ผี

<TABLE width=500 align=center border=0><TBODY><TR><TD>


<CENTER>ผีถ้วยแก้ว</CENTER>



</TD></TR><TR><TD>การสื่อสารติดต่อวิญญาณระหว่างมนุษย์กับวิญญาณเรื่องราวศาสตร์เร้นลับที่มนุษย์พยายามค้นหาเรื่องผีถ้วยแก้วนี้ท่านอาจเคยได้ยินมาแล้วหรืออาจจะเคยร่วมเล่นมาแล้วก็ได้เพราะเป็นที่นิยมเล่นกันในหมู่เด็กและผู้ใหญ่มานานแล้วที่เรียกว่าเล่นก็เพราะระหว่างดำเนินการนั้นเต็มไปด้วยความครื้นเครงนับว่าเป็นการกล้าเผชิญหน้ากับ"ผี"อย่างองอาจและเป็นมิตรมากทีเดียวเพราะตามปกติแล้วไม่ว่าเด็กหรือผู้ใหญ่เป็นต้องขยาดผีจน ขนหัวลุกเคยถามไถ่เรื่องผีถ้วยแก้วกับเกจิอาจารย์ท่านหนึ่งว่า"ผี" หรือ "วิญญาณ" ที่เข้ามาสิงอยู่ในถ้วยแก้วนั้น"จริง" หรือ "เท็จ" ท่านบอกว่า "จริง" แต่บางครั้งก็เป็นวิญญาณของผีเร่ร่อนเพราะฉะนั้นในบางคราวจึงทำนายทายทักอะไรไมค่อยตรง ไม่ค่อยรู้เรื่องรู้ราว บางทีเชิญวิญญาณหนึ่งแต่อีกวิญญาณหนึ่งกลับรีบสวมรอยมาแทนก็มีพึงสังวรณ์ไว้ว่า การเรียกดวงจิตวิญญาณการสื่อสารก็เหมือนกับการที่เราโทรศัพท์ไปหาใครสักคนหรือ ไปเคาะประตูบ้านใครสักคน ถ้าเจ้าของอยู่หรือต้นสายปลายทางอยู่แน่นอนย่อมมี การรับสายหรือเปิดประตูออกมาต้อนรับพร้อมที่จะยอมสนทนาด้วยอย่างแน่นอนและ เมื่อกระทำด้วยความบริสุทธิ์ด้วยแล้วก็น่าจะเป็นสิ่งที่น่ายินดีและน่าสนุกไปกับการ สื่อสารอันอัศจรรย์นี้ด้วย
ข้อควรระวัง!!
การเล่นผีถ้วยแก้วพึงระวังและสำเหนียกอยู่เสมอว่า เมื่อตัดสินใจที่จะเล่นสื่อสารกับวิญญาณบางสิ่งที่มองไม่เห็นตัวแล้วนั้นต้องระมัดระวังให้ดี ผู้เล่นควรจะเป็นผู้ที่มี สุขภาพดีและมีจิตแน่วแน่ในการที่จะเรียนรู้และสื่อสารอย่างบริสุทธิ์ใจอย่าให้ถ้วยแก้วเปิดก่อนจบการเล่น เพราะเชื่อถือกันว่าวิญญาณจะอยู่ในถ้วยแก้วนั้นจนกว่าจะจบการเล่นทั้งนี้และทั้งนั้นเมื่อวิญญาณที่ออกจากถ้วยแก้วไปแล้วอาจมีใจอยากติดต่อสื่อสารกลับมาบ้างหรืออาจมีมิตรใจที่ไป เยี่ยมเยือนเพื่อนสนิทที่ร่วมคุยร่วงสนทนานั้นบ้าง ผู้เล่นก็ควรจะเตรียมพร้อมและทำใจเพราะของอย่างนี้มันแล้วแต่กรณี วิธีการเล่นผีถ้วยแก้ว โดยสังเขป
อุปกรณ์
กระดาษขาวสำหรับเขียนตารางตัวอักษร ถ้วยแก้วขนาดเล็ก ธูป เทียน เครื่องเซ็น
วิธีเล่น
จุดธูปเชิญวิญญาณ นำถ้วยแก้วใส่ควันธูปและปิดให้สนิท นำมาคว่ำลงบนแผ่นกระดาษ ตั้งจิตอธิฐานและสมาธิให้แน่วแน่ ใช้นิ้วแตะขอบถ้วยแก้วเพียงเบา ๆ ถามไถ่และดูการขยับเคลื่อนไหวของถ้วยแก้ว พูดคุยและถามไถ่ เชิญวิญญาณออกจากถ้วย
ข้อควรระวัง
อย่าให้ควันออกจากถ้วยแก้ว อย่าเปิดถ้วยแก้วในขณะที่เล่น ตั้งจิต สมาธิให้แน่วแน่และสำรวมด้วยความบริสุทธิ์ใจ
หมายเหตุ
เตรียมตัวและทำใจให้พร้อมกับการที่ต้องพบเจอเหตุการณ์ในทุกสภาวะรูปแบบคนจิตอ่อนขวัญอ่อนไม่สมควรที่จะเล่น





