วันเกิดของคุณแม่ศิริวรรณ วันนี้ 6 มิถุึนายน

ขอบพระคุณมากเลยค่ะ คุณมุ่งที่เข้ามาอวยพรวันเกิดให้คุณแม่ ปลื้มใจมาก เราห่างหายกันไปนาน แต่คุณมุ่งก็ยังมาโพสให้ดีใจจังค่ะ ขอพระใดอันประเสริฐ พรใดอันล้ำเลิศจงสนองกลับคุณแม่ศิริวรรณา และคุณมุ่งเป็นร้อยเท่าพันทวีด้วยนะค่ะ (บังเอิญมากเลยนะค่ะ ชื่อคล้ายกัน เกิดวันพุทธเหมือนกันด้วย)

คุณแม่ศิริวรรณของอุ้มรักพลูด่างเป็นชีวิตจิตใจ เ้พราะว่าท่านเอาไว้ถวายตู้พระท่านค่ะ แต่ต้นไม้อื่นๆท่านก็ชอบปลูกหากมีเนื้อที่ค่ะ

ขอให้คุณแม่ศิริวรรณา และคุณมุ่ง มีสุขภาพแข็งแรงด้วยนะค่ะ รักษาสุขภาพกันด้วยค่ะ ช่วงนี้มีแต่โรคแปลกๆอุ้มก็ไขมันในเลือดขึ้นสูงมากมิน่่าพักหลังเหมือนจะไม่รอด แต่ตอนนี้หลังจากทานยาหมอมาสิบวันก็ดีขึ้นมากแล้วค่ะ
​

 

เจ้ยังไม่รู้เลยจ๊ะเพชร เจ้ไปเชียงใหม่กลับมาวันเกิดพอดี ถ้าเจ้นั่งเครื่องกลับมาเจ้ลงกรุงเทพเราจะเจอกันก็ค่อยเลือกไปกินไหม แต่เจ้ยังไม่้รับปากนะ เพราะว่าถ้าไม่มีไฟลท์กลับเจ้ก็ต้องมารถทัวร์ แล้วรถทวร์มันวิ่้งตรงถึงพัทยาเลย เจ้กินไรไม่ค่อยได้หรอก หมอห้ามตั้งหลายอย่าง ที่เจ้ชอบไปที่สุดคือฟูจิจ้า เพราะอาหารปลาเขามีให้เลือกเยอะ

 

จั่นขอบคุณมากนะจ๊ะที่เข้ามาโพสให้ พรใดอันประเสริฐพรใดอันล้ำเลิศขอให้คืนสนองตัวเองและคุณแม่ร้อยเท่าพันทวีด้วยนะจ๊ะ แล้วก็ขอบคุณสำหรับธรรมะนะจ๊ะ เพื่อนเราเรียนธรรมะซะหายใจเข้าออกเป็นธรรมะเลบย ดีๆๆๆๆมาก พรุ่งนี้วันพระเราก็จะไปวัดอีกจ๊ะ ช่วงนี้มีเวลาว่างมากเราก็หาสิ่งดีๆใส่ตัว

คิดถึงตัวเองนะไม่เคยลืม แต่ที่ห่างหายไปเพราะหน้าที่มันบังคับ ชีวิตผันแปรอยู่เสมอแต่ที่ไม่เปลี่ยนคือความเป็นเพื่อนและความคิดเพื่อนนะจ๊ะ ดูแลสุขภาพดีๆด้วยนะจ๊ะ

 

เจ๊ นู๋ก็แซวไปงั้นแหละ ไม่กินฟรีแล้วล่ะ เลิกแล้ว ฮิฮิ

 

คุณภัทรน่ารักจังค่ะ ขอให้คุณแม่มีสุขภาพแข็งแรง
และขอให้คุณภัทรมีควาสสุขมากๆๆนะคะ อ่านแล้วซึ้งค่ะ
เพราะไม่เคยได้อยู่ในวันเกิดกับแม่เท่าไหร่ เพราะแม่จะอยู่กทม
ส่วนเราจะอยู่โกลก ปีหรือ2ปีถึงจะกลับไปเยี่ยมแม่ ด้วยเหตุที่เป็น
คนไม่ค่อยชอบเดินทางไกลเลยไม่ค่อยขึ้นกทม พอได้มาอยู่ใก้ลแม่
ก็สายไปแล้ว ท่านเป็นมะเร็งระยะสุดท้ายได้อยู่ปฏินิบัติท่าน 8เดือนเต็มๆๆ
จนท่านเสีย เลยซึ้งใจแทนคุณแม่คุณภัทรค่ะที่มีคุณลูกน่ารักแบบนี้...

