พระสมเด็จ

ถูกต้องแล้วครับ หลังๆมีการเผยแพร่ว่าสมเด็จท่านเป็นโอรสใน ร.2 หากที่ถูกแล้ว ท่านเป็นโอรสใน ร.1 ครับ ทั้งเป็นเหตุเป็นผลกว่า เพราะตามเกร็ดประวัติ ร.1 ตั้งแต่ครั้งยังเป็นสามัญชน ท่านเกรงใจคุณหญิงของท่านมาก ครั้งได้คุณเสือเป็นอนุภริยาใหม่ๆ ก็มีเรื่องเล่า คุณหญิงตีหัวคุณเสือจนเลือดอาบ ท่านเจ้าคุณ(ร.1)โกรธ เอาดาบฟันประตูอยู่หน้าห้อง คุณฉิมใหญ่(ร.2)ต้องนำบันไดพาดหน้าต่างพาท่านแม่ออกมา

ร.1 ทรงเป็นนักปกครอง จำต้องผ่อนสั่นผ่อนยาว ได้ภริยาใหม่ตามหัวเมืองก็จำต้องฝากพ่อแม่ฝ่ายหญิงเลี้ยงไว้ก่อน พอฐานันดรเปลี่ยน ขึ้นเป็นกษัตริย์ บ้านเมืองก็ยังไม่มั่นคง จะรับเลี้ยงพระภรรยาไปเรื่อยไม่ได้ ต้องคัดเฟ้นให้สมพระเกียรติยศ เป็นเรื่องการเมืองและการรักษาภาพจน์มาผสม จึงยิ่งจะรับมาอุปถัมภ์อย่างเปิดเผยไม่ได้ใหญ่

ส่วน ร.2 ท่านมีของท่านได้เรื่อย ทรงพระโรแมนติกมาก มีตำนานเล่าว่าทั้งที่มีอยู่ตั้งหลายคนแล้ว ยังย่องไปทำพระมารดาของ ร.4 ท้องซะอีก (เป็นลูกป้า) จนต้องขอคุณเสือช่วยกราบทูล ร.1 มิฉะนั้นไม่แคล้วโดนลงพระอาญา ตอนท่านขึ้นครองราชย์บ้านเมืองก็มั่นคงสงบราบคาบแล้ว ท่านจึงไม่จำเป็นต้องซ้อนเร้นอะไรมาก ถ้าสมเด็จโตเป็นโอรสใน ร.2 ก็น่าจะเปิดเผยยกย่องได้

 

