รับตอบข้อสงสัยในการเจริญพระกรรมฐาน

ถึงคุณ choosake ครับ

อาการ ติด ณาณ 3
คือ บางครั้ง มันจะมีอาการ รัด ๆ ผมหายใจเบา ลง เหมือนจะขาด แต่ใจ สบายครับ
ใช้ ญาณ 3 หรือเปล่า บางครั้งมันจะติด แง็ก ตรงนี้ ไปต่อไม่ได้

อาการคล้ายๆ อย่างนั้นน่ะครับ
ที่บอกว่าติดแหง็ก เพราะลมหายใจมันไม่ยอมหยุดใช่ไหมครับ

เวลา ป่วย ไข้ ไม่สบาย ทำให้ ทรง สมาธิ ยาก กว่าปกติ ใช่ไหมครับ

ยากกว่าปกติครับ ถ้าสังขารมันมีเวทนามาก บางครั้งจะประคองสมาธิไม่ไหวครับ

อาการตก ญาณ ที่เคย ถามไปอะครับ ส่วนมาก จะเกิด ช่วง ที่กำลัง
จะ สวด อุทิศ กุศล จริง ๆแล้ว ควร ลดกำลัง ลงมาก่อนหรือเปล่าครับ
บางครั้ง ทำให้ นึก บทสวด ไม่ออกด้วย ครับ

ถ้าทรงเป็นฌาณละเอียด ก็ต้องถอยลงมานิดนึงครับ เพราะจิตนิ่งไป
ถ้าเป็นฌาณหยาบก็ไม่ต้องถอยครับ
ยิ่งสมาธิสูง กำลังที่จะแผ่เมตตาก็ยิ่งมาก บุญที่ผู้อื่นจะได้รับจากเราก็ยิ่งมากครับ


แล้วจะมี สอน สมาธิเบื้องต้น อีก ที่เมื่อไรครับ
อีกทีอาจจะปลายเดือนมีนา ไม่ก็เมษายนครับ

ยินดีเสมอครับ
<!-- / message -->

 

ผมจะแผ่เมตตาตอนเข้า ณานได้รึเปล่าคับ โดยนึกคิดสถานที เหตุการ กลุ่ม แม้กระทั้ง บุคคลที่จะแผ่ให้ เคยลองเหมือนกันแต่ไม่รู้เค้าจะได้รับรึเปล่าแต่ก็ขนลุก ยิ่ง แผ่แล้วเพ่งจิตไปที่ ขุมมหานรก อยากจะบอกว่า ขนลุกจนถึงขั้นเกือบชา เบาตัว มากๆ ยังกับจะลอยเลย เพิ่งลองเมื่อวานนี้ เป็นเพราะอะไรเหรอครับ ป๋าx แล้ว เค้าจะได้รับรึเปล่า ปล.ก่อนทำสมาธิผมสวดแผ่เมตตาใหญ่แบบพิศดาร ทุกวันครับ

 

ขอรบกวนปรึกษา เนื่องจากผมทำสมาธิมายังไม่เคยสงบที่แท้จริงเลย จิตจะรู้สึกตัวอยู่ตลอดเวลาที่ภาวนา พุธโธ จะรู้ตัวตลอดและไม่เกิดอะไรขึ้นมาเลยแม้ความสงบ ปิติสุขก็ไม่มี มองในสมาธิก็มืดไปหมดก็ตามรู้อยู่ในคำภาวนาตลอด ซึ่งกระผมทำมานานเกือบปีกว่า ไม่ทราบว่าอาจเป็นเพราะ จริตหรือวิบากกรรมเก่าไหม เพราะทุกวันนี้ก็ยังพยายามทำอยู่ไม่ท้อแม้จะไม่มีอะไรเกิดขึ้นก็ตาม กรุณาผู้ปฎิบัติธรรมช่วยอนุเคราะห์บอกทางที่ จะได้นำไปแก้ไขต่อไปครับ

 

