สบายดีปีใหม่ เยี่ยมยามลาวใต้ ไปกับสาวพลังจิต

สบายดีปีใหม่ 2552 เยี่ยมยามลาวใต้คราวนี้กว่าจะตัดสินใจเดินทางได้ก็มีการเปลี่ยนจิตเปลี่ยนใจกันหลายยก และแล้วเหลือผู้ร่วมทางเพียง 3 ท่านที่จะข้ามด่านสู่ดินแดนจำปาสัก การเดินทางเริ่มต้นที่สุขุมวิท 11 ด้วยรถกระบะ เหตุที่ขี้เกียจหาตั๋วก็เป็นเหตุผลหนึ่งที่เราเลือกการเดินทางแบบนี้ แต่ขอบอกว่าบรรยากาศแบบนี้สามารถจำได้มิรู้ลืม ฮือๆๆๆๆๆ

ล้อหมุนเมื่อห้าโมงเย็นของวันที่ 30 ธันวา ผ่านเส้นทางมุ่งสู่เจริญนคร - มหาชัย - แถวๆแหลมฉบัง- กบินบุรี - ปักธงชัย - บุรีรัมย์ - ศรีสะเกษ - อุบลราชธานี เส้นทางนี้รถไม่ติดเท่าไหร่ ขับสบายๆ แต่กว่าจะถึงอุบลขนส่งก็ สิบโมงเช้าแล้วเชื่อไหมล่ะ ทั้งๆที่คนขับบอกว่าจะถึงซักตีห้า เราแวะรับเพื่อนร่วมทางถึงบ้านและส่งถึงบ้านจำนวนสิบกว่าคนมีทั้งทีวี มอเตอร์ไซด์ ... จิปาถะที่คนมาทำงานจะขนกลับไปฝากญาติพี่น้องทางบ้าน แต่ละบ้านไกลลิบลับจริงๆ เส้นทางหมู่บ้านต่อหมู่บ้านไปเรื่อยๆ มีหลงทางเป็นระยะๆ
ว่าแล้วสิบโมงเราก็พลาดรถระหว่างประเทศ(ไทย-ลาว) ที่มีกำหนดออกตอนเก้าโมงครึ่ง และแล้วครูอำนวยกรณ์ ชาวพลังจิตคนอุบลก็โผล่มารับเราที่บขส ส่งเราเข้าที่พักแล้วก็พาไปเยี่ยมร่างพญานาค พูดคุยปัญหาเรื่องการปฎิบัติธรรมกันตามควร ได้มากได้น้อยตามวาระ นับว่าเป็นโอกาสดีที่รับความอนุเคราะห์เปิดทางให้พวกเราข้ามฝั่งลาวได้ในวันถัดไป

ปล. ใครจะให้ครูพาเที่ยวก็เตรียมหลงทางได้นะขนาดในเมืองอุบลเองนะเนี่ย อะไรอร่อยก็ไม่รู้ ฮือๆๆๆ พวกหนูๆหิวจ้า

 

เช้าวันปีใหม่เส้นทางสู่ลาวใต้ของเราก็ถูกเปิด



เราใช้รถโดยสารระหว่างประเทศอุบล-ปากเซ เตรียมพาสปอร์ตไปแต๊มที่ด่านลาว คิดว่าจะจ่ายแค่ 20 แต่เรียกเก็บซะ 100 เลยเป็นค่าล่วงเวลา อิ่มกันเห็นๆ


คนขับรถ 3-002 ใจเย็นๆๆๆ จัง กระเป๋าก็คุยกันถูกคออีก


พอถึงสะพานมิตรภาพข้ามโขงก็ตกใจ ปากเซเปลี่ยนไป๋ มากๆๆๆๆ

 

ลงรถที่ปากเซบ่ายสอง เราก็ได้เพื่อนร่วมทางอีกสามท่านที่เป็นคนอุบลแต่ไม่เคยมาเยี่ยมเยี่ยนฝั่งลาวเลย รวมเป็นหกคน และแล้วสองสาวปากกล้าของเราก็เริ่มแสดงความสามารถเธอต่อราคา เราได้สองแถวเล็กกินค่านายหน้าพาไปหารถตู้เพื่อนำเราไปสู่น้ำตกไนแองการ่าก็คอนพะเพ็งนั่นแหละ






เส้นทางเราล่องใต้จากปากเซ-ท่าเรือวัดภู-คอนพะเพ็ง บนเส้นทางสายสิบสาม แวะรับเพื่อนร่วมทางฝรั่งเป็นระยะๆ ทำให้สองสาวปากกล้าต่อราคาค่ารถของพวกเราลงมาได้อีก


เติมน้ำมันรถตู้ไปตั้งสองแสนแน่ะแพงเน้อ

 

มืดแล้วเราก็ขยับจากคอนพะเพ็งมุ่งหาที่พักที่ดอนเด็ดเพราะเราตั้งใจว่าจะนอนกันริมโขงเอาบรรยากาศ ที่ท่าเรือนากระสังเราก็เริ่มได้ภาพถ่ายที่มีดวงธรรมกันแล้ว กรีดๆๆๆ กันอีก