• ครั้นสามเณรโตได้บรรพชาเสร็จแล้ว ก็ตั้งใจเคร่งครัด เกรงต่อพระพุทธอาญาอุตส่าห์เอาใจใส่ปรนนิบัติพระอุปัชฌาย์ทุกวันวาร อุตส่าห์กิจการงานในหน้าที่ อุตส่าห์เล่าเรียนคัมภีร์มูละกัจจายนะปกรณ์ เป็นต้นว่าเล่าสูตร์จบเล่าโจทย์จบจำได้แม่นยำดี เรียนบาลีไวยกรณ์ตั้งแต่ สนธิ นาม และสมาส ตัทธิต อุณณาท กริต การก และสนธิ พาลาวะการ สัททะสาร สัททะพินธุ์ สัททะสาลินี คัมภีร์มูลทั้งสิ้นจบบริบูรณ์แม่นยำจำได้ดี ถึงเวลาค่ำราตรีก็จุดประทีปถวายพระอุปัชฌาย์นวดบาทาบีบแข้งขานวดเฟ้น หมั่นไต่ถามสอบทานในการที่เรียนเพียรหาความตามประสาเด็ก ถามเล็กถามน้อยค่อยๆ ออเซาะพูดจาประจ๋อประแจ๋ กระจุ๋มกระจิ๋มยิ้มย่องเป็นที่ต้องใจในท่านพระครูอุปัชฌาย์ ท่านเกิดเมตตากรุณาแนะนำธรรมปริยาย ท่านต้องขยายเวทมนต์ดลคาถาสำหรับ แรด หมี เสือ สางช้างม้า มะหิงษา โคกระทิงเถื่อนที่ดุร้าย จรเข้เหราว่ายวนเวียนไม่เข้าใกล้ สุนัขป่า สุนัขไน สุนัขบ้าน อันธพาล คนเก่งกาจฉกรรจ์เป่าไปให้งงงันยืนจังงัง ตั้งฐานภาวนาบริกรรมทำสูนย์ตรงนี้ๆ ตั้งสติไว้เบื้องหน้าแห่งวิถีจิตต์อย่างนี้ๆ ท่านบอกกะละเม็ด วิธีสองสามเณรให้ชำนิชำนาญ รอบรู้ในวิทยาคุณคาถามหานิยมเกิดเป็นมหาเสน่ห์ทั่วไป สามเณรโตก็อุตส่าห์ร่ำเรียนได้ในอาคมต่างๆ หลายอย่างหลายประการ ออกป่าเข้าบ้านทดลองวิชาความรู้ในวันโกนวันพระ ที่ว่างเรียนมูละปกรณ์แล้วก็ต้องทดลองวิชาเบ็ดเตล็ดเป็นนิตยกาล จนคล่องแคล่วชำนิชำนาญ ใช้ได้ดังประสงค์ทุกอย่าง ฯ
• ครั้นถึงปีจอโทศก จุลศักราช ๑๑๕๒ ปี อายุสามเณรโตได้ ๑๕ ปี บวชเป็นสามเณรได้สามพรรษา เล่าเรียนคัมภีร์มูละกัจจายนะปกรณ์จบ เข้าใจไวยากรณ์ รู้สัมพันธ์บริบูรณ์ ครั้นถึงเดือน ๑๒ ปีจอโทศกนั้น สามเณรโตเกิดกระสันใคร่เรียนคัมภีร์พระปริยัติศาสนาเป็นกำลัง ทนความกระหายการเรียนพระปริยัติธรรมนั้นไว้ไม่ได้ จึงคลานเข้าไปนั่งพนมก้มกราบไหว้ท่านพระครูผู้เป็นพระอุปัชฌาย์ แล้วอ้อนวอนขอเรียนคัมภีร์พระปริยัติศาสนาต่อไป ฯ
• ฝ่ายท่านพระครูได้ฟังคำสามเณรโต เข้ามาร้องขอเรียนคัมภีร์พระปริยัติธรรมอีกท่านก็อั้นอกอึกอักอีกด้วยคัมภีร์พระปริยัติได้กระจัดกระจายตกเรี่ยเสียหายป่นปี้มาแต่ครั้งพม่าเข้ามาตีกรุง ซ้ำสังฆราชเรือง เผยอตั้งตัวขึ้นเป็นพระเจ้าแผ่นดิน ทำให้สมบัติของวัดวาอารามเสียหายหมดอีกเป็นคำรบ ๒ ซ้ำร้ายพวกผู้ร้ายเข้าปล้นพระพุทธศาสนาคว้าเอาพระคัมภีร์ปริยัติสำหรับวัดนี้ไปจนหมดสิ้นเป็นคำรบ ๓ และวัดแถบนี้ก็หายากหาตำราหยิบยืมกันยาก ถึงจะมีบ้างก็เล็กน้อยสักวัดละผูกสองผูกก็จะไม่พอแก่สติปัญญาของออสามเณรโต จะเป็นทางกระดักกระเดิด ครั้นกูจะปิดบังเณรเพื่อหน่วงเหนี่ยวชักนำไปทางอื่นก็จะเป็นโทษมากถึงอเวจี ควรกูจะต้องชี้ช่องนำมรรคาจึงจะชอบด้วย พระพุทธศาสนาตามแบบพระอรหันตาขีณาสพแต่ก่อนๆ ท่านได้กุลบุตรที่ดีมีสติปัญญาวิสาระทะแกล้วกล้าสามารถจะทำกิจพระศาสนาได้ตลอด ท่านก็มิได้ทิ้งทอดหวงห้ามกักขังไว้ ท่านย่อมส่งกุลบุตรนั้นๆ ไปสู่สำนักพระมหาเถระเจ้าซึ่งเชี่ยวชาญต่อๆ ไปเป็นลำดับจนตลอดกุลบุตรนั้นๆ ลุล่วงสำเร็จกิจตามประสงค์ทุกๆ พระองค์มา ก็กาลนี้สามเณรโตเธอมีปรีชาว่องไวมีอุปนิสัยยินดีต่อบวรพุทธศาสนามากอยู่ ไม่ควรตัวกูเป็นอุปัชฌาย์อาจารย์จะทานทัดขัดไว้ ฯ
• ครั้นท่านดำริเห็นแจ่มแจ้งน้ำใจที่ถูกต้องตามคลองพระพุทธศาสนานิกมณฑลฉะนี้แล้ว ท่านจึงมีเถระบัญชาแก่สามเณรโตดังนี้ ฯ
• เออแน่ะ สามเณรโต ตัวกูนี้มีคัมภีร์มูล กูชอบและกูสอนกุลบุตรได้ตลอดทุกคัมภีร์ แต่กูก็มีแต่คัมภีร์มูลครบครัน เหตุว่ากูรักกูนิยม กูรวบรวมรักษาไว้ ถึงว่าจะขาดเรี่ยเสียหายกระจัดกระจายไป ก็จัดงานซ่อมแซมขึ้นไว้จึงเป็นแบบแผนพร้อมเพรียงอยู่ เพราะกูมีนิสัยรู้แต่เรื่องมูลและไวยากรณ์เท่านั้น แต่คัมภีร์ปริยัติธรรมนั้นเป็นของสุดวิสัยกู กูจึงไม่ได้สะสมตำรับตำราไม่มีคัมภีร์ฎีกาอะไรไว้เลย ในตู้หอไตรเล่าก็มีแต่หอและตู้อยู่เปล่าๆ ถ้าหากว่ากูจะเที่ยวยืมมาแต่อารามอื่นๆ มาบอกมาสอนเธอได้บ้าง แต่กูไม่ใคร่จะไว้ใจตัวกูก็คงบอกได้แต่ก็คงไม่ได้ เพราะกูไม่สู้ชำนาญในคัมภีร์พระปริยัตินัก จะกักเธอไว้ ก็จะพาเธอโง่งมงายไปด้วย เพราะครูโง่ลูกศิษย์ก็ต้องโง่ตาม กูเองก็เป็นเพราะเหตุนี้จึงได้ยอมโง่ แต่ครั้นมาถึงเธอเข้า จะทำให้เธอโง่ตามนั้นไม่ควรแก่กู และว่าถ้าเธอมีศรัทธาอุสาหะใคร่แท้ในทางเรียนคัมภีร์พระปริยัติศาสนาแน่นอนแล้ว กูจะบอกหนทางให้ กูจะแนะนำไปถึงท่านพระครูวัดเมืองไชยนาท ท่านพระครูเจ้าคณะพระองค์นี้ดีมาก ทั้งท่านก็คงแก่เรียน ทั้งเป็นผู้เอาใจใส่หมั่นตรวจตราสอบสวนศัพท์แสงถ้อยคำบทบาทพระศาสนาเสมอ ทั้งบอกพระบอกเณรเสมอ จึงเรียกว่ามีความรู้กว้างขวางทางคัมภีร์พระพุทธศาสนา อรรถกถาฎีกาก็มีมาก ทั้งท่านเอาใจใส่ตรวจตรารวบรวมหนังสือไว้มาก ถึงนักปราชญ์ในกรุง ท่านก็ไม่หวั่นหวาดสยดสยอง

