พระอรหันต์มรรค ...พระอรหันต์ผล..?

ทำไมคุณไม่ยกมรรคแปดที่เป็น มัชฌิมาปฏิปทา อันเป็นทางสายกลาง ที่เป็นเครื่องนำออกจากกิเลสตัณหา อันนำพาให้สรรพสัตว์สู่ทางนิพพานพ้นทุกข์ล่ะครับ...มรรคสี่ของคุณมันแค่การเรียกลำดับขั้นหยาบๆพอให้เข้าใจคร่าวๆเท่านั้น ไม่ไช่สาระของ ธรรมะ เลยนะครับ

 

คนที่เรียน ประถมจบ เขาก็จบกิจการเรียนรู้ชั้นประถมจนหมดาน ถือว่าจบประถม ไม่เรียนต่ออีกก็ได้....จำเป็นมั้ย ที่จะต้องเรียนมัธยม ในเมื่อ แค่ประถมก็พอแล้ว...

 

มรรคแปด คือ หัวข้อที่ มรรค 4 ทุกมรรคต้องปฏิบัติให้ถึงตามกำลังวาสนาบารมี

แต่มรรค 4 กับ ผล 4

ก็คือ มรรคเป็นเหตุ ผลก็คือ สำเร็จและบริบูรณ์

มรรคแปดจึงเป็นเส้นทางเดิน ไปหา มรรค 4 ผล 4 นิพพาน 1 นั่นเองค่ะ

 

ไม่เข้าใจค่ะ หากเป้าหมายสูงสุด คือ ประถม ไม่ใช่เป้าหมายแต่เฉพาะตนเองนะค่ะ

ถ้าเป้าหมายหลัก(จริง ๆ คือ เป้าหมายที่แท้จริง) คือ ประถม มัธยม ก็ไม่จำเป็นค่ะ คือ ประถมต้องเป็นเป้าหมายสูงสุดจริง ๆ

 

ก็ไม่รู้ว่าคุณเอาคำว่า อมตะ นิรันดร จากไหนมาใช้นะครับ
เพราะนิพพานที่ผมศีกษามาคือ ดับทุกข์สิ้นเชิง
ส่วนที่คุณเข้าใจว่านิพพานไม่ได้ดับสูญ ก็ไม่ถูกนะครับ...

 

มรรคสี่ กับ ผลสี่ ของคุณ...มันจะเป็นอันเดียวกับมรรคแปด ได้ยังไงกันครับ ไปอ่านจากไหนมา หรือครับ

 

นิพพานเป็นอมตะ นิรันดร เป็นคำสอนพระพุธเจ้าแน่นอนค่ะ มีคำแปลในพระไตรปิฎกด้วย

การดับทุกข์สิ้นเชิง ดับแต่ทุกข์ แต่ไม่ใช่ดับสูญทั้งหมด

ถ้าการดับสูญเป็นทิฐิ 62 คือ การเห็นผิดในพรหมชาลสูตรในพระไตรปิฎกอย่างแน่นอน

นิพพานไม่ดับสูญค่ะ

 

แล้วเป้าหมายของคุณ ตั้งเอาไว้ยังไง
แล้วเป้าหมายของแต่ละคน ตั้งเอาไว้ยังไง
แล้วเป้าหมายว่า นิพพาน มันนิพพานอันเดียวกันมั้ย ในเมื่อเป้าหมายของพุทธะคือการนิพพาน...จะยังตั้งเอาไว้แตกต่างกันด้วยหรือครับ

 

ผมไม่ได้พูดว่า ดับสูญ หรือดับไม่สูญ...เลยนะครับ
ผมพูดแค่ว่า ดับทุกข์สิ้นเชิง...ไม่เกี่ยวกับอมตะนิรันดร อะไรนั่นเลย คุณจะยึดเอาอะไรมากมายนักในความหมาย ที่คุณแล้วแต่จะแปล

 

ไม่ค่ะ คนละอัน

มรรคแปด คือ เส้นทางการปฏิบัติ ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค ก็คือ อริยสัจสี่

มรรค 4 ผล 4 นิพพาน 1 เป็นธรรมโลกุตระ

แยกกันค่ะ

เหมือนมรรคแปดเป็นการเล่าเรียน

โลกุตระธรรม 9 (มรรค 4 ผล 4 นิพพาน 1) เป็นการสอบเทียบชั้น โดยนัยยะนี้ค่ะ

 

อมตะ นิรันดร ก็หมายถึงเป็นสภาวะนิพพานที่เที่ยงแท้แน่นอน งัยล่ะค่ะ เมื่อถึงสภาวะนี้แล้วไม่ต้องมาเวียนเกิด เวียนตาย รับทุกข์-สุขอีก ก็คือ ถึงนิพพานบรมสุขตลอดกาล