เราข้ามเรือไปดอนเด็ดได้ที่พักคืนละ 120 บาท มีห้องน้ำ แล้วเราก็เริ่มสั่งเมนูปลาๆๆๆ เพราะที่นี่ปลาสดๆ เนื้อหวานๆๆ ตัวหนึ่งหนักมากกว่าหนึ่งโลอีก รสชาติอาหารอร่อยถูกใจ

 

หลังสี่ทุ่มแล้วไฟฟ้าก็ดับลง ยามค่ำคืนที่ดอนเด็นกับผูกเปลนอนดูดาว ดูทางช้างเผือก ดูดาวตก ได้ชัดเจน งามมากๆๆๆๆ อากาศเย็น ลมพัดสบายๆ พอทางช้างเผือกคล้อยแล้วนั่นแหละลมก็เริ่มสงบ นอนเปลก็ร้อนเลยต้องย้ายเข้าไปนอนในบ้าน

ตื่นกันตั้งแต่ตีห้า เพราะเราจะไปน้ำตกหลี่ผีกันแต่เช้า (มีข้อดีคือไม่ต้องเสียตังค่าเข้า เพราะเจ้าหน้าที่ยังไม่ทำงาน) เพื่อนข้างห้องมาถามว่าเมื่อคืนมีคนคุยกันทั้งคืนริมหาดชายโขง พอเจ้าของที่พักเขาบอกว่าก็เคยได้ยิน เฮ้อๆๆๆๆ คิดต่อเองเน้อ










เรานั่งเรือจากดอนเด็ด - ดอนคอน - เดินไปหลี่ผีไปกลับหกกิโล แล้วนั่งเรือมาขึ้นฝั่งนากระสัง
แค่เดินไปกลับอากาศยามเช้าก็สามารถทำเอาพวกเราเหนื่อยและเมื่อย แต่เรายังต้องเดินต่อไปๆๆๆ อีก วันนี้อีกยาวไกล

 

หลี่ผีนี่ก็น้ำตกที่เคยใช้หลี่ดักศพในสมัยสงคราม เราเดินกันมาซักสามกิโล เป็นเส้นทางคนเดิน หรือจะเช่าจักรยานขี่ก็มี เส้นทางเข้าน้ำตกจะต้องเดินผ่านหน้าวัด... ไปเรื่อยๆถึงทางแยกที่จะไปชมน้ำตกหรือไปชมปลาข่า (ชายแดนเขมร) เราก็เลี้ยวเข้าน้ำตกตามเสียงโครมคราม เหตุที่เมื่อวานเราไปคอนพะเพ็งมาก่อนวันนี้เราเลยไม่ค่อยตื่นเต้นกะน้ำตกหลี่ผีเท่าใดนัก




+++++สาวพลังจิตกำลังทดสอบพลังน้ำตก+++++++++

++++แถมสาวคนนี้เธอยังรักที่จะที่จะลองปีนต้นงิ้ว ใครมาอย่าลืมลองนะจ๊ะ +++++



พอหน๋ำใจกับการถ่ายภาพ และสัมผัสพลังแล้ว พวกเราก็เดินกลับมาทางเดิม แวะวัดระหว่างทางตามแรงศรัทธาของพุทธศาสนิกชนคนพลังจิต

 

ที่จริงทริปนี้ก็ได้รับเทียบเชิญเหมือนกัน แต่ไปไม่ได้ เสียดาย0...

 

ครายปากกล้า ตัวเลขหนึ่ง กับ คุณนายเจ้าของ รร อนุบาลใช่ไหม

1 0 1 ช่วยกัน ช่วยกัน

 

ปล. ใครจะให้ครูพาเที่ยวก็เตรียมหลงทางได้นะขนาดในเมืองอุบลเองนะเนี่ย อะไรอร่อยก็ไม่รู้ ฮือๆๆๆ พวกหนูๆหิวจ้า <!-- / message --><!-- edit note -->
<HR style="COLOR: #ffffff; BACKGROUND-COLOR: #ffffff" SIZE=1>
โทษที เป็นครูบ้านนอกนานไปหน่อยจ้า

 

น้ำตกคอนพะเพ็ง

 

ขอบคุณภาพสวย ๆ ธรรมชาติงดงามดีจริง ๆ

 

รูปน้ำตก#10 มีชีวิตชีวามากรู้สึกถึงความรุนแรงครับ
เหมือนได้ยินเสียงน้ำเลย

 

ยังไงเลี้ยวซ้าย เลี้ยวขวา ก็ถึงอยู่ดี ครูบ้านนอก แต่น้ำใจงาม จะหาได้ที่ไหน
คุณครูก็ยุ่งอยู่ ยังมาบริการกับน้องน้อง 101 น้ำใจงามเดอะ