<TABLE width=500 align=center border=0><TBODY><TR><TD><CENTER>ผีฟ้า และเทพารักษ์ <CENTER></CENTER>

</CENTER><CENTER></CENTER><CENTER></CENTER><CENTER></CENTER><CENTER></CENTER><CENTER></CENTER><CENTER></CENTER><CENTER><TABLE width=500 align=center border=0><TBODY><TR><TD>

<CENTER>ผีนางตะเคียน <CENTER></CENTER>​

​

​

</CENTER>​

​

​

​

​

</TD></B>

​

</TR><TR><TD>ว่ากันว่าเป็นผีผู้หญิงสาว และสวย มีอิทธิฤทธิ์มากมาย สิงสถิตประจำต้นตะเคียน โดยเฉพาะต้นที่เก่าแก่มีอายุหลายปี คนไทยสมัยก่อนมักไม่นิยมเอาไม้ตะเคียนมาปลูกบ้าน </TD></TR></TBODY></TABLE></CENTER>​

​

</TD>

​

</TR><TR><TD>ชอบอยู่ตามป่าตามเขา ในถ้ำ ในน้ำ หรือบนต้นไม้ บางทีเรียกว่า เทวดา หรือเจ้า เช่น เจ้าทุ่ง เจ้าท่า เจ้าป่า เจ้าเขา ผีชนิดนี้ จัดว่าเป็นผีธรรมชาติ</TD></TR></TBODY></TABLE>​

​

</TD></TR></TBODY></TABLE>​

<TABLE width=500 align=center border=0><TBODY><TR><TD><CENTER> ผีปอบ <CENTER></CENTER>

</CENTER>​

​

</TD>

​

</TR><TR><TD>เป็นผีไม่มีตัวตน ชอบสิงอยู่ในร่างคน กินตับไตไส้พุงของคนนั้นจนหมด จึงจะออกไปจากร่างคนที่ถูกผีปอบสิง ต่อหน้าคนมากๆ มักจะทำเป็นเจ็บป่วยหมดเรี่ยวแรง แต่เวลากลางคืน จะแอบมากินเป็ดไก่ หรือเนื้อสดๆ ทั้งดิบๆ </TD></TR></TBODY></TABLE>​

<TABLE width=500 align=center border=0><TBODY><TR><TD><CENTER>ผีนางตานี <CENTER></CENTER>

</CENTER>​

​

</TD>

​

</TR><TR><TD>เป็นผีผู้หญิงที่มีรูปร่าง หน้าตาสวยงาม มีอภินิหารคล้ายกับผีนางตะเคียน แต่สิงสถิตอยู่ที่ต้นกล้วยตานี เล่ากันว่ามักปรากฎร่างในคืนพระจันทร์เต็มดวง คนโบราณไม่นิยมปลูกกล้วยตานีไว้ในบ้าน</TD></TR></TBODY></TABLE>​