 

อ้าว เฮ้ยน้องรัก ไหงเป็นอย่างงั้นไปได้ เจ้ไม่ได้พูดเล่นนะพูดจริงๆถ้าลงเครื่องที่กรุงเทพเจ้จะเรียกให้มา เพราะคราวที่แล้วก็ผิดนัดนู๋ไปทีนึงแล้วรู้สึกไม่ดีเยยอ่ะ

 

ขอบคุณ คุณนิพพานมากนะค่ะ ที่ตามมาสนับสนุึนพรรคเพื่อเธอ ถึงกระทู้นี้เลย ขอบคุณสำหรับพรที่ให้คุณแม่และภัทร ขอให้พรนั้นคืนสนองคุณนิพพานทุกประการด้วยขอให้มีความสุขมากๆๆ

ภัทรไม่น่ารักหรอก บ้างครั้งก็ต้องสมควรไปให้หมอผ่าสุนัขออกจากปากบ้างเหมือนกันแต่คิดอีกทีก็เก็บมันไว้นั่นแหละเป็นอาวุธป้องกันตัว

โหปีหรือสองปีถึงจะขึ้นกรุงเทพที ถ้าเป็นแบบนี้นะคุณแม่ของภัทรโวยตาย ขนาดจะไปไหนแต่ละครั้งยังยากเลยยิ่งช่วงนี้อยู่กับบ้านยิ่งคุมแจ นี่จะหนีไปเที่ยวเชียงใหม่ก็พูดแล้วพูดอีกไม่เลิกตจนต้องห้ามบอกว่าแม่หยุดเลย ถ้าไม่หยุดพูดนะหนูจะไปไม่กลับมานะ แค่นี้แหละอยู่มัดเงียบกริบ เป็นคนที่ชอบเดินทางค่ะ ยิ่งนั่งรถไกลๆยิ่งชอบมากเลย ได้ดูธรรมชาติดูผู้คน แต่คนเราความชอบไม่เหมือนกันจึงไม่โทษคุณหรอกค่ะ ได้อยู่กับคุณแม่แค่แปดเดือนก็ถือว่าดีแล้วละค่ะ คนบางคนวันนึงยังไม่ได้อยู่แม้แต่วันเดียว

มีแต่คนบอกว่าคุณแม่กับภัทรเป็นเจ้ากรรมนายเวรกัน ก็ดูแลแกไปก็คิดถ้าหากเป็นเจ้ากรรมนายเวรตามกันมาใช้หนี้เวรกรรมก็ขอให้จบชาตินี้พอเน้อ พอสาหัสสากรรจเหมือนกัน เพราะท่านไม่ใช่คนง่ายๆ ใครจิตไม่แข็งจริงอยู่ด้วยก็จะทำใจได้ยากมาก ญาติพี่น้องไม่มีใครอยากจะดูแลแกสักคนค่ะ แกเหมือนเป็นโรคจิตอ่อนๆ แกเคยมีฐานะร่ำรวย พอแกล้มละลายมาจากเมืองนอก แกก็เหมือนหลุดไปเลย วนเวียนพูดแต่เรื่องเก่าๆ สภาพเก่าๆ เราเป็นลูกก็ต้องอดทน ทุกวัะนนี้แกก็ไม่ได้แบ่งเบาภาระอะไร ทุกอย่างภัทรก็ทำเองหมดเลยนะ แต่ก็อย่างที่บอกทำให้ดีที่สุด อดทน อดกลั้น ส่งเขาให้ถึงฝั่งค่ะ คุณแม่เป็นคนที่ดูแลยากมาก ไม่ว่าเรื่องอาหารการกิน ความเป็นอยู่ แกเลิกช่วยเหลือตัวเองมานานแล้ว แต่ภัทรก็พยายามทำให้แกหัดทำไรด้วยตัวเอง คนเคยเป็นคุณนายก็ติดนิสัยค่ะ ทุกวันนี้มีอยู่สองอย่างที่แกทำนั่นก็คือ กินกับนอนค่ะ ไม่ได้เอาคุณแม่มานินทานะค่ะ แต่ว่าบางครั้ง ความเป็นลูกกตัญญูใครคิดว่าง่าย ถ้าเป็นคุณแม่คนอื่นที่รักลูกทำได้ทุกอย่างเพื่อลูกภัทรไม่เถียงแต่สำหรับภัทรไม่ใช่อย่างงั้นเลย แต่ภัทรก็ยังต้องทำเพราะคำว่ากตัญญูกตเวทีต่อบุพพการีเราต้องมี ไม่ว่าท่านจะเป็นอย่างไง เราก็ต้องน้อมรับค่ะ นี่แหละมั้งคือความน่ารัก เห็นบางคนเขาทำร้ายพ่อแม่ตบตีพ่อแม่ อยากจะบอกว่าถ้ามาเจออย่างภัทรเขาจะยิ่งไม่ทำมากกว่านั้นหร๋อ บางคนพ่อแม่ดีๆ ลูกก็ยังเลวหาเรื่องตบตีได้ ก็ว่ากันไปของความไม่สมดุลของโลกใบนี้

