~~~~~*** สิ่งเล็กๆที่เรียกว่ากั๊ก***~~~~~

ขอบพระคุณแขกรับเชิญทั้งสามท่าน ทั้งที่กลายเป็นพิธีกรร่วมแล้ว
และที่จะเป็นในอนาคต อิอิ.....
~~~~ ณ กุฏิกัมมัฏฐานหลังน้อย ท่ามกลางป่าช้า ในคืนเดือนมืด ปลายฤดูหนาว
ภิกษุหนุ่มรูปงาม(อัยยะ สองพยางค์หลังผีเจาะปากหรือไร) ละสายตาจากหนังสือ
ประวัติพระบูรพาจารย์แห่งสายฯ ก็จัดแจงสวดมนต์ใหว้พระ เสร็จก็เริ่มนั่งสมาธิ
ในแบบอานาปาณสติบวกบริกรรมพุทโธ เริ่มได้ไม่ทันไรก็แว่วเสียงครืดดดดด
พักดื่มนำ้แป๊บ คอแห้ง

 

คอแห้งเป็นชั่วโมงเชียวหรอค่ะ

มารออ่านนะค่ะ

 

ท่านขุนกั๊ก...ที่เคารพ...ชอบมาอัพตอนดึก ๆ หรือเจ้าคะ

ปล. อย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยการรับประทานผักและผลไม้บ้างนะเจ้าคะ (deejai)

 

