มีเรื่องกลุ้มใจมากครับ น้องผมกำลังจะตาย

สาธุค่ะ
ได้ทราบอย่างนี้ก็สบายใจ
เอาใจช่วยทั้งน้องสาวและพี่ชายนะคะ
ชื่นชมคุณครูและเพื่อนๆค่ะ
กำลังใจสำำคัญมากค่ะ

 

กราบขอบพระคุณเป็นอย่างสูงค่ะท่านอาจารย์
ขอบพระคุณที่เมตตาช่วยน้องเค้าค่ะ

 

ขอบคุณมากครับ เขาชอบทำพวกทานของให้คนอื่นครับ เลยอยากที่จะทำ

ถึงแม้ร่างกายจะเหนื่อยมากก็อยากไปทำ

ขอบคุณทุกกำลังใจครับ

 

มาติดตามข่าวของน้องค่ะ หวังเป็นอย่างยิ่งว่าน้องเค้าคงสุขภาพดีขึ้นเรื่อยๆ ตามลำดับนะคะ

 

เพิ่งคิดว่าพี่ติงจะมา พอเปิดดูก็เห็นพี่ติงเลย กระแสเมตตาพี่ติงแรงจริงๆ..

มาส่งแรงใจให้ทั้งพี่และน้อง ขอให้เชื่อมั่นในบุญอันดีที่ตนทำไว้แล้ว เพราะนี่คือที่พึ่งที่แท้จริงของเราตลอดกาลครับ..นึกถึงบุญที่ทำไว้แล้วให้มากให้บ่อยๆยิ่งดีครับ..

 

สวัสดีค่ะน้องddman พี่ติงแอบเข้ามาดูบ่อยๆ ด้วยความห่วงใยค่ะ
ห่วงทั้งพี่ชายและน้องอมลดา ค่ะ...

มาวันแรก ก็ชื่นใจที่ได้อ่านข้อความที่เปี่ยมไปด้วยความกรุณาของน้องddman

พี่อ่านแล้วก็รีบไปหาอาจารย์คมสันต์ทันทีค่ะ นั่งรอท่าน รู้สึกว่าเวลาช่างยาวนานแบบไม่เคยเป็น ภาวนาให้อาจารย์มาเร็วๆค่ะ...ภาวนาว่าขอให้น้องอมลดาอย่าเพิ่งเป็นอะไรไป รอท่านอาจารย์ก่อน

พอมาเห็นท่านโพสต์ข้อความ เห็นรูปของน้องอมลดา พี่ก็มีความหวัง และใจชื้นขึ้นมาค่ะ มันโล่งอย่างบอกไม่ถูก....
พี่เชื่อในพลังบุญค่ะ ^^

 

..ผมคาดอยู่แล้วว่า พี่ติงคงรีบติดต่อท่านอาจารย์คมสันต์ให้ช่วย ((พี่ติงมักขวนขวายในการช่วยใครๆเช่นนี้เสมอ สาธุ สาธุครับ_/\_) ..หลังจากเห็นท่านอาจารย์เข้ามาโพสต์ ทำให้เกิดความหวังขึ้นมาทันทีครับพี่ติง..

อนุโมทนาครับพี่ติง ..

 

ขอบคุณมากๆครับ ตอนนี้เห็นว่าอาการดีขึ้นหน่อย ทำเป็นเก่งไม่อยากกลับบ้าน

อยากอยู่กับเพื่ิอน คิดถึงเพื่อน ตามประสาแหละครับ แต่ก็อาการแบบนี้ไม่แน่นอน

พอจะเป็นก็หนักมากๆ หนักจนทนไม่ไหว คงต้องให้อยู่ในความดูแลต่อไปครับ

พรุ่งนี้ผมกะว่าจะพาเขาไปถวายสังฆทานครับ แล้วก็จะบอกให้สวดมนต์ด้วยทุกวัน

โดยส่วนตัวผมก็สวดมนต์ทุกวันเช้า-เย็นอยู่แล้ว ขอบคุณทุกท่านนะครับที่คอยเป็นกำลังใจ

ขออนุโมทนาบุญครับ สุขภาพแข็งแรงทุกท่าน

เดี๋ยวจะอัพเดทเรื่อยๆนะครับ ขอบคุณมากจริงๆครับ

 

ไม่ใช่คุณคนเดียวที่ประสบกับสถาณะการณ์เจ็บปวด แบบนี้ ทุกคนในโลกนี้ต่างมีวันนี้กันทุกคนคะ เพราะไม่มีใครอยู่ค่ำฟ้า ขึ้นอยู่แค่ว่าใครจะไปเร็วก่อนกัน ดิฉันเองก็ประสบเหตุการณ์แบบนี้มีคนที่รักตายต่อหน้าต่อตา ถึงสองคน ภายในอาทิตย์เดียวกัน และเป็นคนที่นอนข้างๆกันทุกคืนด้วย ยิ่งเจ็บ แต่ต้องคิดให้ได้ว่าโลกนี้เป็นแค่ทางผ่านก่อนที่เราจะไปถึงจุดที่พระพุทธเจ้าท่านก็ผ่านมาแลวเหมือนกัน เป็นกำลังใจให้คุณจขคคะ และขอให้ระลึกไว้เสมอว่าการตายจาก ไม่ใช่การสิ้นสุด วันหนึ่งก็จะเจอกันอีก เวลาที่ตาเรามาถึง

 

มาส่งกำลังใจให้น้องสาวและพี่ชาย...ด้วยบทสัมภาษณ์ผู้ป่วยมะเร็งปอด...ครับ..



