หนทางแห่งความเจริญ
การแผ่เมตตาให้สัมมาอาชีพ ทำไมต้องแผ่เมตตาให้สัมมาอาชีพ มันสอดคล้องกับเรื่อง มรรค ๘ ค่ะ เรื่องมรรค ๘ ที่พระพุทธองค์กล่าวถึงในวันที่พระองค์ตรัสรู้ พระองค์ไปพบปัญจวัคคีย์ทั้ง ๕ แล้วแสดงธรรม ธัมมจักกัปปวัตนสูตร
ข้อ ๑ มีความเห็นที่ถูกต้อง
ข้อ ๒ ไม่ดำริพยาบาท
ข้อ ๓ สัมมาวาจา
ข้อ ๔ หาเลี้ยงชีวิตอย่างชอบ คือ ให้อาหารชีวิต
ข้อ ๕ สัมมาอชีพ
ข้อ ๖ มีความเพียรชอบ
ข้อ ๗ มีสติชอบ
ข้อ ๘ มีปัญญาชอบ
นี่คือวันที่พระองค์ท่านตรัสรู้ว่า ทุกอย่างที่ตาเราเห็น ใจเราคิด เราโกรธหรือเปล่า เราโลภหรือเปล่า เราหลงหรือเปล่า เอาง่ายๆ เราเดินไปเราเจอกระเป๋าใบหนึ่ง เราอยากจะเป็นประชาชนคนดี ตอนที่เราเจอ เราคิดว่าถ้าเราได้ข้อมูลเราจะคืนให้เขา แต่ว่าครอบครัวเราก็กำลังลำบาก แต่พอเปิดขึ้นมา มันมีของมีค่ามากมายที่สามารถใช้หนี้แทนเราได้เลย แต่ถ้าเราเอาชนะใจเราได้ เราคืนให้เขาไป นั่นคือเราเอาชนะความโลภในใจเราได้ เราก็ไม่ทุกข์ แล้วถ้าของเราหายบ้าง แล้วคนไม่คืนเราบ้างล่ะ เราจะทุกข์ขนาดไหน นี่เช่นเดียวกัน ถ้าเราเอาชนะใจเราได้ ก็คือเอาชนะความโลภได้ ก็ถือว่าชนะทุกอย่างแล้วล่ะ อะไรที่ไม่ใช่ของเรา เราก็อย่าเอามา ถ้าอะไรเป็นของเรามันก็ต้องเป็นของเรา
คนล้างขวดถูกล็อตตารี่รางวัลที่ ๑ ได้ ๔๐ ล้าน ใครจะไปคิด คนล้างขวดไม่ได้คิดว่าจะมีชีวิตดีไปกว่านี้เลย อยู่ๆ มา บุญเก่าที่เขาทำมา ทำให้เขามีโชค เขาเคยสะสมมา เขาเคยสร้างบุญมา อันนี้ก็เรื่องของการที่จะบอกว่า สัมมาอาชีพที่มันอยู่ในมรรค ๘ คำว่าสัมมาอาชีพมันต้องบริสุทธิ์ ถ้ามิจฉาชีพ ไม่บริสุทธิ์ มิจฉาชีพก็คือฉกชิงวิ่งราว รับซื้อของโจร มันอยู่ในมรรค ๘ ตาเห็นใจคิด โกรธหรือเปล่า โลภหรือเปล่า หลงหรือเปล่า อยู่ในข้อที่ ๒ ตาเห็นขณะที่เห็น เห็นผิด ถ้าถามว่ามีความเห็นผิด ท่านสองเรื่องอะไรเกี่ยวกับการเห็นผิด พ่อแม่มีคุณจริง แต่เราเห็นผิดว่าพ่อแม่ไม่มีคุณ เพราะว่าเราโต้เถียงท่านตลอดเวลา เราทะเลาะกับท่านตลอดเวลา เราจะเห็นถูกได้อย่างไร พระพุทธองค์สอนว่า ข้อ ๑ มีความเห็นที่ถูกต้อง