 

• ถ้าเธอมีความอุตส่าห์จริงๆ เธอก็พยายามหาหนทางไปเรียนกับท่านให้ได้จะรู้ธรรมดีทีเดียว ฯ
• ฝ่ายสามเณรโต ได้สดับคำแนะนำของท่านพระครูผู้เป็นพระอุปัชฌาย์ดังนั้นเธอยิ่งมีกระสันเกิดกระหายใจใคร่เรียนรู้ จึงกราบลาท่านพระครู เลยเข้าไปบ้ายอ้อนวอนมารดาและคุณตาโดยเอนกประการ เพื่อจะให้นำไปถวายฝากมอบกับท่านพระครูจังหวัด วัดเมืองไชยนาทบุรี ฯ
• ฝ่ายคุณตาผล นางงุดโยมผู้หญิง ฟังสามเณรโตมาออดแอดอ้อนวอนก็คิดสงสารไม่อาจขัดขวางห้ามปรามได้ จึงได้รับคำสามเณรว่าจะนำจะพาไปฝากให้ ขอรอให้จัดเรือจัดคนจัดเสบียงอาหารสัก ๒ วัน จะพาไป สามเณรโตได้ฟังก็ดีใจกลับมาสู่อารามเดิม
• ครั้นรุ่งขึ้นเวลาเย็นๆ นางงุด ตาผล จึงออกไปกราบเรียนบอกความประสงค์ของสามเณรโตแก่ท่านพระครูวัดใหญ่ทุกประการ แล้วขอลาพาเณรไปส่งตามใจในวันรุ่งเช้าพรุ่งนี้ ท่านพระครูก็ยินดีอนุญาตตามประสงค์ทั้ง ๒ ผู้ใหญ่นั้นก็ลากลับมาบ้านจัดเรือจัดคนจัดเสบียงอาหารไว้พร้อมเสร็จบริบูรณ์ ครั้นได้เวลารุ่งเช้าสามเณรโตเข้าไปฉันที่บ้าน ครั้นฉันเช้าแล้วก็ออกเรือแจวออกไปทางแม่น้ำไชยนาทบุรี ฯ
• ครั้นคนแจว แจวเรือเป็ดมาสุดระยะทาง ๒ คืนก็ถึงท่าเรือวัดเมืองไชยนาทบุรี จึงได้จอดเรือเข้าที่ท่าในเวลากลางคืน คนแจวเรือจอดเรือเรียบร้อยแล้ว จึงอาบน้ำดำเกล้าแล้วพักผ่อนในเรือทั้ง ๓ คน ฯ
• ครั้นเวลารุ่งเช้าสว่างแล้ว เจ้าจรเข้ใหญ่ในน่านน้ำหน้าท่านั้น ก็ขึ้นเสือกตัวมาตรงหัวเรือเป็ดของตาผลนั้น คนบนเรือริมตลิ่ง ๓ คน แม่ลูกและหญิงผู้ใหญ่ลงอาบน้ำหน้าบันไดบ้านแต่เช้า ครั้นเห็นจรเข้ขึ้นจะคาบคนนอนหลับที่หัวเรือใหญ่ จึงพากันตกใจกลัว แล้วร้องบอกกล่าวกันโวยวายขึ้น คนแจวที่ ๒ นอนถัดเข้ามา ได้ยินเสียงคนบนบ้านเรือนนั้นร้องเอะอะโวยวายจึงตกใจตื่นขึ้น เห็นจรเข้ขึ้นตรงหัวเรือ ลุกขึ้นโยงโย่จับบั้นเอวคนนอนหลับหัวเรือ เพื่อจะให้พ้นจากปากจรเข้ ส่วนคนแจวเรือคนที่ ๓ ก็ตื่นขึ้นนั่งไขว่ห้างหัวเราะคนบนบ้านที่กำลังหนีจรเข้ขึ้นบันไดผ้าผ่อนหลุดลุ่ยล่อนจ้อน ลูกเด็กหญิงเหนี่ยวขาแม่นางแม่เหนี่ยวขายาย ยายผ้าลุ่ยหมดก้าวขาต่อไปก็ก้าวไม่ออก ตาผลอยู่ในเรือก็โผล่ออกมายืนดูอยู่หน้าอุดเรือเฉย จะว่าอย่างไรก็ไม่ว่าดูชอบกล ฯ
• ฝ่ายสามเณรโตก็ลุกขึ้นนั่งภาวนาอยู่ในประทุนเรือ จรเข้ขึ้นมาแล้วก็อ้าปากไม่ออกจมก็ไม่ลง และไม่ว่ายไม่ฟาดหางทั้งนั้น ดูอาการอ่อนมาก คนบนบ้านก็งง คนในเรือก็งันอยู่ท่าเดียว ฯ
• ครั้นเวลาเช้า โยมของสามเณรโต ก็จัดแจงหุงต้มอาหารอยู่ตอนท้ายเรือเป็ดนั้น ครั้นได้เวลาก็จัดแจงเลี้ยงดูกัน ถวายอาหารให้เณรขบฉันเสร็จแล้วพอถึงเวลา ๓ โมงเช้าก็พาเณรขึ้นจากเรือ เณรเดินหน้า ตาผลตามเณร นางงุดโยมผู้หญิงพากันเดินตามเป็นแถว ขึ้นกุฏิท่านพระครู ครั้นถึงท่านพระครูแล้วต่างคนต่างปูผ้าลงกราบกันเป็นแถว เณรก็ยืนวันทา แล้วลงกราบท่านพระครูแล้วนั่ง ฯ
• ฝ่ายท่านพระครูวัดเมืองไชยนาทบุรี จึงมีปฏิสันฐานปราศรัยไต่ถามถึงเหตุการณ์ที่มา ถามถึงบ้านช่องและถามความประสงค์ ฯ
]

