สัมผัสของผม

ไม่หรอกครับ



เพื่อนๆๆ พี่ๆๆๆ อาจจะดูโดยภาพรวมว่ามีบุญเก่าๆๆๆ




แต่ถ้าติดตามไปเรื่อยๆๆ จะรู้ว่าเป็นกรรมเก่าครับ




เพราะผมโดนพายุชีวิตเล่นงานเกือบตายหลายรอบ



ตอนนี้ผมต้องวัดดวงอีก ผมเจ๊งหุ้น สองล้าน!!!! ไม่รู้จะแก้ปํญหาอย่างไรเลย



สู้ๆๆครับ




รอติดตามเรื่องที่ผมเล่าต่อไปเรื่อยๆๆ อาจจะเห็นมุมมองของคนที่มีสัมผัสพิเศษแบบใหม่ก็ได้นะครับ

 

นำมาเล่าสู้กันฟังอีกนะค่ะ


^^

 

เรื่องเล่าตอนที่ 2


ผมเช็ดตัวเสร็จ ก็เตรียมตัวใส่เสื้อผ้า เนื่องจากผมไม่ค่อยกลับเส้อผ้าผมเลยไม่ค่อยมี เพราะที่บ้านแพ็คเก็บหรือไม่ก็บริจาคให้คนอื่นไปบ้าง ผมก็หากางเกงขาสั้นและเสื้อยืด แต่ๆๆๆเหลือแค่กางเกงขาสั้นกับเสื้อยืดสีแดงเท่านั้น!!!! ผมตัดสินใจกางเกง ซึ่งต้องบอกเลยนะครับว่าเกิดมาไม่เคยใส่กางเกงสีแดงเลยสักครั้ง โดยผมใส่แต่กางเกงอย่างเดียว เปลือยท่อนบนไว้ แล้วไปหาข้าวทาน พอท่านเสร็จ ผมเตรียมตัวปฏิบัติตามวิสัยที่ผมปฏิบัติแบบนี้มาเกือย 10 ปี ผมหาเสื้อใส่ไม่ได้จริงๆๆ เลยคว้าเสื้อยืดสีแดงมาใส่แล้วเตรียมเข้าห้องพระ แม่ผมเห็นผมใส่ก็เสื้อผ้าก็ตกใจ พอแม่เลี้ยงผมมา 27 ปี ไม่เคยเห็นผมใส่สีแดงทั้งชุดแบบนี้ แม่ผมพูดบอกให้ผมไปถอดออกวะ มันแปลกๆๆ ผมตอบกลับไปว่า อยากถอดออกแต่ถอดไม่ได้ ยังงงตัวเอง เพราะตอนนั้นผมอากาศร้อนแล้วใส่สีแดงอีก... แล้วผมก็เข้าห้องพระไปจุด ธูป เทียน แต่เนื่องจากอากาศร้อนมาก แล้วห้องพระที่บ้านผมค่อนข้างใหญ่ ผมเปิดแอร์แล้วก็ยังไม่เย็น ก็เลยตัดสินใจไปนั่งสมาธิรอที่ห้องนอนตัวเอง ซึ่งเปิดแอร์รอเย็นอยู่แล้ว รอจนห้องพระเย็นแล้วค่อยไปสวดมนต์และให้กลิ่นธูปหมดจากห้องก่อน ( โดยปกติผมจะสวดมนต์เริ่มตั้งแต่ อะระหัง อารธนาศีล ทุกอย่าง จนกระทั่งสวดพระธรรมจักร (เต็ม) ยอดพระกัณฑ์ไตรปิฎก (ซึ่งผมชอบสวดที่สุด ) และคาถาชินบันชร อื่นๆๆ


พอผมเข้าห้องนอน ผมก็นั่งตามปกติตามที่เคยเป็นมา แต่ตอนนั้น ผมได้ยินเสียงบอกว่า " เจ้าจงตั้งสติดีๆๆ เราจะประทับทรงแล้ว " ผมก็รีบลืมตาเลย ก็ยังงเลย ว่าทำไมได้ยิน เพราะนั่งมาสิบปี ไม่เคยได้ยินหรือเห็นไรเลย ก็คิดไปว่า คงคิดสับานไปเอง อาจจะมาจากการไปไหว้เจ้าและเห็นภาพจากตอนอาบน้ำ