พ่อแม่เปรียบเช่นพระอรหันต์ แต่เราก็จาบจ้วงพระอรหันต์ทุกวันเลย แล้วจะมีวันเห็นถูกได้อย่างไร ถ้ามีความเห็นถูกต้องมีความเคารภ มีความกตัญญูแล้วในคนที่เลี้ยงดูเรามา ลองนึกดูนะคะตั้งแต่เป็นก้อนทุกข์อยู่ในท้องแม่เนี่ย ว่ามันทุกข์ขนาดไหน ไหนจะแพ้ท้อง ไหนจะนอนไม่ได้ ไหนจะนอนไม่หลับ ไหนวันที่เราคลอดจะเสียเลือดเสียเนื้อไปอีก แล้วเรายังมีความเห็นผิดอยู่อีกว่า ท่านไม่มีคุณ ถ้าโยมรักพ่อแม่ โยมคิดว่าโยมมีความเห็นที่ถูกต้อง โยมต้องคิดว่าพ่อแม่มีคุณจริง
พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์เป็นเนื้อนาบุญจริง ตายแล้วไม่สูญ นิพพานมีจริงนะคะ
ในเรื่องการแผ่เมตตา ในเรื่องของสัมมาอชีพ มันเป็นเรื่องที่พระพุทธองค์ตรัสรู้ ในเรื่องของตาเห็น ใจคิด ปากพูด
ข้อที่ ๑ มีความเห็นที่ถูกต้องในมรรค ๘
ข้อที่ ๒ ไม่ดำริพยาบาท ตามองไป ใจคิดแล้ว
ข้อที่ ๓ สัมมาวาจา ปากพูดเลย พูดดี ฟังดี
ข้อที่ ๔ แล้วทำหาเลี้ยงชีวิตอย่างชอบคือ ไม่เอาของมึนเมา หรือทำอะไรให้ชีวิตเสื่อมโทรม กินอะไรก็ให้เป็นประโยชน์ต่อร่างกายเพื่อจะได้สร้างความดีต่อไป
แล้วก็ข้อที่ ๕ สัมมาอาชีพ มันก็เกี่ยวกับว่าเรามีคุณธรรมหรือเปล่า เราค้าขายแบบสุจริตหรือเปล่า ถ้าเราค้าขายสุจริต แน่นอน เจริญแน่นอน
ข้อที่ ๖ มีความเพียร ก็เรื่องใจอีก ความเพียนร อย่าให้บาปเกิดขึ้นกับใจ เพราะว่าใจเป็นตัวสั่งเลยว่าโลภหรือเปล่า โกรธหรือเปล่า หลงหรือเปล่า มีความเพียรอย่าให้บาปเกิดขึ้นกับใจ
ข้อ ๗ มีสัมมาสติ ไม่ว่าจะพูดหรือทำอะไร เอาสติลงไปจับด้วยว่า กำลังพูดเรื่องใคร พูดทำไม ได้อะไรกับการพูด นี่สัมมาสติ
ข้อ ๘ สัมมาสมาธิ มีความตั้งมั่นแน่วแน่ในการสร้างความดี อย่างทำอะไรที่ไม่มีสมาธิ ถูกชักจูงง่าย ถ้าไม่ไตร่ตรอง แล้วคนมีปัญญาเท่านั้นคือสัมมาปัญญา คือ สัมมาสติสัมมาสมาธิเนี่ย ปัญญากับสมาธิ มันเกี่ยวเนื่องกัน พอสมาธิดีปัญญาก็เกิด ว่าอะไรควรทำและอะไรไม่ควรทำ นี่อยู่ในมรรค ๘
จากหนังสือ ทำอะไรก็เจริญ
บรรยายโดย ดร. แม่ชีทศพร เทวาพิทักษ์ธรรม
หนทางแห่งความเจริญ บรรยายโดยแม่ชีทศพร
ในห้อง 'กฎแห่งกรรม - ภพภูมิ' ตั้งกระทู้โดย hyperz, 18 ตุลาคม 2010.