สะสมคำทำนายทุกท่านเมตตาบอก สงครามใหญ่ใช้นิวเครียร์มาก่อนภัยธรรมชาติใหญ่สึนามิ

หมวดที่ ๑๐ ความไม่ประมาท
อปฺปมตฺตา น มียนฺติ
ผู้ไม่ประมาท ย่อมไม่ตาย

อปฺปมาทรตา โหถ
ท่านทั้งหลายจงเป็นผู้ยินดีในความไม่ประมาท

อปฺปมาทํ ปสํสนฺติ
บัณฑิตย่อมสรรเสริญความไม่ประมาท

อปฺปมตฺโต อุโภ อตฺเถ
บัณฑิตผู้ไม่ประมาท ย่อมได้รับประโยชน์ทั้งสอง

อปฺปมตฺโต หิ ฌายนฺโต
ผู้ไม่ประมาทพินิจอยู่ ย่อมถึงสุขอันไพบูลย์

อปฺปมาทญฺจ เมธาวี ธนํ เสฏฺฐฺ รกฺขติ
ปราชญ์ย่อมรักษาความไม่ประมาทไว้ เหมือนทรัพย์ประเสริฐสุด

อปฺปมาทรโต ภิกฺขุ ปมาเท ภยทสฺสิ วา
สญฺโญชนํ อณํ ถูลํ ฑหํ อคฺคีว คจฺฉติ
ภิกษุยินดีในความไม่ประมาท หรือ เห็นภัยในความประมาท ย่อมเผาสังโยชน์น้อยใหญ่ไป เหมือนไฟไหม้เชื้อน้อยใหญ่ไปฉะนั้น

อปฺปมาทรโต ภิกขุ ปมาเท ภยทสฺสิ วา
อภพฺโพ ปริหานาย นิพพานสฺเสว สนฺติเก
ภิกษุยินดีในความไม่ประมาท หรือ เห็นภัยในความประมาท เป็นผู้ไม่ควรเพื่อจะเสื่อม ชื่อว่าอยู่ใกล้พระนิพพานทีเดียว

อวํวิหารี สโต อปฺปมตฺโต ภิกฺขุ จรํ หิตฺวา มมายิตานิ
ชาติชรํ โสกปริทฺทวญฺจ อิเธว วิทฺวา ปชเหยฺย ทุกฺขํ
ภิกษุผู้มีธรรมเป็นเครื่องอยู่อย่างนี้ มีสติ ไม่ประมาท ละความถือมั่นว่าของเราได้แล้วไปเที่ยวไป เป็นผู้รู้ พึงละชาติ ชรา โสกะ ปริเทวะ และทุกข์ ในโลกนี้ได้

อุฏฺฐฺานวโต สติมโต สุจิกมฺมสฺส นิสมฺมการิโน
สญฺญฺตสฺส จ ธมฺมชีวิโน อปฺปมตฺตสฺส ยโสภิวฑฺฒติ
ยศย่อมเจริญแก่ผู้มีความหมั่น มีสติ มีการงานสะอาด ใคร่ครวญแล้วทำ ระวังดีแล้ว เป็นอยู่โดยธรรม และไม่ประมาท

 

หมวดที่ ๑๑ หมวดตน-การฝึกตน
อตฺตานํ ทมยนฺติ สุพฺพตา
ผู้ประพฤติดี ย่อมฝึกตนอยู่เป็นนิจ

อตฺตา หเว ชิตํ เสยฺโย
ชนะตนนั่นแหละ เป็นดี

ลพฺภา ปิยา โอจิตฺเตน ปจฺฉา
ตระเตรียมตนให้ดีเสียก่อนแล้ว ต่อไปจะได้สิ่งอันเป็นที่รัก

ยทตฺตครหิ ตทกุพฺพมาโน
ติตนเองเพราะเหตุใด ไม่ควรทำเหตุนั้น

สุทฺธิ อสุทฺธิ ปจฺจตฺตํ
ความบริสุทธิ์และไม่บริสุทธิ์ เป็นของเฉพาะตัว

สทตฺถปสุโต สิยา
พึงขวนขวายในเป้าหมายของตน

นาญฺญํ นิสฺสาย ชีเวยฺย
ไม่พึงอาศัยผู้อื่นยังชีพ

กลฺยาณํ วต โภ สกฺขิ อตฺตานํ อติมญฺญสิ
ท่านเอ๋ย ! ท่านก็สามารถทำดีได้ ไยจึงมาดูหมิ่นตัวเองเสีย

