ฝันไปถึง เมืองบังบด เมืองผี แดนลับแล แล้วแต่จะเรียก

นางคิดเกลียดชังเจ้าชายครุฑอยากจะฆ่าให้ตาย

ณ ครุฑาคร เจ้าชายเฝ้ามองดวงจิตของมเหสี แล้วจิตของนางก็ดับลง

เจ้าชายตกใจมาก คิดว่าเกิดเหตุไม่ดีกับนาง

จึงรีบรุดลงไปที่เมืองใต้บึงบัว

เมื่อเข้าไปที่พระราชวัง เพราะพระราชานาคร่ายมนตราเปิดทาง

เมื่อถามถึงมเหสี นางก็ออกมา

เจ้าเป็นเช่นใด ทำไมพี่หาจิตของเจ้าไม่เจอ

มเหสีของพระองค์กลับตอบว่า เจ้าครุฑชั่ว ข้ารอเวลาหนีจากเจ้ามานานแล้ว

ในที่สุดข้าก็มีหนทาง ข้าทำเป็นหลงไหลไปกับท่าน เพื่อที่จะได้แก้วกายสิทธิ์มาให้ท่านพ่อ

ข้าไม่อยากเป็นครุฑ ข้าไม่อยากอยู่อย่างโดดเดี่ยว วันๆก็มีแต่ท่าน

ข้าอยากเป็นนางฟ้า และต่อไปนี้ข้าจะไปอยู่กับเทพบุตรของข้า

แล้วเทพบุตรชุดแดงก็ปรากฏตัวขึ้น

 

ราชานาคนั้นคิดแผนว่า วันนี้เทพนาคาก็ตื่น หากเจ้าชายครุฑบังอาจทำ
สงครามในวันนี้เทพนาคาคงหยุดยั้งเอง อย่างไรพระธิดาก็มอบแก้วกายสิทธิ์คืนข้าแล้ว

ส่วนเจ้าชายนั้นโกรธราวกับเพลิงโลกันต์ เป็นไปได้อย่างไร ทุกคำของนางที่บอกรักข้า
ที่แท้ก็เพื่อแผนการทั้งสิ้น สมกับที่พระบิดาเตือน เหล่านาคาหลงไหลอำนาจ มัวเมาในรัก
มากคู่ ไม่มีความผูกพันธุ์ชั่วนิรันดร์อย่างครุฑ

แล้วท่านก็ควักพระขรรค์แก้วออกมา

เริ่มฟาดฟันกับศตรูหัวใจ

เทวดาชุดแดงนั้นกลับหนีหายไป เพราะรู้ว่าตนไม่ใช่คู่ต่อสู้กับเจ้าชาย

และได้ซ้อนแผนกำจัดเจ้าชายเช่นกัน

พระราชานาคนั้นไม่อาจทานทนฤทธิ์ของครุฑได้ ด้วยความโกรธของเจ้าชาย

ได้ฆ่าราชาครุฑตายทันที แม้เทพนาคาก็ห้ามไม่ทัน

เมื่อฆ่าราชาครุฑตาย พระธิดาเสียใจมาก นางนั้นได้เสกอาวุธคู่กายที่ได้รับจากพระบิดาตั้งแต่เกิดออกมา สิ่งนั้นคือ วชิราวุธ !!!

ด้วยอาวุธพลานุภาพของเทพ ทำให้เจ้าชายครุฑนั้นแทบเอาชีวิตไม่รอด
และอาจารย์หญิงแก่ ยังคอยร่ายเวทย์ปิดทางอีกด้วย

คงสังสัยว่าทำไมราชานาคไม่เอาอาวุธของพระธิดามาใช้
เพราะว่าคนที่ใช้ได้ คือผู้ได้รับพรคนเดียวเท่านั้น และนางไม่เคยคิดทำร้ายใคร

แต่หากเจ้าชายครุฑจะฆ่าพระธิดาก็คงได้ ถึงอาวุธจะมีพลานุภาพไกล้เคียงกัน
แต่นางนั้นไม่ใช่นักรบเช่นเจ้าชาย พระเวทย์ก็ไม่มี

