ปิดประมูลวัชระบัว ๒ องค์ หน้า ๖๖๑ ,ธรรมะจากพระอาทิพุทธะ หน้า ๖๕๙ ค่ะ

ยินดีเป็นอย่างยิ่งครับ ยิ่งได้อานิสงส์มากขึ้นเช่นนี้ เหล่าเทพยดาทั้งปวงย่อมยินดี และได้บุญมากยิ่งขึ้นอีก ขอโมทนาบุญกับคุณน้ำใส ที่ให้โอกาสให้ได้รับบุญที่สูงยิ่งขึ้นไปอีก (ชอบใจจัง) และขอโมทนาบุญกับน้องขาลด้วยครับ

 

ได้ถวายอุนาโลมประดับองค์พระ ที่ท่านจิตโตสร้าง ว้าวว... ยินดีเลยค่ะ ขออนุโมทนากับพี่น้ำใสและคณะที่เดินทางไปบ้านสบายใจด้วยค่ะ

 

..ขออนุโมทนาบุญกับทุก ๆ ท่านด้วยค่ะ



ก่อนอื่นขออนุโมทนาบุญกับคุณเจษฎา เยี่ยมคำนวณ อีกครั้งที่นำดวงแก้ว และธาตุกายสิทธิ์มาร่วมบุญครั้งนี้

ขออนุโมทนาบุญกับทุก ๆ ท่านที่ร่วมประมูลค่ะ

ขอแสดงความยินดีและขออนุโมทนาบุญกับคุณ am12 ได้ดวงแก้วจุลจักร ส่วนคุณมีนัมโพสต์เป็นลำดับต่อมานั้น

ขณะนี้พี่มีดวงแก้วจุลจักรที่ขึ้นในวันวิสาขบูชาที่ผ่านมา ตั้งใจว่า จะนำประมูลคราวหน้าค่ะ หากไม่ขัดข้องจะนำ ๑ ในจำนวนนั้นมอบให้ค่ะ

ขอแสดงความยินดีกับคุณ sun2555 เป็นเจ้าของจักรแก้วค่ะ

ขอแสดงความยินดีกับคุณ world999 ได้นำแหวนเพชรเขียว เพื่อมอบแด่ผู้เป็นที่รักค่ะ

และขอแสดงความยินดีกับคุณ vatechayana เป็นผู้ดูแลองค์พระแก้วใสต่อไปค่ะ

ขอให้ทุก ๆ ท่านมีความคล่องตัวทุกเรื่อง และเจริญทั้งทางโลก และทางธรรมค่ะ

บุญรักษาค่ะ

Numsai

 

ตั้งใจว่าจะถวายพร้อมพวกเราที่จะไปบ้านสบายใจ ในวันที่ ๗ กรกฎาคม ๒๕๕๖ ค่ะ

ขออนุโมทนาบุญด้วยค่ะ

Numsai

 

ดิฉันต้องกราบขออภัยทุก ๆ ท่านเดิมทีตั้งใจว่าจะนำเสนอประวัติของดวงแก้วสุรกานต์บรมบพิตร และดวงแก้วประสิทธิมหาเวทย์ รวมทั้งประวัติจักร ๖ องค์ (ของคุณmooom,คุณkitphi,คุณ world999 และคุณ suwat.su)

เนื่องจากเสาร์-อาทิตย์นี้ ดิฉันจะเดินทางไปกราบพระอาจารย์ขันธ์ ที่วัดพระพุทธบาทห้วยทรายขาว จ.ลำพูน เพื่อปรึกษาเรื่องงานกฐินปี ๒๕๕๖ ค่ะ

จึงขออนุญาตนำเสนอในวันจันทร์หน้าค่ะ

ขออนุโมทนาบุญกับทุก ๆ ท่านอีกครั้งค่ะ

Numsai

 

ไม่ขัดข้องครับพี่ สำหรับการร่วมบุญ

 

๑ ในเจ้าของดวงแก้วทั้ง ๑๐ ดวงอยู่นี่เอง เป็นเรื่องแปลกที่พี่จะนำประมูลหลายรอบแล้ว แต่ว่าไม่มีเวลาหรือจังหวะสักที