สนาถา วิหรถ มา อนาถา
จงอยู่อย่างมีหลักยึดเหนี่ยวใจ อย่าเป็นคนไร้ที่พึ่ง

ปเรสํ หิ โส วชฺชานิ โอปุนาติ ยถาภุสํ อตฺตโน ปน ฉาเทติ กลึว กิตวา สโฐ
โทษคนอื่นเที่ยวกระจาย เหมือนโปรยแกลบ แต่โทษตนปิดไว้ เหมือนพรานนกเจ้าเล่ห์แฝงตัวบังกิ่งไม้

 

หมวดที่ ๑๒ มิตร
ปาปมิตฺโต ปาปสโข ปาปอาจารโคจโร
มีมิตรเลว มีเพื่อนเลว ย่อมมีมารยาทเลว และที่เที่ยวเลว

อตฺถมฺหิ ชาตมฺหิ สุขา สหายา
เมื่อความต้องการเกิดขึ้น สหายเป็นผู้นำสุขมาให้

สพฺพตฺถ ปูชิโต โหติ โย มิตฺตานํ น ทุพฺภติ
ผู้ไม่ประทุษร้ายมิตร ย่อมมีผู้บูชาในที่ทั้งปวง

มาตา มิตฺตํ สเก ฆเร
มารดาเป็นมิตรในเรือนตน

พฺรหฺมาติ มาตาปิตโร
มารดาบิดา ท่านเรียกว่าเป็นพรหม

วิสฺสาสปรมา ญาติ
คนคุ้นเคย ไว้ใจกันได้ เป็นญาติอย่างยิ่ง

สตฺโถ ปวสโต มิตฺตํ
หมู่เกวียน เป็นมิตรของคนเดินทาง

สเจ ลเภถ นิปกํ สหายํ จเรยฺย เตนตฺตมโน สติมา
ถ้าได้สหายเป็นผู้รอบคอบ พึงพอใจและมีสติเที่ยวไปกับเขา

มิตฺตทุพฺโก หิ ปาปโก
ผู้ประทุษร้ายมิตรเป็นคนเลวแท้

ภริยา ปรมา สขา
ภริยาเป็นเพื่อนสนิท

 

หมวดที่ ๑๓ การคบหา
ยํ เว เสวติ ตาทิโส
คบคนเช่นใด ย่อมเป็นคนเช่นนั้น

ภเชถ มิตฺเต กลฺยาเณ
ควรคบมิตรที่ดี

มิตฺตสฺมิมฺปิ น วิสฺสเส
แม้ในมิตรก็ไม่ควรไว้ใจ

โหติ ปานสขา นาม
เป็นเพื่อน เพียงเพื่อดื่มเหล้าก็มี

นิหียติ ปุริโส นิหีนเสวี *
ผู้คบคนเลว ย่อมพลอยเลวไปด้วย

* หมายเหตุ : คำนี้ในการเขียนจะใช้ ตัวอักษร " ห " เป็นตัวสะกด ซึ่งการอ่านออกเสียงจะไม่สุภาพ
ดังนั้นในการอ่านออกเสียง ควรเลี่ยงไปใช้เสียงของ " ฮ " แทน เช่น ฮี เป็นต้น

อเปตจิตฺเตน น สมฺภเชยฺย
เมื่อเขาไม่มีเยื่อใย ป่วยการอยู่กินด้วย

มาสฺสุ พาเลน สงฺคจฺฉิ อมิตฺเตเนว สพฺพทา
อย่าสมาคมกับคนพาลซึ่งเป็นดังศัตรูทุกเมื่อ

ยตฺถ เวรี นิวีสติ น วเส ตตฺถ ปณฺฑิโต
โจรพาลอยู่ในที่ใด บัณฑิตไม่ควรอยู่ในที่นั้น

เสยฺยํโส เสยฺยโส โหติ โย เสยฺยมุปเสวติ
คบคนดี ก็พลอยมีส่วนดีด้วย

เสฏฺฐมุปคมญฺจ อุเทติ ขิปฺปํ
เมื่อคบคนที่ดีกว่า ตัวเองก็ดีขึ้นมาฉับพลัน

 

