พลังงาน คือ กรรมที่เราทำทุกวัน

พลังงาน คือ กรรมที่เราทำทุกวัน

ที่กุฎิเก่าหลวงตา เต็มไปด้วยต้นไม้นานานาชนิดบ่ายๆหน้าร้อนปี 51 หลวงตา นั่งดูคนร้อยประคำ ลมแล้งพัดแรง เย็นสบาย กิ่งไม่ไหวเอนไปมา หลวงตาท่านชี้ไป ที่กิ่งไม้ แล้วถามว่า เอ็งว่ากิ่งไม้มันไหว เพราะลมทำให้ไหว หรือ เพราะใจเราไหวตามมัน ท่านยิ้ม หลวงตา ถามต่ออีก ท่าน ชี้ ไปบนก้อนเมฆบนฟ้า แล้วถามว่าเอ็งว่าก้อนเมฆเคลื่อนเพราะแรงลมหรือเพราะใจคนเคลื่อน หลวงตา ยิ้มแล้วพูดว่า เอ็งรู้ไหม ใจของคนเราไหวกว่าทุกสิ่ง เอ็งจะให้ใจกว้าง ไกลขนาดไหนแค่นึกก็ไปถึงล่ะ จะ ย้อนอดีตไปจนถึงอนาคตก็ได้ สังเกตดูในแต่ล่ะวัน ใจเราวิ่งไปรับรุู้ กี่เรื่องราว ทุกสิ่งรอบตัวเป็นปกติ แต่ อายตนะ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ มันไปรับมาก่อให้ปฎิกริยา ต่อเนื่องเป็นเรื่องราว ปรุงแต่งด้วยความคิดและสัญญา เป็นแรงดึงก่อเกิดภพชาติ เกิดเป็นพฤติกรรมของเรา นี่แหล่ะเรียกว่ากรรมคือการกระทำ ที่มาที่ไปมันเป็นแบบนี้ เพราะเหตุที่ว่า ใจมันไหวตามสิ่งต่างๆ หลวงตาจึงสอนให้พวกเอ็งสวดมนต์ เพื่อจะให้มีหลักยึด ไม่ให้ใจไหวตามสิ่งๆต่างๆ ทางศาสนาเรียกว่า กรรมฐาน คือฐานที่ตั้งมั่นของจิตใจ เป็นฐานของงาน งานของใจ เอ็งเข้าใจหรือยังที่คนเค้ามาว่า ดูถูกว่า เราสวดมนต์ มันพื้นๆ เค้าไม่เข้าใจหรอกนี่คือ การฝึกฐานที่ตั้งของจิตและใจ มันก็คือกรรมฐานนั่นเอง แค่ของง่ายๆยังมองข้ามไปจะไปฝึกที่ยากๆ พอไม่ได้มันเลยท้อ เลิกไป ตามหาวิธีต่่างไปไปเรื่อยๆ ไม่มีวันจบ คนส่วนมากไปติดกับคำพุดที่สวยหรู จนลืมความจริงของการปฎิบัติเชื่อหลวงตาสิ แค่สวดมนต์ ถ้าเอ็ง ทำได้ ใจเป็นอารมณ์เดียวกับบทสวด กับหลวงปู่ ใจและจิตเอ็ง ตั้งมั่นไม่ไหวตามกระแสอารมณ์ และความคิด ก่อเกิดความรู้สึกตัว มีสติ สัมปชัญญะ ปัญญาเกิด เอ็งจะไม่มาเกิดหรือ จะทำอะไรอะไรก็ได้ มันเป็นทั้งบุญฤทธิและอิทธิฤทธิ หนทางมันเกิด ง่ายๆแต่คนมองข้าม พวกเอ็งเข้าใจหรือยังทำไมหลวงตาถึงเน้นให้สวดมนต์ ท่านหันมายิ้มมองอย่างมีความสุข

หลวงตาม้า วัดถ้ำเมืองนะ