-
ไม่รู้เหมือนกันครับ
แต่ไม่ต้องไปสนใจ เด่วมันก็หาย
อะไรที่มา ๆ ไป ๆ ก็ไม่ต้องไปสนใจ มันไม่ใช่สาระสำคัญ
สาระสำคัญอยู่ที่สมาธิที่เราทำนั้นแหละ นิ่งได้แค่ไหน
อาการอื่นไม่เกี่ยว ก็ไม่ต้องไปสนใจ มันเป็นสิ่งรบกวนสมาธิเรานั้นแหละ เอาเข้าจริง ๆ แล้ว
-
เราทำสมาธิเพื่ออะไร รู้ไหมครับ?
เราทำสมาธิ เพื่อให้จิตตั้งมั่น เกิดสัมมาสมาธิ แล้วเราจะได้เข้าสู่ วิปัสสนา ต่อ
คือ พิจารณาเห็นทุกข์เป็นทุกข์
เห็นทุกข์เป็นทุกข์ แล้วจิตที่ยึดมั่นถือมั่นจะได้คลายตัวลง
พอความยึดมั่นถือมั่นคลายตัวลง ก็จะเริ่มเห็นตามสภาวะจริง
พอเห็นสภาวะจริง ก็จะเกิดความเบื่อหน่าย
จิตที่ยึดมั่นถือมั่นก็จะคลายตัวอีกรอบ
แล้วก็วนลูปแบบนี้แหละ ไปจนมันหลุดออกไปหมด (สังโยชน์ 10 ตัว)
ซึ่งก็คือไม่เหลือซึ่งความยึดมั่นถือมั่นอีกแล้ว (สังโยชน์ 10 ตัวหมดไป)
จะไม่เข้าสู่การเกิดที่ใด ๆ (สังโยชน์ดับหมด จึงไม่มีการเกิดขึ้นเพราะความอยาก แม้ในจิต)
ความอยากไม่สามารถหยั่งลงในที่ใดได้?
เชื้อเกิดเมื่อไม่มี ความอยากจึงไม่เกิด
ไม่มีความอยากจึงไม่มีการเกิด
ไม่มีการเกิด จึงถึงนิพพาน นั้นแล.
พูดเหมือนง่าย แต่ทำยากเว่อร์ ๆ
ต้องใช้ความเพียร only