"ฟื้นความหลัง สองฟากฝั่งคลองคูเมืองเดิมและคลองหลอด" กับกลุ่มสยามทัศน์สัญจร

" ไปไหน ไปด้วย หนูช่วยบาทเดียว" (ได้หรือเปล่าค่ะ คุณครูขา)

สงสัย แม่บุญญต้องเร่งกลับไปทบทวน เพลงยาว ! เอ้ย ศึกษา - กางตำราจินดามณี ฟื้นวิทยาความรู้ซะแล้ว พวกพี่ ๆ

[MUSIC]http://palungjit.org/attachments/a.719534/[/MUSIC]​

 

เจงอ่านได้..ไม่เป็นไร..ไม่ปวดหัว (กินยากันไว้แร้ว)

ขออย่ากลัว..เชิญเขียนต่อ..รออยู่หนา (ให้ไวเลยจ้า)

อีกหลายท่าน..เชิญร่วมด้วย..ช่วยเฮฮา

มาหรรษา..ในกระทู้..คลองคูเมือง (ถือว่าเป็นการอนุรักษ์ภาษาไทยค่ะ)



*ขออภัยด้วยอีกคนนะคะ..คุณบุญญสิกขา..^__^..*

 

มาเที่ยวชม เมืองเก่า ที่เล่าขาน
จิตเบิกบาน ชมชิด พิศมัย
มีเพื่อนเจง เริงรื่น ชื่นฤทัย
ชักชวนให้ ชื่นชม สมฤดี

 

..ภาพคูเมืองเดิมที่ขุดเมื่อสมัยพระเจ้ากรุงธนบุรี..

 

คลองคุเมือง มีดี กว่าที่คิด
ได้เชยชิด สาวน้อยใหญ่ ใจหรรษา
จิตเบิกบาน เริงรื่น ชื่นอุรา
ยากจะหา ใดเปรียบ เทียบไม่มี...^^...

 

ภาพพระบรมมหาราชวังในอดีต



พระบรมมหาราชวัง ด้านท้ายวัง



ภาพพระบรมมหาราชวังในปัจจุบัน

 

ขออภัย มือใหม่ ไม่สันทัด
ยังอ่อนหัด ต้องฝึกปรือ ด้วยมือใหม่
หากผิดพลาด เผลอพลั้ง ไม่ตั้งใจ
โปรดอภัย กูลเกื้อ ช่วยเจือจุน

...คริ..คริ..ดำน้ำอ่ะ...

 

นึกจะพาย เรือออก นอกคูแล้ว
พี่ติงแจ้ว เจื่อมา ว่าถึงนี่
วกกลับเข้า คลองคู เมืองอีกที
ไม่ช้าที่ อาจล่อง ออกอ่าวไทย... อิ อิ

 

คลองคูเมือง ทรงคุณค่า กว่าที่คิด
จึงชวนมิตร มาเยือน เพื่อเตือนหวล
อดีตเก่า ทรงคุณค่า มิร้างเลือน
เปรียบเสมือน ตราประทับ นับร้อยปี

 

ย้อนกลับไปสัก 20 กว่าปีก่อน

เรียน ๆ เล่น ๆ อยู่ข้างกระทรวงมหาดไทย ... สนุกดี


.

 

อยากจะฟัง น้ำคำ จำนรรจา
พี่บุญญะ สิขา นางอัปสร
ร่วมจรด จรจนา ภาษากรอง
ท่วงทำนอง อักษรา ภาษาไทย ....