<TABLE width=500 align=center border=0><TBODY><TR><TD>

<CENTER> ผีกระสือ</CENTER>



</TD></TR><TR><TD>ประวัติความเป็นมา</B>
ว่ากันว่า ผีกระสือ เป็นผีร้ายประเภทตะกละ ประเภทเดียวกับกระหัง แต่จะเป็นในผู้หญิง ลักษณะของคนที่เป็นกระสือมักจะชอบหลบหน้าหลบตาคน ไม่ค่อยสุงสิงกับใคร นัยตาเลื่อนลอยและมักชอบลูบก้นคนอื่น และมักจะกลัวหนาม ผีกระสือเวลาออกหากินจะถอดหัวลอยออกไปหากินของเน่าเหม็นหรือ กบ เขียด ตามท้องนา บางทีก็ ไปลักเป็ดไก่ของชาวบ้าน หรือแม้แต่อุจจาระในส้วม ผีกระสือเมื่อสิงร่างของใครแล้วญาติพี่น้องที่เป็นผู้หญิงก็มักจะต้อง รับสือบทอดทายาทกระสือ โดยการที่โดนหลอกให้กินน้ำลายของผู้เป็นกระสือโดยการถ่มน้ำลายลงในน้ำแล้วหลอกให้ดื่ม ส่วนวิธีการป้องกันกระสือนั้นทำได้โดยการเอาหนามไผ่ หรือหนามพุทรามาไว้บริเวณบ้าน เพราะกระสือนั้นจะกลัวหนาม พวกนี้มาก ถ้าหากเจอผ้าที่ตากไว้ตอนกลางคืนเปื้อนอาจเป็นคราบที่กระสือมาเช็ดปากก็เป็นได้ ว่ากันว่าถ้าเอาผ้านั้นมาต้ม ก็จะสามารถรู้ได้ว่าใครที่เป็นกระสือเพราะผู้ที่เป็นจะรู้สึกแสบร้อนเมื่อถูกต้ม....</B>

<TABLE width=500 align=center border=0><TBODY><TR><TD><CENTER> ผีเปรต</CENTER>

​

</TD></TR><TR><TD>ผีเปรตในตำนานผีไทยกล่าวไว้ว่า มีอยู่ 12 ตระกูลใหญ่ๆ ใครอยากจะทราบรายละเอียดต้องไปดูในคัมภีร์ ว่าด้วยเรื่องเปรตโดยเฉพาะนิรยกถาอันเป็นคัมภีร์ว่าด้วยเรื่องเปรตโดยเฉพาะ หรือดูจากจารึกการเปรียญ ณ วัดพระเชตุพนฯ และหาอ่านได้จากประชุมศิลาจารึกวัดพระเชตุพนฯ เล่ม 1ซึ่งคัดลอกและถ่ายทอดมาโดยย่อ ดังนี้

