หนุ่มเนปาลเลียนพระพุทธเจ้าโผล่อีก

พิศวัสต์ · 18 พฤศจิกายน 2008

ผมก็ไม่ค่อยชอบใจซักเท่าไรที่เพื่อนสมาชิกบางคนแสดงกิริยาเยอะเย้ยเพื่อนสมาชิกด้วยกันด้วยคำว่า 555
<HR style="COLOR: #ffffff; BACKGROUND-COLOR: #ffffff" SIZE=1>อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ Falcon_Se
เรื่องนี้เป็นปัจจัตตัง รู้เอง เห็นเอง เข้าใจเอง ..ซึ่งมีแต่ผู้ที่ฝึกสมาธิเท่านั้นที่จะรู้ว่าสิ่งที่ผมได้กล่าวมาเป็นเรื่องจริง หรือเป็นเรื่องที่คนเค้าแสดงให้ดูตามในหนังครับ แต่อย่างน้อยผมขอฝากเรื่องนี้ให้คุณพิศวัสต์ได้ลองศึกษาดูจากการปฏิบัติจากครูบาอาจารย์ทางสายกรรมฐานดูครับ ท่านจะให้คำตอบได้ดีกว่าผม

ผมไม่ได้ต้องการให้ใครเชื่อผมนะครับ อยากให้ลองศึกษาดูกันเองว่าจริงหรือไม่ที่คนที่ได้ฌานสามารถดำรงค์ขันธ์ด้วยการเจริญสมถภาวนาและทรงฌานให้อยู่ตัว ..ฟังผมเล่าเป็นนิทานก็แล้วกันครับ พระพุทธเจ้าท่านตรัสถึงเรื่องอจินไตย หรือสิ่งที่คนธรรมดาไม่ควรคิด 1 ในนั้นก็คือ การคิดวิเคราะห์ถึงฤทธิ์ของคนที่ได้ฌาน เอาแค่ฌาน4 ก่อนก็ได้ เจริญจนคล่องตัว มีความสุขในฌานและติดอยู่ในภวตัณหา (ติดรูป) หรือถ้าเป็นอรูปคือพวกที่ติดอยู่ในวิภวตัณหา (ติดอรูป) คนสองพวกนี้คือคนที่ตายไปหากเข้าฌานในขณะที่ตายก็จะไปจุติเป็นรูปพรหมหรืออรูปพรหม ..คนสองประเภทนี้ตอนที่ยังมีชีวิตเป็นมนุษย์อยู่ก็มีฤทธิ์แล้วครับ พระพุทธเจ้าท่านตรัสว่าคนธรรมดาทั่วไปที่ยังคงติดอยู่ในกามตัณหา ซึ่งเป็นตัณหาขั้นต่ำสุดอยู่ จะคิดหาเหตุผลถึงฤทธิ์ของคนที่ได้ฌานแล้วว่ามายังไง เค้าทำได้ยังไง ..คิดจนเป็นบ้าก็หาเหตุผลไม่ได้ (ใช้ปัญญาแค่สุตมยปัญญา (ได้ยินมาหรือดูหนังมาก็ได้) และจินตมยปัญญา (คิดหาเหตุผลเอง) เพื่อใช้ในการคิดใคร่ครวญหาเหตุผลเรื่องนี้ไม่ได้ ต้องใช้ภาวนามยปัญญา (ปัญญาที่เกิดจากการปฏิบัติ) คือเมื่อเอ็งทำได้ ข้าก็ต้องทำได้ เมื่อเอ็งฝึกแบบนี้แล้วมีฤทธิ์ เออ ข้าก็จะฝึกแบบนี้บ้าง เพื่อที่จะมีฤทธิ์ ..ถ้าฝึกสำเร็จแล้วมีฤทธิ์อดข้าวอดน้ำได้แบบนี้บ้างถึงจะเชื่อ แต่ถ้าทุ่มเทเต็มที่แล้วไม่เห็นมีอะไรเลยนั่นแหละถึงไม่เชื่อ)

ขอยกตัวอย่างในพระไตรปิฎกเรื่องนึงนะครับ เรื่อง พระนางสามาวดี ซึ่งเป็นพุทธสาวิกาที่มีศรัทธาและทำบุญกับพระพุทธเจ้าอยู่เป็นประจำ แต่ภายหลังไฟไหม้บ้านและถูกไฟคลอกตายยกบ้าน ภายหลังพระพุทธเจ้าจึงตรัสถึงกรรมที่ทำให้เป็นเช่นนี้ ดังนี้ครับ