 

• ฝ่ายตาผลจึงกราบเรียนท่านว่า เณรหลานชายของเกล้ากระผมบวชอยู่ในสำนักท่านพระครูใหญ่ เจ้าคณะวัดใหญ่ในเมืองพิจิตร ได้ร่ำเรียนบาลีไวยากรณ์ทั้ง ๕ คัมภีร์จบแล้ว เณรใคร่จะเรียนคัมภีร์ใหญ่ต่อไป จึงขอเรียนที่ท่านพระครูวัดใหญ่ แต่ท่านไม่เต็มใจสอนเณรและท่านพระครูวัดใหญ่ได้แนะนำเณรให้ได้มาสู่สำนักพระเดชพระคุณเพื่อเล่าเรียนคัมภีร์ใหญ่กับพระเดชพระคุณแล้ว จะมีความรู้ดีกว่าเรียนกับท่านๆ แนะนำมาดังนี้ เณรดีใจเต็มใจใคร่เรียนในสำนักของพระเดชพระคุณ เณรจึงมารบเร้าเกล้ากระผมและมารดาเณร ขอร้องให้เกล้ากระผมเป็นผู้นำพามาสู่สำนักพระเดชพระคุณ ในวันนี้เกล้ากระผมพร้อมด้วยมารดาเณร ขอถวายเณรให้เป็นศิษย์เรียนพระคัมภีร์กับพระเดชพระคุณต่อไป ฯ
• ครั้นกล่าวสุดถ้อยคำแล้ว จึงบอกให้เณรถวายดอกไม้ธูปเทียนต่อท่านพระครู ฝ่ายท่านพระครูผู้รู้พระปริยัติธรรมวัดเมืองไชยนาทบุรี จึงรับเครื่องสักการะแล้ว พิจารณาดูเณรก็รรู้ด้วยการพินิจพิจารณาว่า สามเณรนี้มีวาสนาบารมีธรรมประจำอยู่สรรพอวัยวะก็สมบูรณ์โตพร้อมไม่บกพร่องต้องตามลักษณะ ท่านก็ออกวาจาว่า รูปจะช่วยแนะนำเสี้ยมสอนให้มีความรู้ในคัมภีร์ต่างๆ ตามวัยและภูมิของสามเณรดังที่โยมทั้ง ๒ ได้อุตส่าห์มาทางไกล ไม่เป็นไรรูปจะช่วยให้สมดังประสงค์ทุกประการ ฯ
• ตาผลและนางงุดก็ดีใจ กราบไหว้แล้วมอบหมายฝากฝังทุกสิ่งอัน แล้วถวายกับปิยะจรรหรรมัจฉะมังสาหารทั้งปวงแล้ว พระสมุห์ของท่านก็เรียกคนมายกถ่ายทันที แล้วจัดห้องหับให้พักอาศัยสำราญ ตาผลและนางงุดก็ยกบริขารของสามเณรเข้าบรรจุจัดปูอาศน์เรียบเรียงตั้งไว้ตามตำแหน่งที่ แล้วออกมากราบลาท่านพระครูลงไปพักในเรือค้างคืนคอยปรนนิบัติสามเณรดูลาดเลา การอยู่การขบฉันบิณฑบาตรยาตรา เห็นว่าสะดวกดีไม่คับแค้นเดือดร้อน พอเป็นที่ไว้วางใจได้แล้วจึงขึ้นนมัสการลาท่านพระครู กลับมายังบ้าน ณ แขวงเมืองพิจิตร ฯ
• ตั้งแต่สามเณรโตได้เข้าสู่สำนักท่านพระครูวัดเมืองไชยนาทบุรีแล้ว เป็นปรกติก็หมั่นทำกรณียกิจตามหน้าที่และอนุโลมตามข้อกติกาไม่ฝ่าฝืน ชะอ้อนอ่อนน้อมต่อพระลูกวัดมิให้ขัดอัชฌาสัย เพื่อนศิษย์เพื่อนเณรเหล่านั้นก็ปราณีปรานอมกันพร้อมหน้าไม่ไว้ท่า ไม่ถือตัว ไม่หัวสูง อดเอาเบาสู้ ระงับไม่หาเหตุแข่งดีกว่าเพื่อนไม่ส่อเสียดสอพลอพร่อย เรียบร้อยหยิบเสงี่ยมเจียมตัวหมั่นเอาใจใส่รับใช้รับปฏิบัติท่านพระครู ระแวดระวังหน้าหลัง ท่านมีกิจธุระจะไปไหน ก็จัดการสิ่งของที่จะต้องเอาไป ไม่เกี่ยงงอนเพื่อนศิษย์เวลาท่านจะกลับ ก็รับรองเก็บงำสม่ำเสมอตลอดมา ครั้นถึงเวลาเรียนก็เข้าเรียน ถึงคราวฟังก็ฟัง ตั้งสติสัมปชัญญะ สำเหนียกสำเนาเสมอ เรียนแล้วจดจำตกแต้มกำหนดกฏหมาย กลางคืนก็เข้ารับโอวาทปริยายของท่านพระครู สิ่งใดที่ไม่รู้ก็ถาม รู้เท่าไม่ถึงความก็ซัก ที่ตรงไหนขัดข้องไม่ต้องกันก็หารือ ตามบาฬีที่มีมาในพระคัมภีร์นั้นๆ ถ้าบทไหนบาฐไหนเป็นนิรุติ ไม่ชอบด้วยเหตุผลไม่เข้ากัน เธอก็ยังไม่ลงมติไม่ถือเอาความคิดเห็นความรู้ของตนเองป็นประมาณ ตั้งใจวิจารณ์จนเห็นถ่องแท้แน่นอนตามพระบาฬี ในธรรมบททีปะนีทศะชาติ (๑0 ชาติ) สาราตถ์ สามนต์ ฎีกาโยชนาคันฐี ในคัมภีร์พระไตรปิฎกธรรมนั้น ทุกวันทุกเวลาเรียน แปลเป็นภาษาลาวบ้าง แปลเป็นภาษาเขมรบ้าง แปลเป็นภาษาพม่าบ้างตามเวลา ครั้งล่วงมาได้ ๓ ปี เรียนจบถึงแปดบั้นบาฬี สามเณรโตไม่มีอุปสรรคกีดกั้น ไม่มีอาการเจ็บป่วยไข้ สดวกดีทุกเวลาทั้งไม่เบื่อไม่หน่าย นิยมอยู่แต่ที่จะหาความจริงซึ่งยังบกพร่องภูมิปัญญาอยู่ร่ำไป

