รู้กับสติสิ่งใดเกิดก่อนกัน

อัพพะยากะตาธัมมา..

ใช่ อุเบกขา หรือเปล่า?

 

เข้ามาเขียนเลย เข้ามาตอบคำถามเราด้วย..

จะรีบไปไหน..

 

งั้นขอสวดล่วงหน้าแก้เคล็ดเลย...
กุศลาธรรมมา อกุศลาธรรมมา
อัพยากตาธรรมมา...

 

อิอิ เขียนเองก็ตอบเองสิ จะไปยากอะไร??
หรือคุณไม่มีสติ ถ้ามีจะไปถามใคร
ก็เรียนรู้เอาสิ
คนไม่มีสติเขาเรียกว่าอะไร??

 

ผลุบๆโผล่ๆ..

ทำไมไม่คุยกันให้จบที่เดียว คนที่ตามอ่านจะได้คำตอบไปด้วย..

 

มาแนวนี้ ยังห่างคำว่า ครู อาจารย์คน อยู่มาก..

ยังงี้เป็นได้แค่ผู้ตาม บุคคลิกความเป็นผู้นำ เป็น 0

โบ๋ เบ๋..

 

การคุยต้องรู้จักกาลฯ
ต้องรักษามารยาท
เคารพผู้อื่น..

 

ครั้งพุทธกาล การเผยแผ่ธรรม ต้องปุจฉา วิสัชนา โต้วาที ด้วยเหตุ ด้วยผล..

โต้วาทีกับสำนักต่างๆ ลัทธิต่างๆ..

ถ้าเป็นยุคนี้ มีใครสักคนส่งท่านไปโต้วาที พุทธศาสนาคงต้องสลายไปด้วยมือท่าน..

บุคคลิกผู้นำ ไม่มี..

ความรู้ก็อึกๆอักๆ..

 

นานๆท่านเข้ามาที นี่แหละกาลฯ อันสมควร..

ปัจจุบัน นั้นแล เป็นกาลอันสมควรแก่ธรรม..

 

เกือบถูก
คำตอบคือ
ธรรมะทั้งหลายที่เป็นอัพยากฤต
คือไม่ใช่กุศลและไม่ใช่อกุศล

 

เฉยๆ ไม่ใช่ อุเบกขา เหรอ..

เมื่อเห็นต้น แล้วย่อม เห็นปลาย..

อุเบกขา คือ เบื้องปลาย นั้นแล..

 

ก็เพราะแปลความหมายตามตัวอักษรทุกตัว..

ก็เพราะไม่พิจารณาโดยแยบคาย..

ปัญญา จึง พร่อง อยู่ เป็น นิจ..

ไม่พินิจ พิเคราะห์ พลิกแพลง กลับไปกลับมา..

 

ตีความเผินๆ เอาเองไม่ได้หน่า
ต้องวิ่งหาสดับ จากผู้แตกฉานนะเอ้อ
เพราะเป็นพุทธพจน์ล้วนๆ ความลึกซึ้ง
มากกว่าที่เราคาดเดาหลายขุมนัก

 

คำตอบคุณปราบแปลกๆ
จิตมีสภาวะเป็นเมมโมรี่ ต้องสร้างสมาธิอะไรสักอย่างให้มันรุ้ ตัวมันรุ้เองไม่ได้ ถ้ามันรุ้เอง ไม่ต้องมีวิปัสสนาพระพุทธองค์ผสมกับสติเข้าไปสลับกับอวิชชา

สติคือการระลึกรุ้ ต้องอาศัยสติ จิตมันถึงจะรุ้ตัว
สัมปะชัญญะ คือรุ้ตัวทั่วพร้อม ก่อนทำรุ้ ขณะทำรุ้ หลังทำรุ้ ถึงจะเรียกรุ้ตัวทั่วพร้อม

คุนนึกถึงสติแบบโลกๆ (ไม่ได้รับการอบรมจิต) สติเกิดพร้อมจิตตลอด ขับรถเราก็รุ้ มีสมาธิตั้งมั่นกับการขับรถก้อรุ้ ไปซ้ายขวา หยุดก้รุ้ ถ้ารุ้ไปก่อนสติรถก้อคว่ำ มันไปพร้อมกันตลอดนะคุณ

 