ไม่ใช่เป็นชั่วโมง แต่ข้ามวันเลยครับ คุณหนูpon อิอิ, ขอบพระคุณในความห่วงใย
ของคุณกะปิหวานนำ้ตาลเปรี้ยวครับ....
~~~~~ เสียงครืดดด ที่ว่านั้น คล้ายๆกับวัตถุผิวไม่เรียบสองชนิด ครูดถูกันเป็นระยะ
และก็ไม่ใช่นิมิตในสมาธิ เสียงนั้นดังใกล้เข้ามทีละนิด จนสุดท้าย ราวกับว่าดัง
อยู่ใกล้หูนี่เอง ก็มีทั้งกลัวทั้งสงสัย จึงออกจากสมาธิ(ตื้นๆอิอิ) เสียงนั้นยังคงดังอยู่
ภายนอกบานหน้าต่างที่ปิดอยู่ จะเปิดหน้าต่างออกดูก็กลัวอันตราย จึงคว้าไฟฉาย
เดินออกประตู ลงกุฏิอ้อมไปดู ปรากฎเป็นงูขนาดประมาณนิ้วโป้งเท้า สีสันฉูดฉาด
แปลกตาที่เกาะอยู่ แล้วผมจะตัดสินใจยังไงดี คำถามเริ่มผุดขึ้นเป็นดอกเห็ด
(แต่ไม่ได้ผุดใกล้ชายนุ่งโสร่งเก็บเห็ดในตอนก่อน เดี๋ยวแกเก็บเรียบ)
-งูนี้มาทำไม ,-มีประสงค์ใด ,เป็นงูออกหากินธรรมดาทั่วไป หรือมีนัยยะกว่านั้น
-จะเคยเกี่ยวข้องกับเรามาก่อนในอดีตมั๊ย...แต่ทั้งนี้ ทางออกที่ดีและง่ายคือ
เรียกหาหลวงตาผู้กัลยาณมิตร หนึ่งเดียวในยามนี้

 

หลวงตามาถึง แม้มีประสบการผ่านร้อนหนาวมาสมควร แต่ท่านก็ไม่รู้ว่าเป็นงูอะไร
และท่านไม่รีรอ คว้าไม้กวาดแข็งด้ามยาว ปัดงูนั้นหล่นดังตุ๊บ พร้อมบอก ไป ไป ไป
อย่ามารบกวน ผมเองชักสงสัย เสียงหล่นกระแทกดินดังตุ๊บซะขนาดนั้น
เขาจะโกรธไหมนั่น คงจะจุกจึงไม่เลื้อยไปใหน จนหลวงตาท่านอนุเคราะต่อ
ด้วยการปัด กวาด เขี่ย เข้าพงหญ้าไป แล้วก็ต่างแยกย้ายกัน แค่เนี๊ยะ จบแระ
ยังมีเสียงนกแสก คราวหน้าละกัน อิ๊!

 

อื่ม

 

น่าสนใจดีนะคะท่าน

น่าติดตามอ่านดีนะคะ

แถมยังมีโฆษณาเอาไว้ให้รอติดตามอีก น่ารักจัง

 

...คั่นรายการด้วย..ข่าวสั้นค่ะ...อิอิ

ข่าว ล่าสุด แจ้งมาแล้วว่า พบศพคนที่ตำรวจคาดการณ์ว่าจะเป็นคนร้ายคดีข่มขืนหญิงชราแล้ว นอนตายในห้องพัก สภาพท้องเสียอย่างรุนแรง จนร่างกายขาดน้ำ กองพิสูจน์หลักฐาน สันนิฐานว่า น่าจะเกิดจากการ บริโภค "นมหมดอายุ" มากจนเกินไป... jantraa รายงาน

 

เมื่อไม่กี่วัน บังเอิญอ่านเจอมีคนพูดถึงประวัติ หลวงปู่ฝั้น อาจาโร ให้นึกถึงเรื่องตัวเอง
เกี่ยวกับนกแสก (ไม่ได้บังอาจ เทียบเทียมหรือตีตนเสมอท่าน เพียงห้วงเวลาหนึ่ง เจอเหตุ
การณ์คล้ายท่าน) กลางคืน เดือนไม่ถึงกับมืด เดินจงกมอยู่ดีๆ นกแสกไม่รู้เกาะบนยอด
ไม้แต่เมื่อไร ร้องแก๊กกกขึ้นทำลายความเงียบ ทำเอาเราตกใจสะดุ้ง โมโหปรี๊ดอีกละ
ดีที่เราไม่ใช่อดีตชาติฤาษีตาไฟ และทรงฌาน เพ่งนกตกมาตายอย่างท่าน อิอิ

 

โอ๊ะ!! นึกว่าจะได้กินนกแสกย่างซะแล้ว....^^

ปล. ด้วยความเคารพท่านขุนรบกวนท่านขุนเพิ่มการบริโภคผักผลไม้จากเดิมสัก 2-3 เท่าตัวนะเจ้าคะรู้สึกอาการกั๊ก ๆ ของขุนยังไม่ใคร่จะดีขึ้น (deejai)

 

อันเนื่องจากความห่วงใยของคุณกะปิ ทำให้ขุนลังเลว่า ขุนกั๊กเรื่องเล่า หรือว่าขุน
ท้องผูก รัดสิ่งที่ควรปล่อยออกให้สุด เอาใว้เป็นระยะๆป่าวอะ อิอิ

 

อันนี้ก็สุดแล้วแต่ท่านขุนจะพิจารณาเอาเถิด ^^ ว่าด้วยตัวของข้าพเจ้านี้ยังด้อยปัญญา ความรู้มีแค่หางอึ่ง จึงต้องขอท่านขุนโปรดชี้แนะผู้ด้อยปัญญาผู้นี้ด้วย อันว่าตัวของข้าพเจ้าเมื่อเจอ "กั๊ก" มักออกอาการทุรนทุราย จากความใคร่รู้ในเรื่องราวต่อๆ ไป

ปล. ว่าด้วยการหยอกเย้านี้ หรือการได้กระทำสิ่งหนึ่งสิ่งใด เป็นการล่วงเกินต่อท่านขุน ขอท่านโปรดจงอภัยข้าน้อย หวานมิได้ตั้งใจเจ้าค่ะ ^^

 

ไม่มีอะไรล่วงเกินดอก ขอให้คุณปิสบายใจเถิิด อิอิ (เรียกชื่อแบบนี้ดัยชปะ)
~~~~~~มีอีกเสียงหนึ่ง ที่ได้ยิน แต่ไม่ใช่ตอนอยู่ป่าช้า เป็นช่วงอยู่ตันสังกัด
คือเชิงเขาลูกหนึ่ง สงบร่มรื่น มีนำ้ซึมบนเขาอันเป็นสิ่งอำนวยการอุปโภคบริโภค
ตลอดปี (ถ้าว่าในแง่ลึกลับ พญานาคดูแลให้) สำนักสงฆ์แห่งนี้มีนามว่า"ถำ้ไทรทอง"
จว.กาฬสินธุ์ ท่านอาจารย์เคยออกข่าว แจกควายให้ชาวบ้านด้วยละ อิอื