 

ขอขัดจังหวะการเล่าเรื่องของ พี่ Tg 22070 หน่อยครับ พอดีมีพระเครื่องมาให้พี่ๆ ดูให้หน่อยว่าทัน ลป.เทพและ ลป.โต เสกหรือไม่ครับ ขอความรู้ด้วยนะครับ ใครรู้บอกด้วย พี่ๆรู้พี่ๆบอก เพื่อนๆรู้ เพื่อนๆ บอก 555 มุก ของโฆษณาบางราย เริ่มเลยละกันครับ

 

ต่ออีกหน่อยครับ
(f)

 

รอให้พี่คนเก่า...มาตอบดีกว่าครับ สำหรับผม องค์แรกเนื้อเขียว หลังมุก ของผมที่เคยนิมนต์มาจะเป็นเนื้อหินหยกเลย ส่วนมุกด้านหลังส่องดีๆนะครับ เหมือนจะเป็นแผ่นสะท้อนแสงมุกแล้วสกรีนลายดำเข้าไป ตรงลายเส้นเล็กๆจะเห็นเป็นรอยหยักๆ ชัดเจน อันนี้ก็ไม่รู้ว่ามาทำเพิ่มทีหลังหรือไม่(ให้ดูน่าเชื่อถือขึ้น) พระปิดตากับสมเด็จ 2408 น่าจะเป็นของ ลป.เทพโลกอุดร นอกนั้นน่าจะเป็น พระเพดานโบสถ์วัดพระแก้ว ที่มีฝังพลอยจะจะเป็น พระพิธี 2451 จริงหรือปล่าว อย่าพึ่งเชื่อนะครับ ลองฟังความเห็นพี่ๆ คนอื่นดู เรื่องใครเสกต้องไปหา คนตาดี มาจับดูครับ
ส่วนประวัติ สมเด็จโต นั้นยาวมากครับ ใครอยากอ่านต่อเข้าไปที่นี่ เลยครับ
http://www.chiangrai.ru.ac.th สกอลดูด้านล่างๆ นะครับ