"หิมวนตปปเทเส วิชาติเปโต นาม เปตวิสโย" กาลครั้งหนึ่งยังมี ประเทศแห่งหนึ่งในป่าหิมพานต์ ชื่อว่าวิชาตประเทศ ตั้งอยู่เบื้องบนแห่งนรกขึ้นมา อันเป็นที่อยู่แห่งเปรตทั้งหลายมีมหิทธกาเปรต เป็นอธิบดีแก่เปรตทั้งปวง เปรตเป็นผีจำพวกหนึ่ง ซึ่งเคยทำบาปสร้างกรรมเอาไว้สมัยเมื่อยังมีชีวิตอยู่ ครั้นตายลงแล้วก็ต้องมารับผลกรรมตามที่ได้สร้างไว้ทำให้ต้องมีความเป็นอยู่อย่าง อดอยาก ผอมโซ ชอบส่งเสียงร้องหรือปรากฏตัวให้ชาวบ้านเห็นเพื่อขอส่วนบุญให้ช่วยทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้บ้างเพราะอดอยากหิวโหยซะเหลือเกิน โดยทั่วไปคนส่วนใหญ่เข้าใจว่า เปรตเป็นผีที่มี รูปร่างสูงมาก จนมีคำพูดติดปากล้อใครที่ตัวโย่งๆว่า สูงยังกับเปรต แต่เนื่องจากกรรมหรือการกระทำในทางที่ชั่วร้ายมีแตกต่างกันไป เมื่อตายแล้วจึงได้เกิดเป็นเปรตชนิดต่างๆกัน เช่น คนที่ชอบดุด่าตบดีพ่อแม่ผู้มีพระคุณ จะต้องไปเกิด เป็นเปรตจำพวกที่มีปากเท่ารูเข็ม มือโตเท่าใบพายหรือใบตาล อดอยากและหิวโหย อยู่เป็นนิตย์ลองคิดดูว่าหากใครเกิดมามีปากเท่ารูเข็ม เวลาจะกินข้าวต้องเอายัดเข้าปากไปทีละเมล็ดมันจะทรมานขนาดไหน เป็นคำขู่หรือเตือนสติของคนโบราณ ให้ลูกหลานมีความกตัญญูให้การเลี้ยงดูพ่อแม่ ยามแก่ชราและไม่ทำร้ายทั้งร่างกายจิตใจใครขืนเป็นอย่างที่ว่ารวมทั้งพวกเกะกะเกเร ชาวบ้านก็จะพากันด่าประณามว่า...ไอ้เปรต คนที่ชอบ ฆ่าเป็ดฆ่าไก่ ตีไก่ เชือดหมู เชือดวัว อยู่เป็นอาจิณ เวลาตายไปแล้วอาจต้องไปเกิดเป็นเปรตประเภท ตัวเป็นคนหัวเป็นไก่ หรือหัวเป็นหมู ตามแต่ผลกรรม ใครทำกรรมเอาไว้อย่างไรก็จะได้ผลกรรมอันนั้นตอบสนอง ฉะนั้นเปรตอาจมีอยู่หลายชนิดหลายจำพวก ใครอยากเห็นก็ลองดูรูปปั้นเปรตชนิดต่างๆ ได้ที่วัดไผ่โรงวัว จังหวัดสุพรรณบุรี เปรตมีที่อยู่อาศัยแตกต่างกันไปตามประเภทและเผ่าพันธ์รวมทั้งคติความเชื่อที่บอกต่อหรือสืบทอดกันมา บางตำราว่าอาศัยอยู่ ตามวัดคอยปรากฏตัวหลอกหลอนหรือแสดงร่างให้เห็นเพื่อขอส่วนบุญ บ้างว่าอยู่ตามท้องทุ่งตามทางเปลี่ยวใครไปเที่ยวดึกๆ กลับบ้านคนเดียวเดินผ่านศาลาวัด หรือตามทางแยก อาจเจอเปรตเดินตามหลังมาส่งถึงบ้าน หรือเดินเป็นเพื่อนมาตลอดทาง ซึ่งหากเจอเปรตก็ไม่ต้องตกอกตกใจอะไร วิ่งลูกเดียว หรือหากว่ามีเปรตและผีชนิดใดก็ตามขวางหน้าเราอยู่ โบราณว่าอย่าวิ่งหันหลังกลับ เพราะจะโดน มันดักหน้าให้วิ่งไปข้างหน้าหรือวิ่งฝ่าไปเลย แต่ถ้าจะให้ดีกลางค่ำกลางคืน นอนอยู่บ้านสบายที่สุด...ว่ามั๊ย..​