ภัทรจบภาระกิจจากคุณแม่เมื่อไหร่ ก็คงหันหน้าเข้าวัดแล้่วค่ะเพราะไม่มีอะไรให้เราห่วงแล้วแล้วอีกอย่างถึงตอนนั้นเราก็คงจะแก่หง่อมเกินกว่าที่จะเริ่มต้นชีัวิตใหม่ได้ก็คงตายไปกับธรรมะนี่แหละพอแล้วชาตินี้ชาติสุดท้าย ขอให้ได้ไปนิพพาน

 

ว่าไงก็ว่างั้นแหละพี่ ก็แค่ไม่อยากเบียดเบียนกันหนอ สะดวกเมื่อไรก็ว่ามา ไม่ได้เจอกันก็นับได้ปีแล้วนิ

 

จ้าเพชร แต่พี่ก็ไม่อยากให้หนูคิดว่าเป็นการเบียดเบียนกันพี่น้องกันไม่มีคำว่าเบียดเบียนหรอกมีแต่แบ่งกันกินแบ่งกันใช้ใครมีกว่าก็ให้อีกคนได้มีกินใช้เหมือนกัน ช่้วงนี้ชีวิตพี่ก็ดีขึ้นมาก ตั้งแต่ออกจากงานมาก็ดีนะถามว่าปัญหาทุกอย่างในชีวิตก็คลี่คลายเงินทองก็มีใช้ัได้ไปเที่ยวไหนก็ได้ที่เราอยากไป ก็นี่ไงพี่กำลังจะบอกว่าถ้าพี่เข้ากรุงเทพพี่ก็จะแวะเพราะไม่มีอะไรให้เร่งรีบแล้วนิ ชีวิตเป็นของเราไม่ใช่ของเจ้านายคนไหนแล้ว ช่ายตั้งแต่พี่ไม่เป็นชะนีมาร่วมปีนะที่เราไม่ได้เจอกัีน แต่พี่ก็คิดถึงเราตลอดนะจริงๆๆ

 

ดีจังที่รู้ว่าพี่คิดถึง ชีวิตนู๋ไม่ค่อยมีอะไร ชอบคิดถึงเพื่อน แปลกดีเนอะ บางทีก็นึกๆว่าสบายดีไหม บางทีโทรหาใคร ไม่ค่อยมีอะไร โทรไปก็อยากได้ยินเสียงว่าเขาสบายดี หรือบ่นนั่นบ่นนี่ใส่หูเขาซะงั้น แย่จังเนาะ อิอิ ก็ยังบ่นกะนังอ้วนว่าพี่เขาไม่เห็นโทรมา มันก้อว่า เขายุ่งน่ะซิ หรือไม่ก็กลัวเธอไปร้องกินฟรี มีเธอแหละเที่ยวร้องหาเขาไปทั่ว อ้าวเฮ้ย ซะงั้น