ก็เลยตั้งสติใหม่ หลับตาอีกครั้ง แต่ตอนนี้ผมเหมือนกับหายใจไม่ออก ร้อนไปหมด จนกระทั่งคิดว่าตัวเองกำลังจะตาย ( เหมือนจะเป็นลม ประมาณนั้น )
สุดท้ายตัวผมถูกเหวี่ยงด้วยความเร็วสูงสุดเป็นลูกข่างเลยโดยที่กำลังนั่งสมาธิอยู่เลย หลังจากที่ผมโดนเหวี่ยงก็หยุด เสร็จแล้วผมก็ทำไรต่อไม่ได้ ลืมตาไม่ได้ ขยับตัวไม่ได้ ได้ยินเสียงหัวใจเต้นแรงมาก เหมือนหัวใจกำลังจะออกนอกตัว ผมเริ่มสติเสีย เริ่มกลัว กลัวว่าตัวเองเป็นอะไร


ผมพยายามตะโกนสุดเสียง เรียก พ่อกับแม่ผมมาช่วย เรียกอยู่นานกว่าท่านจะได้ยิน พอท่านมาก็ตกใจไม่รู้ว่าผมเป็นอะไร ผมได้พูดว่า " เตี่ยกับแม่ ช่วยเก่งด้วย เก่งเป็นไรไม่รู้ " เหมือนละเมอเลยครับ ตอนนั้นพูดได้แค่นั้นจริงๆๆ
ผมนั่งพูดประโยคเดิมๆ กับพ่อแม่ผมประมาณร่วม ครึ่งชั่วโมง ก็ไม่หาย สุดท้ายแม่ผมเริ่มโวยวาย ฟูมฟาย ร้องไห้ คิดว่าผมเป็นอะไรไปแล้ว และแล้วก็เกิดประโยคคำพูดเกิดขึ้นว่า

(ผมพูดกับแม่) ว่า

" ลื้อใจเย็นๆๆ ไม่ต้องโวยวาย อั๊วต้องการให้ร่างรับขันธ์ใหญ่เพื่อลงทรงช่วยมนุษย์ มนุษย์กำลังประสบเคราะห์กรรมใหญ่ เราต้องลงช่วยคน "

(แม่ตอบผม) ว่า

" ไม่ต้องช่วยใครหรอก ช่วยที่บ้านก่อนแล้วกัน ค่อยช่วยคนอื่น "

(ผมตอบแม่) ว่า

" ไม่ต้องห่วงที่บ้านช่วยเจ้าแน่ แต่คนอื่นก็ต้องช่วยเหลือเขา คนรวยคนจนที่มีทุกข์ทั่วสารทิศในประเทศไทยต้องมาหาลูกเจ้า"

( แม่ตอบผม ) ว่า

" ไม่ต้อง ไม่เอา ไม่ให้เป็น ไม่รับ........ "





จากนั้นผมก็ไม่พูดอะไรอีกเลย แต่ไม่สามารถขยับร่างกายหรืออะไรได้อีกเลย เป็นเวลาเกือบ 20 นาที แล้วผมก็สามารถลุกขึ้นได้ แต่ใจผมดี เต้นรั่ว ตึกตัก ดังมากครับ
คืนนั้นเป็นว่าผมนอนไม่หลับเลย กลัวเป็นอีก


เช้ารุ่งขึ้นแม่กับผมก็เลยไปปรึกษาอาแป๊ะที่มีญาณทิพย์ ว่าเป็นเรื่องไรที่เกิดขึ้นกับผม ท่านก็บอกว่าเป็นเทพเจ้าอากงแก่ๆๆๆ หนวดขาว ต้องการให้ผมเป็นร่างผ่านให้ท่าน

ผมกับแม่ก็ไม่รู้ทำไง ก็เลยไม่ถามไรต่อ กลับบ้านและไม่ได้สนใจ เพราะตัวผมและครอบครัวไม่ค่อยเชื่อเรื่องนี้ก็เลยไม่สนใจ....