​

</TD></TR></TBODY></TABLE>​

</TD></TR></TBODY></TABLE>​

<TABLE width=500 align=center border=0><TBODY><TR><TD><CENTER>ผีกองกอย</CENTER>

<CENTER></CENTER>

​

</TD></TR><TR><TD>กองกอยเป็นผีป่าชนิดหนึ่งซึ่งมีรูปร่างหน้าตาค่อนข้างแปลกประหลาด ผีชนิดนี้เวลา ออกหากินหรือเดินทางไปไหนๆ ชอบร้อง กองกอย กองกอย บอกเผ่าพันธุ์และประเภทของผีตัวเองให้ชาวบ้าน ชาวเมืองเขารู้ เพื่อจะได้ไม่เกิดอาการสับสนหรือคาดเดาให้เสียเวลาว่าไอ้ตัวที่กำลังเขย่งโหยงๆ มานั้นเป็นผีชนิดใดกันแน่นับเป็นยอดผีนัก ประชาสัมพันธ์ตัวเองขนานเอกเลยทีเดียว ไม่มีหลักฐานยืนยันว่าผีกองกอยมีความเป็นมาอย่างไร และก็ยังไม่เคยมีใครบ้าเลือดบุกเข้าป่าไปขอสัมภาษณ์หรือซักประวัติอย่างเป็น ผีป่าชนิดหนึ่งชอบอาศัยอยู่ในป่าลึกหรือป่าดงดิบ ซึ่งป่านนี้อาจจะสูญพันธุ์ไปพร้อมกับป่าเมืองไทยแล้วก็ได้ ยังมีท่านผู้รู้ให้ข้อมูลเพิ่มเติมไว้อีกว่ากองกอย น่าจะเป็นสัตว์ป่า ชนิดหนึ่ง ซึ่งมีพฤติกรรมชอบดูดเลือดผู้อื่น (หมายถึงสัตว์อื่นหรือคนอื่นไม่ชอบดูดเลือดตัวเอง) กินเป็นอาหาร บ้างว่าเป็นพวกเดียวกับผีโป่งค่าง ซึ่งเจ้าผีชนิดนี้มีรูปร่างคล้ายค่างแต่หางสั้นกว่าอาศัยอยู่ตามต้นไม้ใหญ่แล้วก็ชอบดูดเลือดกินเหมือนๆ กัน (ติดตาม รายละเอียดเพิ่มเติมได้ในเรื่อง ฝีโป่งค่าง) เนื่องจากกองกอยค่อนข้างจะเป็นผีแปลกประหลาด คือ มีเท้าอยู่เท้าเดียวแถมไม่มีสะบ้าหัวเข่าเวลาจะเดินทางไปไหนก็ต้องใช้วิธีเขย่งเกงกอยไป ฉะนั้นจึงพบรอยเท้าของมันเพียงรอยเดียว..ซึ่งก็เป็นของแน่อยู่แล้ว ขืนพบรอยเท้าทั้งสองข้างหรือสองเท้าแสดงว่าเป็น กองกอยตัวปลอมอย่างไม่ต้องสงสัยเรียกตำรวจจับได้เลยหากขนานแท้และดั่งเดิมต้องมีเท้าเดียวโปรดสังเกตเครื่องหมาย การค้าอันนี้ไว้ให้ดี เพราะยากต่อการทำเทียมและเลียนแบบ (แถมเวลาซื้อรองเท้าน่าจะได้ลดครึ่งราคาอีกต่างหาก)เรื่องรูปร่างของผีกองกอยผ่านไปแล้วคราวนี้มาว่าถึงด้านหน้าตาบ้าง ตามตำราบอกว่า ผีกองกอยนั้นหน้าตาเหมือนผีกองกอยยังไงยังงั้นเลย คือหัวกลมโตล้านเลี่ยนเตียนโล่งนัยน์ตากลมใหญ่สีแดงเหมือนไฟ ปากเหมือนแตรหรือเหมือนปากแมลงวัน...ตามตำราว่าอย่างนั้นไม่รู้เหมือนกันว่าแตรกับ ปากแมลงวันมันมาเกี่ยวข้องเป็นคนล่ะเรื่องเดียวกันได้ยังไง (ใครยังไม่หายข้องใจต้องลองไปจับแมลงวันมาพิจารณากันเอาเอง) ปากชนิดนี้มีไว้สำหรับดูดเลือดอย่างที่บอกแต่จะเอาไว้ใช้ดูดอย่างอื่นด้วยหรือไม่ก็ยากที่จะสรุปได้ นอกจากจะไม่หล่อแล้วยังค่อนข้างตลกอีกต่างหาก อาหารสุดโปรดของผีกองกอย ก็คือ...เลือด..ใช่แล้วเลือดสดๆ รสชาติหอมหวานอย่าบอกใคร แถมอุดมไปด้วยวิตามินและเกลือแร่ ใครที่ชอบเข้าไปค้างแรมในป่าทึบ ระวังเอาไว้ให้ดีหากเผลอนอนหลับ เจ้าผีกองกอยอาจจะเขย่งย่องมาดูดเลือดกินจนตัวซีดถึงแก่ความตายได้ เวลาออกหากินมันจะร้อง กองกอย...กองกอยดังโหยหวลทั่วทั้งป่าฟังแล้วให้รู้สึกวังเวงวิเวกวิโหวเหว มันจะมาแอบซุ่มอยู่ในพุ่มไม้ พอเราออกเสียงตะเพิด มันก็จะตกใจกระโจนออกจากพุ่มไม้ที่ซ่อนตัว แล้วก็เขย่งเกงกอยหนีไปกองกอยคือ ผีประเภทชอบกินเลือดเป็นอาหาร แบบเดียวกับพวกแวม ไพร์ (Vampire) ของฝรั่งซึ่งกล่าวกันว่ามีลักษณะเป็นค้างคาวตัวใหญ่หรืออาจจะเป็นเครือญาติกับท่านเค้าน์แดร็กคิวล่า ซึ่งมีเลือดเป็นอาหารจานโปรดเช่นกัน ผีชนิดนี้จะเขย่งเกงกอยมาแอบกินเลือดในเวลา กลางคืนของคนที่ไปเที่ยวค้างคืนในป่าดงดิบและนอนอย่างไม่ระมัดระวังตัว ยังไม่เคยมีข่าวว่าคุณกองกอยออกจากป่ามาอาละวาดหรือแจกลายเซ็นต์ในเมืองและไม่เคยมีรายงานว่ามันเล่นงานพรานป่าแบบเผชิญหน้าแต่อย่างใด ปกติน่าจะเป็นผีรักสงบไม่ค่อยชอบสุงสิงกับใครนัก ค่อนข้างหาตัวยาก หรืออาจจะสูญพันธุ์ไปพร้อมกับป่าเมืองไทยนานแล้วคงไม่ยากเย็นอะไรนัก เพราะหากสวมรองเท้านอนเวลาไปค้างคืนในป่า เจ้าผีกองกอยก็คงไม่กล้าลักลอบ คงไม่กล้าเข้ามานั่งบรรจงแก้เชือกรองเท้าแล้วก็กัดนิ้วดูดเลือดกินเป็นแน่ สำหรับการติดตามล่าผีกองกอย ต้องใช้วิธีตามรอยเท้าที่มันเขย่งเกงกอยหนีไป มีอยู่ ขาเดียวแถมไม่มีลูกสะบ้าหัวเข่า คงจะตามจับตัวมาออกงานวัดไม่ยากนักหรอก หาก ไม่พลาดท่าโดนเค้าจับดูดเลือดจนตัวซีดไปเสียก่อนโดยมากพวกผีดูดเลือดทั่วไป อย่างแวมไพร์ หรือแด็กคิวล่า หากใครโดนดูดเลือดก็จะกลายเป็นผีแบบเดียวกัน และต้องหาเลือดกินเป็นการถ่ายทอดเผ่าพันธุ์ต่อๆ กันไปอย่างไม่รู้จบสิ้น แต่สำหรับเจ้าผีกองกอยนี่ไม่มีหลักฐานหรือข้อมูลว่าต้องเป็นอย่างนั้น คือใครโดนดูดเลือดก็คงจะแค่แห้งตายไป นั่นแหละ ไม่มีการกลายเป็นผีกองกอยตัวใหม่ออกอาละวาดแต่อย่างใด