 

[ame="http://www.youtube.com/watch?v=K3RQotOPxo8&feature=related"]YouTube - ‪อิ่มอุ่น - ศุ บุญเลี้ยง‬‏[/ame]
คุณอุ้ม ฟังเพลงนี้แล้วรู้สึก อบอุ่น ดีนะ เอามาฝากครับ ^_^<!-- google_ad_section_end -->

 

อวยพรให้แข้งแรงครับ สำหรับคุณแม่ของทุกท่านเลยนะครับ

 

คุณ Lee ขอบพระคุณมากนะค่ะที่เข้ามาอวยพรให้คุณแม่ทุกท่านแข็งแรง เช่นกันนะค่ะ ขอให้คุณแม่ของคุณ Lee มีัสุขภาพแข็งแรงเช่นกันค่ะ เห็นในหลายๆกระทู้แต่ไม่มีโอกาสได้ทักเพราะไม่เคยได้คุย ในกระทู้คขุนแผนก็เห็น แล้วก็อีกกระทู้นึงจำไม่ได้พึ่งเข้าไปอ่านเมื่อวานนี้เองค่ะ คนจากบ้านขุนแผนเข้าไปกันเต็มเลยนะค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ

 

พี่ก็เหมือนหนูนี่แหละชอบคิดถึงเพื่อน แต่ตั้ืงแต่ทำงานที่นั่นมันไม่มีเวลาคิดถึงไจจริงๆนะเวลามีให้แต่กับงานจนโดนเพื่อนว่ามาว่าไม่ติดต่อ ไม่มีเวลาให้ ทำห่างเหิน แต่เขาไม่รู้กันหรอกว่าเวลาจะคิดเรื่องอะไรยังแถบจะไม่มี ตอนนี้ดีขึ้นมากกลับมามีเวลาให้ตัวเอง แล้วก็ให้คิดถึงเพื่อนฝูง เมื่อก่อนโทรหาใครไม่ได้ แต่เดี๋ยวนี้พอเราว่างก็ดันไม่มีใครโทรหาเรา ไอ้เราจะโทรไปก็เกรงว่าเขาจะอยู่ มันไม่มีอะไรที่ลงตัวหรอก พี่ก็คิดถึงอ้วนนะ ฝากบอกด้วย ฝากขอบคุณที่เข้าใจว่าพี่ยุ่ง อิอิอิอิ ไอ้เรื่องร้องกินอะพี่ไม่เคยเก็บเอามาคิดเลย พี่เป็นพี่ก็ต้องเลี้ยงน้องๆดิ มันก็ถูกแล้วแหละ แต่อ้วนเป็นไงบ้างละ อย่าไปดุให้มากนะ เลิกดุได้แล้ว ไม่มีใครจะรักเราเท่าตาอ้วนอีกแล้วนะ อิอิอิอิ ท๊น ทน จิงๆ อยากเจอแบบนี้บางจัง ทนให้ได้ ถ้าทนไม่ได้ก็มิต้องมารัก ชิมิ เราจะเป็นไงต้องรับเราได้ทุกสภาพการณ์ 5555555 มันจะมีเหลืออีกไหมฟระแบบนี้

เอ้อเพชร ถ้ามีโอกาสอยากให้เพชรไปกราบหลวงปู่ละมัยนะท่านอายุร้อยกว่าแล้วนะ พี่ไปกับคณะมาสองสามครั้งแล้ว

 

ขอบคุณมากนะค่ะ คุณหนุ่ย

 

เมื่อวานได้โอนปัจจัยไปร่วมบุญเทถนน คอนกรีตเข้าวัด จำนวน 4 ตารางเมตรค่ะ ที่สำนักสงฆ์ฉลองราชศรัทธาราม จังหวัดลำปางค่ะ ขอเชิืญเพื่อนๆทุกคนร่วมอนุโมทนาบุญ