หลังจากกลับมาถึงบ้านผมก็ล้มป่วยลงกระทันหันไม่ทราบสาเหตุ วึ่งไม่มีอาการล่วงหน้าไรบอกเลยว่าจะป่วย ผมไม่สามารถลุกจากที่นอนได้เลย เหมือนเป็นไข้หนัก ไปหาแพทย์ก็ปกติดี แต่ตัวผมหนัก ขยับลุกจากที่นอนไม่ได้ กลางวัน กลางคืนก็นอนไม่ได้เลย เป็นอย่างนี้ 3 วัน จนในที่สุดพี่สาวผมก็สงสารผมมาก ก็เลยพาผมไปศาลเจ้าที่ผมไปมาเมื่อหลายวันก่อน เพื่อทำพิธีขอขมาที่ผมอาจจะทำไรผิดไปก็ได้ ซึ่งพี่สาวผมบอกว่าถ้าอาการไม่หายจะส่งผมเข้าไปเช็คที่โรงพยาบาลบ้าๆๆๆๆๆ กรรมผมเลยนะเนี่ย แต่ผมยินดีนะ เพราะผมรู้ตัวตลอดว่าผมไม่ได้เป็นบ้า สติครบ แต่ร่างกายที่อ่อนแอเท่านั้นครับ


แล้วผมก็ไปที่ศาลเจ้า (และก็เกิดเรื่องใหญ่ขึ้นมาอีกกว่าเดิม)


โปรดติดตามตอนต่อไป 555+++


เพื่อนๆ ที่มีประสบการณ์แบบผม ลองมาเล่าแรกเปลี่ยนครับ เพราะหนึ่งเรื่องของเราที่เกิดขึ้น อาจจะก่อเกิดประโยชน์ให้คนที่เขาเป็นแบบเราได้ ผมรู้ว่ามันค่อนข้างทรมาน ดังนั้นที่ผมเล่าค่อนข้างจะละเอียด อันไหนไม่จำเป็นก็ตัดไป เพราะว่าจะให้เห็นว่าการที่คนเป็นแบบนี้ไม่ช่ายเรื่องสนุก ทรมานและเหนื่อยมาก ต้องอดทน



เพื่อนๆๆ ช่วยเขียนเล่าให้ผมฟังบ้างนะครับ

 

ครับผม อย่าลืมมาต่อนะครับ

ได้สาระและอรรถรสมากๆๆ

เป็นกำลังใจให้นะครับ ขอให้ปฏิบัติธรรมต่อไป

อนุโมทนาบุญด้วยครับผม

 

ติดตามเรื่อยๆๆๆนะครับ


มีทีเด็ดเยอะครับ


อาทิ ญาณเจ้าแม่มาสอน ญาณหลวงปู่แหวน อื่นๆๆๆ ครับ




ผมจะทะยอยเล่าทีละตอนนะครับ เพราะค่อนข้างเยอะครับ



รับรองว่าสนุกครับ แต่ผมเครียด 555+++

 

รออ่านเช่นกัน....

 

มารออ่านเน้อ เป็นกำลังใจให้

 

ตอนต่อไป เป็นยังไง คะ ..

 

เรื่องเล่าตอนที่ 3


ผมเดินทางมาศาลเจ้ากับพี่สาวสองคน แล้วได้ชวนคณะกรรมการศาลเจ้าซึ่ง

เป็นผู้ใหญ่ที่เรานับถืออีก 1 คนมาช่วยทำพิธีไหว้ขอขมาเทพเจ้า ผมเข้าไปไหว้กับพี่สาว