http://www.geocities.com/com210g_1/page1_12.html



​

</TD></TR></TBODY></TABLE>​

 

มี.......






มี.......





มีผีทะเล ปะ ?^^

 

ผีทะเล...เหอๆ...ลองไปยืนแก้ผ้าหน้ากระจกสิคะ...รับรองเห็นเลย..อิอิ

ที่มาของผีทะเล...เขามาเปรียบเทียบพวกลามก เจ้าชู้ไม่เลือก คือว่า

เมื่อก่อนเวลาที่เรือล่ม คนจมน้ำก็ดี(อันที่จริงไม่ดี) อะไรก็ได้ที่ตายในน้ำ หรือทะเลนะคะ ส่วนมากจะเป็นศพที่ขึ้นอืด เสื้อผ้าขาดวิ่น เนื้อโดนปลาแทะ ลอยตุ๊บป๋องๆ เหมือนที่ครูสีเผือกแต่งเพลงว่า

ทิงๆ โจ๊ะทิงๆ ปลากระทิงละหัวเฉือกๆ

ผีเอยลอยตามน๊ำมา ไม่ได้นุ่งผ้า ละ กระดือแหลมเปี๊ยบ!

แต่ถ้าอยากรู้จักผีป่านะจ๊ะ

ตามไปอ่านเรื่อยๆ นะค๊า "ผีป่า"

(น้าน..มาเรียกลูกค้าของเขาหน้าด้านๆ ยายผีป่าเนี่ย)

 

Says:แหะๆ

 

สมกับเป็นผู้เชี่ยวชาญเรื่องผี