข้าพเจ้าบรรลุปัจเจกพุทธญาณเเล้วนะในกัลป์นี้เอง พ่อก็จัก
เป็นพระสัพพัญญูพระพุทธเจ้า พ่อเป็นหน่อเนื้อพระพุทธเจ้านะ พ่อบำเพ็ญ
บารมีมาแล้ว รอกาลเพียงเท่านี้ ข้างหน้าผ่านไป จักเป็นพระพุทธเจ้า
พ่อดำรงในความเป็นพระพุทธเจ้าจักมีชื่อว่า สิทธัตถะ บอกนามตระกูลโคตร
และพระอัครสาวกเป็นต้นแล้วได้ประทานโอวาทว่า พ่อยังจะมัวเอาแต่มานะ
เป็นคนหยาบคาย เพื่ออะไรเล่า นี้ไม่สมควรแก่พ่อเลย. ดาบสนั้นแม้เมื่อ
ท่านกล่าวอย่างนี้แล้ว ก็ยังคงไม่ไหว้ท่านอยู่นั่นเอง" ฯ

ในกาลบัดนี้ล่วงเลยกึ่งพุทธกาลมา 60 ปี ธรรมและวินัยของพระพุทธเจ้าได้ถูกย่ำยีอย่างมาก ไม่ใช่ใครที่ไหนทำ แต่เป็นเหล่าบรรดา ภิกษุ สามเณร อุบาสก อุบาสิกา นี้เอง ถามว่า พระพุทธเจ้าบัญญัติธรรมวินัยเพื่อเบียดเบียนพวกท่านหรือ? ถึงได้พากันทำลายเอานัก
จากพระไตรปิฎกที่ได้อ้างอิงไปนั้น ทำให้เกิดคำถามไปยังพระโพธิสัตว์และผู้ปรารถนาพุทธภูมิว่า ท่านก็สร้างบารมีเพื่อที่จะไปเป็นพระพุทธเจ้า ท่านจะมัวมีนานะกล้า ไม่สนใจธรรมวินัยที่พระพุทธเจ้าบัญญัติหรือ? ถึงเวลาแล้วหรือยัง?ที่จะกอบกู้เอาธรรมวินัยของพระพุทธเจ้าให้ตั้งอยู่ได้ 5000 ปี เพื่อเป็นที่พึ่งของสรรพสัตว์สืบไป

ด้วยความเคารพ ขอบคุณที่รับฟังครับ​

 

อนุโมทนาสาธุๆ

 

เหลือเวลาอีกนานไหมครับ

 

ทำไม่จึงฝันว่าได้ฆ่างูใหญ่หรือ ฆ่าพยานาคอยู่บ่อยๆ เมื่อสองวันก่อนก็เป็นแบบนี้ ให้บริวารจับและเอาดาบแทงทะลุของตาเขาทั้งคู่ แล้วตัดศรีษะทิ้ง ทั้งที่ในความฝันพยายามมองตาเขา พิจารณาความหวาดกลัวของเขาความรู้สึกที่จะอาฆาตแค้นของเขา เขาได้ตายอย่างไม่สงบ (ลูกตาเท่ากับกำปั้นคนตัวโตเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ ๑๐ ซม. คิดเอาเองว่าขนาดหัวและลำตัวจะใหญ่โตมโหฬารมากขนาด ขนาดที่เคยฝันเห็นใหญ่สุดก็ตัวเท่ารถบัส)

ตัวผู้ฝันพยายามลดละเลิกการพยาบาทเบียดเบียนกัน แต่ในฝันกลับยุยงส่งเสริม

เวรกรรมเมื่อไหร่จะเลิกฝันเสียที อยากเป็นเหมือนท่านที่ไม่ต้องฝันจริงๆหนอ


พระอรหันต์ย่อมไม่ฝัน

เหตุให้เกิดความฝันมี๔ประการ


วิปัลลาส ๓-๔



ทางนี้ก็รอ อยู่ เหมือน กันว่า "ท่านที่บรรลุปาฎิหาริย์๓และปฎิสัมภิทา๔จะปรากฎเมื่อใดและที่ใดในรัศมี๙๐๐ โยชน์นี้

ถ้าได้๒สิ่งนี้ อะไรก็แก้ได้ตามสมควรแก่เหตุทั้งนั้น ​