ก่อน 2 คน ผมจุดธูปเสร็จแล้วต้องรีบวางเพราะมือสั่นมาก เหมือนเจ้าเข้า กลัวๆๆๆๆๆ

เลยรีบปัก แล้วมานั่งสงบเพื่อรวบรวมสติกับอาการสั่นที่มือ พร้อมกันอาเจ็กคนที่เป็น

คณะกรรมศาลเจ้าก็มาพอดี ผมได้พูดออกไปว่า โดยที่สติไม่ค่อยอยู่กับตัว

" ลื้อต้องการให้อั๊วมาช่วยพวกลื้อที่ศาลเจ้านี้หรือไม่ ถ้าต้องการไปจุดธูปบอกเทพเจ้าทั้ง

หมดในศาล "


ผมงงกับคำพูดตัวเองตั้งแต่ที่บ้านจนในศาลเจ้า อาเจ็กก็ไปจุดธูปไหว้เจ้าตามลำดับ

พอปักธูปที่กระถางใหญ่ของศาลเจ้าไม่ทันไร ผมก้ตัสสั่น หน้ามืด ตัวล้มหลังกระแทก

พื้น แล้วก็ลุกขึ้นมานั่ง แต่ลืมตาไม่ขึ้น ผมเห็นแต่แสงสีต่างๆๆ เหมือนในผับเลย แล้ว

ตัวผมก็คอหมุนไปมา ฉีกยิ้ม มือยกขึ้นมาร่ายท่าทางแปลกๆๆเองได้ (ซึ่งตอนนั้นผมมี

สติแต่ควบคุมตัวเองไม่ได้เลย) เหนื่อยมากครับ หมุนหัวตั้งแต่ บ่ายโมง ถึง 1 ทุ่ม ไม่

ได้หยุดเลย


วันนั้นจับใจความว่า ท่านมาบอกว่า " ท่านเป็นเทพเจ้าจีนองค์ใหญ่ แก่ๆๆๆมาก เป็น

ปรมาจารย์ของเทพ ไม่เคยลงมามนุษย์มาก่อน จำเป็นต้องลงมาช่วยคน บอกให้ทำ

พิธีรับท่าน ประมาณเนี้ย แล้วก็เรียกคนโน่นคนนี้มาตำหนิ ในสิ่งที่ทำไม่ดีกับศาลเจ้า

โดยเฉพาะพวกหัวหน้าคณะกรรมการศาลเจ้า "


ผมฟังท่านพูดอยากจะฆ่าตัวตาย ทำใจรับไม่ได้ กับคำพูดที่เวอร์เกินลิมิต ผมอายมากก

กกครับ แต่ทำไรไม่ได้เลย เชื่อไหมครับ ผมต้องพยายามสู้ ตั้งสติวิ่งหนีออกจากศาล

เจ้า เพราะตอนเลิก เทพไม่ยอมออก เอาน้ำมนต์ เอาไรมาทำ ก็ไม่ออก ผมต้อง

รวบรวมสติกัดฟันสู้ วิ่งออกจากศาลเจ้า ผมก็หาย




กลับมาบ้าน อย่างเหนื่อยอ่อน พร้อมทั้งความอับอายที่สุดในชีวิต



ผมกลับมาอาบน้ำเพราะเหงื่อชุ่ม เตรียมตัวเข้านอนเพราะเหนื่อย

ผมนอนได้สักพัก อยู่ๆๆๆๆ "ผมลุกขึ้นมาเต้นแบบเจ้าเข้าที่ภูเก็ตเหมือนตอนกินเจ นาน

มากครับกว่าจะสงบ" พ่อแม่ น้องสาว ตกใจโคตรๆๆๆๆ


ตกลงคืนนั้นทุกคนในครอบครัวต้องนอนเฝ้าผมข้างเตียง


แต่แล้วผมก็ลุกขึ้นมาเต้นอีกทั้งคืน .... ทุกคนต้องดูแลผม ผมบังคับตัวเองไม่ได้



เช้ารุ่งขึ้น ผมท้อแท้มาก จุดธูปไหว้พระ แล้วร้องไห้ ว่าทำไม เรายึดพระพุทธ

พระธรรม พระสงฆ์ เป็นสรณะ เท่านั้น อย่างอื่นไม่มี แต่ไหนเราเหมือนคนบ้าแบบนี้


กิจการของผมก็กำลังไปได้ดี และยุ่งมาก ผมห่วงงาน และตัวเองมาก



ร้องไห้จนหมดอาลัย ก็เลยคิดว่าถ้าผมไม่หาย ผมยอมฆ่าตัวตาย



ในเมื่อผมไม่ยอมผมยอมตายดีกว่า เทพเจ้าที่ทำผมก็ต้องตกนรกไปกับผมด้วย



ตอนนั้นผมคิดและจะทำอย่างนั้นจิงๆๆๆ



และแล้วก็มีปาฏิหารย์เกิดขึ้นอีก...