สำหรับการร่วมบุญนี้ เป็นไปตามที่คุณเจษฎาบอกไว้คือ

- ปัจจัย ๔๐ % เพื่อค่าพาหนะเดินทาง และเครื่องสังฆทานบ้านสบายใจ ในโครงการฝึกมโนฯ ค่ะ

- อีก ๖๐% เข้ากองบุญสมเด็จพระพุทธวิปัสสีโภคมหาบพิตรค่ะ


ขออนุโมทนาบุญด้วยค่ะ

Numsai

 

พี่ครับผมโอนเงินจำนวน 17,000 บาทสำหรับดวงแก้วประสิทธิมหาเวทย์
เรียบร้อยแล้วครับ ขออนุโมทนาบุญกับทุกๆท่าน และขอรวบรวมบุญทั้งหมดของผมเพื่อถวายแก่ท่านพระอัสรินทร์ฤาษี และพระอัศดงฤาษี และพระอาจารย์ฤาษีทุกๆ พระองค์ครับ

 

เนื่องจากเสาร์-อาทิตย์นี้ ดิฉันจะเดินทางไปกราบพระอาจารย์ขันธ์ ที่วัดพระพุทธบาทห้วยทรายขาว จ.ลำพูน เพื่อปรึกษาเรื่องงานกฐินปี ๒๕๕๖ ค่ะ

จึงขออนุญาตนำเสนอในวันจันทร์หน้าค่ะ

ขออนุโมทนาบุญกับทุก ๆ ท่านอีกครั้งค่ะ

Numsai[/COLOR][/QUOTE]

นู๋ดี ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านทุกประการค่ะ

เมื่อวันศุกร์ช่วงเย็นๆนึกถึงพระอาจาร์ยขันธ์พอดี พอตอนเช้าอ่านกระทู้ว่าพี่น้ำใส
จะไปหาท่าน;aa2 นู๋ดีฝากทำบุญด้วยค่ะ 200 บาท โอนผ่านบัญชีพี่เอ๋ค่ะ
ขออนุโมทนาบุญอีกครั้งค่ะ
นู๋ดี

 

ขอร่วมอนุโมทนาบุญกับทุกๆท่านด้วยครับ ท่านใดได้โอนปัจจัยร่วมบุญแล้ว อย่าลืม PM ที่อยู่มาให้ผมนะครับ ผมจะได้รีบจัดส่งให้ ขอทุกท่านอนุโมทนาบุญด้วยกันนะครับ

 

อนุโมทนาบุญกับทุกท่านด้วยนะครับ
ขอให้มีความสุข ความเจริญ และสมหวังทุกประการครับ สาธุ สาธุ

อนุโมทนาบุญกับพี่หนูดี ขอให้มีแต่ความคล่องตัวทุกประการครับ สาธุ สาธุ

 

::: อยากให้ทุกคนมีความเมตตาต่อสรรพสัตว์ ต่อเพื่อนมนุษย์ :::

​

::: อยากให้ทุกคนมีความเมตตาต่อสรรพสัตว์ ต่อเพื่อนมนุษย์ :::

