-
NoOTa
Super Moderator
ทีมงาน
ผู้ดูแลเว็บบอร์ด
ธรรมโอสถ
อยู่ครั้งหนึ่งเมื่อหลวงปู่ฝั้นพักอยู่บ้านจีด
มีโยมผู้หญิงคนหนึ่งไอทั้งวันทั้งคืน
แม้ขณะฟังเทศน์ก็ไอตลอดเวลา รบกวนสมาธิของผู้อื่นเป็นอย่างยิ่ง
เมื่อเทศน์จบ พระอาจารย์ฝั้นจึงถามว่า ทำไมไม่รักษา โยมนั้นก็ตอบว่า กินยานับขนานไม่ถ้วน ก็ยังไม่หาย
ท่านจึงบอกโยมผู้นั้นว่า คงเป็นกรรมที่ทำมาแต่ปางก่อน ขอให้หัดภาวนา แล้วบอกคาถาให้บริกรรมว่า " ปฏิกะ มันตุ ภูตานิ " ท่านให้ภาวนาตั้งจิตบริกรรม โดยกำหนดจิตที่ใดที่หนึ่ง
วันแรกนั่งบริกรรมได้สักพักก็ยังไออยู่ตลอด วันที่สองปรากฎว่ามีอาการค่อยชุมคอขึ้น อาการไอห่างไปบ้าง
พอถึงวันที่สาม อาการไอก็หายราวกับปลิดทิ้ง รู้สึกคอชุ่มขึ้น โยมผู้นั้นนั่งบริกรรมอยู่จนดึกดื่น ใคร ๆ ก็หลับกันหมด ก็ยังไม่ยอมหลับ
ในที่สุด อาการไอก็หายโดยเด็ดขาดตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา
ที่มา: http://www.geocities.com/samadhinet/mon2.htm