 

รอ ..ลุ้นระทึกไปด้วย

 

สู้ๆๆนะครับพี่ satthanaphon

นาคน้อยเป็นกำลังใจให้ครับ

ไม่ต้องเครียดเน้อออ

 

สาธุครับ ผมนั่งมาตั้งนานผมก็ยังไม่เห้นไรเลยครับหุหุ

 

.. ต้นฉบับไปไหนเอ่ย ..

เพื่อน ๆ รออ่านตอนต่อไป อยู่ นะคะ ..

 

แวะมาขุด...


ไปไหนอ่ะคนเล่าน่ะ..

 

(tm-love)เจ้ากระทู้หายไปไหนเอ่ย ..
อย่าปล่อยให้ต้นฉบับขาดตอนนะคะ
แฟนคลับจะหายหมด ค่ะ .. -Happy Smile_

 

ขอโทษเพื่อนๆๆ ทุกคนครับ ช่วงนี้งานยุ่งๆๆ ครับ เลยไม่ได้มาอัพเดทเรื่องของผมให้ฟังครับ




ตอนที่ 4


สุดท้ายผมไม่ไหวแล้วทั้งกำลังกายและกำลังใจ จนผมจะคิดสั้น ผมเลยโทรไปปรึกษาที่

สุดท้ายคือซินแสประจำบ้าน ผมดูดวงกับแกมาเกือบ 15 ปีแล้วครับ ท่านค่อนข้างดูดวง

แม่นมากป้าแก่เป็นคนจีนอพยพมาอยู่ไทย ดังนั้นแก่น่าจะช่วยผมได้



" ผมเล่าเรื่องทุกอย่างให้ป้าแก่ฟังหมด แก่บอกผมว่าให้ผมไปรดน้ำมนต์ เพระแก่บอกว่า

ผมผีเข้า เพราะผมน่าจะใจอ่อน แล้วที่สำคัญช่วงที่เกิดขึ้นนี้เป็นช่วงสารทจีน เป็นช่วง

ปล่อยผี ไม่มีเทพเสร็จลงมาหรอก "


ผมได้ฟังถึงได้เครียดมากกว่าเดิมอีก แต่ก็ทำตาม ก็ไปหาพระอาจารย์ที่วัด ที่ท่าน

ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ มีคนแก่บอกว่าท่านมีฌาณ ผมก็ขับรถไปบท่านที่วัดเลย



พอเจอท่านก็ได้เล่าเรื่องให้ฟังพร้อมกับหัวที่หันไปมาตลอดเวลา เหมือนผีเข้าจิงๆๆๆ

ตอนนั้นรู้สึกเบื่อหน่ายมากกับอาการที่เกิดขึ้นกับตัวเองสุดๆๆๆ ผมเล่าเรื่องให้ท่านฟังจน

หมด พร้อมขอให้ท่านช่วยผมที รดน้ำมนต์ให้ก็ได้ ตอนนั้นให้หายผมทำหมด

ท่านได้กล่าวผมโดยสรุปว่า


1. ผมไม่ได้บ้า

2. ผมไม่ได้ผีเข้า รดน้ำมนต์ก็ไม่หาย

3. ผมเป็นคนที่รู้ทั้งทางโลกและทางธรรมเป็นอย่างดี ( จากการสนทนาธณรมและ

ทดสอบอื่นๆ )

4. ท่านพยายามอธิบายปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นกับผมเป็นปริศนาธรรมว่า รู้จักผมฤษีในป่า