“... ครั้งหนึ่งคราวธุดงค์ในป่าลึก ปรากฏว่ามีชาวบ้านขึ้นไปเป็นเด็กวัยรุ่น ขึ้นไปขอดูดวง หลวงพ่อก็ไม่ดูให้ บอกอาตมาเป็นพระธุดงค์ไม่ดูดวงหรอก ขอของดี บอกอาตมาก็ไม่มี อาตมามาธุดงค์จะพกอะไรของดี ของดีก็คือ พุทโธ ธัมโม สังโฆ เขาก็โวยวาย วัยรุ่นกลุ่มสิบกว่าคน โวยวายด่าหลวงพ่อนะว่า “ไอ้เหี้ย เดี๋ยวมึงเจอกูคืนนี้ เจอกูแน่คืนนี้!” ว่างั้น แล้วก็เดินจากไป สักพักหนึ่งก็เย็นมากแล้ว เราก็เดินจงกรม เดินจงกรมเสร็จแล้วก็นั่งสมาธิพอเป็นวิสัย ว่าเออเดี๋ยวซักพักวันนี้อ่อนเพลียเดินทางมาไกล ว่าคืนนี้ไม่เอาดึกภาวนาเนี่ย ก็ปรากฏว่าประมาณสองทุ่มกว่าๆ ล่ะ ก็พอจะดึก ดึกอยู่พอสมควรนะ ... ได้ยินเสียงว่า “ไอ้เหี้ย มึงแน่นักเหรอ มึงแน่นักเหรอน่ะ” ชี้หน้าด่าเรา เรามองไม่เห็นเขาเห็นแต่เงาตะคุ่มๆ “อย่างนี้มึงก็ตายในป่านี้แหละ” ว่างั้น ถึงปั๊ปก็ได้ยินเสียง ตุ๊บๆ ตั๊บๆ ตุ๊บๆ ตั๊บๆ เราก็ไม่ทราบว่าอะไรหรอก เราก็ไม่ลืมตาดู ภาวนาอย่างเดียว อีกคนหนี่งก็บอก “เฮ้ยพอแล้วๆ มันตายแล้ว ดูดิเลือดเต็มไปหมดเลย กลดพังหมดแล้ว” เราก็ ฮึ! ทำไมตาย ทำไมกูไม่รู้สึกเจ็บตัวซักหน่อยเลยวะ เอ้อตายแบบนี้ดีเว้ย ถ้าตายแบบนี้ก็ดีว่างั้น ก็นั่งภาวนาไปเรื่อย พุทโธๆๆๆ ซักพักมันก็รีบหนีกันไป คราวนี้ไปเสร็จ นั่งตั้งนานซักพัก ไม่เห็นมีใครมาสะกิดกูวะ ท่านๆ มานั่งทำไม? ไปอยู่เทวดาชั้นนั้นเถอะ ไปเป็นพรหมชั้นนู้นก็ว่านะ ไม่มีมาสะกิด มันก็ยังมีเสียงจั๊กจั่นเรไรนะ ยังได้ยินเสียงอยู่ เสียงนกเค้าแมวกลางคืนก็ได้ยินอยู่ เอ้ เหมือนอยู่ที่เดิมเว้ย หรือว่าจะเป็นสัมภเวสีไม่ไปผุดไปเกิดซะมั้งเรานี่ ก็กำหนดจิตเราว่า เราก็ไม่ได้ห่วงอะไรนะ แล้วเราก็ไม่ได้กลัวตาย จิตก็สงบอยู่ในสมาธิ พุทโธอยู่ตลอด มันจะเป็นสัมภเวสีไปไม่ได้นะ เราว่างั้น ...

ก็ลืมตาขึ้นมา พอลืมตาขึ้นมาแล้วมันตกใจเจ้าของ เข้าใจไหม? ... เอาไฟฉายส่องแล้ว หินน่ะเป็นหินก้อนใหญ่ๆ เล็กๆ สลับกันไป เรียงเป็นกำแพงอยู่ข้างหน้าหลวงพ่อนะ แล้วไม้เนี่ยเป็นดุ้นๆๆ วางเรียงเป็นระเบียบเรียบร้อยอยู่ข้างหน้าของเรา แล้วมันว่าเราตายยังไงวะ เราว่า ... กลดกูก็ยังอยู่ครบสมบูรณ์หมดเลย มุ้งก็ยังอยู่ เลือดซักหยดนึงก็ไม่ออก เลยเดินออกไปนอกกลดแล้วไปยืนดู เอามือไขว้หลังดูนะ ไอ้ห่านี่มันเรียงเป็นกำแพงเลยเนี่ย นี่ถ้าเอามาเรียงเป็นกำแพงที่วัด โห อัศจรรย์สวยมากเลย นี่อัศจรรย์อันหนึ่ง เพราะจิตหลวงพ่อไม่มีคิดว่าจะทำร้ายใครหรือไม่มีความคิดว่า จะเอารัดเอาเปรียบใคร มีความคิดอย่างเดียว “อยากให้สรรพสัตว์พ้นภัย”