หมวดที่ ๑๔ การสร้างตัว
ธมฺเมน วิตฺตเมเสยฺย
บุคคลพึงหาเลี้ยงชีพ โดยทางชอบธรรม

ปโยชเย ธมฺมิกํ โส วณิชฺชํ
บุคคลพึงประกอบการค้าที่ชอบธรรม

น นิกตฺยา ธนํ หเร
บุคคลไม่พึงหาทรัพย์ด้วยการคดโกง

อลาโภ ธมฺมิโก เสยฺโย ยญฺเจ ลาโภ อธมฺมิโก
ถึงไม่ได้ แต่ชอบธรรม ยังดีกว่าได้โดยไม่ชอบธรรม

ปฏิรูปการี ธุรวา อุฏฺฐาตา วินฺทเต ธนิ
ขยัน เอาธุระ ทำเหมาะจังหวะ ย่อมหาทรัพย์ได้

โภคา สนุนิจยํ ยนฺติ วมฺมิโกวูปจียติ
ทรัพย์สินย่อมพอกพูนขึ้นได้ เหมือนดังก่อจอมปลวก

อนากุลา จ กมฺมนฺตา เอตมฺมงฺคลมุตฺตมํ
การงานไม่คั่งค้างสับสน เป็นมงคลอย่างสูงสุด

น หิ จินฺตามยา โภคา อิตฺถิยา ปุริสสฺส วา
โภคะของใคร ไม่ว่าสตรีหรือบุรุษ ที่จะสำเร็จเพียงด้วยคิดเอา ย่อมไม่มี

สกมฺมุนา โหติ ผลูปปตฺติ
ความอุบัติแห่งผล ย่อมมีได้ด้วยการกระทำของตน

ยหึ ชีเว ตหึ คจฺเฉ น นิเกตหโต สิยา
ชีวิตจะอยู่ได้ที่ไหน พึงไปที่นั้น ไม่พึงให้ที่อยู่ฆ่าตนเสีย

 

หมวดที่ ๑๕ การปกครอง
มา มโท ภรตูสภ
ผู้มีภาระปกครองรัฐ จงอย่าได้ประมาทเลย

สพฺพํ รฏฺฐํ สุขํ เสติ ราชา เจ โหติ ธมฺมิโก
ถ้าผู้ปกครองทรงธรรม ประเทศชาติก็เป็นสุข

สพฺพํ ปรวสํ ทุกฺขํ
การอยู่ในอำนาจของผู้อื่น เป็นทุกข์ทั้งสิ้น

สงฺเกยฺย สงฺกิตพฺพานิ
พึงระแวง สิ่งที่ควรระแวง

สาธุ ธมฺมรุจี ราชา
ผู้ปกครองชอบธรรมจึงจะดี

ปคฺคณฺเห ปคฺคหารหํ
พึงยกย่องคนที่ควรยกย่อง

ปมาทา ชายเต ขโย
เมื่อมีความประมาท ก็เกิดความเสื่อม

ขยา ปโทสา ชายนฺติ
เมื่อมีความเสื่อม ก็เกิดโทษประดัง

สกฺกาโร กาปุริสํ หนฺติ
สักการะฆ่าคนชั่วได้

รกฺเขยฺยานาคตํ ภยํ
พึงป้องกันภัยที่ยังมาไม่ถึง

 

หมวดที่ ๑๖ สามัคคี
สุขา สงฺฆสฺส สามคฺคี
สามัคคีของหมู่ทำให้เกิดสุข

สมคฺคา สขิลา โหถ
จงสามัคคีมีน้ำใจต่อกัน

สมคฺคานํ ตโป สุโข
ความเพียรของหมู่ชน ผู้พร้อมเพรียงกันทำให้เกิดสุข

สูกเรหิ สมคฺเคหิ พฺยคฺโฆ เอกายเน หโต
สุกรทั้งหลายพร้อมเพรียงกันยังฆ่าเสื้อโคร่งได้ เพราะใจรวมเป็นอันเดียว