ขอบขอบคุณมา ณ โอกาสนี้ ที่ให้การต้อนรับอย่างดี ทั้งทีไม่เคยรู้จักกันมาก่อน

 

เห็นแล้วอยากไปเที่ยวจัง ขอบคุณนะคะ สวยๆ ทั้งนั้นเลย ^__^

 

น่าสนุกจังเลย ^.^

 

เมื่อกลับมาจากการติดเกาะกลางลำน้ำโขง ซึ่งสมชื่อมหานทีสีทันดร หรือมหานทีสี่พันดอน เป็นบ้านเกิดของคนใต้ได้เป็นใหญ่เป็นโตกันในปัจจุบัน มหานทีที่มีเกาะแก่งกลางลำน้ำเหมือนเขาวงกตจริงๆ ถ้านั่งเรือครบทั้งสี่พันเกาะคงต้องใช้เวลาหลายวัน พอมาถึงท่าเรือนากะสัง นั่นไงปลาที่พวกเรากินเมื่อคืนเอามาเทขายกันริมชายหาด ตัวละกว่ากิโลก็เยอะ มีรถกระบะมารับถึงที่


จากความหิวโซที่ขาดอาการเช้าและหมดแรงไปกับการเดินๆๆๆ ไปหลี่ผี เกือบสี่โมงเช้าพอเห็นข้าวกล่องมารอก็เลย..ซะหน๋ำจาย หิวๆๆๆ รถตู้ก็นำเราสู่ปราสาทวัดภู เราต้องเอารถข้ามเรือไปกะเราด้วย เจอทั้งคนไทย ลาว เขมร ฝรั่ง ช่วงเทศกาลแพขนานยนต์ที่นี่เต็มตลอด วิ่งสวนทางกันหลายลำ

 

พอถึงวัดภูผู้ที่ตามนิมิตรก็ทำหน้าที่ตามวาระแผ่นดินแต่เก่าก่อน แต่ที่ชาวพุทธพลาดไม่ได้คือขึ้นเขาไปกราบรอยพระพุทธบาทเพื่อเป็นสิริมงคล

 

มาวัดภูแล้วทำให้นึกถึงเพลงโอ้ดวงจำปา บุปผาเมืองลาว เพราะที่นี่ดวงจำปางามจริงๆ ต้นเก่าแก่มากๆ แต่ตอนที่ไปปีนี้ยังไม่บานเต็มที่ ถ้าบานเต็มต้นตลอดทางจะสวยมากๆ ขอบอก

หลังจากปีนขึ้นลงเขาวัดภูด้วยขาอันสั่นคลอน แม้ว่าอยากทำเวลาในการเดินทางแต่ก็ไม่สามารถชนะความอยากในการกินได้ และแล้วที่ท่าเรือวัดภู เมนูที่รอ


น่ากินใช่ไหมล่ะ สมใจอยาก ยังมีแตงโม ข้าวโพดนุ่มๆ ข้าวหลาม กาแฟ ... กินเพื่อเอาแรงนะเนี่ย เพื่อเก็บแรงไปต่อที่น้ำตกตาดผาส้วม อย่าพึ่งคิดว่าจะไปเข้าส้วมซะล่ะ อิอิ

 

เยี่ยมไปเลยครับ
bnbk<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_1780876", true); </SCRIPT> พาทัวร์สุดสนุก บรรยายได้อรรถรสจริงๆ
เที่ยวแบบนี้ ถ้าเป็นคนแก่ ถ้าทางจะไม่ไหวนะ

 

น้ำตกตาดผาส้วมอยู่ที่อุทยานบาเจียง ดำเนินงานโดยคนไทยจ้า มีที่พักด้วย แต่เราขอเที่ยวเป็นหลักที่พักเป็นรอง แต่ไหนๆก็นอนแต่ละคืนมีเพื่อนที่ไม่ได้จ่ายค่าเช่ามาช่วยเฝ้าทุกคืนหนอ .... เรามาถึงก็ห้าโมงเย็นแล้วเลยได้บรรยากาศยามค่ำๆ

****ตาดผาส้วม ยามค่ำๆ****

****ไม่รู้ว่าผลอะไร เขาว่ามาจากเมืองไทย แต่ไหนคนไทยไม่รู้จักหว่า ****

****ชาวเขาของลาวมีหลายเผ่าพันธุ์ ที่นี่เขาโชว์ชาวเขา 8 เผ่า ที่อยู่ทางตอนใต้ โดยสร้างบ้านในแบบฉบับของเผ่าและให้ชาวเขาเข้ามาอยู่เพื่อแสดงวิถีชีวิตให้นักท่องเที่ยวได้ชม และเลือกซื้อสินค้าของฝากได้ ****
ปล. ที่นี่มีหมูชาวเขาน่ารักมากๆๆ แต่ตามถ่ายรูปไม่ทัน เฮ้อ!ไม่ทันหมู

มีอีกน้ำตกซ่อนอยู่ด้านหลัง ต้องเดินเข้าไปลึกๆ