อาการ ติด ณาณ 3
คือ บางครั้ง มันจะมีอาการ รัด ๆ ผมหายใจเบา ลง เหมือนจะขาด แต่ใจ สบายครับ
ใช้ ญาณ 3 หรือเปล่า บางครั้งมันจะติด แง็ก ตรงนี้ ไปต่อไม่ได้

อาการคล้ายๆ อย่างนั้นน่ะครับ
ที่บอกว่าติดแหง็ก เพราะลมหายใจมันไม่ยอมหยุดใช่ไหมครับ

มีวิธี แนะนำไหมครับ
ขอบคุณครับ

 

ถึงคุณ makoto12 ครับ

ผมจะแผ่เมตตาตอนเข้า ณานได้รึเปล่าคับ โดยนึกคิดสถานที เหตุการ กลุ่ม แม้กระทั้ง บุคคลที่จะแผ่ให้ เคยลองเหมือนกันแต่ไม่รู้เค้าจะได้รับรึเปล่าแต่ก็ขนลุก ยิ่ง แผ่แล้วเพ่งจิตไปที่ ขุมมหานรก อยากจะบอกว่า ขนลุกจนถึงขั้นเกือบชา เบาตัว มากๆ ยังกับจะลอยเลย เพิ่งลองเมื่อวานนี้ เป็นเพราะอะไรเหรอครับ ป๋าx แล้ว เค้าจะได้รับรึเปล่า ปล.ก่อนทำสมาธิผมสวดแผ่เมตตาใหญ่แบบพิศดาร ทุกวันครับ

ก็จริงๆ ควรจะแผ่เมตตาตอนเข้าฌาณน่ะครับ
เพราะเมตตาจริงๆควรจะต้องแผ่จากสมาธิครับ
คราวนี้เพิ่มไปอีกนะครับ
ก่อนแผ่เมตตาให้ระลึกถึงความสุข ความรักความเมตตา ความชุ่มเย็น ความอิ่มเอิบจิตใจ
ให้มันท่วมถ้น เอ่อ ล้นในจิตใจ
จากนั้นจินตนาการว่ามีดอกบัวแห่งความดีงาม มันกำลังเบ่งบานขึ้นในดวงจิตของเรา
และมีแสงสีทองซึ่งเป็นแสงแห่งเมตตา แผ่ไปปกคลุมยังสถานที่ ต่างๆ อย่างที่ทำน่ะครับ
แล้วแผ่ไปยังทุภพภูมิ แผ่ออกไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุดไม่มีประมาณ ทุกๆสถานที่ได้สัมผัสกับความรักความเมตตาของเราอย่างทั่วถึง ไม่มีใครที่ไม่ได้รับความเมตตาจากเรา

อาการขนลุกที่ได้สัมผัสเกิดจากอารมณ์ของเมตตาครับ เป็นอารมณ์ที่ใช้ดับความเร่าร้อน สลายความเครียด ได้อย่างดีเลิศ
หมั่นทำให้บ่อย เสวยสุขในเมตตาอยู่เสมอๆครับ

ถ้าเราแผ่เต็มที่ขนาดนี้ ยังไงเขาก็ได้รับครับ

 

ถึงคุณ chayan ครับ

ขอรบกวนปรึกษา เนื่องจากผมทำสมาธิมายังไม่เคยสงบที่แท้จริงเลย จิตจะรู้สึกตัวอยู่ตลอดเวลาที่ภาวนา พุธโธ จะรู้ตัวตลอดและไม่เกิดอะไรขึ้นมาเลยแม้ความสงบ ปิติสุขก็ไม่มี มองในสมาธิก็มืดไปหมดก็ตามรู้อยู่ในคำภาวนาตลอด ซึ่งกระผมทำมานานเกือบปีกว่า ไม่ทราบว่าอาจเป็นเพราะ จริตหรือวิบากกรรมเก่าไหม เพราะทุกวันนี้ก็ยังพยายามทำอยู่ไม่ท้อแม้จะไม่มีอะไรเกิดขึ้นก็ตาม กรุณาผู้ปฎิบัติธรรมช่วยอนุเคราะห์บอกทางที่ จะได้นำไปแก้ไขต่อไปครับ

