หยุด! ทำร้ายพระพุทธศาสนา.......

พระอรหันต์ที่ศึกษาน้อย...ทำให้ผู้เกี่ยวข้องบาปมาก
เล่มที่ 16 หน้า 302 , 303 >> 308
พระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย ปาฏิกวรรค เล่ม ๓ ภาค ๒ - หน้าที่ 302
http://www.thepalicanon.com/91book/book16/301_350.htm
พระไตรปิฎกและอรรถกถาแปล 91 เล่ม
_____________________________

พระขีณาสพ (อรหันต์) ที่ฟังมาน้อย
ย่อมไม่ต้องอาบัติ ( ละเมิด )
ที่เป็นโลกวัชชะ (การละเมิดที่มีโทษทางโลก)ก็จริงอยู่

แต่เพราะไม่ฉลาดในพุทธบัญญัติ
ก็ย่อมจะต้องอาบัติในกายทวาร ( ทางกาย )
..ประเภททำวิหาร ทำกุฏิ ( ให้คลาดเคลื่อนไปจากพุทธบัญญัติ )
อยู่ร่วมเรือน นอนร่วมกันกับอนุปสัมบัน ( ผู้ไม่ใช่ภิกษุ ) เป็นต้น

ย่อมต้องอาบัติในวจีทวาร ( ทางคำพูด ) ในประเภทชักสื่อ
หรือกล่าวธรรมโดยบท หรือพูดเกินกว่า 5 – 6 คำ หรือบอกอาบัติที่เป็นจริง เป็นต้น
ย่อมต้องอาบัติเพราะรับเงินรับทอง ในทางมโนทวาร ( ความคิด ) ด้วยอำนาจยินดีเงินทองที่เขาเก็บไว้เพื่อตน.

แม้พระขีณาสพ (พระอรหันต์)
ขนาดพระธรรมเสนาบดีสารีบุตรก็ยังเกิดมโนทุจริต (ความคิดชั่ว) ขึ้นได้
ด้วยอำนาจที่นึกตำหนิ ในมโนทวาร.

เมื่อศากยะปาตุเมยยกะ ขอขมาพระผู้มีพระภาคเจ้า
เพื่อประโยชน์แก่พระสารีบุตร และพระโมคคัลลานะ
ในคราวที่ทรงประณามพระเถระทั้งสองนั้น พร้อมกับภิกษุประมาณ 500 รูป...

ส่วนในคำว่า ทกฺขิเณยฺยคฺคิ ( ไฟอันเกิดจากผู้ควรรับของทำบุญ ) นี้
คำว่า ทกฺขิณา ( ของทำบุญ ) คือ ปัจจัย 4. ภิกษุสงฆ์ ชื่อว่า
ทักขิไณยบุคคล ( ผู้สมควรรับของทำบุญ )
ภิกษุสงฆ์ ชื่อว่า มีอุปการะมากเเก่คฤหัสถ์ ( โยม ) ด้วยการชักนำ
<o
ให้ประพฤติในกัลยาณธรรม (ธรรมอันดีงาม) ทั้งหลายเป็นต้นว่า สรณะ 3 ศีล 5 ศีล 10 การเลี้ยงดูมารดาบิดา การบำรุงสมพราหมณ์ผู้มีธรรม.

คฤหัสถ์ (โยม) ที่ปฏิบัติผิดในภิกษุสงฆ์ บริภาษด่าทอภิกษุสงฆ์
ย่อมไปเกิดในอบายมีนรกเป็นต้น ดังนั้น
แม้ภิกษุสงฆ์ท่านก็เรียกว่า ทักขิเณยยัคคิ

ด้วยอรรถว่า ตามเผาไหม้โดยนัยก่อนเช่นกัน.
และเพื่อจะให้ความข้อนี้กระจ่าง ควรจะแถลง
เรื่อง เวมานิกเปรต (เปรตที่ได้รับสุขและทุกข์สลับกันไป) โดยละเอียดด้วย
___________________________________