เวลาหลวงพ่อไปโรงพยาบาลก็เหมือนกัน โรงพยาบาลธรรมศาสตร์(รังสิต) พอเข้าโรงพยาบาล หมอทรายมาบอก โห คนเต็มไปหมดหลวงพ่อ ห้องฉุกเฉินนะ โหต้องแหวกหัวคนป่วยเข้าไปทำงานนะ ว่ามันเยอะซ้อนเตียงกัน แต่พอหลวงพ่อมาแล้วเตียงหายหมดเลย คนป่วยกลับบ้านหมด ห้อง ICU ก็รอดตาย ไอ้คนที่ร่อแร่ก็ปกติกลับบ้านได้ หมอกับพยาบาลว่างงานเลยตอนหลวงพ่อไปโรงพยาบาล นี่สองเที่ยวแล้ว หมอทรายก็บอกว่านี่จับสถิติได้เลยว่า แปลกที่สุด ว่างั้น ... คราวนี้เราก็ได้ความมาอันหนึ่งว่าเราแผ่เมตตาตลอด ใจของเราคิดว่า ขอบรรดาญาติโยมทั้งหลายที่ป่วยไม่สบายใกล้จะตายของให้รอด ข้าพเจ้าขอทอนอายุขัยให้หมด ไม่ขอเอาอายุกลับวัด คนที่ป่วยไข้ไม่สบายอาการเป็นโรคตรวจไม่พบ โรคจงมาหาข้าพเจ้านี่ ขอให้หาโรคเจอ และให้หมอรักษาหาย ขอให้รอดปลอดภัย คนป่วยน้อยขอให้หายเลยไม่ต้องกินยา ไม่ต้องฉีดยา ไม่ต้องหาหมอ กลับบ้านโลด ... ไอ้คนเป็นหนักขอให้อาการเบาทุเลาถึงขนาดหาย โรคทั้งหลายมาอยู่ที่ข้าพเจ้านี่ ข้าพเจ้าจะเป็นให้เอง ... คนขาหัก ให้ข้าพเจ้าขาหัก ให้เขาขาดี คนแขนหัก ให้ข้าพเจ้าแขนหัก ให้เขาแขนดี เราก็แผ่ไปให้หมดอย่างนี้ด้วยเจตนาอันบริสุทธิ์ใจ แม้อายุขัยก็ให้ หัวใจก็จะควักให้เขา ไม่สนใจว่าคนนั้นจะเป็นคนดีคนชั่วก็ตาม เราเป็นพระ เราเป็นกลาง เรามีความเมตตาต่อสรรพสัตว์เพราะมีความสงสาร แผ่ออกไปอย่างนี้หมด ... ฉะนั้นจิตใจของหลวงพ่อนี้ก็มีแต่ความเมตตา ถ้าว่าเลือดก็แดงแป๊ดล่ะ ว่างั้นเถอะ ฉะนั้นก็จะพึงได้อานิสงส์นี้เช่นกัน ...

ที่หลวงพ่อพูดนี้พูดเป็นตัวอย่าง ก็อยากให้ลูกหลานได้มีจิตเมตตาต่อสัตว์ ต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกันด้วยจะได้มีอานิสงส์ และก็จะไม่ตายด้วยศาสตราอาวุธ ไม่ตายด้วยยาพิษ ไม่ตายด้วยไฟเผาครอกเราตาย ยาพิษกรอกปากก็เข้าคอไม่ได้ ในประวัติว่าไว้นะ เมตตาพรหมวิหารเนี่ย แล้วตายไปแล้วถ้ายังไม่ถึงอริยบุคคลชั้นใดก็จะไปเกิดที่พรหมโลก ถ้าตายจะมีสติ ไม่ตายแบบฟั่นเฟือน สั่งเสียได้ ตายสงบ ...”

