ผู้เข้าสู่ฐานะอันประเสริฐ

ผู้เข้าสู่ฐานะอันประเสริฐ



"ดูกรภิกษุทั้งหลาย เมื่อไฟไหม้บ้าน ภาชนะเครื่องใช้อันใดที่เจ้าของนำออกไปได้ ของนั้นก็จะเป็นประโยชน์แก่เจ้าของ ที่นำออกไม่ได้ก็ถูกไฟไหม้วอดวายอยู่ ณ ที่นั้นเอง ฉันใด

คนในโลกนี้ถูกไฟคือ ความแก่ ความตายไหม้อยู่ก็ฉันนั้น

คนผู้ฉลาด ย่อมนำของออกด้วยการให้ทาน ของที่บุคคลให้แล้วชื่อว่านำออกดีแล้วมีความสุขเป็นผล

ส่วนของที่ยังไม่ได้ให้หาเป็นเช่นนั้นไม่ แต่โจรอาจขโมยเสียบ้าง ไฟอาจจะไหม้เสียบ้าง อีกอย่างหนึ่ง เมื่อความตายมาถึงเข้า บุคคลย่อมละทรัพย์สมบัติและสรีระของตนไว้นำไปไม่ได้เลย

ผู้มีปัญญารู้ความจริงข้อนี้แล้ว พึงบริโภคใช้สอย พึงให้เพื่อสงเคราะห์ผู้อื่นเมื่อได้ให้บริโภคตามสมควรแล้วเป็นผู้ไม่ถูกติเตียน ย่อมเข้าสู่ฐานะอันประเสริฐ"

สรุปธรรมบทนี้ คือ เราพึ่งใช้ทรัพย์ที่หามาได้ ด้วยการเลี้ยงชีพให้สมบูรณ์

เมื่อเหลือก็สงเคราะผู้อื่นเป็นการทำบุญ ทรัพย์ที่เราหานั้นจะเป็นประโยชน์แก่เราในชาตินี้และชาติหน้า ชื่อว่าใช้ทรัพย์เป็นไม่ถูกติเตียนได้


ขอบคุณที่มา