ลองเปลี่ยนมานึกถึงภาพพระพุทธรูป ให้เป็นเพชร ไว้เสมอๆแทนสิครับ
อาจจะฝึกไม่ตรงจริตครับ
<!-- / message -->

 

ถึงคุณ choosake ครับ

มีสองวิธีครับ
1.ให้กลับไปหายใจเข้าลึกๆ กลั้นเอาไว้ 10วิ แล้วหายใจออก อย่างที่ผมอธิบายไว้น่ะครับ
แล้วจับลมหายใจใหม่ ลมจะหยุดอย่างรวดเร็วครับ

2.ลอง หยุดจิต หยุดคิดดูสิครับ
จับภาพพระให้เป็นเพชร แล้ว ก็หยุดจิตเอาไว้กับภาพพระ นิ่ง สว่าง เป็นประกายระยิบระยับ
พอจิตนิ่งอยู่กับภาพพระแล้ว ลมจะหายไปเองครับ

หรือจริงๆ เราประคองจิตเอาไว้บนพระนิพพาน ลมก็จะหายไปเองอยู่แล้วครับ

หรืออีกอันนึงก็คือ ให้คิดว่าฌาณ3ก็ได้ ฌาณ4ก็ดี เพราะก็เป็นฌาณเหมือนกัน ทำใจสบายๆ
แล้วลมจะหยุดเองเลยครับ เหมือนเราเลิกพยายามมันก็จะหยุดเอง
บางครั้งลมไม่หยุดเพราะพยายามมากไปก็มีครับ

ลองดูก็แล้วกันครับ

 

ผมว่า ผมมาทางนี้ดีกว่าแผ่บ่อยๆเพราะผมเป็นคนขี้สงสารก็น่าจะ แผ่บ่อยๆ ^^;

อนุโมทนาครับ ^^

 

มีคำถามอยากถามครับ
ช่วงนี้ผมนั่งสมาธิแล้วมีความรู้สึกเหมือนกับตอนใกล้จะหลับ กายเริ่มไม่รู้สึก หูได้ยินเสียงน้อยลง เกิดนิมิต บางครั้งผมเพ่งดูนิมิตจนลืมไม่รู้สติลมหายใจเข้า-ออก(ไม่มีคำภาวนา) และเกิดอาการตกใจเวลาที่ดูนิมิตแล้วได้ยินเสียงจากภายนอกรบกวน ผมจึงกลับมากำหนดรู้ลมหายใจใหม่(ไม่มีคำภาวนา)
ผมอยากถามว่าผมฝึกถึงขั้นไหน แล้วผมควรจะทำอย่างไรต่อไป

รบกวนด้วยครับ

ขอบคุณมากครับ

 

ถึงคุณ ALMON ครับ

จิตเป็นสมาธิ สูงใช้ได้ครับ วัดจากที่รู้สึกว่าร่างกายหายไป และเสียงที่ได้ยินเบาลง และลมหายใจหายไป
น่าจะป็นฌาณ4 หรือเฉียดๆ น่ะครับ

ให้ฝึกเข้าออกให้คล่อง และประคองให้ได้นานๆครับ

พอได้อีกครั้ง ให้อธิษฐานว่า ขอให้สามารถเข้าถึงซึ่งอารมณ์นี้ได้ทุกครั้ง ทุกเวลา ทุกสถานที่ ตราบเท่าเข้าถึงซึ่งพระนิพพานด้วยเทอญ อธิษฐานย้ำไปสามครั้ง
แล้วจะเข้าออกได้คล่องขึ้นครับ

อนุโมทนาครับ
ปฏิบัติดีต่อไปนะครับ

 

ขอบคุณมากครับสำหรับคำแนะนำ
แล้วเรื่องนิมิตผมจะสลายนิมิต ได้อย่างไรครับ แล้วอาการตกใจเวลาได้ยินเสียงรบกวนจะแก้ไขได้อย่างไรครับ