ตอนหนึ่งของพระธรรมเทศนาเรื่อง นำความเมตตา รักษาใจ รักษาโลก
โดย หลวงพ่อครูบาเจ้าเพชร วชิรมโน

 

::: คนที่น่าสงสารที่สุด กับ คนฉลาด :::

::: คนที่น่าสงสารที่สุด กับ คนฉลาด :::

“... คนเราเวลาตอนอยู่น่ะ มันเหมือนมันไม่ตื่นเต้นตอนตายไปแล้ว เพราะตอนอยู่มันก็อยู่กับสิ่งที่มีอยู่ แต่ตอนตายไปแล้วมันอยู่กับสิ่งที่ไม่มีอยู่ แล้วถ้าเราพูดถึงมันเหมือนกับว่า เรามีบ้านมีครอบครัว แล้วอยู่ๆ วันหนึ่งบ้านเราถูกไฟไหม้หมดเลย ที่ก็ถูกเขายึดไป พ่อแม่ก็ตายไปในกองไฟด้วย เราเหลือตัวคนเดียว นั่นนะ คือว่าคนที่ยังมีชีวิตอยู่คืออยู่กับสิ่งที่มีอยู่ แต่คนที่ตายไปแล้วอยู่กับสิ่งที่ไม่มี ก็เหมือนกับว่า บ้านก็ไม่มีแล้ว พ่อแม่ครอบครัวก็ไม่มี ตายไปพร้อมกับกองไฟ เหมือนคนที่ตายคือทุกอย่างทั้งหมดตายไปพร้อมกับกองไฟ เมื่อเขาตายมันก็ตายไปพร้อมกับเขา

ความรู้สึกเรานึกถึงคนที่ตาย เราจะรู้สึกเย็นถึงหัวใจเหมือนน้ำแข็ง แล้วมันอยู่ในหัวใจเรา มันเย็นเสียว เย็นแบบหวาดผวา เมื่อความตายจะมาอยู่ตรงหน้าเรา แล้วเราจะไปอยู่ในที่ๆ ไม่มีสิ่งที่มีอยู่ เพราะสิ่งที่มีอยู่นี้คือสิ่งที่เรารักและหวงแหน จะเป็นครอบครัว จะเป็นเงินเป็นทองข้าวของก็ตาม มันเหมือนอย่างน้อยสิ่งเหล่านั้นให้ทุกข์แก่เราก็ตาม แต่เราก็รู้สึกว่ามีความสุขที่เราอยู่กับมัน เหมือนพี่น้องครอบครัวลูกหลานเหมือนมีความทุกข์ที่อยู่ด้วยกัน แต่ก็ยังดีเรายังมีอยู่ ถึงแม้ของนั้นเป็นทุกข์ก็ตามเราก็ยังรู้สึกว่าเรามีความสุขที่ยังมีของพวกนี้

พอเราใกล้จะตายเราจะมีความรู้สึกว่าของสิ่งนั้นเราไม่อยากจาก นั่นคือน้ำแข็งที่จะเริ่มเย็นขึ้นเรื่อยๆ ในหัวใจของคนเรา และจะรู้สึกว่าเสียว หวาดผวา ระแวง แล้วก็มีความรู้สึกว่าโดดเดี่ยวเดียวดาย เวิ้งว้าง ไม่มีที่จะอาศัยอยู่ ประหนึ่งเหมือนกับคนที่บ้านถูกไฟไหม้ ที่ถูกยึด คนเหล่านี้น่าสงสารที่สุด เพราะในสมัยตอนที่ยังมีสิ่งที่มีอยู่ เขาไม่รู้จักการนำสิ่งที่มีอยู่ไปในที่ๆ ไม่มี ไม่มีอยู่ ถ้าเขาไม่รู้จักวิธีอย่างนี้เขาก็ไปหลงอยู่กับสิ่งที่เขามีอยู่ และก็พยายามฟูมฟักกับสิ่งที่มีอยู่ จนสุดท้ายเมื่อเขาจาก จากสิ่งที่มีอยู่แล้ว เขาก็ไปอยู่ด้วยความโดดเดี่ยวในสิ่งที่ไม่มีอะไรเลย เหมือนกับคนถูกไฟไหม้บ้าน ถูกยึดที่ พ่อแม่พี่น้องตายในกองไฟพร้อมกันหมด คนที่ฉลาดเขาจะย้ายในสิ่งที่มีอยู่ ไปในที่ๆ ไม่มีอยู่ หมายถึงคือ เราทำบุญแต่เราไม่รู้ว่ามันไปอยู่ที่ไหนบุญเรา เราถวายปัจจัยเราก็ไม่รู้ว่าปัจจัยของเรามันไปอยู่ตรงไหน ไปเรียกคืนไปหยิบมาก็ไม่ได้ มันไปแล้ว ถวายแล้วมันก็ไปแล้ว เราถวายอาหารตอนเช้า ของที่มีอยู่ไง เราทำให้มันไปอยู่ในที่ๆ มันไม่มีอยู่ เพราะเราต้องไปอยู่ในที่ๆ มันไม่มีของพวกนี้ เมื่อคนฉลาดทำสิ่งเหล่านี้ แล้วเรียกว่าเป็นประโยชน์ของตัวเอง ไม่ต้องรอให้คนอื่นทำบุญไปให้