พิธีกร :
ผมถามนำแล้วกันครับ คุณแม่ปราณีเป็นมะเร็งที่ไหนครับ

คุณแม่ปราณี :
แม่เป็นมะเร็งที่ปอดระยะ 3 แม่จะอยู่ได้แค่ 6 เดือน เป็นตอนอายุ 60 ปี

พิธีกร :
ตอนรู้ว่าจะอยู่ได้แค่ 6 เดือน รู้สึกตกใจไหมครับ

คุณแม่ปราณี :

ใหม่ๆ ก็เดินไปเดินมา พอนึกได้ว่า เรามีวิบากกรรม เราจำเป็นต้องต่อสู้แล้วเราจะ เอาอะไรต่อสู้ แม่ก็เอาใจของแม่ ต้องเข้มแข็ง ซึ่งตอนนั้นก็ปฏิบัติธรรมมาบ้างแล้วก็พอจะเข้าใจว่าทางไปทางมาเป็นอย่างไร พยายามเอาใจเป็นหลัก ต้องอดทน มันปวด 24 ชั่วโมง แม่หลับไม่ได้เลย มันปวด น้องแม่เข้ามาเคาะตรงประตูร้องไห้ แม่บอกว่า “ร้องไห้ทำไม พี่เป็นคนป่วยยังไม่ร้อง” โวยวายก็ไม่ได้ ใครจะช่วยได้ หนึ่งวิบากเรามาแล้ว ต้องมีความอดทน ถ้าเราไม่ทนแล้วใครจะทนแทนเรา แม่ก็เลือกกินอาหารแบบที่มันไม่แสลง แต่ก่อนแม่กินทุกอย่าง แม่กินของดิบของแดง แล้วก็โมโหร้ายด้วย พอแม่มารู้ว่าที่มาที่ไปเกี่ยวกับแม่เป็นมะเร็ง 1.แม่กินอาหารไม่เลือก 2.แม่โมโหร้าย เพราะเป็นพี่คนโตเลี้ยงน้องอีก 4 คน ต้องรับภาระในบ้าน ต้องเก็บกด ความเก็บกดก็ไม่ดีทำให้แม่เป็นมะเร็ง ทรมานที่สุดเลย แต่ก็ทนได้ ถ้าเราไม่เป็นก็ไม่รู้ ที่เป็นนั้นดีแล้ว มีทั้งโทษทั้งคุณประโยชน์ เราจะได้ฝึกตัว ฝึกด้านจิตใจ ฝึกอดทน ไม่อย่างนั้นเราไม่รู้หรอก เห็นเขาเป็น “ปวดไหม” ก็อยู่ที่ ตัวคนเป็น พอแม่เป็นก็ “โอ้ย...ใช่แล้ว มะเร็งเป็นอย่างนี้หรือ”


แม่เป็นหลายโรค เป็นโรคเข่าเสื่อม 2 ข้าง เป็นความดันโลหิตต่ำ เป็นไซนัส เป็นต้อเนื้อ เป็น 7-8 โรค โรคที่ 8 ปวดฟันเป็นกันทุกคน แม่ก็ต่อสู้มา แม่ไม่ท้อ บาปมีจริง บุญมีจริง เราต้องรับผลกรรมที่เราทำไว้ อดีตชาติหรือปัจจุบันก็ไม่รู้ ใครจะช่วยเราได้ เราต้องอดทน แต่แม่ไม่กินยา ตั้งแต่เด็กแล้วไม่ชอบกินยา ถ้าเป็นไข้พ่อก็ตี ที่แท้พ่อตีให้กินยา เราก็ไม่กิน เอาไปทิ้งบ้าง เอาไปแอบไว้บ้าง พอหลังๆ มารู้ตอนเราโต แม่อายุ 70 ปี ยังไม่ยอมกินยา แม่เป็นหลายโรคนะ แม่ว่าดีแล้ว ที่เป็นโรค แม่จะได้เป็นตัวอย่างให้หลายๆ คนที่เป็นอย่างแม่ จะได้บอกชัด มันเกิดที่เราชัดกว่าที่อื่น แม่ก็คิดอย่างนี้นะ

พิธีกร :


เท่าที่ฟังดู แม่เป็นคนที่เข้มแข็งทีเดียว พอรู้ว่าเป็นมะเร็งก็ไม่ได้ตกใจเท่าไร ยอมรับความจริงได้ พร้อมที่จะต่อสู้ต่อไป ....
คุณแม่ปราณี :


แต่แม่ชอบศึกษาค้นคว้า ถ้าใครเป็นมะเร็งก็บอก แม่ชอบเข้าไปหาคนเป็นมะเร็ง ถ้าเป็นขั้นหนึ่งนะแม่ยอมแพ้เลย แม่เหนื่อย ขั้นสองแม่ก็ยอมแพ้ ตัวนี้ชัด การพูดจากันนะใครจะเหนื่อย ไม่เหนื่อย พอขั้นสาม แม่ระยะขั้นสามพูดได้ พอขั้นสี่แหละแม่ ขั้นสี่เขาไม่ยอมพูดกับแม่แล้ว เหมือนแม่แพ้ขั้นสองขั้นหนึ่งนะ