 

ข้อความจากหนังสือ ท่าน อ.ประถม ครับ อ่านแล้วมีความคิดเห็น ว่าอย่างไรกันบ้างครับ

 

<TABLE id=HB_Mail_Container height="100%" cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0 UNSELECTABLE="on"><TBODY><TR height="100%" UNSELECTABLE="on" width="100%"><TD id=HB_Focus_Element vAlign=top width="100%" background="" height=250 UNSELECTABLE="off">เป็นงานของพระศาสนาที่ อ.ประถม และอีกหลายท่านได้ช่วยทำการเผยแพร่ตามกำลังกาย กำลังบารมีของแต่ละท่านผมอนุโมทนากับทุกๆท่านครับ เพราะมิฉะนั้นอนุชนรุ่นหลังก็จะไม่ทราบ หรืออาจจะไปปรามาสสิ่งที่พระอริยะเจ้าสร้างไว้โดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์
</TD></TR><TR UNSELECTABLE="on" hb_tag="1"><TD style="FONT-SIZE: 1pt" height=1 UNSELECTABLE="on">
</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

สมเด็จ 2408 สร้างโดยสมเด็จโตท่านครับ เป็นงานพิธีใหญ่ มีความเนื่องกับหลวงปู่แสง วัดมณีชลขันธ์ด้วย พระที่สร้างที่มีขนาดใหญ่กว่าชิ้นฟัก เป็นที่สังเกตได้ว่ามักจะออกมาจากงานพิธีใหญ่ และเพื่อถวายเจ้านาย คนยุคนั้นแบ่งชนชั้นวรรณะ ของเจ้าของนายจึงต้องพิเศษหน่อย ไม่งั้นไม่ค่อยถูกจริต

ส่วนที่มาไม่ชัดเจนนัก บ้างก็จัดเป็นชุดเดียวกับ แบบลงรักปิดทองล่องชาด ซึ่งมาจากเพดานโบสถ์หรือวิหาร วัดระฆัง แต่โดยส่วนตัว ผมดูเป็นคนละแบบ เพราะแบบลงรักปิดทองล่องชาด จะเห็นสีแดงของชาดชัดเจน ชุด 2408 นี้ น่าจะมาจากวัดพระแก้วด้วยเช่นกันครับ นอกเหนือจากที่กระจายให้บูชาเมื่อแรกสร้าง ซึ่งถ้าเป็นของมรดกตกทอด ย่อมมีร่องรอยการใช้ จะสึกจนเห็นเนื้อขาวแบบพระสมเด็จวัดระฆัง

เนื้อขาวมีคราบรัก ดูดีทั้งหมด โดยส่วนตัวก็เชื่อว่าทันสมเด็จท่าน และมาจากวัดพระแก้ว

แต่อย่างไรทั้ง 2 แบบนี้ก็แขวนเดี่ยวได้เลยนะครับ พุทธานุภาพครอบคลุมทุกด้าน ที่ทรงครุฑก็มักเป็นที่นิยมในหมู่ข้าราชการว่าจะเด่นทางอำนาจวาสนาเป็นพิเศษ

ส่วนองค์หลังมุก กับพระปิดตา ผมไม่รู้จักครับ คงต้องขอเมตตาท่านผู้รู้ดูให้

 

คุณ tg22070 อยู่ TG เปล่าครับ ส่วนผมเคยทำอยู่ ระหัส275XX
พระ สวยมากครับ

 

ถามอาราย.... อย่างนั้น คุณยอด ถ้าเคยอยู่ TG ก็น่าจะรู้นะครับ.....วันนี้เอาประวัติสมเด็จโต จากการวิเคราะห์ของ อ.ประถม มาฝากครับ

 