แต่การทำสิ่งเหล่านี้จะต้องประกอบไปด้วยเจตนาที่มีความประสงค์ดีต่อการให้ คือการให้ทาน ต้องมีความประสงค์ดี อยากให้ แล้วดีใจที่ได้ให้ ดีใจที่ได้ทำสิ่งเหล่านี้ อันนี้เรียกว่าความประสงค์ดี และความบริสุทธิ์ของใจของเรามีอยู่ ความบริสุทธิ์ก็คือเรื่องของศีล มีความบริสุทธิ์ในระดับหนึ่งของผู้ที่จะให้ นั่นก็คือศีลเป็นตัววัด วัดความบริสุทธิ์ สองก็คือทานที่เราให้ วัดความบริสุทธิ์ว่าเราได้มาด้วยความบริสุทธิ์มากน้อยแค่ไหน ถ้าเราได้มาความบริสุทธิ์อย่างที่สุด ศีลของเราบริสุทธิ์อย่างที่สุดและมีเจตนาบริสุทธิ์ที่จะให้ อันนี้มหาศาลมาก ทำแค่ชิ้นเล็กๆ อย่างเช่นน้ำเพียงหนึ่งหยด กลายเป็นมหาสมุทรใหญ่ได้เลย อานิสงส์นะ เพราะมันอาศัยการแปรกระบวนการของสิ่งเหล่านั้นจากความบริสุทธิ์ของสามประการ หนึ่ง บริสุทธิ์ศีล สอง บริสุทธิ์ที่ทาน สาม บริสุทธิ์เจตนา สามประการนี้กลายเป็นของใหญ่โต ...”

ตอนหนึ่งของพระธรรมเทศนา ณ บ้านธรรมยอดไกรศรี พระราม๒ บ้านธรรมยอดไกรศรี พระราม 2
โดยหลวงพ่อครูบาเจ้าเพชร วชิรมโน

 

::: ปกิณกะธรรม: กุญแจวิเศษชื่อว่า "พุทโธ" :::

::: ปกิณกะธรรม: กุญแจวิเศษชื่อว่า "พุทโธ" :::

