ด้วยความที่ติงแต่งกลอนไม่เก่ง
แต่กลับชอบขีดๆเขียนๆ
นึกอยากจะแต่งกลอนเล่นบ้าง
ก็ไม่กล้าไปแต่งกลอนไว้ในกระทู้ของนักกลอนมืออาชีพ
เกรงว่าจะทำกระทู้ของท่านอื่นเลอะเทอะ
จึงเป็นที่มาแห่งกระทู้นี้
ขอรับสมัครมือกลอนสมัครเล่น
หรือจะเป็นคำประพันธ์ประเภทอื่นก็ไม่ผิดกติกา
(เพราะกติกาไม่มี ^^)
อาจเป็นกลอนเปล่า ที่ไม่มีสัมผัสใดๆ
ขอเพียงออกจากใจของเพื่อนๆ
หรือเป็นโคลง ฉันท์ กาพย์ ร่าย ฯลฯ
เชิญท่านมาลับฝีมือได้ที่กระทู้นี้นะคะ
ครูติง.
ลำนำเพลงรักของนักกลอน
ในห้อง 'จักรวาลคู่ขนาน' ตั้งกระทู้โดย ติงติง, 8 กุมภาพันธ์ 2012.
หน้า 1 ของ 960
-
พี่ติงติงงามแท้แท้
รักแร้อร่ามงามตา
ยามสายัญค่ำลงมา
คิดถึงเสมอใจเพ้อละเมอเหม่อมอง
๕๕๕๕ -
กระท่อมน้อย หลังนี้ ที่คอยอยู่
คอยโฉมตรู เชยชิด พิสมัย
แต่ยิ่งคอย ความหวัง ยิ่งห่างไกล
หมดอาลัย พี่แล้ว หรือแก้วตา.
-
แม่กานดา พายุน้อย กลอยใจพี่
น้องคนดี มาเยี่ยมแล้ว แก้วตาเอ๋ย
เชิญคนงาม นั่งเล่น เช่นที่เคย
เชิญเอื้อนเอ่ย วาจา พาชื่นใจ -
มองทะเล คราใด พาใจเศร้า
ดังตัวเรา เดียวดาย ไม่คลายเหงา
อยากโอบกอด ทะเลไว้ ได้แต่เงา
ฤาตัวเรา ต้องอ้างว้าง กลางทะเล. -
เสลาสลัก งดงาม เป็นหนักหนา
แค่ได้ลิ้ม ชิ้มรส เป็นบางครา
ฝังตรึงตรา ยากกลบ ลบเลือนใจ -
หยดน้ำค้าง พร่างพรม ยามขมอื่น
อกสะอื้น ร่ำไห้ ใจอับเฉา
วันเดียวดาย สูญสิ้นไป ไร้แม้เงา
เหลือเพียงเรา อยู่เดียว แสนเปลี่ยวใจ. -
เคยสุขสนุกใจ ฤๅจักหวนกลับมาเนา
อดีตดั่งเงา...
เลือนลางว่างเปล่า ล่วงผ่านแล้วลับวับหาย -
อยากจะหัก อาลัย ไม่คิดรัก
ก็ประจักษ์ ว่าลำบาก ยากผลักไส
น้องmukmik มีความเห็น เป็นเช่นไร
วานน้องได้ บอกที พี่คอยฟัง.
-
อดีตเป็นดั่งเงา แสนว่างเปล่าแลเดียวดาย...
ลาลับและดับหาย ช่างโหดร้ายร้ายเหลือดี...
-
ฝันเห็น...ว่าตัวเรา
สวยไม่เบา...สีเขียวเขียว
ว่ายไป...ในน้ำเชี่ยว
ว่ายลดเลี้ยว...เทียวไปมา...
-
คงยากนัก จักแถลง แบบมือฉมัง
ด้วยกรรมเก่า เฝ้าติดตาม คอยบดบัง
หัวใจยัง ว่างเปล่า ไร้เงาใจ -
ฝันว่าผืนแผ่นดิน เคยอยู่กินเอียงไปมา
แล้วกลับตั้งฉากฟ้า มนุษย์พาแลลับหาย. -
จารฝังลึก ตรึงตาแน่น มิเคยหาย
เกล็ดเขียวเขียว เพริดแพร้ว พรรณราย
เป็นเส้นสาย พริ้วผ่าน ม่านนัยน์ตา -
น้องเจ้าเป็น เทพธิดา มาจุติ
ไม่อาจริ รักได้ ดังใจฝัน
ด้วยชาตา ถือมา พรหมจรรย์
สิ้นชีวัน ให้กลับเหย้า เหล่าเทวา
-
เป็นความจำ เลือนลาง ปางอดีต
มาฉุกคิด อย่างไร ให้กังขา
มีลูกแก้ว สีเขียว ของนาคา
คู่กายา แต่หนหลัง ยังฝังใจ.
-
ตัวน้องนี้ เพียงเป็น มนุษย์หนา
อาจบางที สวรรค์ถีบส่ง ให้ลงมา
เหตุเพราะว่า มันป่วนมาก เกินเยียวยา (อิอิ) -
รักของเรา ยังตราตรึง อยู่เสมอ
มีเพียงเธอ รักแรก และแรกรัก
ในความ ลึกซึ้ง ยิ่งประจักษ์
จะมีสัก กี่คน ที่เหมือนเธอ
ในวันที่ลาจากโดยไม่ร่ำลา
เพียงน้ำตาที่ย้ำลึกอยู่เสมอ
ความจริงใจหลงใหลแค่ละเมอ
จึงสะเออะรักเธอ....อย่างเต็มใจ -
น้องmukmik คนดี ของพี่เอ๋ย
เจ้าทรามเชย แสนดื้อ เป็นหนักหนา
คราวสถิต สรวงสวรรค์ เป็นนางฟ้า
เจ้าเก่งกล้า ทะโมนเล่น เป็นอาจิณ.
-
กายาสั่น ขนพอง ขึ้นเกศเกล้า
ฤๅเจ้าของ เป็นเช่น ดั่งแสงเงา
ติดตามเฝ้า กายาพี่ มิเคยห่าง
หน้า 1 ของ 960