พิธีกร :


คุณแม่ลองดูซิครับว่าทำไมเราถึงดีขึ้น อะไรบ้างที่เราทำในการดำเนินชีวิตที่ทำให้มะเร็งฝ่อครับ

คุณแม่ปราณี :


ที่มะเร็งฝ่อลงด้วยว่าหนึ่งคงเป็นกุศลผลบุญที่แม่ได้ทำ ถ้าได้ให้แล้วก็ได้ช่วยที่เขามีความลำบาก แม้นิดแม้น้อยเราก็สบายใจแล้ว แม้สิ่งของเรามีน้อยนะไม่มีค่าเท่าไหร่ ก็มากด้วยน้ำใจ แม่ก็คิดแต่สิ่งที่ดีนะ แม่บอกว่าไม่เสียชาติเกิดแล้ว เกิดมาชาตินี้ แต่เสียดายนะมันก็อาภัพ อ่านหนังสือไม่ออก

พิธีกร :


ก็คิดแต่เรื่องดีๆ ช่วยเหลือผู้อื่นนะครับ แล้วคุณแม่ดูแลตัวเองอย่างไรบ้างครับ ?

คุณแม่ปราณี :


แม่ดูแลตัวเอง ก็อาหาร อารมณ์ อากาศ ในเรื่องอาหาร ตอนที่แม่เป็นหนักๆ แม่ก็กินแมคโครไบโอติกส์ แม่กินอาหารรสจืด แม่ไม่ชอบกินเผ็ดๆ ถ้าตักใส่จานนั้นบอกเมื่อไหร่จะหมดซะที ถ้ามันไม่หมดแม่ก็บอกว่า อยาก อยาก แม่อยาก ถ้าเราทำเล่นได้เล่นนะคุณ ถ้าเราทำจริงได้จริง แม่ก็อยากได้ของจริง เกิดมาชาตินี้ เกิดมาชาติหน้าเราจะเป็นอะไรก็ไม่รู้

พิธีกร :


กินอาหารแมคโครไบโอติกส์นะครับ อารมณ์เป็นยังไงครับ

คุณแม่ปราณี :


อารมณ์ ก็เมื่อก่อนแม่โมโหร้าย พอแม่ปฏิบัติธรรมสายปฐมอโศก แม่ก็ทำใจได้เยอะ แม่ก็รู้ที่ไปที่มา เมื่อก่อนนี้ถ้าแม่ทะเลาะกับใครนะ แม่ถึงบันไดบ้านเลย แม่โง่ แม่ไม่เอาแล้วเดี๋ยวนี้ไม่เอาแล้ว

พิธีกร :


ตอนนี้ถ้าทะเลาะกับใครแม่ทำไงครับตอนนี้

คุณแม่ปราณี :


ถ้าทนฟังไม่ได้ ตอนนี้แม่ก็ถอยแม่ก็บอกหยุดที่เราดีกว่า ทนได้เป็นพระชนะเป็นมาร แม่ก็พยายามปลอบใจตัวเองอย่างนี้ ทำใจน่าดูนะ อยู่ร้านมังสะวิรัติ หลายพ่อหลายแม่มารวมกันเป็นกลุ่มเป็นก้อน

พิธีกร :


ปฏิบัติธรรมนี่ นั่งสมาธิวิปัสสนาอะไรหรือเปล่าครับคุณแม่
คุณแม่ปราณี :


ถ้าแม่นั่งสมาธินี่แม่จะง่วงนอน แม่ชอบธรรมะ สวดมนต์ แล้วก็แม่อยู่กับงาน ตอนแม่ทำงานจุดไหนก็ช่าง งานบ้าน หรืองานร้าน แม่ก็จะเอาใจของแม่ “ตอนนี้เราอยู่กับมีดนะ ให้ระวังมือนะ” มีสติ รู้ตัวตลอดเวลา ถ้าตอนนี้แม่จะออกจากบ้านนะ แม่เดินมาจากบ้านแม่หน้าโรงพิมพ์มาหาร้านมังสะวิรัติ ประมาณ 2 กิโลฯ ออกบ้านปุ๊บ แม่ก็จะเพ่งว่าอย่าไปโกรธนะ อย่าไปเพ่งโทษใครนะ วันนี้จะไปช่วยชีวิตสัตว์ แม่ก็อธิษฐานในใจอย่างนี้ ปัจจุบันนี้แม่ก็อธิษฐาน ไปไหนแม่ก็อธิษฐานใจให้แม่อยู่รอดไปวันๆ ก็พอแล้ว

พิธีกร :


มีสตินะครับ มีสติอยู่กับปัจจุบัน ไม่กลัวตายด้วยนะครับคุณแม่ แล้วอากาศล่ะครับ อากาศนี่คุณแม่อยู่ในที่ต่างจังหวัดนี่อากาศดีอยู่แล้วไหมครับ ?