[ตอนเย็นวันหนึ่งภิกษุทั้งหลายนั่งประชุมกันในธรรมสภา สนทนาเรื่องพระนางสามาวดีว่า " การสิ้นพระชนม์แบบนี้ ไม่สมควรแก่พระนางผู้เป็นอุบาสิกาเพียบพร้อมด้วยศรัทธาเห็นปานนี้ " ( พระโสดาบัน )

พระศาสดาเสด็จมาแล้วตรัสว่า

" ภิกษุ ทั้งหลาย มรณกรรมของพระนางสามาวดีและบริวารไม่สมควรแก่พวกเธอในบัดนี้ก็จริง แต่สมควรแก่กรรมที่เธอทั้งหลายเคยร่วมกันทำไว้ในอัตตภาพอันเป็นอดีต "

เมื่อภิกษุทูลถามถึงอดีตกรรม พระศาสดาจึงตรัสว่า

" ภิกษุ ทั้งหลาย ในอดีตกาลมีพระปัจเจกพุทธเจ้า ๘ องค์ ได้ไปฉันอาหารเนืองนิตย์ในพระราชวังแห่งพระเจ้าพรหมทัต ในกรุงพาราณสีมีหญิงจำนวน ๕๐๐ คนอุปัฏฐากบำรุงท่านอยู่ ในจำนวน ๘ องค์นั้น เมื่อฉันเสร็จแล้ว ๗ องค์ได้ไปสู่หิมวันตบรรพต ส่วนอีกองค์หนึ่งนั้นนั่งเข้าฌานอยู่ ณ ริมฝั่งแม่น้ำหนึ่ง "

"ใน เวลาเย็น พระราชาได้นำหญิงเหล่านั้นที่ท่าน้ำ หญิงเหล่านั้นรู้สึกหนาวมากจึงปรารถนาจะจุดไฟผิง เที่ยวหาที่จุดไฟอยู่ ก็เห็นกองหญ้าแห้งซึ่งพระปัจเจกพุทธเจ้าอาศัยนั่งอยู่ หญิงเหล่านั้นมิได้เห็นพระปัจเจกพุทธเจ้า จึงจุดไฟขึ้นเพื่อผิง เมื่อไฟเผาหญ้ามอดลง พวกเธอจึงเห็นพระปัจเจกพุทธเจ้า จึงตกใจมากเพราะจำได้ว่าเป็นพระปัจเจกพุทธเจ้าที่พระราชาทรงเคารพเลื่อมใส พวกเธอกลัวแต่พระราชอาญาจึงหาฟืนมาเป็นกองใหญ่ตั้งใจเผาเสียให้สิ้นไปเลย เพื่อจักไม่มีร่องรอยปรากฏ แล้วพวกเธอก็จากไป "

" แต่ธรรมดาพระปัจเจกพุทธเจ้าซึ่งกำลังเข้าฌานนั้น ใครจะนำฟืนประมาณหนึ่งพันเล่มเกวียนก็หาเผาให้มอดได้ไม่ ทั้งนี้ด้วยอำนาจแห่งฌานคุ้มครองไว้ ในวันที่ ๗ พระปัจเจกพุทธเจ้านั้น จึงออกจากฌานลุกขึ้นได้เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น "

" ในเบื้องแรก นางทั้งหลายเหล่านั้นกระทำกรรมโดยไม่เจตนา แต่ภายหลังทำด้วยเจตนาเต็มที่ ด้วยวิบากแห่งกรรมชั่วนั้น พวกเธอต้องตกนรกเป็นเวลานานหลายพันปี เมื่อขึ้นจากนรกแล้ว เศษแห่งวิบากนั้นยังคงเหลืออยู่ พวกเธอจึงถูกเผาทั้งเป็นมาเป็นเวลาหลายร้อยอัตตภาพแล้ว นี่คือบุพพกรรมของหญิงเหล่านั้นซึ่งมีพระนางสามาวดีเป็นประมุข "
----------------------------------------------------------
พระไตรปิฎกเล่มที่ 25 พระสุตตันตปิฎก เล่ม 17
ขุททกนิกาย อุทาน จูฬวรรค อุเทนสูตร

http://larndham.net/cgi-bin/stshow.pl?book=25&lstart=3948&lend=3976&word1=อุเทนสูตร]