 

พบนวลน้อง สร้อยฟ้า มาลารัก
ฤาพี่จัก จรจาก พรากไปไหน
จักอยู่ที่ คลองคูเมือง ไม่เปลืองใจ
เฝ้าชิดใกล้ น้องน้อย เจ้ากลอยใจ

 

คิดถึงวัน ก่อนเก่า ให้เหงาจิต
มีมิ่งมิตร มากมาย ไม่มัวหมอง
มาบัดนี้ เพื่อนจากไป ไม่เมียงมอง
ได้แต่จ้อง เดือนบนฟ้า ข้าเหงาใจ

 

โอ้เจงเจ้า..ชวนข้ามา แล้วลาจาก
เมื่อจำพราก เพื่อนรัก แทบตักษัย
อยู่โดดเดี่ยว เดียวดาย ให้อายใคร
สุดอาลัย โศกเศร้า เหงาใจจริง

 

มองดูดาว บนฟ้า นภาเกลื่อน
ดูดวงเดือน เดือนไม่มอง ให้หมองศรี
มองแมกไม้ มืดมัว ยามราตรี
มองน้องพี่ อยู่แห่งใด ไม่หวนมา

 

เพื่อนคือเพื่อน..ไม่เคยจาก..หายไปไหน
เพื่อนเหงาใจ..ก็คอยปลอบ..ได้เสมอ
เพื่อนคิดถึง..คอยเวลา..พามาเจอ
ฉันเพื่อนเธอ..เธอเพื่อนฉัน..เราเพื่อนกัน

ระยะทาง..อาจทำให้..เราไกลห่าง
แต่ไม่ร้าง..ไมตรีจิต..เฝ้าคิดฝัน
รอสักวัน..เราต้องได้..พบเจอกัน
ถึงวันนั้น..จะไม่เหงา..อย่างเก่าเลย

:z16

 

ช่างขี้เหงา..เหลือเกิน..นะสาวน้อย
มาเรียงร้อย..ถ้อยคำ..จำนรรหวาน
เจงมาแล้ว..เพื่อนแก้ว..อย่าร้าวราน
กลับมาสาน..สัมพันธ์..กันเหมือนเดิม


(แอบแว๊ปไปห้อง chat แป๊บเดียวเองอ่ะ..5555+..)

 

ในคืนนี้...ขอลาไปพักก่อน นักเลงกลอนก็ง่วงเป็นนะเจงจ๋า
ลาคืนนี้เพื่อจะพบกับน้องยา พรุ่งนี้หนาโทร-ศัพท์ได้ดั่งใจนึก(เร็วดี)

 

อันตัวเฮียแต่งกลอนไม่ค่อยเก่ง
แต่คุณเจงเธอบอกว่ามาช่วยหน่อย
เราก็กลัวเธอนั้นจะเหงาหงอย
เลยคิดถ้อยคำกลอนตอนตีสอง


(ลืมครับ ช่วงเที่ยงคืนมั่วแต่อ่านกระทู้)

 

อุทัยสาง ฟ้าสร่าง สว่างแล้ว
โอ้ไก่แก้ว เจ้ายังหลับ อยู่บนขอน
ได้ยินเสียง เพรียกใคร ยังไม่นอน
มาโหยอ่อน ถอนหายใจ ทำไมนา

ฟังดีดี รู้แล้วว่า เป็นใคร
พี่ปอฯงัย บรรจงคำ ย้ำมาหา
ว่าถูกคุณ ศยามล บ่นออกมา
ช่วยแต่งกลอน สักบทหนา ก็ยังดี

ย้อนขึ้นไป เห็นกวี พี่ิืติงแต่ง
มาเป็นชุด ดูแสลง เข้าทีนี่
ช่างถ่อมตน สมศักดิ์ นะคนดี
นี่หรือที่ ครูคณิต คิดคำกลอน

วกกลับมา หาพี่แอ๊ด บ้างดีกว่า
เห็นบ่นว่า เก็บเข้ากรุ แล้วอักษร
แหมพี่แอ๊ด เชิงกาพย์ แลบทกลอน
ไม่ยิ่งหย่อน กว่าใคร คนใดเลย

แล้วมาอ่าน รจนา ภาษาไทย
สองบทใคร คนไหน นะเฉลย
อ๋อที่แท้ สาวงาม น่าทรามเชย
คุณเจงเอ่ย ช่างแต่งเก่ง นะกาพย์กลอน....อิ อิ