พระอรหันตสาวกก็มีความประพฤติที่น่ารังเกียจ<o
สังกิตสูตร
ว่าด้วยธรรมที่ทำให้เป็นที่น่ารังเกียจ<o<o เล่มที่ 36 หน้า 234</o</o</o</o
พระสุตตันตปิฎก อังคุตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต เล่ม ๓ - หน้าที่ 234
<o<o<o<o http://www.thepalicanon.com/91book/book36/201_250.htm<o<o<o
พระไตรปิฏก และ อรรถกถาไทย ฉบับมหามกุฎราชวิทยาลัย 91 เล่ม

<o<o<oปาปภิกษุ (พระชั่ว) <o
ผู้มีอกุปปธรรม (พระอรหันต์) <o
สาวเทื้อ ( สาวแก่ )<o
บัณเฑาะก์ ( กะเทย )
___________________________________

ผู้ไม่เชื่อถือ คำสอน ของพระพุทธเจ้า ก็ชื่อว่า ผู้ตกต่ำ.</o</oเล่มที่ 65 หน้า 206
พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย มหานิทเทส เล่ม ๕ ภาค ๑ - หน้าที่ 206<o<o<o[FONT=Verdana]<o[FONT=Angsana New][FONT=Verdana]<o[FONT=Verdana]<o<o[FONT=Angsana New][FONT=Verdana]<o[FONT=Verdana]<o<o[FONT=Verdana]<o[FONT=Verdana]<o[FONT=Verdana]<o</o[/FONT]
[SIZE=4][URL]http://www.thepalicanon.com/91book/book65/201_250.htm[/URL][/SIZE]
[FONT=Angsana New][FONT=Verdana][FONT=Verdana]พระไตรปิฏก และ อรรถกถาไทย ฉบับมหามกุฎราชวิทยาลัย 91 เล่ม [/FONT][/FONT][/FONT]
[FONT=Angsana New][FONT=Verdana]<o[FONT=Verdana]<o<o[FONT=Verdana]<o[FONT=Verdana]<o[FONT=Verdana]<o[FONT=Angsana New][FONT=Verdana][COLOR=red]<o
[FONT=Tahoma]สัตว์ผู้ไปต่ำคือสัตว์ที่ไปสู่นรก [/FONT][FONT=Tahoma]ไปสู่ดิรัจฉานกำเนิด ไปสู่เปรตวิสัย [/FONT]
[FONT=Tahoma]ชื่อว่าไปต่ำ ผู้ไปต่ำอย่างนี้ จึงชื่อว่า [/FONT][B][FONT=Tahoma]ผู้ตกต่ำ.
[COLOR=Black]_______________________________________[/COLOR][/FONT][/B]

[FONT=Verdana][COLOR=darkred]คำถาม - คำตอบ อยู่ที่นี่แล้ว<o
[FONT=Verdana][URL]http://www.samyaek.com/fileload/samyaek/faq.pdf[/URL][/FONT]<o [FONT=Verdana]พิจารณาเองนะครับ [/FONT]

[FONT=Verdana]<o
[FONT=Verdana]<o
[CENTER][FONT=Verdana][COLOR=red]เคารพความจริงใจ กล้าแสดงความคิดเห็น แสดงชื่อ เปิดเผยตัว[/COLOR][/FONT]
[FONT=Verdana][COLOR=red]เคารพธรรม จริงต่อธรรม กล้าต่อธรรม มั่นคงต่อธรรม จะตายก็ให้ตายในธรรม[/COLOR][/FONT]
[FONT=Verdana][COLOR=red]ใครจะด่าจะว่าก็ให้เขาด่าเขาว่าให้มันถูกตัวไปเลย[/COLOR][/FONT][/CENTER]

[FONT=Verdana]<o
[FONT=Verdana]<o
[CENTER][FONT=Verdana][COLOR=blue]แต่ก็ไม่ได้บังคับใครทุกคนให้ต้องเชื่อ - ต้องถือตาม [/COLOR][/FONT]
[FONT=Verdana][COLOR=blue]ให้พิจารณาเอาตามสติปัญญาของแต่ละคนที่จะเอื้ออำนวยให้[/COLOR] [/FONT][/CENTER]

