"หลงอำนาจ" (สมเด็จพระญาณสังวรฯ)

"ผู้หลงอำนาจ"
เป็นผู้มีโมหะมีความรู้สึกที่ไม่ถูกไม่ชอบไม่ควร ในอำนาจที่ตนมี

"ผู้หลงอำนาจ"
จะมีความรู้สึกว่า อำนาจที่ตนมีอยู่นั้นยิ่งใหญ่
เหนืออำนาจทั้งหลายเกินความจริง
เป็นความรู้สึกที่ไม่ถูก ไม่ชอบ ไม่ควร

"ผู้หลงอำนาจ" ของตนว่า ยิ่งใหญ่เหนืออำนาจทั้งหลาย
ย่อมเกิดความเห่อเหิมทะเยอทะยานในการใช้อำนาจนั้น
ให้เกิดผลเสริมอำนาจของตนให้ยิ่งขึ้น

ความรู้สึกนี้จัดเป็นโลภะและแม้ไม่เป็นไปดังความเหิมเห่อทะเยอทะยาน
ความผิดหวังนั้นจักเป็นโทสะ

สมเด็จพระญาณสังวร
สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก

​

 

ต้องให้นายกปูอ่าน..