สามคฺยเมว สิกฺเขถ พุทฺเธเหตํ ปสํสิตํ
สามคฺยรโต ธมฺมฏฺโฐ โยคกฺเขมา น ธํสตํ
พึงศึกษาความสามัคคี , ความสามัคคีนั้น ท่านผู้รู้ทั้งหลาย สรรเสริญแล้ว , ผู้ยินดีในสามัคคี ตั้งอยู่ในธรรม ย่อมไม่คลาดจากธรรมอันเกษมจากโยคะ

วิวาทํ ภยโต ทิสฺวา อวิวาทญฺจ เขมโต
สมคฺคา สขิลา โหถ เอสา พุทฺธานุสาสนี
ท่านทั้งหลายจงเห็นความวิวาทโดยความเป็นภัย และ ความไม่วิวาทโดยความปลอดภัยแล้ว เป็นผู้พร้อมเพรียง มีความประนีประนอมกันเถิด นี้เป็นพระพุทธานุศาสนี

เอโส หิ อุตฺตริตโร ภาราวโห ธุรนฺธโร
โย ปเรสาธิปนฺนานํ สยํ สนฺธาตุมรหติ
ผู้ใดเมื่อคนอื่นล่วงเกินกันอยู่ ตนเองกลับหาทางเชื่อมเขาให้คืนดีกันได้ ผู้นั้นแล ชื่อว่าเป็นคนเอาภาระ เป็นผู้จัดธุระที่ดียอดเยี่ยม

สเจปิ สนฺโต วิวทนฺติ ขิปฺปํ สนฺธียเร ปุน
พาลา ปตฺตาว ภิชฺชนฺติ น เต สมถมชฺฌคู
ถ้าแม้นสัตบุรุษวิวาทกัน ก็กลับเชื่อมกันได้สนิทโดยเร็ว ส่วนคนพาลทั้งหลายย่อมแตกกันเหมือนชนะดิน เขาย่อมไม่ได้ความสงบเวรกันเลย

 

หมวดที่ ๑๗ เกื้อกูลสังคม
ธนํ จเช องฺควรสฺส เหตุ
พึงสละทรัพย์ เพื่อรักษาอวัยวะ

องฺคํ จเช ชีวิตํ รกฺขมาโน
พึงสละอวัยวะ เพื่อรักษาชีวิต

องฺคํ ธนํ ชีวิตญจฺาปิ สพฺพํ จเช นโร ธมฺมมนุสฺสรนฺโต
พึงสละอวัยวะ ทรัพย์ และ แม้ชีวิต เพื่อรักษาความถูกต้อง

จเช มตฺตาสุขํ ธีโร
ผู้ฉลาดควรสละสุขเล็กน้อย เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม

 

หมวดที่ ๑๘ พบสุข
น หึสนฺติ อกิญฺจนํ
ไม่มีอะไรเลย ไม่มีใครเบียดเบียน

สุขิโน วตารหนฺโต
ท่านผู้ไกลกิเลส มีความสุขจริงหนอ

สกิญฺจนํ ปสฺส วิหญฺญมานํ
คนมีห่วงกังวล ย่อมวุ่นวายอยู่

ยาวเทวสฺสหู กิญฺจิ ตาวเทว อขาทิสํ
ตราบใด ยังมีชิ้นเนื้อคาบไว้นิดหน่อย ตราบนั้น ก็ยังถูกกลุ้มรุมยื้อแย่ง

หิรญฺญํ เม สุวณฺณํ เม เอสา รตฺตินฺทิวา กถา
ทุมฺเมธานํ มนุสฺสานํ อริยธมฺมํ อปสฺสตํ
พวกมนุษย์ผู้อ่อนปัญญา ไม่เห็นอริยธรรม สนทนาถกเถียงกันทั้งวันทั้งคืน แต่ในเรื่องที่ว่า เงินของเรา ทองของเรา

อตีตํ นานุโสจนฺติ นปฺปชปฺปนฺติ นาคตํ
ปจฺจุปฺปนฺเนน ยาเปนฺติ เตน วณฺโณ ปสีทติ
ผู้ถึงธรรม ไม่เศร้าโศกถึงสิ่งที่ล่วงไปแล้ว ไม่ฝันเพ้อถึงสิ่งที่ยังไม่มาถึง ดำรงอยู่ด้วยสิ่งที่เป็นปัจจุบัน ฉะนั้น ผิวพรรณจึงผ่องใส