“... อีกคนหนึ่งก็คือปู่ของตัวเอง นี่ให้ภาวนาพุทโธๆๆ ตอนนั้นแกป่วยแล้ว แกก็บอกว่าเห็นแต่ไอ้แดง เห็นแต่หมา หมาแกน่ะ แกจับหมาแกขัดใต้กระไดใต้น้ำให้มันจมน้ำตาย เพราะมันวิ่งไปที่สวนผัก แล้วมันไปคุ้ยสวนผัก ไปขี้เยี่ยวสวนผัก แกก็โกรธมัน เลยหาวิธีจับมันแล้วก็กดมันใต้กระได กระไดน้ำนะ ขัดจนมันก็ดิ้นๆๆ ขาดใจตาย น้ำท่วมปอดตาย แล้วปู่หลวงพ่อนี่ ตอนอายุ 80 กว่าเนี่ย ใกล้จะเสียชีวิตเนี่ย แกบอกเห็นแต่หมาอย่างเดียว เห็นแต่หมาตัวนี้อย่างเดียว มันมายืนเห่าเรียกแก เราก็ว่าไปไม่ดีแล้ว บอกปู่ ปู่ไม่ต้องห่วงอะไร ปู่นึกให้ดีนะ สมบัติทั้งหมดปู่เอาไปไม่ได้ ร่างกายนี้ปู่ก็เอาไปไม่ได้ แม้ความเจ็บป่วยนี้ปู่ก็เอาไปไม่ได้หรอกมันอยู่แค่ร่างกายนี้แหละ เวลาปู่ออกจากร่างนี้ปู่จะไม่มีเจ็บไม่มีปวดนะ แต่ว่ามันมีอย่างเดียวเท่านั้นคือตอนออกเนี่ยเป็นความยุ่งยากมาก เดี๋ยวจะให้คาถาไว้ ตอนออกมันจะได้คล่องแล้วเจ็บน้อย “ปู่ตายแน่นอน 100 เปอร์เซ็นไม่ต้องห่วง ปลอบใจ (หัวเราะ) ” ฉะนั้นปู่เตรียมการณ์ไว้ก่อน นี่กุญแจปู่เอาไปนะ พุทโธ ปู่พุทโธไว้นะ พุทโธๆๆๆๆ ไว้นะ แล้วปู่พุทโธไว้ไอ้แดงจะไม่มากวน เพราะว่ามันคนละทางกัน ประมาณได้เดือนนึงแกยังอยู่นะ ไปเยี่ยมแกอีกทีหนึ่ง หน้าตาผ่องใส ขาวเนียนเลย นอนอยู่หันหน้ามาเจอเรา ยิ้มใหญ่เลย “เมื่อไหร่เขาจะมาเอาผมไปทีคุณ?” ปู่ไม่ต้องเรียกร้อง ของพรรณนี้มันจัดสรรค์ไม่ได้ มันเป็นของแพคเกจมาพร้อมกับร่างเรา เดี๋ยวมันมารับ “ปู่พุทโธเป็นไง?” “ยังอยู่” “แล้วเป็นไงบ้างตอนนี้?” “มีแต่พระมาเยี่ยม” ... ป๊าด! “ปู่พระเป็นยังไงบ้าง?” “ลอยๆ มา ผมไม่รู้จักพระ สวยงามมาก แล้วมีรูปพระพุทธเจ้ามาก็มี” โอ้ย งานนี้แจ๋ว ปู่ได้กุญแจแล้ว ปู่ภาวนาไปเรื่อยๆ นะ อย่าหยุดนะ

เกือบเดือนที่สองหลวงพ่อก็ไปเยี่ยมอีกที แกก็ถามอีก “คุณเมื่อไหร่เขาจะมาเอาไป อยากไปแล้ว” ปู่ไม่ต้องห่วงบอกแล้วไงว่ามาเป็นแพคเกจมาพร้อมวันเกิด ... ไม่ต้องกลัวได้ไปแน่ “ปู่ยังพุทโธอยู่ไหม?” “ยังพุทโธอยู่” “เป็นไงบ้าง?” “ไม่ทุกข์ ร่างกายทรมานแต่ไม่ทุกข์ รู้สึกสบายใจ แต่อยากไปแล้ว ไม่อยากอยู่” เหมือนความรู้สึกว่าเบื่อร่างกายนี้ไม่รู้จะอยู่ไปทำไมไง ทำอะไรไม่ได้ ขยับตัวก็ไม่ได้ก็ต้องให้เขาขยับ ป้อนข้าวป้อนน้ำ เช็ดขี้เช็ดเยี่ยวให้ แกก็ไม่อยากอยู่แล้ว แกก็เบื่อ แกก็อยากไป ... ถามว่าเป็นทุกข์ไหม แกว่าไม่ทุกข์ ใจไม่เป็นทุกข์ใช่ไหม “ไม่ทุกข์” “ร่างกายล่ะ?” แกก็ยิ้ม ... อย่างนี้สวย ไปดี