คุณแม่ปราณี :


ที่บ้านอากาศดีมากค่ะ ที่บ้านแม่ก็จะต้องมาอยู่ข้างนอก อากาศดี มีต้นไม้ค่ะ

พิธีกร :


ในเบื้องต้นนี้อาจารย์มีอะไรจะเพิ่มเติมไหมครับ

ดร.ไมตรี :


ขอแทรกนิดหน่อยฮะ ก่อนที่คุณแม่จะเป็นนี่ คุณแม่ มีธุรกิจขายเนื้อสัตว์นะครับ คุณแม่กินอาหารสัตว์ พอจะเปลี่ยนวิถีชีวิตซึ่งลำบากมากครับ ซึ่งเปลี่ยนจากกินอาหารสัตว์เป็นอาหารมังสะวิรัติอาหารอย่างที่แม่ทานนี่ แม่ทำใจได้ไงครับ? แล้วก็เดี๋ยวนี้ก็จะสนับสนุนให้คนมาหันไปกินแต่อาหารผักมากขึ้น เขาก็บอกไม่อร่อย ไม่ชอบ กินแล้วไม่อิ่ม

คุณแม่ปราณี :


เมื่อก่อนพ่อกับแม่เขาล้มหมูล้มวัวควาย กินลาบ ตับดิบ แม่กินเหมือนพ่อเลย แต่ว่ากินด้วยความไม่รู้ แล้วพ่อก็ไม่ได้บอก เหมือนปัจจุบันนี้ใช่ไหม เมื่อก่อนตอนนั้นก็เอาแต่ค้าขาย พอเรามาปฏิบัติธรรมสังคมก็กว้างขึ้น หลายๆ คนก็พูด แม่ก็เริ่มเข้าใจ เริ่มเข้าใจแม่ก็หยุด กินผักก็ต้องกินผักไร้สารพิษ มันแพงไปไม่กี่บาทหรอกแต่ว่าสุขภาพเราดี

พิธีกร :


ผักที่คุณแม่กินนี่ มีอะไรบ้างครับ ไหนช่วยบอกตัวอย่างหน่อยครับ

คุณแม่ปราณี :


ปัจจุบันนี้ที่กินก็มี ถ้าแม่ทานสมุนไพรก็มีข่า ตะไคร้ ขิง ใบมะกรูด กระชาย โหระพา ตะเภาดำ สะหระแหน่ แล้วก็แพรว ยอดมะม่วง ยอดมะกอก ยอดใบยอ พวกขมๆ ที่แม่เป็นมะเร็งหนักๆ นี่ แม่ก็กินพวกขมๆ พวกมะระขี้นก ข้ม…ขม แล้วผักคราวตองนี่ก็เหม็นกินไม่ได้เป็นที่สุด

พิธีกร :


ผักคราวตองนี่เป็นไงคุณแม่ที่ภาคกลางเขาไม่มี

คุณแม่ปราณี :


ภูคราว ภาษาลาวเรียกภูคราว ทางเหนือเรียกคราวตอง ตอนที่แม่เป็นหนัก ๆ นี่ก็มีญาติที่ทำปั่นให้แม่ ปั่นให้ทีละแก้วนะ แก้วแรกแม่มันก็กลืนยากนะ เหม็นก็เหม็น พอครึ่งแก้วคนกิน ก็คอยจะจิบ ไม่ได้แม่ณีต้องกินอีกครึ่งแก้ว รวมแล้วจะเป็นแก้วหนึ่ง แม่ก็แก้วก็แก้ว กินก็ลำบากที่สุด อย่างปักกิ่งก็กินง่าย นอกนั้นก็กินง่ายหมด น้ำฉี่แม่ยังกินง่ายเลย และเหลือคราวตองก่อน ที่ผ่านมาแม่กินสามรอบ ยกรากยกโคนเลย แม่ไม่หิวหาว แม่ไม่เอา เพราะแม่เป็นหลายโรค มันก็ดีจริงๆ เลยนี่แม่เบาขึ้นนะ อย่างเข่าสองข้างนี้ ไปตรวจที่โรงพยาบาลข้างหนึ่งเขาจะเอาแสนห้า แม่ก็บอกคุณหมอแม่ขอคิดดูก่อน แม่ก็มั่นใจในน้ำปัสสาวะ แม่ก็บอกว่าถ้าเราไม่จริงจังแล้วเราจะรู้หรือว่าน้ำปัสสาวะดีแค่ไหน ดีจริงไหม แม่เลยไม่กินยา ตัดออกไปเลย ขนาดไปถอนฟันมานะ หมอให้กัดสำลีไว้ก่อน แม่ก็กัด พอน้ำฉี่ออกแม่ก็อม ยาแม่ก็ไม่กิน แจกให้ข้างบ้านบ้าง น้องบ้าง แม่บอกยาแก้ปวด แม่ไม่กินหรอก เดี๋ยวยาแม่จะออกแล้ว ยาพระพุทธเจ้าก็ปัสสาวะแม่นะ

พิธีกร :


ขออนุญาตถามอาจารย์ไมตรีนิดหนึ่ง อาหารที่คุณแม่กินมันช่วยให้คุณแม่ดีขึ้นหรือเปล่าครับ

ดร.ไมตรี :