แต่เจ้าชายนั้นโกรธแค้นเพียงใด ก็ไม่อาจตัดรักจากนางได้

อย่างไรท่านก็จะนำนางกลับวิมานให้จงได้

 

เจ้าชายหลบหลีกอาวุธอย่างคล่องแคล่ว และยังสังหารอาจารย์หญิงแก่จนตาย
เจ้าชายนั้นอยากจะฆ่าทุกคนที่ทำให้มเหสีของพระองค์เปลี่ยนแปรไป
โดยเฉพาะเทพบุตรชุดแดง ที่จะตามไปคิดบัญชีแค้นแน่นอน

แต่เทพนาคาได้ออกมาห้ามทัพ ซัดเจ้าชายกระเด็นไป จงกลับไปเสียเจ้าชายครุฑ
เรื่องนี้ให้องค์อินทร์ตัดสิน

เจ้าชายจึงกลับวังครุฑเพื่อเตรียมยกทัพมาชิงนางกลับ

 

มีปิดจิตใจด้วย
ถ้าสมัยนี้ก็คงคล้ายๆ ออฟไลน์ไป ไม่ก็ block firend :cool:
คนที่ติดต่อไม่ได้ หาไม่เจอ ก็คงเป็นทุกข์เป็นร้อนกระวนกระวาย คือกันซินะ

 

เรื่องนี้ร้อนจนองค์อินทร์นั่งไม่ติด
เกรงจะเกิดสงครามล้างเผ่าพันธ์ขึ้นมาอีก

แต่เรื่องนี้ละเอียดซับซ้อนนัก

จึงขอเจรจากับราชาครุฑ พระบิดาของเจ้าชาย
ให้เวลา ทั้งเจ้าชาย และ พระธิดานาคี ได้ทบทวนถึงเรื่องที่เกิด 3 ราตรี

 

พระธิดานั้นเสียทั้งพระบิดาเลี้ยงทั้งอาจารย์ แต่ม่านมนตราก็ได้จางลง

ความรักกับเจ้าชายหวนคืนสู่จิตใจ

แต่นางจะรักกับคนที่ฆ่าพ่อตัวเอง ทำลายล้างเมืองตัวเองได้อย่างไร

นางรู้สึกเสียใจราวกับอยากตายไปเลยยังดีกว่า

ข้านำพาหายนะมาสู่ตระกล และพระบิดา

ส่วนเจ้าชายเมื่อมนตราเสื่อม รับรู้ได้ถึงจิตคู่ ท่านรู้สึกถึงความรักที่มีอยู่

พลันดวงจิตของพระธิดา ก็มีดวงจิตอีกดวงมาเคียงคู่

เจ้าชายตกใจมาก ใยมีจิตมาคู่กับจิตนาง

เมื่อเพ่งดูแล้ว จึงพบว่าเป็นจิตของเทพบุตรที่ลงมาจุติในครรภ์ของพระธิดา!!!!

 

หมดสิ้นเหตุผล ไม่ว่าอย่างไร หากองค์อินทร์ตัดสินไม่ให้นางกับข้าล่ะ

อย่างนั้นลูกของข้าจะเป็นเช่นไร

เจ้าชายไม่รอถึงสามราตรี ท่านบุกเดี่ยวไปที่วังของครุฑ ด้วยจิตอันมุ่งมั่น

 

ไปก่อนนะ เดี๋ยวมาต่อ อย่าค้างกันล่ะ ระหว่างนี้ก็คิดเอานะ ว่าตอนจบเป็นไง

แม้แต่สวรรค์ยังเล่นการเมือง เฮ้อ

 

ไอ้เทวบุตรแดง ตอนนี้อยู่ชัยภูมิหนองบัวแดง เป็นพระอินทร์ตกสวรรค์อารมณ์ค้างอยู่...ชื่อสมาชิกคือ โดเรมอน.....มันก็จำเรื่องนี้ได้...มันเฝ้าอยู่เวปพลังใจ มันบอกมันกำลังสร้างสังคมดาวดึงส์ ขึ้นมาบนโลก...(ส้อง..ชัดๆ)

ความทรงจำสัญญาเก่ามันมีมากมาย....แต่....ผมไม่สนหรอก
.