ไหม ท่าปฏิบัติเหมือนกันแต่แตกต่างกับพระสงฆ์ แล้วก็ถามผมว่าชนชาติใดที่ริเริ่มการ

จุดธูปไหว้พระ ผมตอบว่าประเทศจีน ท่านก็บอกว่าใช่ ท่านบอกว่าเทพมีจริง

ท่านพยายามใบ้ๆๆ ให้ผมแต่ตอนนั้นผมไม่สามรถรับรูคำตอบได้เลย จนสุกท้ายท่านบอก

ให้ผมอดทนแล้วผมจะหาย จะหายโดยอาจารย์ที่สอนกรรมฐานผม ท่านถามผมว่าเป็น

ใคร อยู่ที่ไหน ประมาณเนี่ย


ผมก็กลับบ้านโดยที่อาการของผมไม่ได้หายเลย แล้วสุดท้ายผมยังไม่ดีขึ้น แม่ผมก็คิดขึ้น

ได้ว่าให้ผมโทรหาอาจรย์ที่สอนกรรมฐานที่เชียงใหม่ เพราะคิดว่าท่านคงช่วยผมได้ เนื่อง

จากท่านมีฌาน แล้วท่านน่าจะบอกอะไรได้มากกว่าพระ เนื่องจากจะได้ไม่ผิดศีล ผม

โทรไปเล่าอาการและเรื่องราวทั้งหมดให้อาจารย์ผมฟัง ท่านตกใจ แล้วคิดว่าไม่น่าใช่

เทพ ท่านเลยตกปากรับคำผมว่าจงลงมาช่วยผมที่นครปฐม โดยท่านจะลงมาวันรุ่งขึ้น

โดนเครื่องบิน....



ตอนต่อไป ... ผมหายจากอาการผิดปกติต่างๆๆๆ แต่มีสิ่งอัศจรรย์กว่าเกิดขึ้นกับผมอีก



ขอบคุณทุกคนครับ ที่ติดตามเรื่องของผม และเป็นกำลังใจให้ผมเขียนเรื่องราวของตัวเอง

 

ปูเสื่อ นั่งดุเลยนะนี่ครับ...

 

เรียนท่านเจ้าของกระทู้

ผมอ่านข้อความของคุณตั้งแต่แรก ของกระทู้ นี้ ก็ทราบได้ทันทีว่า คุณต้องมีประสบการณ์ถูกเข้าทรง แน่นอน

แต่ที่ผมสงสัยอยู่นะครับ คือว่า ทำไม เทพเจ้าจีน จึงบอกให้คุณรับขันธ์ การรับขันธ์ นั้นเป็นพิธีกรรมของเทพเจ้าไทย ๆ เสียมากกว่า จากประสบการณ์ของผม เจ้าจีน ท่านไม่เคยเรียกให้ใครรับขันธ์ หรือแม้กระทั่ง ผู้ที่กำลังเริ่มจะถูกเจ้าจีนจับเป็นร่างทรง และได้วิ่งไปหาร่างทรงเจ้าไทย ๆ ก็มักจะถูกสั่งให้รับขันธ์ ๆ ซึ่งแท้ที่จริงแล้ว เจ้าจีน ไม่มีการรับขันธ์ แต่อย่างใด ผมเห็นมาก็เยอะ ต่อให้รับขันธ์ มาแล้ว หลังจากที่เจ้าจีน มาประทับทรง แล้ว ท่านก็จะถอนขันธ์ นั้นออกไปเสียเอง เนื่องจากว่า มิได้ถูกต้องตามธรรมเนียมปฏิบัติของเจ้าจีน

และอาการที่คุณเป็นที่คุณเล่ามาทั้งหมด ผมเชื่อครับว่า เป็นจริง คือ ผมจะบอกว่า คุณเพียงแต่ "โดนเปิดจิต" แล้วนั่นเอง และถ้าใครที่ถูกเปิดจิตขึ้นมา และไม่สามารถ control จิต ของตัวเองได้ นั้นแหละให้รู้ไว้เถอะว่า "อาการบ้า" กำลังมาเยือน คุณแล้ว ซึ่งก็เป็นธรรมดาของผู้ที่กำลังเดินขึ้นบันได ล้วนแล้วแต่ต้องผ่านขั้นที่ 1 มาก่อนด้วยกันทั้งสิ้น