อนุโมธนาบุญด้วยครับ

 

ผมหลังจากที่เข้า ณาน4แล้วหูจะได้ยินชัดคับ ไม่เบานะ แต่ ไม่ตกใจในเสียงนั้น บางครั้งคนทำของหล่นบ้าง แก้วตกแตกบ้าง แม้กระทั้งเสียงกรน หรือเสียงแมวที่อยุ่ไกลออกไปยังได้ยินชัดเลย -.- วันนี้ตอนเช้าๆปั่นจักรยานไปตรงหัวมุมถนนมองไม่เห็นเด็กโผล่จากไหนก็ไม่รู้ จู่ๆก็โผล่มา ยังไม่ตกใจเลยหุๆๆ เราก็ค่อยๆผ่อนแล้วเลี้ยว สงสัยจะมีสติและสมาธิเยอะไปมั้ง ^^;

อ่อ มีคำถามคับ ป๋าx หรือว่าผมจะฝืนหายใจ บางทีก็หายใจโล่งบางทีจะหนักตรงที่สันจมูกแล้วก็คอกับขากรรไกรที่ปาก เวลาจะหายใจไม่ออกมันจะเกร็งเอง ใช้วิธี ที่ป๋าบอกมา ที่กลั้นหายใจ ก็ได้ผลแค่สักพัก มันก็กลับมาเป็นอีก แบบวูบๆเลย ตอนนี้ก็ใช้วิธีนอนเอาแต่ก็ยังเป็น แต่ก็น้อยลง มีวิธีอื่นอีกรึเปล่าคับ ป๋า ~~; คือ เหมือนมันใกล้จะถึงแล้วบางทีจะอารมณ์จะหนักก็หนักไปเลย จะเบาก็เบาแบบใจหาย ยิ่งตอนที่แผ่เมตตาในขณะเข้าณาน4นะ จิตมันสูงขึ้นเร็วมากๆยังกับขึ้นลิฟซ์ ยังงั้นเลย-.- แทบปรับตัวไม่ทัน ตัวลอยและก็เบา แล้วก็รู้สึกการแผ่เหมือนรังสีแผ่ออกไปหน่ะคับ

อารมณ์นี้ควรนึกถึง พระ กสิณ สิ่งที่เราจะแผ่เมตตา หรือว่า อารมณ์ว่างเปล่า คับ จิตมันมาเร็วจนจับจุดไม่ถูกหน่ะคับ ขอบคุณคับป๋าx อนุโมทนาครับ

 

ถึงคุณ makoto12 ครับ

ฌาณ4 มีสองแบบครับ
ถ้าฌาณหยาบ หูยังได้ยินเสียง แต่จะไม่ตกใจในเสียงที่ได้ยิน หรือไม่สนใจเสียง
ถ้าฌาณละเอียด หูจะดับเลยครับ และจรู้สึกว่ากายหายไปด้วยครับ

ที่จิตยังรู้สึกว่าหนัก อันนี้ก็คือเราจะต้องหาอารมณ์สบายของเราให้เจอครับ
เป็นจุดที่ยากที่สุดครับ แต่ถ้าเราเจออารมณ์สบายแล้ว ทุกๆอย่างจะก้าวหน้าอย่างรวดเร็วครับ
ส่วนมากจะเกิดในพวกที่มีความเพียรมากเกินไป ผมก็เป็นอยู่นานเหมือนกันครับ
ลองทำใจของเราให้รู้สึกเหมือนเรากำลังนอนสบายๆ เพลินๆ อยู่ตลอดเวลาสิครับ

ตอนแผ่เมตตา ให้นึกถึงอารมณ์ที่อิ่มเอิบสุขใจ ที่สุดครับ
เพราะเราจะมอบความสุขให้คนอื่น เราก็ต้องนึกถึงอารมณ์ที่อิ่มเอิบเป็นสุขครับ

