สุดยอดของใจที่มีความมีเมตตา

ท่านที่เกลียดความชั่ว
แต่ไม่เกลียดคนชั่ว นั่นแหล่ะคือ
ใจที่มีเมตตาธรรมอันบริสุทธิ์

 

ความเกลียดชัง ไม่มีในใจผู้ใด เป็นอันว่าผู้นั่นแหล่ะ มีเมตตาธรรมอันบริสุทธิ์

อคติ4 ไม่พบในใจผู้ใด ผู้นั้นละครับเป็นผู้มีเมตตาธรรมอันบริสุทธิ์

 

คนชั่ว คนพาลเหมือนกันมั่ยครับ
อเสวนาจะพาลานัง

 

ในขั้นสมมุติความดี และความชั่ว
ลุงแมวพิจารณาแล้วมันก็ไม่น่ามีราคา
ที่จะไปชอบ หรือไม่ชอบ
เนื่องจากทั้ง 2 อย่างมันเป็นสังขารธรรม
คับ
มันรู้สึกจืดๆ ในใจกับดี และชั่ว
คับ

 

จืดๆ ก็ กำหนดรู้ไปด้วยฮับ

ธรรมทั้งปวง รวมลงที่เวทนา

 

มีคนชอบพูดอย่างนี้ครับ ว่า....
งั้นเอาฆ่ากรต่อเนื่องไปดูแล

 

ถ้าขั้นละเอียดมันก็เหมือนกัน คือพวกมิจฉาทิษฐิ และไม่มีศรัทธานั่นคับ

 

สิ่งที่เลยจืดไป ยังไม่รู้ว่าจะเป็นอะไร
(หมายเหตุ จืดๆ คือยังงั้น ยังงั้น)

 

สุดยอดของเมตตาคือ จุตูปปาตญาณ..

 

นั่นแหล่ะกำหนดรู้

เพราะมันยังเกิดดับเป็น

สิ่งใดเกิดดับ เอามากำหนดรู้หมดฮับ

ทุกข์เท่านั้นที่เกิดขึ้น ทุกข์เท่านั้นที่ดับไป
นอกจากทุกข์ไม่มีอะไรเกิด นอกจากทุกข์ไม่มีอะไรดับ

 

ญาณและฌานก็ยังเป็นสิ่งปรุงแต่งอยู่
(คือเป็นสังขารธรรมคือมีเกิดมีดับมีเสื่อม)

 

จุตูปปาตญาณโพธสัตว์มีกันมัยครับ

 

คนที่มีเมตตามากๆผมสังเกตุเห็นหลายท่าน
ที่มีคนมาว่าท่านมาด่าท่าน ท่านกลับนิ่งเฉย
แถมยังยิ้มแบบไม่มีความโกรธแม้แต่น้อย
ผมก็มานั่งคิดดูว่าทำไมท่านไม่โกรธตอบ
ผมเลยคิดเองเออเองว่าท่านคงรู้ว่า
ท่านพูดอะไรไปทำอะไร เขาก็ไม่พอใจอยู่ดี
และผมก็มโนเอาเองว่า นี่แหละที่เรียกว่าของจริงนิ่งเป็นใบ้ ทั้งๆที่ท่านก็ไม่ได้เป็นใบ้
ผมนึกอีกที่ท่านคงสงสารเขา และไม่ต้องการให้เขาตกพงรก จิตตกต่ำไปมากกว่าเดิม
ความคิดผมมันอาจจะผิดก็ได้ ใครจะไปรู้ใช่ไหมคับ หากไม่มีคนรู้จริงมาแนะนำ
ไม่รู้ว่าในนี้มีหรือเปล่าคับ

 

ถ้ามันยังไม่รู้สึกจืดๆ ก็เสวนากันต่อไป
ได้ แต่อย่าไปคิดจะไปเอา
ไปได้อะไรคืนมา มันก็ไม่ทุกข์
ได้แค่นันทิ

 

รอน

ต้องถามเล่าปัง
คงไม่ว่าง ตอนนี้คงส่งใจไปช่วยเณรท่องขานนาคอยู่555 เนรสัญญาเสีย
เมตตาเป็นธรรมแท้ ของโพธิ หรอ

 

เณรเค้าแบ็คใหญ่ส่องงัยกะไม่ทะลุหลอก55

 

ของจริงนิ่งเป็นใบ้ความหมาย
ที่แท้จริง คือความเงียบสงัดที่เกิดขึ้น
ภายในใจ
ที่ไม่ไปให้ความสำคัญกับความไหวตัว
หรือกิริยาอาการต่างๆ (สิ่งปรุงแต่ง)ของจิต
ที่เกิดขึ้นตลอดเวลา
ในท่ามกลาง
ความว่างของใจคับ

 

ใจมันนิ่งใจมันสงบใจมันไม่พูดอะไร ปากก็เลยไม่มีโอกาสพูดใช่ไหมคับท่านธรรมแท้
อันนี้ผมคิดเองคับ จิตเป็นนายกายเป็นลูกจ้าง
พอจะเทียบเคียงได้ไหมคับ

 

สมมุติโพธิตรัสรู้เป็นพุทธะรู้ว่าทุกสิ่งเกิดดับเป็นธรรมดาเกิดแก่เจ็บตายเป็นธรรมดา
สัตว์โลกเกิดตารเวียนว่ายเป็นธรรมดา
อะไรๆก็เป็นธรรมดาไปหมด
พุทธะก็อาจจะวางเฉยไม่สอนไม่ชี้ทางพ้นทุกข์ ปล่อยไปตามธรรมดา
แต่...พุทธะได้จุตูปปาตญาณรู้การเกิดดับเวียนว่ายของหมู่สัตว์ถึงกับกล่าวว่าสัตว์ทั้งหลายที่ไม่เคยเกิดเป็นญาติกันไม่มี...
เพราะรู้ว่าสัตว์ทั้งหลายเป็นญาติพี่น้องพ่อแม่คนกันเองทั้งนั้นก็อยู่เฉยไม่ได้..ต้องช่วยเหลือต้องพาข้ามฝั่งให้พ้นทุกข์ให้ได้มากที่สุด
จุตูปปาตญาณคือสุดยอดของเมตตาที่แท้ทรู



เดี๋ยวไปกินยาแป๊บนึงนะ รู้สึกจะมีเรื่องแล้วละ

 

ลูกเพ่

อยากกินซูชิ