แต่ผมคิดว่า ปัจจุบัน นี้คุณคงสามารถ control จิตของตัวคุณเองได้เป็นอย่างดีแล้วล่ะนะ ถึงได้มาเขียนเล่าเรื่องประสบการณ์เหล่านี้ให้เพื่อน ๆ ในเว็บอ่านกันได้

อืม เรื่องที่คุณบอกว่า เห็นพระแม่กวนอิม ดวงตา ของคุณนั้น ช่วงแรก ผมเข้าใจว่า คุณเห็นจากการลืมตา แต่พออ่านไปอ่านมาเริ่ม งง ตกลงคุณเห็นในสมาธิ เหรอ?

คือ ผมอยากจะเตือนไว้สักนิดนะครับว่า "ความลับสวรรค์ ห้ามเปิดเผย" ขอท่านเจ้าของกระทู้ จงพิจารณาให้ดี เสียก่อน พิมพ์ว่า เรื่องใดควรเล่า เรื่องใด ไม่ควรเล่า นะครับ

เป็น บุญกุศล ที่คุณเคยทำมาตั้งแต่อดีตชาติ หลาย ๆ ชาติ แล้วครับ และคุณเองคงจะได้เคยอธิษฐานเอาไว้ ว่า ขอให้คุณได้มีดวงตาเห็นธรรม ให้ได้รับรู้ถึงการปฏิบัติ ตั้งแต่ชาติปางก่อน ๆ ไม่ว่าจะเกิดชาติใด ๆ ก็ได้ตาม ขอให้สัญญาเก่า ตามมาสอนคุณอีก เป็นแน่แท้

ที่ผมพูดมานี้ถูกทางไหมครับ ท่านเจ้าของกระทู้

 

555++++

ถูกบ้างส่วนครับ


เรื่องของการรับขันธ์หรือไม่ ถูกต้องไม่ถูกต้อง เด่วมีคำตอบคับ ตอนต่อไปจะพูดถึง



ส่วนความลับสวรรค์ ผมว่ามนุษย์เอามาคิดเองหรือป่าว ท่านไม่เคยบอกผมว่าห้ามพูด

โดยส่วนใหญ่ผมพูดหรือเล่าให้ใครฟัง มิได้มีจุดมุ่งหมายให้คนหลงว่าผมเก่งหรือมีอะไร

มากกว่าคนอื่น แต่ผมจเล่าให้ฟังในด้านว่า นรก สวรรค์มีจิง เจ้าแม่กวนอิม เทพอื่นๆๆ มีจิง ดังนั้นบุญ บาป มีจิง ผมเล่าให้คนอื่นๆๆ ฟังเพื่อเขาเหล่านั้นได้คิดเพื่อเกรงกลัวบาป ทำความดี และหันมาปฏิบัติธรรมเพื่อมรรคผลนิพาน ซึ่งส่วนใหญ่คนที่ผมมีโอกาสเล่าเรื่องต่างๆ ให้ฟัง ก็ล้วนแต่เชื่อมั่นตามองค์พระศาดาและปฏิบัติธรรมมากขึ้นและไม่ได้หลงไปทางอื่น ดังนั้นผมเห็นว่า ถ้าผมเล่าประสบการณ์ของตนเองที่เกิดขึ้นจิงแล้วทำให้คนหันมาทำดีมากขึ้น ผมว่าผมควนจะถ่ายทอดประสบการณ์ของผมต่อไปนะครับ



ผมเห็นเจ้าแม่ทั้งลืมและหลับตา (สมาธิครับ) แล้วแต่ท่านจะโปรดผม แต่ผมจะเล่าให้ละเอียดมากขึ้นในตอนต่อไป โปรดติดตาม



ขอบคุณที่ชี้แนะนะครับ