เคยมีใครคิดบ้างไหมครับว่าถ้าคิดดูดีๆแล้ว พระยายม ก็เหมือนกันกับพ่อของเรานั้นเอง พ่อผู้ส่งให้พวกเราทั้งหลาย ขึ้นมาทำความดี ซึ่งเราทั้งหลายก็เปรียบได้ดังเช่นพี่น้องกันนั้นเอง แต่เราทั้งหลายก็หาได้คิดอย่างนั้นไม่ กลับทำแต่สิ่งไม่ดีต่อกันคิดไม่ดีต่อกันอิจฉาชิงชังไม่ช่วยเหลือกันไม่ทำดีต่อกัน คงไม่มีพ่อคนไหนหรอกนะครับที่อยากจะเห็นสภาพนี้เกิดขึ้นกับลูกๆของตน สักวันนึงเมื่อเราต้องกลับไปหาพ่อ การทำโทษของพ่อก็เหมือนกับเป็นการตักเตือนเราและสอนเราไม่ให้ทำอย่างนั้นอีก ดังสุภาษิตที่ว่า รักวัวให้ผูก รักลูกให้ตี ที่พ่อทำอย่างนั้นก็เพราะรักไม่ใช่หรือ เพราะฉะนั้นเราหันมาทำความดีต่อกันและกันดีกว่าครับ ถ้าคิดอย่างนี้แล้วความตายก็จะไม่น่ากลัวอีกต่อไป กับการที่จะได้กลับไปหาพ่อผู้ซึ่งเราจากมานาน เราจะมีความรู้สึกอย่างไรครับ ผมคิดว่าทุกคนคงรู้ดีนะครับ ความตายก็เหมือนกับสิ่งที่จะนำเรากลับไปหาพ่อ แล้วถ้าพูดกันจริงๆแล้วความหมายของความตาย ก็คือการไปเกิดใหม่ มิใช่หรือ แต่จะไปพบพ่อยังไงก็แล้วแต่กรรมของใครนะครับ ถูกทำโทษแรงขนาดไหนก็แล้วแต่ว่าสิ่งที่ลูกทำไปนั้นจะเดือดร้อนตัวเองและคนอื่นขนาดไหนนะครับ ทำดีกันมากๆนะครับ เพราะจะดีต่อตัวเอง และพ่อก็จะภูมิใจครับ