เดี๋ยวขอสไลด์ด้วยครับ พยายามจะแทรกเรื่องอาหาร เพราะหัวข้อมันเกี่ยวกับอาหารและสมุนไพรด้วย อาหารพื้นบ้าน อาหารไทย ในฐานะที่เป็นนักวิทยาศาสตร์จะเอาความรู้ที่อธิบายได้ในตำหรับตำราวารสารวิจัยทั้งหลายมาประกอบว่า ที่คุณแม่ปราณีนอกจากปฏิบัติตัวอย่างดีแล้ว ทางกาย จิตใจแล้ว อาหารเป็นส่วนหนึ่ง เพราะเหตุใดคุณแม่เปลี่ยนวิถีชีวิตกินเนื้อสัตว์กลับมากินอาหารจากพืชมากขึ้น สารจากพืชมีสารอาหารสำคัญ เช่นโปรตีน คาร์โบไฮเดรต ไขมัน วิตามิน แร่ธาตุ เส้นใยอาหาร อยู่มากเพียงพอนะครับ ที่สำคัญกว่านั้น นอกจาการอาหารแล้วยังมีแอนติออกซิแดนท์ สารต้านทานอนุมูลอิสระ ก็สำคัญด้วย สำคัญมาก ๆ ทีเดียวสำหรับผู้ที่เป็นโรคมะเร็งหรือโรคเสื่อมสภาพทั้งหลาย ซึ่งได้แก่ สารแคโรทีนอยด์ สารไบโอฟลาโวนอยด์ โปลีฟีนอล ทั้งหลายรวมทั้งวิตามิน กลุ่มวิตามินเอ บี กลุ่มอี นอกจากแอนติออกซิแดนท์ ยังมีสารอีกกลุ่มชื่อว่าสารต้านมะเร็ง ซึ่งเรียกได้ว่าเป็นสารมีฤทธิ์ในการไปฆ่าเซลมะเร็งเอง หรือช่วยภูมิคุ้มกันก็มาจากอาหารด้วย ได้แก่ สารอินโคลคาร์บินอล (Indole Carbinol) ซึ่งเป็นพวกผักตระกูลกะหล่ำทั้งหลาย ผักกาด คะน้าทั้งหลาย จะมีสารพวกนี้เยอะ อะลิกซิน ก็เป็นสารสำคัญที่เป็นสารกำมะถัน ซึ่งได้แก่ ตระกูลกระเทียม หัวหอม หรือที่มีกลิ่นทั้งหลาย อิลลิซิน (allicin) มีประโยชน์ในการต้านมะเร็งเช่นเดียวกัน อีกอันหนึ่ง เคอร์คิวมิน (Curcuminoids) เป็นสารที่มีสีเหลือง อยู่ในขมิ้นชันที่ใช้แกง พวกเครื่องเทศ ขิง ข่า กระชาย ตะไคร้ มีสารที่มีคุณค่าทางอาหารแล้วยังมีสารต้านมะเร็งด้วย จะเป็นพวกน้ำมันหอมระเหย พริก พวกมีสี มีกลิ่น มีรสเผ็ดทั้งหลาย เป็นตัวขับน้ำดี ขับลม ขับสารพิษทั้งหลาย และตัวเองก็ช่วยทำลายและต้านมะเร็งด้วย รวมทั้งแอนติออกซิแดนท์ด้วย ยังมีอีกมากมายที่เป็นสารในพืชผักสำหรับสุขภาพ ไม่ว่าจะเป็นผลไม้ ธัญพืช เครื่องเทศ เครื่องดื่ม เช่น ชาเขียว ชาอูล่ง หรือชาจีน ก็มีประโยชน์ เพราะมีสารแอนติออกซิแดนท์สูงเช่นเดียวกัน รวมทั้งผักผลไม้ที่มีสารพวกวิตามินซี และไบโอฟลาโวนอยด์ เรากินผักผลไม้หลากหลายจะช่วยป้องกันมะเร็งได้ อย่างมะเขือเทศอย่างเดียว ยิ่งสุกยิ่งมีสารพวกนี้มากขึ้น ก็มีสารไลโคปีน (Lycopene) สารสีแดงสด เป็นสารแอนติออกซิแดนท์ที่ดี ต่อต้านการเกิดโรคมะเร็งต่อมลูกหมาก คนที่กินเป็นประจำจะเป็นซอส มะเขือเทศสดๆ ก็ตาม หรือทำให้สุกก็ตาม ทำให้ต่อต้านมะเร็งต่อมลูกหมากในผู้สูงอายุได้ พวกสารตระกูลกะหล่ำก็เช่นเดียวกัน มีการศึกษามากมายในหลอดทดลอง ในสัตว์ทดลองว่าสามารถยับยั้งการเจริญเติบโตไม่ให้เซลขยายตัวขึ้น มีรายงานมากมาย กระเทียมก็เช่นกัน การใช้กระเทียมก็ทำให้มันไปทำลายอนุมูลอิสระ และ DNA ที่ถูกสารก่อมะเร็งไปเกาะอยู่ซึ่งทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงให้เซลขยายตัวมากขึ้น สารแอนติออกซิแดนท์ คือสารต่อต้านอนุมูลอิสระ ส่วนสารอนุมูลอิสระ คือสารที่มีอิเลคตรอนเดี่ยว มันขาดคู่จึงว่องไวมาก จึงจับสารโน้นสารนี้ ทำให้โมเลกุลหรือสารสำคัญในร่างกายซึ่งเป็นไขมันส่วนใหญ่ เช่น DNA เช่นโปรตีน เสียสภาพธรรมชาติ เสียสภาพการทำงานของเซล จึงปรากฏว่าเป็นโรคหลายโรคขึ้นมา รวมทั้งโรคมะเร็ง ถ้าเรามีสารแอนติออกซิแดนท์ไปยับยั้งตั้งแต่ตอนต้น ก็ทำให้สารอนุมูลอิสระไม่สามารถทำงานต่อไปได้