 

ไม่มีคำสัญญา ไม่มีอดีตอันงี่เง่า ไม่ต้องคิดอะไรมาก มันก็แค่ เรื่องที่เคยเล่น

อิอิ...ใครยังติดอะไร ก็แก้เอาเองละกัน....ไร้สาระ สำหรับผม

ใครมายุ่งกับผม มีสองอย่างให้เลือก.....มาดีได้ดอกบัว มาร้ายได้เจอพระขรรค์...

เป็นคนดี ก็ได้ดี....ยังเป็นคนดีไม่ได้ อย่ามาหาผม..ไม่ว่ามันผู้นั้นจะมาจาก นรก สวรรค์ พรหม แดนนิพพาน

 

555555... เด๋ว เราไปรับยา ช่อง 8 กัน ท่านชาย... แก้ มึนเฮดดดดดดด
อ่านไป... อ่านมา สิงห์ จะมีปีกงอกอยู่ ละ

 

ไปด้วยคน ยังมึนอยู่จ้า

 

ไอ้นี่แหล่ะที่มันเคยว่าให้ผมว่า พวกครุฑจิตใจคับแคบ ที่ไม่แบ่งนารี ให้เพื่อนได้เสพสมมั่ง...โห ความคิดมัน..ช่างคิดได้นะ

สมัยเป็นนักรบ อโยธยามันก็จำได้หมดแหล่ะ
ทั้งเรื่อง อดีตของนครเวียงจันทร์ ความรัก ความแค้น.....มีอยู่เรื่องเดียว..คือ ไม่พ้นเรื่องของอิสตรี....

ไอ้พะอิน ตกสวรรค์

 

ใจเย็นๆ เรายังไม่ว่างเล่าต่อ อีกซักพัก คำพูดเมื่อกี้มันเคยเกิดขึ้นมาแล้ว. เราไม่เคยบอกนะว่าใครเป็นพระอินทร์ เป็นครุฑ แค่นิทานนะ

 

เรื่องราวหลังจากนั้น ก็เป็นเช่นที่เล่าไปแล้ว
เจ้าชายครุฑถูกส่งไปอยู่ด่านหน้าแดนโลกันต์

วันหนึ่งองค์อินทร์เรียกพบ

ที่ข้าเรียกเจ้ามาเพื่อแจ้งข่าวว่า จะมีองค์อินทร์องค์ใหม่ คือ เทพบุตรแดง
และท่านได้เลือกเทพธิดาคู่บารมี คือ พระธิดานาคี

ราชาครุฑลากลับ แต่ไม่กลับ ท่านไปที่วิมานของเทพบุตรแดง
ทั้งรักทั้งแค้นจนแน่นอก ในใจราวกับไฟนรก

เทพบุตรแดงออกมาเพื่อพบเจ้าชายครุฑพร้อมพระธิดา
เทพบุตรมองใบหน้าอันนงดงามของมเหสี

เจ้าชายครุฑกล่าวว่า ข้อขอถามเจ้าเพียงคำเดียว เจ้ารักเทพบุตรหรือไม่
นางตอบว่า ข้าไม่รู้
เจ้าชายครุฑกล่าวว่า เจ้าทิ้งคำสาบานคำสัญญาอันมีค่าของข้า
ข้ารักเจ้าคนเดียวตลอดกาล ไปหาเทพบุตรที่มีนางฟ้าประจำวิมานมากมาย
ความรักของข้ามันไม่มีค่ากับเจ้าเลยใช่มั้ย