 

อืม...ท่านขุน..ก็มาแบบกระปริบกระปรอยจังเลย...
คนรออ่าน...ขาดใจตายกันพอดี อิอิ

 

อิอิ อาการหมั่นใส้ขุน เกาะกินใจคุณท้าวยาวนาน แพร่สู่กะปิหวานอีกคน หุหุ
~~~~สำนักสงฆ์ ถำ้ไทรทอง ในช่วง(ปี)ที่ผมเข้าไปฝากตัวบวชผ้าขาว เป็นนาค
ศึกษาข้อวัตร ท่องจำบทสวด รวมถึงช่วยงานทุกอย่างนั้น ยังถือว่าเป็นยุคบุกเบิกระยะสอง เพราะมีโรงครัว กุฏิ ถำ้ต่างๆ ฯ. หลวงพ่ออาจารย์ รับขันธ์ดอกไม้ถวา ยตัวจากผมแล้ว ได้เรียกครูบา.. มาพาผมไป
จับจองเสนาสนะ โกนผม เปลี่ยนเป็นชุดขาว รอรับศีลอุโบสถในช่วงเย็นต่อไป

 

หลังจากนั้นบิดาบังเกิดเกล้าผู้นำพากระผมมา ก็เดินทางกลับ ปล่อยให้หนุ่มน้อยตะลุยแดนกาสายะต่อไป ในปีนั้นมีผู้มาเข้านาค ถือบวช
ราวหกถึงเจ็ดคน สำนักสงฆ์แห่งนี้ ตั้งอยู่เชิงเขาทิศตะวันตก
เฉียงเหนือของเขา ฉนั้นจึงมิใคร่จะได้เห็นตะวันยามรุ่งอรุณนัก จะเห็นก็แต่
สายัณห์ ส่วนจะสัญญาหรือไม่ เรื่องของแต่ละคน อิอิ ที่นี่ไม่มีไฟฟ้า แต่มีประปาธรรมชาติ
ที่ต่อท่อจากนำ้ซึมบนสันเขา ที่ไม่เคยแห้ง แต่ก็ไม่ล้นบ่อ ชาวบ้านเล่ากันว่าพญานาคดูแลอยู่
ก่อนที่จะต่อท่อหลวงพ่ออาจารย์ ต้องตกลงกับเขาก่อน(เปนการเล่าขานกัน ไม่กล้าถามท่าน)
อิอิ[/SIZ

 

.หลังฝากตัวประพฤติวัตรปฏิบัติธรรมฯผ่านไปสามเดือน ฝนเริ่มลง ใกล้วันเข้าพรรษา ท่านอาจารย์ได้เตรียมการบวชและตั้งฉายา ให้เหล่านาค
..กลางพนา ป่าเขา ลำเนาห้วย
รินระรวย สายนำ้ใส ไหลลอดหิน
แว่วสำเนียง เสียงเหล่าสัตว์ ชัดยลยิน
กระแสสินธุ์ สาดซัดซ่า คราฝนลง
เป็นสัญญาน เตือนกระตุ้น ลุ้นวันบวช
หลังเข้มงวด ท่องบ่นได้ ไม่ลืมหลง
วางภาระ คฤหัสน์ ตัดและปลง
กระโจนลง สู่สนาม ตามฟอกใจ
...ใกล้วันบวช ตื่นเต้ลล ตื่นเต้วว~~~

 

^^ มิมีสิ่งใดจะพูดต่อ ...นอกจากอาการปรีดา...ดีใจจุงที่อาการกั๊กของท่านขุน ดีขึ้น ๆ ตามลำดับ...

 

Happy valentine's day สุขสันต์วันแห่งฟามรักกันละก๊า

 

ท่านขุน...ต้องมีดอกไม้ด้วยจิ อ่ะ...แถมให้