พิธีกร :


เป็นเรื่องที่น่ายินดี อย่างน้อยสารต่อต้านอนุมูลอิสระก็เป็นสารอาหารที่มีอยู่ในพืช อยู่ในพืชพื้นบ้านของเรานี่เอง ถ้าเราหันไปทานพืชผักเหล่านี้มากขึ้น ก็จะช่วยให้ได้สารต่อต้านอนุมูลอิสระมากขึ้น

 

ผู้ป่วยมะเร็งเหนื่อยแน่นท้องต้องระวัง
รู้ทันมะเร็ง : ผู้ป่วยมะเร็ง เหนื่อย-แน่นท้องต้องระวัง : นพ.วีรวุฒิ อิ่มสำราญ

ผู้ป่วยมะเร็งทุกรายไม่ว่าจะเป็นกรณีที่ได้รับการรักษาเรียบร้อยแล้วหรือยังอยู่ในระหว่างการรักษาก็ตาม หากเริ่มมีอาการเหนื่อยมากขึ้นหรือเริ่มมีอาการแน่นอึดอัดท้อง ท้องโตขึ้นกางเกงที่ใส่อยู่เริ่มคับทั้งๆ ที่ไม่ได้กินอาหารมากกว่าปกติ มิหนำซ้ำกลับเบื่ออาหารมากขึ้นซะอีก ใครมีอาการอย่างนี้ก็อย่านิ่งดูดาย รีบไปพบแพทย์โดยด่วนเพราะนั่นอาจเป็นอาการเตือนของโรคมะเร็งที่กำลังลุกลามมากขึ้น

อาการเหนื่อยที่มากขึ้นอาจมาจากหลายสาเหตุ เช่น เกิดจากมะเร็งแพร่กระจายมาที่อวัยวะในช่องทรวงอก ไม่ว่าจะเป็นปอด เยื่อหุ้มปอด เยื่อหุ้มหัวใจหรืออาจเกิดจากความผิดปกติของอวัยวะอื่น ระบบอื่นซึ่งอาจเกิดขึ้นใหม่หรือโรคประจำตัวที่เป็นอยู่เดิมแต่เป็นมากขึ้น เช่น โรคไต โรคหัวใจ แต่อาการเหนื่อยที่พบบ่อยในผู้ป่วยมะเร็งส่วนใหญ่มักเกิดจากมะเร็งแพร่กระจายลุกลามมาที่ปอดหรือเยื่อหุ้มปอดมากขึ้น ทำให้เกิดภาวะน้ำในช่องเยื่อหุ้มปอดหรือที่ชาวบ้านเรียกว่าน้ำท่วมปอด ปกติช่องเยื่อหุ้มปอดมีเพียงน้ำหล่อลื่นฉาบอยู่เล็กน้อย เมื่อมีเซลล์มะเร็งลุกลามมาที่เยื่อหุ้มปอด เซลล์มะเร็งจะผลิตน้ำหรือสารคัดหลั่งมากขึ้น ทำให้ช่องเยื่อหุ้มปอดค่อยๆ มีน้ำเพิ่มขึ้น ส่งผลให้ปอดข้างนั้นไม่สามารถขยายตัวได้เต็มที่ตามปกติ การรักษาใช้เข็มเจาะดูดน้ำออกเป็นครั้งคราวและฉีดยาเข้าไปแทนที่เพื่อให้เนื้อปอดติดกับเยื่อหุ้มปอดเป็นการปิดช่องเยื่อหุ้มปอดไปเลยหรืออาจจะใช้การใส่ท่อระบายน้ำคาไว้เลยแต่ไม่ค่อยนิยม เนื่องจากใส่แล้วมักถอดออกไม่ได้เพราะมีน้ำออกตลอดเวลา