แล้วเทพบุตรแดงก็เอ่ยว่า
ท่านมองความรักอย่างคับแคบ นางนั้นมีค่าเกินกว่าจะให้เจ้าเชยชมเพียงคนเดียว ท่านได้เป็นสามีของนางแล้ว ใยยังยึดติดเล่า เวลานี้เราขอท่านชื่นชมนางบ้าง เราจะรักษานางดั่งดวงใจ

 

ดูเพ้อมากนะเรา ขจรศั_ดิ์
ถ้าเป็นคนดีจริงใครจะมาร้าย เว้นแต่ว่าจะชั่วแต่แสร้งใส่หน้ากากคนดี (||)(||)(||)
ว่าแต่ ค่าดอกบัวแก้วกี่บาทนี่ ต้องโอนเงินให้มั้ย หลอกขายใครได้มั่งยัง ฮ่าๆๆ
โอ้ยยย พระขัน ฮาาา

 

ถ้า เทพบุตรแดงรู้จักพอ รักนางจริง ดูแลนางได้ มันก็จบลงได้เช่นกันครับ
เพราะ...ถ้าเป็นคนดี ได้...ก็ยินดีด้วย..เอวัง

แต่ถ้าไม่เป็นแบบที่ผมว่า...กรรมทั้งหลายที่สองคนร่วมกันสร้าง...อย่าได้ดึงผมไป ร่วม..

 

ไปเฮ่า ที่อื่นไป....

 

พระธิดานั้นไม่เคยลืมความรักของเจ้าชายเลย นางจึงขอลาจากท่านองค์อินทร์
ไปทำหน้าที่เฝ้าจิตของพญานาคที่เมืองบาดาล แต่องค์อินทร์ไม่ยอม
ท่านได้ให้นางเป็นมเหสีและดูแลนางดั่งดวงใจ สมที่ได้เคยกล่าว

เจ้าชายครุฑรู้ทุกเรื่องราวและความรู้สึกของนางแต่ไม่อาจครอบครองนางได้
เพราะนางไม่ยอมมาอยู๋ที่วิมานฉิมพลี และท่านไม่ได้แต่งงานใหม่
และได้บำเพ็ญตบะรอนางหวนมา

ทั้งรักทั้งชัง

ส่วนพระธิดา อยู่กับองค์อินทร์ได้ระยะหนึ่ง
ลูกของนางก็คลอดออกมา นางขอไปคลอดเทพบุตรที่เป็นลูกของนางกับ
เจ้าชายครุฑที่วังนาคินทร์ เพราะไม่สมควรจะจะจุติบนวิมาน

เมื่อคลอดแล้ว นางก็นำเทพบุตรนั้นไปให้เจ้าชายครุฑ

และไม่มีแม้แต่คำพูดจา นางไปเฝ้าหอดวงจิตของนาค

เทพบุตรแดงซึ่งเป็นองค์อินทร์กล่าวว่า
ข้ารักเจ้ามาก ไม่ว่าอย่างไรหากเจ้าสุขใจจงทำ
เรื่องเดียวที่ข้าขอ เจ้าจงอย่ารักใครอีก

กาลเวลาหมุนผ่าน ถึงวาระของนาง นางก็มาเกิดเป็นมนุษย์เพื่อรับกรรม

ทั้งเทพบุตรและครุฑต่างส่งดวงจิตมาเพื่อ....
ขอละไว้แล้วกันนะ จบ

 

คำพูดของเทพบุตรแดง....นางนั้นมีค่าเกินกว่าครุฑจะได้เชยชมเพียงคนเดียว

ต่อมา ก็พูดว่า......เรื่องเดียวที่ข้าขอ เจ้าจงอย่ารักใครอีกเลย

.......เป็นความคิดของผู้ที่ง่าว ที่สุดในสามโลก...
ถ้าเทพบุตรแดงมีเมียเมื่อไหร่ เมียของเทพบุตรแดง จะถูกชายอื่นเชยชมตามที่มันคิดเข้าข้างตนเอง
และมันก็จะไม่ได้พบกับรักแท้....จนกว่ามันจะสำนึกผิด..ในสันดานของมัน