1."ความโกรธเกิดจากความไม่อดทน เริ่มแรกเป็นของน้อย แต่ภายหลังเป็นของมาก พอกเพิ่มขึ้นเป็นลำดับ ความโกรธมักทำให้ขัดเคืองใจ มีความคับแค้นมาก เพราะฉะนั้นอาตมาจึงไม่ชอบความโกรธ
2.คนมีโทสะจะประทุษร้ายกันด้วยวาจาหยาบคาย จะดูหมิ่นกันและกัน จะตบตีชกต่อยกัน จะใช้ท่อนไม้ ฟาดใส่กัน จนถึงขั้นใช้อาวุธประหัตประหารกัน โทสะเกิดจากความโกรธนั่นเอง เพราะฉะนั้น อาตมาจึงไม่ชอบโทสะ
3.ความโลภเป็นอาการหยาบของความดิ้นรนอยากได้ อันเป็นเหตุให้ทำอุบายล่อลวงคนอื่น คดโกง ปลอมเปลี่ยน เอาของคนอื่น กระทั่งข่มขู่จี้ปล้นเอาทรัพย์สินของเขา บาปกรรมทั้งหลายนี้เกิดจาก ความโลภ เพราะฉะนั้น อาตมาจึงไม่ชอบความโลภ
4.กิเลสเครื่องร้อยรัดทั้งหลาย ความเสน่หา( ความรัก)ผูกรัดแน่นยิ่งนัก ผูกไว้ด้วยใจ ผูกไว้เนิ่นนาน ทำให้ต้อง เดือดร้อนมากมาย เพราะฉะนั้น อาตมาจึงไม่ชอบความเสน่หา"
ทั้งหมดเป็นคำตอบที่ทำให้ท้าวสักกะทรงยินดีพอใจยิ่งนัก จึงตรัสว่า
"ข้าแต่ท่านผู้ประเสริฐ ท่านเจรจาดีแล้ว เป็นถ้อยคำสุภาษิต เราจะให้พรแก่ท่านอีก ตามแต่ใจท่าน จะปรารถนาเถิด"
"ข้าแต่ท้าวสักกะผู้เป็นใหญ่ ถ้าจะโปรดประทานพร
5.อาตมาปรารถนาให้อาพาธ(ความเจ็บป่วย)ที่ร้ายแรง อย่าพึง เกิดขึ้นทำลายตบะธรรม (ความเพ่งเพียรเผาผลาญกิเลส)เลย เพราะอาตมาอยู่แต่ผู้เดียวในป่า"
"เราให้พรแก่ท่าน ตามแต่ใจท่านปรารถนา ท่านยังปรารถนาพรใดอีกหรือไม่"
6."โปรดประทานพรให้กาย-วาจา-ใจของอาตมา อย่าไปทำร้ายกระทบกระทั่งใครๆเลย ไม่ว่าในกาลไหนๆ"
"เราให้พรแก่ท่านทั้ง ๖ ประการ ท่านจงอยู่ที่นี้ ประพฤติเนกขัมมะ(ออกจากกาม)ให้บริสุทธิ์เถิด"
แล้วนมัสการประคองอัญชลีกัณหฤาษี ก่อนเสด็จกลับคืนวิมานของพระองค์ ส่วนพระฤาษีก็ได้เป็นผู้มีพรหมโลกเป็นที่ไปในเบื้องหน้าแล้ว
..............................
พระศาสดาทรงนำชาดกนี้มาแสดงจบ ตรัสว่า
"ดูก่อนอานนท์ ที่นี้เป็นภูมิประเทศที่เราเคยอยู่มาแล้ว ท้าวสักกะในครั้งนั้น ได้มาเป็นพระอนุรุทธะ ในบัดนี้ ส่วนกัณหฤาษี ได้มาเป็นเราตถาคตเอง"
ที่มา
พร 6 ประการของกัณหฤาษี
ในห้อง 'กฎแห่งกรรม - ภพภูมิ' ตั้งกระทู้โดย toomdoi, 6 มีนาคม 2011.