ส่วนสาเหตุเดียวกันแต่เกิดที่เยื่อบุช่องท้องจนทำให้เกิดอาการแน่นอึดอัดท้องก็คือภาวะน้ำในช่องท้องหรือท้องมาน เช่นเดียวกับภาวะน้ำในช่องเยื่อหุ้มปอด สาเหตุที่ทำให้เกิดน้ำในช่องท้องก็มีมากมายหลายประการ ไม่ว่าจะเป็นโรคตับแข็ง โรคเยื่อบุช่องท้องอักเสบ ในกรณีของมะเร็งก็ไม่จำเป็นต้องเป็นมะเร็งของอวัยวะในช่องท้อง เช่น มะเร็งของอวัยวะระบบทางเดินอาหาร มะเร็งของอวัยวะระบบสืบพันธุ์เท่านั้น มะเร็งจากอวัยวะนอกช่องท้องก็สามารถแพร่กระจายมาที่เยื่อบุช่องท้องได้เช่นกัน เช่น มะเร็งเต้านม มะเร็งปอด ส่วน การรักษาถ้าผู้ป่วยมีระดับโปรตีนไข่ขาวหรืออัลบูมินในเลือดต่ำก็ให้โปรตีนไข่ขาวเข้าไปทดแทนเพื่อให้ดึงน้ำที่อยู่ในช่องท้องกลับเข้าสู่หลอดเลือด ในบางรายที่มีอาการแน่นท้องท้องตึงมากก็อาจใช้เข็มเจาะดูดน้ำออกเป็นครั้งคราวเพื่อลดความทุกข์ทรมานของผู้ป่วย แต่ก็ได้เพียงช่วงระยะเวลาหนึ่งเท่านั้นเพราะไม่ช้าไม่นานเซลล์มะเร็งก็จะผลิตน้ำขึ้นมาใหม่ และที่สำคัญต้องระวังว่าปลายเข็มอาจจะไปเจาะถูกอวัยวะในช่องท้อง เช่น ลำไส้ เดี๋ยวจะกลายเป็นเรื่องใหญ่เรื่องโตต้องไปผ่าตัดฉุกเฉินซะอีก

ส่วนการรักษาเฉพาะที่จะจัดการกับมะเร็งที่แพร่กระจายมาที่เยื่อหุ้มปอดหรือเยื่อบุช่องท้อง ส่วนใหญ่แล้วต้องบอกว่าในปัจจุบันยังไม่มีวิธีใดที่มีประสิทธิภาพอย่างแท้จริง ไม่ว่าจะเป็นการผ่าตัดไปเลาะเอาเยื่อบุออกทั้งหมดหรือการใส่ยาเคมีบำบัดลงไปในช่องท้องหรือช่องเยื่อหุ้มปอดเพื่อหวังจะให้ออกฤทธิ์กับเซลล์มะเร็งโดยตรง ผลการรักษาส่วนใหญ่ก็ไม่ต่างจากการรักษาแบบประคับประคองเพียงอย่างเดียว ยกเว้นมะเร็งบางประเภทที่ตอบสนองต่อยาเคมีบำบัด เพราะฉะนั้นเริ่มมีอาการเหนื่อยหรือแน่นท้องอย่าชะล่าใจรีบไปพบแพทย์นะครับ...เชื่อผมสิ



---------------------------------------

(รู้ทันมะเร็ง : ผู้ป่วยมะเร็ง เหนื่อย-แน่นท้องต้องระวัง : นพ.วีรวุฒิ อิ่มสำราญ)

ขอบคุณที่มา จาก นสพ. คมชัดลึก

 

บุญรักษา ธรรมคุ้มครองนะครับ ขอให้น้องสาวหายป่วย มีสุขภาพแข็งแรงเป็นปกติในเร็ววัน
คุณ จขกท เป็นพี่ชายที่แสนดีมาก ๆ เลยครับ จะส่งกำลังใจไปให้เช่นกันครับผม^^

 

เปิดมาเจอกระทู้นี้พออ่านแล้ว ขอแสดงความยินดีกับคู่พี่น้องนะคะที่น้องสาวอาการดีขึ้น ส่วนพี่ชายก็คลายกังวลลงได้ พี่ก็เป็นคนหนึ่งที่มีปัญหาเรื่องสุขภาพนะคะ หากพี่ชายเข้ามาในกระทู้ ฝากบอกน้องสาวด้วยนะคะว่าสู้..สู้..ค่ะ อย่ายอมแพ้ การสู้เท่านั้นจะชนะได้ทุกอย่าค่ะ
เป็นกำลังใจให้พี่ชายและน้องสาวนะคะ และก็ครอบครัวด้วยจ้า

 

ขอบคุณมากครับ สิ่งที่ทำได้ตอนนี้ก็คือทำใจรับผลที่จะออกมาครับ

ตอนนี้เขาสู้มาเต็มที่แล้วครับแต่ร่างกายก็ไม่ตอบสนองต่อการสู้เท่าไหร่

ไม่รู้ว่าเขาจะอยู่ได้นานผ่านอาทิตย์นี้ไปหรือป่าว แต่ก็พาเขาไปทำบุญเยอะๆไว้ครับ

 

การที่จะยื้อยุดฉุดกายมิให้เจ็บป่วยเสียหายนั้น คงทำได้ยากแล้ว..แต่ใจนั้นสำคัญที่สุด..ท่านPommarin พยายามให้กำลังใจเธอให้มาก บอกเธอว่า เธอยังมีบุญมาก...เหมือนคนพิเศษ...ที่ได้มีโอกาสทราบกำหนดเวลาบนโลก..และทำบุญเพิ่มเติมได้ในขณะนี้..ที่คนอื่นๆไม่มีโอกาสรู้และทำได้เช่นเธอ....

ร่างกายนี้หาใช่ของเราแท้จริงไม่ เขาเป็นธาตุดินน้ำลมไฟที่ประชุมกันชั่วเวลาหนึ่ง เท่านั้น..ตามเหตุปัจจัยคือบุญกรรมที่ทำไว้..ครั้นเหตุปัจจัยหมดลงหรื่อเสื่อมสลายลง ธาตุทั้งหลายก็คลายไปด้วย ไม่อาจทรงอยู่ได้ตลอดไป แม้คนอื่นทั้งหมดก็มาและไปในทำนองเดียวกัน..ไ่ม่ว่าใครยิ่งใหญ่เก่งกาจเพียงไร วันหนึ่งก็ต้องเป็นเช่นกับเรา..เพราะนี้เป็นกระบวนการปกติของธรรมชาติ..