ลองดูที่ผมเน้นตัวหนาสีแดงไว้นะครับ คิดซะว่าเป็นนิทาน เรื่องฤทธิ์ของผู้ได้ฌานโดยเฉพาะเรื่องอำนาจคุ้มครองแห่งฌานนี้มีหลักฐานอยู่ในพระไตรปิฎกครับ ..และถ้าได้เคยศึกษาธรรมของหลวงพ่อฤาษีลิงดำ ท่านกล่าวไว้หลายครั้งครับ ว่าในขณะที่ท่านได้ไปธุดงค์ในป่า ท่านเจอพวกโยคีหลายตนที่อยู่ตามป่าตามถ้ำ พวกนี้อยู่มาหลายร้อยปีแล้วด้วยอำนาจแห่งฌานสมาบัติ บางตนมีดินคลุมอยู่เต็มร่าง จำได้ว่าหลวงพ่อเล่าว่าครั้งนึงท่านไปในถ้ำและถ้ำนั้นมีแต่ขี้ค้างคาว ..เห็นโยคีตนนึงขี้ค้างขาวคลุมอยู่เต็มตัว เมื่อกะเทาะออกนิดนึงเห็นเป็นผิวสีขาวใสอยู่ข้างใน พวกนี้นานๆ ทีก็เหาะออกไปเที่ยวครั้งนึง หลวงพ่อท่านเล่ามาอย่างนี้ ..ผมก็เล่าตาม เอาเป็นว่าฟังเป็นนิทานอย่างที่หลวงพ่อท่านบอกก็ได้ครับ ไม่ต้องเชื่อหรอก แค่เรื่องนี้ทำให้หลายๆ คนที่ตามอ่าน comment ยาวเหยียดนี้ได้มี Question mark ขึ้นกลางหน้าผาก (เกิดสงสัยขึ้นในขณะทีอ่าน - สุตมยปัญญา) และคิดว่าเรื่องที่เล่านี้จริงหรือไม่จริงกันแน่ (เกิดจินตมยปัญญา) เท่านี้ก็บรรลุผลที่ผมต้องการสื่อแล้วครับ ส่วนเรื่องโยคีหนุ่มที่เป็นข่าวท่านนี้จะเป็นของจริงหรือไม่จริงก็ช่างท่านเถิด เพราะหากว่าท่านแกล้งทำก็เป็นกรรมของท่านที่หลอกลวงคน หรือถ้าเป็นเรื่องจริงในกรณีที่ท่านเกิดปีติในฌานจนไม่อยากถอนออกจากฌาน กว่าที่คนธรรมดาจะเถียงกันจบว่าจริงไม่จริง ถ้าจริงแล้วเค้าทำได้อย่างไร ..ท่านก็บำเพ็ญบารมีหนีเราไปได้ไกลแล้วครับ จริงไหมล่ะ

ช่วงหลังนี้ผมไม่ค่อยได้เข้าเว็บ นานๆ จะเข้ามาที่นี่ที ครั้งนี้เลยพิมพ์ยาวหน่อย และมีหนังสือเรื่องจริงอิงนิทาน เล่ม 1 ของหลวงพ่อฤาษีมาฝากให้อ่านกัน ไม่ยาวเท่าไรครับ อ่านสนุก ไปอ่านกันได้ที่นี่ครับ http://suknirun.buddhi.sm/jing_nitan.html

หวังว่าสิ่งที่ผมพิมพ์ไปทั้งหมดคงทำให้หลายๆ ท่านที่ตามอ่านเกิดปัญญา เกิดข้อสงสัย และมีจิตที่น้อมนำไปในการปฏิบัติสมาธิภาวนาเพื่อให้รู้ด้วยตัวเองมากขึ้น บุญที่เกิดในครั้งนี้ขออุทิศให้เจ้ากรรมนายเวรของผม และขอให้สำเร็จแก่ท่านที่ได้อ่านจนจบทุกคนครับ อยากให้ได้ภาวนามยปัญญาซึ่งเกิดจากการปฏิบัติกันทุกๆ คน คิดดูสิครับว่าเจริญแค่สมถยังได้ขนาดนี้ถ้าเจริญวิปัสสนาจนคล่องตัวแล้วจะได้ขนาดไหน ไม่ต้องเชื่อนิทานที่ผมเล่าก็ได้ แต่ลองมาพิสูจน์ดูเอาเอง ดังพุทธพจน์ที่ว่า เอหิปัสสิโก ..จงมาพิสูจน์เถิด