พอเวลาใกล้จะเสีย แกสั่งให้โยมพ่อเนี่ย ไปซื้อผัดซีอิ๊วหรือราดหน้าไม่รู้ แล้วบอกคนอื่นว่า “ใครทำใจไม่ได้ให้ออกไปข้างนอก เดี๋ยวหกโมงเย็นเขาจะมารับ ถ้าใครร้องไห้ให้ออกไปข้างนอก เสียสมาธิ” ภาวนาแค่สองเดือนกว่า กลัวเสียสมาธิ ไม่ธรรมดานะ ... ถ้าใครร้องไห้ให้ไปนอกห้อง ใครทำใจได้ให้นั่งอยู่ดู แกถามกี่โมงแล้ว พอบอกหกโมงแกบอกว่า เขามารับแล้ว คนข้างๆ ถามว่าใครมา ... “มีเทวดามา มีครูบาอาจารย์มา มายืนรอแล้ว บอกว่าถึงเวลาแล้ว มาได้แล้ว เขาเอารถมารับ เป็นราชรถแก้วสวยงาม แกก็หันมาสั่งโยมพ่อ โยมพ่อก็กอดไว้ “พี่น้องอย่าทะเลาะกัน ให้สามัคคีกัน” แล้วแกก็เสียชีวิตไปนิ่มๆ ไม่ทุรนทุราย เหมือนหลับไปเฉยๆ ... คนแก่อายุ 80 กว่าปี หลวงพ่อไปสอนแค่สองเดือนกว่า พระมาเยี่ยมทุกวัน พวกเอ็งกูสอน หลายปีนะ มีพระไปเยี่ยมบ้างไหม? ...”

ตอนหนึ่งของปกิณกะธรรมในช่วงอบรมภูมิธรรมสามัญ รุ่นที่ ๔
โดย หลวงพ่อครูบาเจ้าเพชร วชิรมโน

ผมขอน้อมถวายผลบุญในการให้ธรรมทานในครั้งนี้ เพื่อบูชาคุณครูบาอาจารย์ทุก ๆ พระองค์
อันมี สมเด็จองค์ปฐมบรมครู สมเด็จพ่อพระวิปัสสีพุทธเจ้า สมเด็จพ่อพระโกนาคมโนพุทธเจ้า
สมเด็จพ่อพระพุทธกัสสป สมเด็จองค์ปัจจุบันเป็นที่สุด และมีหลวงปู่ปาน หลวงพ่อพระราชพรหมยาน วัดท่าซุง
ท่านเกษรีฤาษี ท่านพระครูวิลาศกาญจนธรรม ท่านจิตโต หลวงปู่ทวด หลวงปู่ดู่ หลวงตาม้า และครูบาเจ้าเพชร วชิรมโน
อีกทั้งผู้เป็นครูบาอาจารย์ ไม่ว่าจะในชาติใดก็ตาม ตั้งแต่อดีตจนปัจจุบัน ไม่ว่าจะระลึกได้หรือระลึกไม่ได้ก็ดีครับ

ขอผลบุญธรรมทานในครั้งนี้จงเป็นปัจจัยให้ข้าพเจ้าสำเร็จเป็นพระพุทธเจ้าพระองค์หนึ่งในอนาคตกาล
ด้วยบารมีพระได้โปรดสงเคราะห์ให้เป็นผลสำเร็จตามที่ข้าพเจ้าตั้งใจด้วยเทอญ สาธุ สาธุ

 

ผมขอจอง1ที่ครับ

 

ภาพงานฉลองสมเด็จองค์ปฐม ๒๑ ศอก วัดท่าขนุน อ.ทองผาภูมิ จ.กาญจนบุรี

นำภาพมาให้ชมกันค่ะ
เครดิตภาพจากเว็บวัดท่าขนุนนะคะ








​

 

แถมอีกนิดค่ะ​

​

 

อยากไปร่วมฝึกมโนมยิทธิ กับพวกท่านสักครั้งจัง แต่ผมอยู่ไกลไม่สะดวก คงมีสักวันนะครับและอยากขอโทษคุณMiss Brown(น้องตาล)ที่ผมประมูลแหวนไป ก็ได้ปรึกษาบางท่าน ก็ตั้งใจประมูลแต่แรกจริงๆ ขอขอบคุณและขออนุโมทนาบุญกับผู้มีส่วนเกี่ยวข้องทุกท่านนะครับ

 

ถ้ายังไม่เต็มขอจอง 1 ที่นะคะ

 

มิเป็นไรเจ้าค่ะ คุณ World999
ตาลเองก็รู้สึกว่าตัวเองจะประมูลไม่ได้เหมือนกันค่ะ อิอิ
ได้เงินทำบุญเยอะ ๆ ก็ดีแล้วค่ะ ขอโมทนาบุญนะคะ