[FONT=Verdana]<o
[FONT=Verdana]<o
[CENTER][FONT=Verdana]พุทธศาสนิกชนควรศึกษาพระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้าโดยตรงจากพระไตรปิฎก [/FONT]
[FONT=Verdana]และศึกษาคำสอนของครูบาอาจารย์ต่างๆ ที่ประกาศตนว่าเป็นสาวกของพระพุทธเจ้าประกอบ[/FONT][FONT=Verdana]เพื่อเทียบเคียงว่ามีส่วนไหนในคำสอนของท่านเหล่านี้ ที่สามารถลงกันได้เข้ากันได้กับคำสอนของพระพุทธเจ้า [/FONT][FONT=Verdana]ถ้ามีส่วนไหนที่เข้ากันได้กับคำสอนของพระพุทธเจ้าในพระไตรปิฎกก็ถือเอาส่วนนั้นอ้างอิงและยินดีกับท่านได้ [/FONT][FONT=Verdana]แต่ถ้าส่วนไหนขัดแย้งกันก็ต้องทิ้งส่วนนั้นไปและตำหนิท่านในส่วนที่ท่านสอนและกระทำขัดแย้งกับพระพุทธเจ้า..[/FONT] [/CENTER]

[FONT=Verdana]<o
<o
[CENTER][FONT=Verdana]อันบุญที่ข้าพเจ้า มุ่งมั่นเพียรทำแล้วในการสนับสนุน[/FONT]
[FONT=Verdana]ด้วยหวังให้ ธรรมคำสอนแห่งองค์พระสัมมาพุทธเจ้า[/FONT]
[FONT=Verdana]ดำรงอยู่ต่อไป อย่างถูกต้องไม่บิดเบือน[/FONT]
[FONT=Verdana]และให้ได้เปิดธรรมเหล่านั้นออกสู่ชนชาวพุทธให้ได้รู้ [/FONT]
[FONT=Verdana]ได้ปฎิบัติตามในธรรมอันเป็นจริง ตามคำสอนที่ถูกต้องนี้[/FONT][/CENTER]

[CENTER][FONT=Verdana]<o
[FONT=Verdana]ขออานุภาพแห่งบุญนี้ทั้งหมด จงกำจัดอุปสรรคที่ขวางอยู่<o
[FONT=Verdana]เปิดให้ ธรรมคำสอนแห่งองค์พระสัมมาพุทธเจ้าดำรงค์อยู่ต่อไป[/FONT]
[FONT=Verdana]อย่างถูกต้องไม่บิดเบือน ผิดเพี้ยนไป[/FONT]
[FONT=Verdana]และขอให้เหล่าชนชาวพุทธ เข้าใจในความเป็นจริงนี้โดยเร็ว[/FONT] </o[/FONT]</o[/FONT][/CENTER]
[FONT=Verdana][FONT=Verdana][FONT=Verdana][FONT=Verdana][FONT=Verdana][FONT=Verdana][FONT=Verdana][FONT=Verdana][FONT=Verdana][FONT=Verdana][FONT=Verdana][FONT=Verdana][FONT=Verdana][FONT=Verdana][FONT=Verdana][FONT=Verdana][FONT=Verdana][FONT=Verdana][FONT=Verdana][FONT=Verdana][FONT=Verdana][FONT=Verdana][FONT=Verdana]<o
[FONT=Verdana]บุญจากการเปิดเผยธรรมวินัยนี้ให้ญาติ ให้เทพที่รักษา ให้นายเวร ให้เชื้อโรค ของข้า พ่อแม่ พี่น้อง ญาติข้า ครอบครัวข้า ภรรยาข้า [/FONT][FONT=Verdana]และลูกค้าประกันชีวิตข้า ทุกท่าน ตลอดจนเหล่าชาวทิพย์ทุกหมู่เหล่า โดยเฉพาะชาวทิพย์ที่ร่วมด้วยช่วยข้าเปิดเผยธรรมวินัยของพระพุทธเจ้า และของผู้อ่านทุกท่าน<o

</o[/FONT]</o[/FONT][/FONT][/FONT][/FONT][/FONT][/FONT][/FONT][/FONT][/FONT][/FONT][/FONT][/FONT][/FONT][/FONT][/FONT][/FONT][/FONT][/FONT][/FONT][/FONT][/FONT][/FONT][/FONT]</o</o[/FONT]</o[/FONT]</o[/FONT]</o[/FONT]</o[/FONT]</o[/FONT]</o[/FONT]</o</o[/COLOR][/FONT]</o[/COLOR][/FONT][/FONT]</o[/FONT]</o[/FONT]</o[/FONT]</o</o[/FONT]</o[/FONT][/FONT]</o[/FONT]</o[/FONT]</o</o[/FONT]</o[/FONT][/FONT]</o</o[/FONT]</o[/FONT][/FONT]</o[/FONT]</o</o</o</o</o</o</o</o</o</o</o</o</o</o