โสจํ ปณฺฑุกิโส โหติ ภตฺตญฺจสฺส น รุจฺจติ
อมิตฺตา สุมนา โหนฺติ สลฺลวิทฺธสฺส รุปฺปโต
มัวเศร้าโศกอยู่ก็ซูบผอมลง อาหารก็ไม่อยากรับประทาน ศัตรูก็พลอยดีใจ ในเมื่อเขาถูกลูกศรแห่งความโศกเสียบแทงย่ำแย่อยู่

อนาคตปฺปชปฺปาย อดีตสฺสานุโสจนา
เอเตน พาลา สุสฺสนฺติ นโฬว หริโต ลุโต
ชนทั้งหลายผู้ยังอ่อนปัญญา เฝ้าแต่ฝันเพ้อถึง สิ่งที่ยังไม่มาถึง และ หวนละห้อยถึงความหลังอันล่วงไปแล้ว จึงซูบซีดหม่นหมอง เสมือนต้นอ้อสดที่เขาถอนขึ้น ทิ้งไว้ในกลางแดด

โย อตฺตโน ทุกฺขมนานุปุฏฺโฐ ปเวทเย ชนฺตุ อกาลรูเป
อานนฺทิโน ตสฺส ภวนฺติ มิตฺตา หิเตสิโน ตสฺส ทุกฺขี ภวนฺติ
ผู้ใดพอใครถามถึงทุกข์ของตน ก็บอกเขาเรื่อยไป ทั้งที่มิใช่กาลอันควร ผู้นั้นจะมีแต่มิตรชนิดเจ้าสำราญ ส่วนผู้หวังดีต่อเขาก็มีแต่ทุกข์

ลาโภ อลาโภ ยโส อยโส จ นินฺทา ปสํสา จ สุขํ จ ทุกฺขํ
เอเต อนิจฺจา มนุเชสุ ธมฺมา มา โสจิ กึ โสจสิ โปฏฺฐปาท
ได้ลาภ เสื่อมลาภ ได้ยศ เสื่อมยศ นินทา สรรเสริญ สุข และ ทุกข์ สิ่งเหล่านี้เป็นธรรมดาในหมู่มนุษย์ ไม่มีความเที่ยงแท้แน่นอน อย่าเศร้าโศกเลย ท่านจะโศกเศร้าไปทำไม

 

หมวดที่ ๑๙ ทาน
ททมาโน ปิโย โหติ
ผู้ให้ ย่อมเป็นที่รัก

ทินฺนํ โหติ สุนิพฺภตํ
ของที่ให้แล้ว ชื่อว่านำออกไปอย่างดีแล้ว

อคฺคสฺส ทาตา ลภเต ปุนคฺคํ
ผู้ให้สิ่งที่เลิศ ย่อมได้สิ่งที่เลิศอีก

วิเจยฺย ทานํ สุคตปฺปสตฺถํ
การเลือกให้ พระสุคตทรงสรรเสริญ

ธีโร จ ทานํ อนุโมทมาโน
คนฉลาด พลอยยินดีการให้ทาง

สพฺเพสํ สหิโต โหติ
คนดี บำเพ็ญประโยชน์แก่ปวงชน

สนฺโต สตฺตหิเต รตา
คนดี ชอบช่วยเหลือเกื้อกูลผู้อื่น

นิวตฺตยนฺติ โสกมฺหา
คนใจการุณ ช่วยแก้ไขคนให้หายโศกเศร้า

นตฺถิ จิตฺเต ปสฺนมฺหิ อปฺปกา นาม ทกฺขิณา
เมื่อจิตเลื่อมใสแล้ว ทักขิณาทานชื่อว่าน้อย ย่อมไม่มี

สุขสฺส ทาตา เมธาวี สุขํ โส อธิคจฺฉติ
ปราชญ์ผู้ให้ความสุข ย่อมได้รับความสุข

 