แผ่เมตตาทำให้อารมณ์หนักบรรเทาลงไปได้ครับ แต่ถ้าเมตตาหนักไปก็ทำให้อารมณ์หนักเหมือนกัน ต้องเมตตาแบบเบาๆครับ

ทำดีต่อไปนะครับ

 

ถึงคุณ ALMON ครับ

การสลายนิมิตที่ง่ายที่สุด
คือหานิมิตอะไรบางอย่างมายึดแทนครับ
เช่นนึกถึงภาพพระ หรือ นึกถึงดวงแก้ว

หรือให้เอาจิตจับเอาไว้ที่อารมณ์สงบ ถ้าเอาจิตจับเอาไว้ที่อารมณ์สงบก็จะดีขึ้นเองครับ

ส่วนเรื่องตกใจกับเสียงนี้ เดี้ยวอีกหน่อยๆ พอชินกับสมาธิแล้ว มันก็จะหายไปเองครับ

ทำไปเรื่อยๆสบายๆนะครับ

 

อนุโมทนาคับ ผมอยู่ในณานหยาบคับ คงจะ ติดค้างอยู่ที่นี่ไปสักระยะหรือว่า นานเลยก็เป็น ได้ ^^;

 

ฌาณหยาบก็ไปพระนิพพานได้ เหลือเฟือครับ เพราะฌาณหยาบทรงได้ไม่ว่าจะทำงานอะไร
มโนมยิทธิครึ่งกำลังก็ใช้ฌาณหยาบนะครับ ไม่ใช่ฌาณละเอียดครับ

 

ขอบพระคุณครับสำหรับคำแนะนำ

ขออนุโมธนาบุญแก่กัลยาณมิตรทุกท่านครับ

 

ผมมีคำถามอยากถามครับ
ตอนนี้ผมกำลังหัดกสินไฟครับ เนื่องจากผมฟังจากเทปของหลวงพ่อ ท่านบอกว่าถ้าได้กสินจะทำให้ทิพยจักขุญาณแจ่มใสกว่าการใช้มโนอย่างเดียว และทำให้การทรงฌาณได้นานขึ้น
แต่ปัญหาคือ เวลาผมนั่งสมาธิเป็นแบบอาณาปานุสติ กำหนดพุท โธ บางทีนิมิตก็เกิดขึ้น ผมควรจะตัดทิ้งดี หรือ ยึดภาพกสินที่เกิดขึ้นและเปลี่ยนคำภาวนาเพื่อเจริญกสินแทนครับ
และไม่ทราบว่าผมเคยได้กสินนี้มาในการณ์ก่อนหรือไม่ครับ
เวลานั่งสมาธิไปแล้วไม่รู้ลมหายใจแต่กลับมารู้สึกที่การกระเพื่มของท้องแทน ปกติหรือไม่ครับ และเป็นฌาณที่เท่าไรครับ
บางทีนั่งสมาธิไปแล้วถึงช่วงที่เหมือนจิตนิ่ง แต่มีภาพขึ้นมา หรือบางทีเกิดคำถามขึ้นมา ไม่ทราบว่าเป็นเพราะอะไรครับ
ขอบคุณครับ

 

ถ้าจะฝึกกรรมฐานกองใหม่
ให้เข้ากรรมฐานกองเดิมที่ทำได้ จนถึงอารมณ์ที่สูงที่สุดก่อน
แล้วทิ้งกรรมฐานกองเดิม หันมาจับกรรมฐานกองใหม่
จะเข้าถึงที่สุดของอารมณ์ได้โดยฉับพลันครับ
ถ้าได้มโนแล้วก็ขึ้นไปขอพุทธบารมี สัมผัสอารมณ์พระนิพพานก่อน
แล้วค่อยหันมาจับกสิณ จะเป็นฌาณ4อย่างรวดเร็วครับ

 

ผมว่าผมควรฝึกอินทรีย์แข็ง ก่อนดีกว่า เพราะ ไม่แข็งเท่าไหร่คับ แต่ผมก็เป็นนักกีฬามาก่อนนะ ^^;