เมื่อนิพพานเที่ยงแท้ แล้วถ้าไม่มีอะไรเลยเหลืออยู่เลย แล้วอะไรล่ะค่ะ จะเป็นผู้รับรู้สภาวะนั้น นะค่ะ

 

ไม่แตกต่างค่ะ สภาวะนิพพาน เมื่อถึงฝั่งแล้ว คือ ถึงที่เดียวกัน สภาวะเดียวกันไม่แตกต่างกันเลยค่ะ

 

ผมว่า เป็นโลกุตรธรรมที่คุณเรียกเอง ชอบเอง เออเอง อวยเอง...ยึดเอง อ้างมาได้ว่าเป็นนัยยะ ทั้งที่ ธรรมตรงคือมรรคแปดก็คือทางแห่งการพ้นทุกข์โดยชอบ โดยธรรม...อันเป็นธรรมจักรโดยแท้ ...แล้วคุณยังกล้ายกเอาการสอบเทียบชั้นมาขึ้นหิ้งว่าเป็นธรรมโลกุตระ ทั้วๆที่สรรพสัตส์ล้วนแล้วแต่ พึ่งพิง อาศัยธรรมโลกียะในการเอื้เฟื้อต่อการปฏิบัติธรรมกันทั้งนั้น
คุณไร้สาระ มากเลยนะครับ

 

แล้วทำไมยังมายึดติดอยู่กับ มรรคสี่ ผลสี่ อันเป็นนัยยะ นี่อยู่ล่ะ
จะปฏิบัติเพื่อมรรคสี่ผลสี่ หรือจะปฏบัติเพื่อโลกุตรธรรมอันใดล่ะ
ทำไม ไม่ปฏิบัติธรรมเพื่อการนิพพานพ้นทุกข์ล่ะ...จะเอาอมตะนิรันดร สูญหรือไม่สูญ ว่างหรือไม่ว่าง มีตัวตนหรือไม่มีตัวตน ไปทำไมกันครับ

 

มรรคแปด เป็นธรรมโลกิยะ ที่ใช้ปฏิบัติเพื่อเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ เพื่อเป็นแพก้าวข้ามฝั่งไปยังโลกุตระไงค่ะ

เมื่อเป็นมรรค 4 ผล 4 ก็คือ อย่างไรก็ถึงนิพพานแน่นอน เป็นการข้ามไปฝั่งโลกุตระแล้วค่ะ แต่ระยะเวลาอาจจะยังไม่เท่ากัน และยังไม่ขึ้นฝั่งบริบูรณ์แค่นั้นเอง

การเทียบชั้น ก็คือ เป็นภาษาเปรียบเทียบให้เห็นความแตกต่างกันแค่นั่นเองค่ะ

 

จิตยิ้มยังไม่ได้ทำงานบ้านเลยค่ะ เอาไว้มีเวลาจะมาคุยด้วยใหม่ ขอเวลาทำงานบ้านก่อนค่ะ

 

มีคำตอบแน่ค่ะ แต่ว่าเป็นขององค์ธรรมโลกุตระนะคะ

 

ถามต

ถามตัวเองสิครับ...แล้วตอบกับตัวเองได้มั้ย ว่า อะไรเป็นสิ่งรับรู้สภาวะนั้น ถ้าตอบเองไม่ได้ ก็ไม่ควรอย่างยิ่งที่จะถามเอาคำตอบจากผู้อื่น แม้จะให้พระพุทธเจ้ามาตอบให้ก็ตาม

 

ก็จงไร้สาระต่อไปนะครับ..ว่าแต่องค์ธรรมโลกุตรของคุณ มีตัวมีตนมีแข้งมีขาเดินได้กินได้นอนได้มั้ยครับ เป็นสัตว์ประเภทไหนครับ

 

ยังไงๆก็ยังจะต้องก้าวข้ามฝั่งเพื่อไปให้ถึงฝั่งโลกุตร ให้ได้อยู่ อีก..โห...มัน ดันลูกรัง จริงๆ....
ตอนแรกเป็นนัยยะ ว่า มรรคสี่ผลสี่เป็น โลกุตร
ต่อมาบอกว่าปฏิบัติมรรคสี่ผลสี่เพื่อให้ถึงฝั่งโลกุตร
ต่อมากลายเป็นเพื่อองค์ธรรมโลกุตร

มิน่ามันถึงมีครบทั้ง เพื่อเป็นอมตะนิรันดร....ถึงอมตะนิรันดร

จะให้ว่าเพื่อนิพพานพ้นทุกข์เฉยๆนี่ คง ไม่เอา