หมวดที่ ๒๐ ศีล
สีลํ โลเก อนุตฺตรํ
ศีล เป็นเยี่ยมในโลก

สํวาเสน สีลํ เวทิตพฺพํ
ศีลพึงรู้ได้เมื่ออยู่ร่วมกัน

สีลํ ยาว ชรา สีลํ
ศีลยังประโยชน์ให้สำเร็จตราบเท่าชรา

สีลํ รกฺเขยฺย เมธาวี
นักปราชญ์พึงรักษาศีล

สญฺญมโต เวรํ น จียติ
เมื่อคอยระวังอยู่ เวรย่อมไม่ก่อขึ้น

สาธุ สพฺพตฺถ สํวโร
ความสำรวมในที่ทั้งปวง เป็นดี

สีลํ กิเรว กลฺยาณํ
ท่านว่าศีล เป็นความดี

โย จ วสฺสสตํ ชีเว ทุสฺสีโล อสมาหิโต เอกาหํ ชีวิตํ เสยฺโย สีลวนฺตสฺส ฌายิโน
ผู้ไม่มีศีล ไม่มั่นคง ถึงจะเป็นอยู่ตั้งร้อยปี , ส่วนผู้มีศีล เพ่งพินิจ มีชีวิตอยู่วันเดียวประเสริฐกว่า

น เวทา สมฺปรายาย น ชาติ นปิ พนฺธวา สกญฺจ สีลสํสุทฺธํ สมฺปรายสุขาวหํ
เวทมนต์ ชาติกำเนิด พวกพ้อง นำสุขมาให้ในสัมปรายภพไม่ได้ ส่วนศีลของตนที่บริสุทธิ์ดีแล้ว จึงนำสุขมาให้ในสัมปรายภพได้

อุนฺนฬสฺส ปมตฺตสฺส พาหิราสสฺส ภิกฺขุโน สีลํ สมาธิ ปญฺญา จ ปาริปูรึ น คจฺฉติ
เมื่อภิกษุมีมานะ ประมาทแล้ว มีความหวังในภายนอก ศีล สมาธิ และ ปัญญา ย่อมไม่ถึงความบริบูรณ์

 

เตือนลูกหลานระวังอย่าอยู่คนเดียวหรืออุปกรณ์ช่วยเช่นกล้อง หรือ อุปกรณ์กดแล้วมีเสียงเตือนภัย

หนังความเป็นอยู่แบบโบราณ

เขียนได้น่าสนใจขอบันทึกไว้อ่านด้วย
พิมพ์มณี มุมสิงห์
สงคราม ไม่มีความจำเป็นต้องไปหาคนถูกหรือคนผิด ฝ่ายดีฝ่ายชั่ว ไม่เกี่ยวกับเรา แต่สิ่งที่เราควรจะต้องทำต้องเตรียมพร้อมจะทำยังไงให้ชีวิตเราและครอบครัวปลอดภัย อยู่รอดทุกสถานการณ์ เรื่องไม่คาดฝันเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อ รู้จากข่าวอุบัติเหตุ อาชญากรรม เรื่องที่คาดไม่ถึงมันก็ลอยมา ยืนรอป้ายรถเมล์ดีๆมีคนบ้าวิ่งมาแทงเฉยเลย นอนอยู่บ้านไอ้ดีรถสิบล้อวิ่งมาชนบ้าน นอนอยู่บ้านดีลูกกระสุนเจาะผ่านหลังคาบ้านมา เรื่องที่เป็นไปไม่ได้มันก็เป็นไปได้คาดไม่ถึง

แม็ก ผดุงแสง
คำทำนาย นอสตาดามุด บอก ใว้ว่า สองพี่นอ้ง จะตอ้งถูกแยก ออก จาก กัน ยูเคนร กับ ร้ฐเซีย เป็นพี่นอ้งกัน

 

เตือนลูกหลานระวังอย่าอยู่คนเดียวหรืออุปกรณ์ช่วยเช่นกล้อง หรือ อุปกรณ์กดแล้วมีเสียงเตือนภัย

 

การตั้งแคป์ต้องระวัง

 

เกิดขึ้นไปแล้วหรือยัง หรือยังไม่เกิด บางคำทำนายจากคนอื่นๆก็อาจจะเกิดไปแล้วก็ได้

ธรรมะดี

 

คนที่เป็นโรคหรือเป็นหนี้สินจะเครียด ขอบอกให้ท่านปล่อยวางบ้างซักวันท่านก็จะมีทางออก ขอให้ตั้งใจทำความดี สวดมนต์นั่งสมาธิไป