ปล. ประเด็นที่ว่าเป็นพระพุทธเจ้ากลับชาติมาเกิด ตัดทิ้งไปได้เลย คนที่คิดและเชื่อเช่นนี้คือชาวบ้านในแถบนั้น ซึ่งนับถือศาสนาฮินดูหรือพราหมณ์ โดยมีความเชื่อว่าพระพุทธเจ้าเป็นเพียงร่างอวตารร่างหนึ่งของเทพที่พวกเค้าเคารพนับถือ และนักข่าวที่ทำข่าว ถ้าไม่ได้นับถือฮินดู ก็นับถือคริสต์ ซึ่งตรรกะในการวิเคราะห์ก็ต้องคิดแบบนี้ ..ไม่แน่ว่าหนุ่มคนนี้อาจจะเป็นพระโพธิสัตว์ก็ได้ครับ เพราะลักษณะเด่นข้อนึงของพระโพธิสัตว์ที่ลงมาสร้างบารมีคือเป็นผู้นำทางศรัทธาของคน และช่วยทำให้คนส่วนใหญ่ได้ทำความดี โดยไม่จำเป็นว่าคนเหล่านั้น หรือว่าตัวพระโพธิสัตว์เองจะนับถือศาสนาอะไรอยู่ครับ
</TD></TR></TBODY></TABLE>
สาธุครับ..ผมเห็นด้วยกับคุณตั้งแต่ที่แรกแล้วครับ ส่วนคนที่เค้าว่าคุณก็อย่าถือสาเค้าเลยครับ คิดเสียว่าเราเป็นพุทธศาสนิกชนควรให้อภัยและมีเมตตาต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน คิดเสียว่าขนาดสมัยพุทธกาลพระพุทธเจ้าของเราทรงเป็นผู้ประเสริฐขนาดใหนก็ยังมิวายมีคนต่อต้านเลยครับ...
Click to expand...

ผมก็นับถือพระพุทธเจ้าเช่นเดียวกันกับพวกคุณ เป็นคนไทยเหมือนกัน การที่เราแสดงความคิดเห็นปนอารมณ์ด้วยนั้น ผมไม่คิดอะไรหรอกครับ อย่าถือโทษโกรธเคืองกันเลย บางครั้งอาจจะสร้างความทุกข์ให้แก่ผู้อื่น แต่ผมไม่ได้ปราถนาเช่นนั้น ต้องขอโทษที่แสดงไปอย่างนั้น เพียงต้องการแสดงความคิดเห็นในฐานะกุลบุตรผู้นับถือศาสนาพุทธคนนึงที่ไม่ต้องการให้คำสอนของพระพุทธเจ้าถูกผู้อื่นที่ไม่รู้จริง มาบิดเบือนคำสอน เท่านั้นเองครับ ขออภัยอย่างยิ่งครับ

ประทีปแก้ว · 22 พฤศจิกายน 2008

ท่านให้สัมภาษณ์ว่าตนเองยังไม่พ้นทุกข์ กำลังปฏิบัติเพื่อพ้นทุกข์อยู่...การปฏิบติแบบนี้ที่เนปาลก็ไม่รู้ว่าแปลกหรือไม่ แต่ถ้าเกิดที่บ้านเมืองเรา...แปลกเพราะทำไม่เหมือนผู้อื่นที่เป็นนักบวชทั่วไป....ถ้าไม่หลอกเพื่อลาภสักการะก็ควรอนุโมทนาค่ะ

พระไตรภพ · 24 พฤศจิกายน 2008

ประทีปแก้ว said: ↑

ท่านให้สัมภาษณ์ว่าตนเองยังไม่พ้นทุกข์ กำลังปฏิบัติเพื่อพ้นทุกข์อยู่...การปฏิบติแบบนี้ที่เนปาลก็ไม่รู้ว่าแปลกหรือไม่ แต่ถ้าเกิดที่บ้านเมืองเรา...แปลกเพราะทำไม่เหมือนผู้อื่นที่เป็นนักบวชทั่วไป....ถ้าไม่หลอกเพื่อลาภสักการะก็ควรอนุโมทนาค่ะ
Click to expand...

ไม่แปลก แม้ในไทยเราก็ไม่แปลก สาธุ

เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน

หนุ่มเนปาลเลียนพระพุทธเจ้าโผล่อีก

พิศวัสต์ เป็นที่รู้จักกันดี

ประทีปแก้ว เป็นที่รู้จักกันดี

พระไตรภพ เป็นที่รู้จักกันดี

แชร์หน้านี้

แชร์หน้านี้

เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน

หนุ่มเนปาลเลียนพระพุทธเจ้าโผล่อีก

แชร์หน้านี้

การค้นหาที่มีประโยชน์

ติดต่อเรา