 

ขออนุญาติ พระพันธกานต์ อภิปญฺโญ นำโพสมาเปิดเผย :

เปรียบเทียบให้เห็น
ในเรื่องของครอบครัวทางโลกที่มีพ่อ – แม่ และลูก 2 คน
พ่อ – แม่ ได้อบรมพร่ำสอนลูกทั้งสองคนนั้นให้เป็นคนดีมีศีลมีธรรม
ไม่ให้ทำตัวอันธพาลเกะกะระรานชาวบ้าน อยู่ต่อมาไม่นานพ่อ – แม่ ก็ได้ตายจากลูกทั้งสองคนไป

ลูกคนหนึ่ง
ไม่เก็บรูปภาพและกระดูกของพ่อ – แม่ไว้เลย
ปล่อยให้ไฟทำหน้าที่เผาผลาญไปตามธรรมชาติ
แต่ลูกคนนี้กลับระลึกถึงคำสอนของ พ่อ – แม่ อยู่เสมอ
และปฏิบัติตามได้เป็นอย่างดี ลูกคนนี้เป็นคนมีศีลมีธรรม ไม่ขี้เหล้าเมายา
ไม่เป็นอันธพาลเกเร เป็นคนที่มีคุณภาพและประสิทธิภาพในสังคมที่ตัวเองดำรงชีวิตอยู่

แต่ลูกอีกคนหนึ่ง
เก็บรูปภาพและกระดูกของพ่อ – แม่ไว้และทำการกราบไหว้บูชาเสมอ
แต่ลูกคนนี้ไม่สามารถทำตามคำสั่งสอนของพ่อ – แม่ ได้
เป็นคนไม่มีศีลธรรม เป็นคนขี้เหล้าเมายา เป็นคนอันธพาลเกเร
เป็นคนที่ไม่มีคุณภาพและประสิทธิภาพในสังคมที่ตัวเองดำรงชีวิตอยู่

ระหว่างลูก 2 คนนี้

ลูกคนไหน ที่คนในสังคมควรจะยกย่องและเชิดชูว่า
เป็นผู้สร้างชื่อเสียงและเกียรติยศที่ดีงามให้แก่วงศ์ตระกูลของตัวเอง

พิจารณาเองนะครับ
________________________________________

นพรัตน์ โพธิ์แก้ว :
ภารสุตตคาถา…
.....................................................................
ภารา หะเว ปัญจักขันธา ขันธ์ทั้งห้า เป็นของหนักเน้อ;
ภาราหาโร จะ ปุคคะโล บุคคลแหละ เป็นผู้แบกของหนักพาไป;
ภาราทานัง ทุกขังโลเก การแบกของหนัก เป็นทุกข์ ในโลก;
ภาระนิกเขปะนัง สุขัง การสลัดของหนัก ทิ้งลงเสีย เป็นความสุข
นิกขิปิตวา คะรุง ภารัง, พระอริยะเจ้า สลัดทิ้งของหนัก ลงเสียแล้ว;
อัญญัง ภารัง อะนาทิยะ ทั้งไม่หยิบฉวยเอาของหนักอันอื่น ขึ้นมาอีก
สะมูลัง ตัณหัง อัพพุยหะ ก็เป็นผู้ถอนตัณหาขึ้นได้ กระทั่งราก;
นิจฉาโต ปะรินิพพุโต เป็นหมดสิ่งปรารถนา ดับสนิทไม่มีส่วนเหลือ
………………………………………………………………………..

เชื่อแหละว่าท่องกันฟรี ๆ เหมือนนกแก้วนกขุนทอง ท่องกันทั่วบ้านทั่วเมือง
โดยไม่เข้าใจเนื้อหาจริงๆ….ไม่รู้จะไปท่องบ่นกันทำไมให้เหนื่อยหน๊ะ
____________________________________________

พิจารณาตามความเป็นจริงนะครับ ว่าพึ่งได้หรือไม่อย่างไร