แล้วก็เรียนเชิญทุกท่านร่วมทำบุญนี้กับทางวัดได้นะค่ะ เพราะว่าทุกคนมีกำลังทำแน่นอนค่ะ ตารางเมตรละ 150 บาทค่ะ ทำตามกำลังการสร้างถนนเข้าวัดจะทำให้ชีวิตเรามีทางไปตลอดนะค่ะ ตอนนี้ทางวัดยังขาดอีกประมาณ 400 กว่าตารางเมตรค่ะ ถ้าพวกเราช่วยกันถนนก็คงจะเสร็จได้แน่นอนค่ะ อุ้มทำบุญกับวัดนี้ตลอดเพราะเห็นท่านพระอาจารย์ประธานสงฆ์มีเจตนาดีแล้วก็ทำ งานสำเร็จลุล่วงจนวัดพัฒนามาเยอะแล้วค่ะจากศูนย์ตอนนี้ก็มีศาสนาสถาณหลาย อย่างแล้ว บุญนี้อุ้มมาบอกเองนะค่ะพระอาจารย์ท่านไม่ได้วานอุ้ม อุ้มอยากให้ทุกคนได้มีส่วนร่วมในบุญนี้เพราะกุศลแรงค่ะ ควรมิควรก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะค่ะ

http://palungjit.org/threads/%E0%...97.290514/

 

มหาโมทนาจ้ะพี่ พี่มารับนู่ไปกราบท่านทีดิ คิคิ กร๊อบกรอบ แถมไปไหนไม่ถูก เลยเซ็งน่ะ นังอ้วนสบายดี อ้วนเชียวพี่ ทำเอานู้อวนไปด้วยเพราะไม่ค่อยได้นอนเลยกิน ฮิฮิ

 

เดี๋ยวคราวหน้าถ้าพี่ไปพี่จะเอาหนูกับอ้วนติดไปด้วย แต่เวลาเข้าพบหลวงปู่ต้องระวังความคิดเป็นอย่างมากนะจ๊ะ เป็นม้าดีดกระโหลกไม่ได้นะจ๊ะ ท่านไม่เหมือนองค์ไหนเน้อ ต้องระวังสุดๆๆ ถ้าไม่อยากให้ท่านจับความคิดได้ต้องพุืทโธสถานเดียวเลย อิอิอิอิ พี่อุ้มช่วงนี้ก็ไม่อ้วนหรอกอ๊วบระยะสุดท้าย 555555 ก็กินเสร็จแล้วก็นอน นอนตื่นมาก็กิน ชีวิตโคตระมีความสุข ไปเหนื่อยอีกทีก็กรกฎาคม ถ้าโครงการเขาไม่ล่มซะก่อนนะ

เอ้อ จากกระทู้วันเกิดแม่พี่ก็เป็นกระทู้คุยเรื่องทั่วไปได้เลยเนาะ ดีๆๆ แต่น่าจะเปลี่ยนไตเติ้ลเดี่๋ยวคนเข้าใจผิดคิดว่าวันเกิดแม่ก็ผ่านไปแล้วยังจะมาให้อวยพรไรอีก

 

แหม งั้นนู๋คงแย่ล่ะพี่ นู๋น่ะโคตะระตะลึ่งเลย ว้า

 

ตะลึ่งนะมันไม่เท่าไหร่หรอก ก็เหมือนลิงอยู่ไม่สุขแต่หมายถึงคนที่คิดไม่ดีหรือคิดในแง่ลบๆนะท่านจะรู้ท่านอ่านจิตเราได้ใครมาแบบไหนอะไรยังไงมาเพื่ออะไรท่านก็รู้มาตามกระแส มาเพราะศรัทธาท่านก็รู้ แล้วคนที่ไม่เคยรู้จักท่านไม่เคยได้ยินได้ฟังเรื่องราวของท่านไปบอกว่าผมมาเพราะศรัทธาในตัวหลวงปู่ เห้อ เห้อ ท่านคงจะเชื่อหรอกนะ พี่ไม่ค่อยชวนใครไปหาหลวงปู่ง่ายๆหรอก นอกจากกลุ่มที่เคยไปมาด้วยกันคนนอกพี่ก็ไม่เคยชวนมีชวนหนูนี่แหละเผื่อเอาไปให้หลวงปู่ปราบความตะลึ่งซะหน่อย อิอิอิอิ