อันนี่คุยเล่นๆ
ยุคนี้พระศาสดาก็ยังประทับอยู่
ก็ธรรมและวินัยที่พระพุทธองค์
ประทานไว้ชอบแล้ว
เป็นศาสดาของพวกเธอ

จะไปหาผู้นำหาเ....ที่ไหนอีก

ยุคสะดวกสะบายในการเข้าถึง ทั้งตำรา
เทป วีดีโอ ธรรมของครูบาจารย์ที่กระดูกเป็นพระธาตุ
ก็ยังมีการบันทึกให้ลูกหลานฟังอยู่ทางสื่อต่างๆ
เพียงพอแล้วสำหรับผู้สแหวงหาสัจจะธรรม

การโต้เถียง ถกธรรม ก็ถกกับความโง่ของเจ้าของ
นั้นแหละดีที่สุด..

 

ปุถุชน ไม่มี สติ จิฮับ

อนาคามี ก้ยังถือว่า เปนสัตว์!!!
ขาดสติจึงยังมีโอกาส ไปเกิด
อีกหนึ่งชาติ

บุคคลมีสติ มี อรหันต์เท่านั้น
( ฐานิโย 101 เรียก สติวินิโย )

สติ แปลแบบ สั้นๆ แบบ นักอภิธรรม
ก้แปลเปน "ความระลึกได้"
( แปลแบบ แปลบาลี มีแปลกกว่า
นี้ สติ คือการระลึกได้ในสิ่งที่
ผ่านมานานนนนนแล้ว แป่ว!! )

แต่ถ้า แปลกันจริงๆ คือ ระลึกเห็น
ว่าเปนเพียง สภาวะธรรม ไม่ใช่สัตว์
บุคคล เรา เขา ( ตามปัจจัยการ
ไม่มีเกิดลอยๆ - ตรงนี้หากไม่เข้า
ใจ จะพูดออกเชิง สิ่งที่ทำมานานนนแล้ว
ซึ่ง คนละ ฟิว เพราะกลับไปเปน สัตว์ )

มีสติเต็มร้อย ไม่มีไป ขับรถแล้ว
ยืนคุยกับกำแพงโน้น ( อรหันต์
ที่สติเต็มร้อย ท่านจะ ยืนคุยกับ
กำแพง ศิษยหลวงปู่มั่น
มีองคฺนึง จำชื่อไม่ได้ ) ทั้งนี้
เพราะ สาวก ไม่ใช่ตาของโลก

ส่วนที่ไม่ยอมคุยกับกำแพง
อันนั้นคือ วิบากกรรม ให้ผล
เวทนาบางเหล่า ยังกุมจิตอยู่

 

จะตีความทำไมอีก..

ปฏิบัติให้รู้แจ้งไปเลยสิ..

ความรู้คนอื่น เอามาเป็นธรรม ไม่ได้..

ต้องรู้ด้วยตนเอง รู้จากการปฏิบัติด้วยตนเอง นั่นแหละถึงเป็นธรรม..

ไม่ต้องวิ่งไปถามใคร รู้แจ้งแก่ใจตน..

 

ไม่ใช่กุศล และ ไม่ใช่อกุศล..

มันอยู่ระหว่างกลางของทั้งสอง..

จิตที่ไม่ส่ายไปทั้ง กุศล และ อกุศล ไม่ใช่จิตที่วางเฉย แล้วจะเป็นอะไร..

จิตที่วางเฉย ใช่จิต แบบ กลางๆ หรือเปล่า..

จิตแบบกลางๆ ใช่ "สักว่า" หรือเปล่า..

 

ถ้าเห็นอย่างนี้ จะไปให้ใครตีความให้อีก..

รู้แค่นี้ ก็นำไปปฏิบัติ ถึงความพ้นทุกข์ได้แล้ว แต่ คนมันโลภในความรู้ อยากรู้โน่น อยากรู้นี่ แต่ ไม่ปฏิบัติด้วยความเพียร เหตุก็มีเท่านี้..

 

อันนี้คุยเล่นๆ..

ก็ใครที่รอทำหน้าที่ รอบุคคลนั้นมาโปรดล่ะ..


อันนี้คุยจริงๆ..

ความรู้เท่านี้ ความแตกฉานในธรรมมีเท่านี้ บุคคลนั้นคงปรากฏขึ้นบนโลก ไม่ได้ เพราะคนที่รอทำหน้าที่ ยังไม่พร้อมทำหน้าที่..