เมื่อน้องมีใจเลื่อมใสศรัทธา หมั่นระลึกถึง ใส่ใจถึงพระพุทธเจ้าเป็นสรณะ ก็ย่อมได้ที่พึ่งอันเกษม...เพราะเมื่อระลึกถึงด้วยความเคารพ นึกกราบไหว้ในคุณของพระองค์ แม้ในวาระจิตสุดท้าย ย่อมมีสวรรค์หรือสุคติเป็นที่หมาย..การพ้นจากกายที่เสื่อมสภาพในบัดนี้ เป็นเรื่องที่ควรยินดี เพราะความเจ็บปวดทรมานย่อมยุติลง..ขอให้น้องมีใจเบิกบานด้วยบุญอันดีที่ตนเองทำมา คิดถึงบุญเหล่านั้นบ่อยๆ ปลื้มใจกับบุญเหล่านั้น ..เเม้คิดอยู่ก็เพิ่มกำลังบุญและอานิสงค์ได้เสมอ....

บอกน้องว่า แม้การที่พี่Pommarin นำเรื่องของน้องมาลงในที่ธารณะเช่นนี้ ก็เป็นปัจจัยแก่ความขวนขวายในกิจแห่งบุญทั้งหลาย ทั้งด้วยกายวาจาและใจ แก่ชนจำนวนมาก ที่อาจได้คิดถึงความตายขึ้นมาแล้วเร่งเจริญกุศล มีทาน ศีล ภาวนาก็ได้..

เพราะน้องมีส่วนในมหากุศลคือธรรมทานในกรณีนี้ บุญใดๆที่เกิดแล้วขอบุญเหล่านั้นปรากฏแก่น้องทั้งหมด..ขอให้น้องทราบว่า ค่าของการมีชีวิตอยู่ จนถึงวาระสุดท้ายที่สามารถเป็นอุทธาหรณ์สอนใจคนจำนวนมากให้เกิดขวนขวายในความไม่ประมาททั้งหลายนั้นเป็นบุญอันยอดเยี่ยมยิ่งใหญ่ที่น้อยคนจะทำได้...น้องเป็น"คนพิเศษ"เสมอในสายตาของคนไม่น้อย ทั้งในปัจจุบัน และอนาคตเมื่อเขาได้มาอ่านพบ....

ขออนุโมทนาในธรรมทานที่ทั้งพี่และน้องนำมาแสดงไว้ในหลายโอกาส..

บุญใดๆทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับกระทู้นี้และบุญอื่นๆทั้งหลายที่ข้าพเจ้าทำไว้แล้วด้วยดี..ขอบุญเหล่านั้นสำเร็จแก่พี่ชายและน้องครับ..

 

ขอบคุณมากครับ ถ้าอาการของน้องเป็นยังไงจะบอกข่าวละกันครับ

วันนี้ได้ขับรถไปหาเขาที่บ้านของเขาครับ ที่ต่างอำเภอ เขาจะไปอยู่วัดที่สกลนครครับ

เป็นวัดอะไรผมก็จำไม่ได้แต่เขาเล่าให้ฟังว่าเป็นวัดที่คนเป็นมะเร็งอยู่กัน

มีบ้านพักให้ บรรยากาศดีครับตอนไปส่งเขาผมก็คงจะไปด้วย

ยังไงจะเอารูปมาให้ดูละกันนะครับ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจในวันแรก และวันต่อๆไปครับ

 

วัดที่สกลนคร....
หากทราบชื่อแล้วกรุณามาแจ้งด้วยนะคะ
หากกลับบ้านจะไปเยี่ยมน้องเขาค่ะ

 

เพิ่งเข้ามาอ่านกระทู้ ครับ

ดูหน้าแรกเห็นใบหน้าน้อง จขกท แล้ว
คงจะยังไม่จากไปหรอก ครับ

เอาเป็นว่าถ้าต้องการคำแนะนำให้ pm มาถามก็แล้วกัน

 

น้องอมลดาจะต้องหายด้วยปาฏิหาริย์จากพลังบุญและพลังใจของทุกคนที่มอบให้ รวมไปถึงผลบุญจากพี่ชายที่ส่งผลให้น้องสาวเสมอ อนุโมทนาบุญให้พี่ชายและน้องสาวด้วยค่ะ ขอให้น้องสุขภาพแข็งแรงและหายจากโรคภัยทั้งหลายทั้งปวงถ้วยเถิด สาธุ

 

น้องอมลดาจะต้องหายด้วยปาฏิหาริย์จากพลังบุญและพลังใจของทุกคนที่มอบให้ รวมไปถึงผลบุญจากพี่ชายที่ส่งผลให้น้องสาวเสมอ อนุโมทนาบุญให้พี่ชายและน้องสาวด้วยค่ะ ขอให้น้องสุขภาพแข็งแรงและหายจากโรคภัยทั้งหลายทั้งปวงถ้วยเถิด สาธุ