วันนี้ไปพบพระ 2408 เนื้อปัญจสิริ มาครับ... ไม่เคยเห็น พระ 2408 เนื้อนี้ แถมราคาสบายกระเป๋า เลยเก็บมาซะ รบกวนพี่คนเก่า คุณ sithipong ดูหน่อยครับ เป็นอย่างไร ในเนื้อพระมีผงทองบ้างประปราย... ไอ้เรื่องผงทองเนี้ย...ผมก็สงสัยว่ามันมีกี่แบบ บางองค์เห็นเป็นผง บางองค์ก็เป็นเกล็ดๆ บางองค์เป็นเสี้ยนยาวๆ พี่คนเก่า พอมีความรู้ไหมครับ

 

นี้อีกด้วยครับ ตรงที่เห็นเป็นเนื้อขาวๆ เหมือนกับว่าโดนแมลงแทะ หรือไม่ก็เป็นหลุมฟองอากาศ ตอนเคลือบน้ำยา แต่เนื้อพระก็ไม่ได้ยุบหายไปไหน

 

ยังมีอีกครับ พิมพ์สุดท้าย มีอะไรติดอยู่ก็อย่าว่ากันนะครับ ได้มาก็ถ่ายเลย ไม่ได้ทำความสะอาด ตกแต่งแต่อย่างได รบกวนนะครับ ใครมีครบ 44 พิมพ์(ไม่รู้ใช่ป่ะ) ช่วยมาโพสหน่อยครับ อยากเห็นว่ามีพิมพ์แบบไหนบ้างครับ

 

ไปพบแถวไหนมาครับ บอกได้ไหม (ผมไม่ค่อยจะเจอเลย)

 

ไม่เคยเห็นเนื้อปัญจสิริในพิมพ์ 2408 เหมือนกันครับ จึงไม่มั่นใจ

ส่วนการลักษณะผงทองก็ไม่ได้สังเกตไว้นัก แบบเป็นเสี้ยนยาวๆก็เคยเห็นเหมือนกันครับ

 

อธิษฐานวัดคืบดูเลยจ้ะ

 

มีอีก 2 เนื้อครับ คล้ายๆ จะเป็นเนื้อผง แกร่ง คราบไคล แห้งเกาะติดเนื้อ ถูไม่ออกครับ องค์หลังคราบจะออกเขียวๆ เหมือนตะไคร่น้ำ แต่ด้านหลังไม่มีคราบครับ เห็นเก่าดีเลยนิมนต์มาด้วยครับ
<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR title="โพส 496431" vAlign=top><TD class=alt1 align=middle width=125>sacrifar</TD><TD class=alt2>ไปพบแถวไหนมาครับ บอกได้ไหม (ผมไม่ค่อยจะเจอเลย)</TD></TR></TBODY></TABLE>
.....ก็ไปเดินๆตามตลาดพระเนี้ยแหละครับ.....
<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR title="โพส 476223" vAlign=top><TD class=alt1 align=middle width=125>เอกวัฒน์</TD><TD class=alt2>ว่างๆน่าไปเดินท่าพระจันทร์กันเนอะ พระเยอะดี</TD></TR></TBODY></TABLE>
.....ตามนี้เลย.... ครับ.... พระทั้งหมดนี้ จะไปให้ อ.ตาดี ท่านจับพลังอีกครั้งครับ ...เอาแค่เป็นพระเพดานโบสถ์ ก็ดีใจแล้วครับ

 

ฮืม!!!!! พี่ Tg 22070 นี่หาได้เยอะจริงๆ ผมก็เจอบ้างแต่ยังไม่กล้าเช่ามามาก กะว่า หากพี่ๆฟันธงว่าไม่ค่อยมีปลอม ผมจะได้ลุยเก็บ ใครมีของแท้ ที่รับประกันว่าดูเนื้อ อย่างไร พิมพ์ อย่างไร มาลงให้รับรู้ด้วยนะครับ หากเจอตามตลาดพระจะได้เก็บถูกพิมพ์ ถูกเนื้อ ถูกตังค์ในกระเป๋าด้วย ฮิฮิฮิ เพราะคนรุ้น้อย นักเลงพระไม่เล่นกัน ชอบๆๆ อย่างนี้ดี พุทธคุณเยี่ยม ราคเช่าไม่สูง ถูกตังค์ในกระเป๋าเหมือน พี่TG22070 ว่า เลย