สะพานเฮี้ยน 1

เรื่องนี้เกิดขึ้นกับพี่สาวที่เป็นลูกป้าเรา เขาชื่อ ปู พี่ปูเล่าให้เราฟังว่า ตอนแกอยู่ชั้น ม.3ที่บ้านเพื่อนมีงานบุญเพื่อนแกเลยมารับไปเที่ยวที่บ้าน ตอนแรกพี่ปูขอป้าไปค้างที่บ้านเพื่อนเพราะจะดูหนังไม่กล้ากลับตอนดึกๆเพราะกลัว แต่ป้าไม่ให้ค้างบอกว่าดูแล้ก็ให้กลับไม่ต้องค้าง และอย่ากลับให้ดึกมากเพราะป้าเป็นห่วง เพื่อนของเขาก็รับปากว่าจะมาส่ง พี่ปูก็เลยไป ดูหนังถึงประมาณเที่ยงคืนได้ พี่ปูก็ชวนเพื่อนกลับ หมู่บ้านนี้ห่างจากบ้านเราประมาณ 5-6 กิโลเห็น และจากถนนใหญ่เข้าไปบ้านก็อีก 1 กิโล ตรงปากทางเข้าหมู่บ้านก็เกิดอุบัติเหตหลายครั้ง มีคนตายก็หลายคนเป็นผีโหงเฝ้าถนน ใครโชคดีก็จะเจอหลอกหลอนประจำ คืนนั้นพี่ปูบอกว่าเป็นคืนเดือนหงาย มองเห็นอะไรได้ชัด พอขับมาถึงปากทางเลี้ยวเข้าหมู่บ้านก็ไม่เห็นมีอะไรเขาก็รู้สึกโล่งใจ พี่ปูก็ขับมอไซมาถึงสะพาน เขาก็ได้ยินเสียงเหมือนอะไรหล่นมาจากต้นไม้ใหญ่ที่ใกล้สะพาน พี่ปูกลัวแม่กล้าหันไปมองก็รบบิดรถ แต่เพื่อนที่ซ้อนอยู่ข้างหลังร้องและบอกให้ขับรถเร็วๆ จนมาถึงศาลปู่ตาเขาก็บีบแตรแล้วขับไปจนถึงบ้าน พอไปถึงบ้านลงจากรถ ก็เห็นเพื่อนแกหน้าซีดๆและถามว่าเป็นอะไร เพื่อนเลยเล่าให้แกฟังว่า ตอนที่ได้ยินเสียงเหมือนอะไรหล่นลงมาเพื่อนเขาก็หันกลับไปดูแล้วก็ต้องตกใจเพราะภาพที่เห็นคือ ผู้หญิงผมยาวใส่ชุดสีขาวแหว่งๆ ที่มือและขาถูกผูกด้วยโซ่ตตวนเหมือนนักโทษ ดวงตาแดงกล่ำ ความสยดสยองยังไม่อยุดเท่านี้ แต่น่ากลัวคือ มันวิ่งไล่ตามหลังรถพี่ปูมาติดๆ แต่พอมาถึงศาลปู่ตามันก็หยุดวิ่งตามแต่ได้ยินเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดเสียงโหยหวนทรมานมาก แล้วคืนนั้นเพื่อนของพี่ปูก็ขอนอนค้างที่บ้านเพราะกลัวไม่กล้ากลับคนเดียว
วีนดีคืนดีก็มีคนเห็นเธอเล่นน้ำอยู่ใต้สะพานนี่ยังโชคดีที่มันไม่วิ่งไล่ และบางครั้งก็ได้ยินเหมือนมีอะไรหล่นลงมาเฉยๆ แต่ยังมีคนหนึ่งที่ไม่กลัวคือพี่เขยเราเอง เขาเป็นตำรวจเข้าเวรกลับมาดึกๆ ถ้ามาให้เห็นแกก็เอาปืนยิง แล้วมันก็หายไป ไม่ได้ถูกหลอกเหมือนรายอื่นๆจนต้องจับไข้ พอมีเสียงล่ำลือความ***นไปถึงหูพระครูที่วัด แกก็ไปทำพิธีที่ต้นไม้ใหญ่แล้วให้คนตัดไปเผาถ่าน เพราะพระครูท่านบอกว่า วิญญาณนี้คงถูกกักขังไว้ที่ต้นไม้นี้ต้องตัดเพื่อให้เขาไปผุดไปเกิดเสียที ตั้งแต่นั้นมาก็ไม่มีใครเห็นอีกเลย

สะพานเฮี้ยน 2
ท่านที่อ่านถ้าได้อ่านสะพานเฮี้ยน 1 แล้วคงจะเข้าใจกับเรื่องราวที่จะเล่าให้ฟังต่อไปนี้ เพราะสถานที่เกิดเหตุคือที่เดียวกัน คือที่สะพาน เรื่องมีอยูว่ามีคนแปลกหน้าเขาขับมอไวมาที่หมู่บ้านเราและมาคนเดียว ตอนนั้นเวลาคงประมาณ 3 ทุ่ม เขาไม่รู้กิตติศัพท์ความเฮี้ยนของผีแถวสะพานนี้หรอก พอขับมาถึงสะพานรถเจ้ากรรมก็ดันเครื่องดับ สตาร์ทยังไงก็ไม่ติด ถ้าอยู่ในบรรยากาศแบบนั้นถึงใครที่ว่าตัวเองไม่กลัวผี ก็ต้องกลัว เพราะตรงสะพานต้นไม้จะขึ้นทึบมากขนาดตอนกลางวันยังหน้ากลัวเลย เขาทำยังไงก็ไม่ติด แล้วเขาก็ได้ยินเสียงผู้ชายคนหนึ่งถามว่า รถเป็นอะไร ขณะนั้นเขากำลังก้มดูมอไซต์ของเขาอยู่เขาก็ตอบว่าไม่รู้เหมือนกัน แต่ก็ไม่ได้มองหน้าคนถาม แล้วผู้ชายคนนั้นก็ถามว่าเดี๋ยวดูให้ แล้วเขาก็ซ่อมรถให้ แล้วบอกว่า ลองสตาร์ทดู เขาก็สตาร?พอเครื่องรถติดเขาจะหันไปขอบคุณก็ไม่เห็นใครแล้ว ก็เอะใจขับรถต่อไป ในใจก็คิดว่าคงไม่ใช่ผีมั้ง พอขับรถไปเรื่อยๆจะถึงหมู่บ้านปรากฎว่ารถของเขาหนักมากเหมือนมีคนซ้อนท้าย10คนบิดยังไงก็ไม่ไปเขาก็มองไปข้างหลังก็ตกใจสุดขีดเพราะผู้ชายที่ซ่อมรถให้เมื่อตะกี้มาซ้อนรถเขาได้ไงเขากลัวมากทิ้งรถมอไซแล้ววิ่งเข้าไปในหมู่บ้านตะโกนลั่นว่าช่วยด้วยผีหลอก พอไปถึงบ้านญาตเขาก็เล่าให้ญาติฟังทุกคนลงความเห็นว่าคงเป็นผี ตาเคน ที่เคยเป็นภารโรงที่โรงเรียน เพราะศพของแกถูกฝังที่นาของแกซึ่งติดกับสะพาน และแกตายหลายปีแล้วบ้านเราเรียกว่า ไหลตาย ก็ถือว่าตายโหงเหมือนกัน ถ้ารถคุณเสียก็เอามาให้เขาซ่อมให้ได้นะ ไม่คิดตังค์มีของแถมคือ จับไข้หัวโกร๋นเท่านั้นแหละ ฮิฮิฮิฮิ