สมาธิ...วางรากฐานแล้วเพียรสั่งสม (พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร. )

“อยากให้ญาติโยมสังเกตเด็กคนหนึ่งคือน้องมิลค์ วรรรญา ที่ไปแข่งบังคับโดรนแล้วได้แชมป์โลกกลับมา โยมจะเห็นว่าน้องมิลค์เขาหน้าตายสนิท...

ไม่ยินดีไม่ยินร้ายกับใครเลย นั่นคืออาการของคนที่ทรงฌานอยู่ เพราะฉะนั้น..ไม่ต้องแปลกใจหรอกว่าทำไมเขาได้แชมป์โลก ก็เพราะว่าสมาธิเหนือกว่าคนอื่นเขา

ตามที่เด็กเขาบอกว่า บางทีคู่ต่อสู้เห็นหน้าเขาก็มืออ่อนตีนอ่อนแล้ว ก็คือกำลังใจข่มกันอยู่เลย เพราะฉะนั้น..ถ้าหากว่าใครสามารถทำอย่างนั้นได้ แล้วเราจะรู้ว่าชีวิตจะง่ายขึ้นอีกเยอะ

ความที่เขาตั้งใจแน่วแน่อยู่กับการบังคับโดรน สมาธิเกิดขึ้นโดยไม่รู้ตัว และเป็นสมาธิระดับสูงด้วย น่าจะมีของเก่ามามากถึงสามารถแปลงเป็นสมาธิใช้งานได้ ไม่อย่างนั้นถ้าทั่ว ๆ ไป ทรงสมาธิระดับนั้นจะนิ่งไปเฉย ๆ ทำอะไรไม่ได้เลย

ไม่ต้องไปหัดบังคับโดรนกันนะ นั่งภาวนาของเราไป ไปบังคับก็ไม่ได้อย่างเขาหรอก ของพวกนั้นภาษาอังกฤษเขาเรียกว่า ‘Born to be’ เกิดมาเป็นอย่างนั้น ของเก่าเขามีเป็นปุพเพกตปุญญตา ก็คือสร้างสมมาแต่ปางก่อน มาถึงชาตินี้จับอะไรขึ้นมาเป็นสมาธิไปหมด

ทำก็จะทำได้ดีกว่าคนอื่นเขา เพราะว่ากำลังสมาธิทรงตัว แล้วเด็กพวกนี้จะเรียนเก่งโดยอัตโนมัติ ที่เรียนเก่งโดยอัตโนมัติเพราะว่าเวลาทำอะไร สมาธิจะทรงตัวและมุ่งมั่นอยู่กับบทเรียนเลย

ต้องบอกว่าถ้าหากว่าไม่มีของเก่าอย่างของน้องมิลค์ พวกเราต้องสร้างให้ลูก วางรากฐานตั้งแต่เด็ก ๆ ให้หัดสวดมนต์หัดไหว้พระอะไรไป แบบเดียวกับที่หลวงพ่อวัดท่าซุงท่านบอกว่า ก่อนนอนท่านแม่บังคับให้ต้องว่า ‘พุทโธ พุทโธ พุทโธ’ ๓ ครั้ง ถึงจะยอมให้นอนได้

เพราะฉะนั้น..ในลักษณะอย่างนี้ก็ค่อย ๆ สะสมไปวันละนิดวันละหน่อย เหมือนกับเราหยอดกระปุกวันละ ๓ บาท เดือนหนึ่งก็ ๙๐ บาท ปีหนึ่งก็ ๑,๐๘๐ บาท รวมกันหลาย ๆ สิบปีก็ได้เยอะไปเอง”

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เก็บตกจากบ้านเติมบุญ ต้นเดือนธันวาคม ๒๕๖๑
ที่มา : วัดท่าขนุน