หลวงปู่พิศดู วัดเทพธารทอง และพระคณาจารย์สายต่างๆ (ข้อมูลวัตถุมงคล หน้า 1-8)....

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำดีๆที่หลายท่านเสนอมานะครับ ไว้ถ้าทนไม่ไหวจริงๆแล้วจะทำตามคำแนะนำของทุกท่านนะครับ..

ตอนแรกก็ว่าจะนำยาจินดามณีที่หลวงปู่ให้มามาอธิษฐานกินอยู่ครับ แต่ก็คิดว่าให้ทางแพทย์เขาวินิจฉัยและรักษาตามสูตรของเขาก่อน และอีกอย่างหนึ่งครับเราคงมีกรรมที่เคยสร้างไว้ ก็เลยทนรับไปก่อน การป่วยคราวนี้ไม่ใช่หวัดใหญ่ธรรมดาครับ เพราะมีอาการติดเชื้อด้วย ต้องตรวจเลือด และปัสสาวะเป็นระยะๆครับ

 

ขอให้หายเร็วครับ ต้องพักผ่อนมาก ๆ ครับ พักผ่อนน้อยติดต่อกันหลาย ๆ วัน
ระบบภูมิคุ้มกัน เเละร่างกายอาจจะอ่อนเเอครับ ไม่สบายได้ง่าย
ขอมอบ ธรรมโอสถ ให้นะครับ
(หลวงตามหาบัวเล่าถึงตอนที่หลวงปู่มั่นอาพาธครับ)
ท่านอาจารย์พระมหาบัว ญาณสมฺปนฺโน ได้เล่าถึงเหตุการณ์ในช่วงนี้ไว้
ในหนังสือ “ประวัติท่านพระอาจารย์มั่น ภูริทัตตเถระ” ดังความว่า

“...พอท่านทำความเข้าใจกับตนเองอย่างแน่ใจและมั่นใจแล้ว
ก็หยุดจากการฉันยาในเวลานั้นทันที และเริ่มทำสมาธิภาวนา
เพื่อเป็นโอสถบำบัดบรรเทาจิตใจและธาตุขันธ์ต่อไปอย่างหนักแน่น
ทอดความอาลัยเสียดายในชีวิตธาตุขันธ์ ปล่อยให้เป็นไปตามคติธรรมดา
ทำหน้าที่ห้ำหั่นจิตดวงไม่เคยตาย แต่มีความตายประจำนิสัย
ลงไปอย่างเต็มกำลังสติปัญญาศรัทธาความเพียรที่เคยอบรมมา
โดยมิได้สนใจคำนึงต่อโรคที่กำลังกำเริบอยู่ภายใน
ว่าจะหายหรือจะตายไปขณะใดในเวลานั้น หยั่งสติปัญญาลงในทุกขเวทนา
แยกแยะส่วนต่างๆ ของธาตุขันธ์ออกพิจารณาด้วยปัญญาไม่ลดละ
คือ ยกทั้งส่วนรูปกาย ทั้งส่วนเวทนา คือ ทุกข์ภายใน
ทั้งส่วนสัญญาที่หมายกายส่วนต่างๆ ว่าเป็นทุกข์
ทั้งส่วนสังขารตัวปรุงแต่งว่าส่วนนี้เป็นทุกข์ส่วนนั้นเป็นทุกข์ ขึ้นสู่เป้าหมายแห่งการพิจารณา
ของสติปัญญาผู้ดำเนินงานทำการขุดค้นคลี่คลายอย่างไม่หยุดยั้ง
แต่เวลาพลบค่ำถึงเที่ยงคืน คือ ๒๔.๐๐ นาฬิกา จึงลงเอยกันได้
จิตมีกำลังขึ้นมาอย่างประจักษ์ สามารถคลี่คลายธาตุขันธ์
จนรู้แจ้งตลอดทั่วถึงทุกขเวทนาที่กำลังกำเริบขึ้นอย่างเต็มที่จากโรคในท้อง
โรคก็ระงับดับลงอย่างสนิท จิตรวมลงถึงที่ในขณะนั้น
ขณะนั้นโรคก็ดับ ทุกข์ก็ดับ ความฟุ้งซ่านในใจก็ดับ..."

ด้วยความห้าวหาญในธรรมของท่านพระอาจารย์มั่น ภูริทฺตโต
ทำให้ชนะต่อโรคทางกายได้ด้วยธรรมโอสถ

 

ท่านเอ็กส์หายป่วยไวไวนะครับ

 

น้อมกราบหลวงปู่พิศดู ธมฺมจารี ที่เคารพอย่างสูงยิ่ง
และสวัสดีลูกศิษย์หลวงปู่ทุกคน

ขออาราธนาคุณพระศรีรัตนตรัย มีพระอุปคุตเถระเจ้า หลวงปู่พิศดู ธมฺมจารี และสิ่งศักสิทธิ์ทั้งหลาย ที่น้องทุเรียนทอดนับถือ จงคุ้มครองให้น้องทุเรียนทอด หายป่วยโดยเร็วและมีสุขภาพพลานามัยดีกว่าเดิม สาธุ สาธุ สาธุ น้องทุเรียนทอดถนอมขันธ์บ้างนะ

 

วันนี้ วันพระ ตกเย็น ไหว้พระ สวดมนต์ นั่งสมาธิ กันดีกว่า

สาธุ สาธุ สาธุ

 

หายป่วยไวไวนะครับพี่ทุเรียนทอด น้องๆ รออยู่คร๊าบ

 

ขอให้คุณเอ็กซ์(ทุเรียนทอด)หายเจ็บหายป่วย มีสุขภาพร่างกายแข็งไวๆครับ
ขอพรพระและพรองค์หลวงปู่พิศดูคุ้มครองครับ

 

เรื่องราวบางอย่างของครูบาอาจารย์ถ้าเรามีวาสนาต่อท่านเพียงได้อ่านหรือได้ยินมา จิตของเราจะเกิดศัทธาขึ้นมา ต้องขอยกความดีให้คุณเอ็กซ์ที่ได้ถ่ายทอดไว้ เรื่องราวต่างๆของหลวงปู่สมควรจะบันทึกจัดพิมพ์เป็นหนังสือเพื่อเป็นที่ระลึกบูชาคุณครูบาอาจารย์และให้รุ่นหลังๆได้รู้ถึงความเพียรบารมี อิทธิ์ฤทธิ์ บุญฤทธิ์ ของหลวงปู่ สาธุกราบพระมหาอุปคุต หลวงปู่พิศดูด้วยความเคารพ
อุปคุตโต จะมหาเถโร ปิยังมะมะ นะโมธัมมะจารี สุขังเสติ ปิยังมะมะ

 

ทานอาหารที่มีวิตมินซีสูงครับ ไข้จะได้ทุเลา

:z4ทานอาหารที่มีวิตมินซีสูงครับ น้ำส้ม ผรั่ง น้ำอุ่น น้ำมะนาว รักษาความอบอุ่นของร่างกาย ที่ศรีษะ อก ปลายเ้ท้า ถ้าฟื้นไข้แล้วก็เจริญสมาธิ สวดมนต์ ภาวนา ออกกำลังกายเบาๆ ให้เหงื่อ ออกครับ เดินจงกรม ฯลฯ แผ่เมตตา อุทิศส่วนกุศลครับ:z7

 

หายป่วยไวๆนะครับ คุณเอ็กซ์ :cool:

 

อยากเล่าบ้างจังเลยค่ะ แต่กลัวจะงงกับที่เตยพิมพ์ ^^"
ขอบอกก่อนว่าเตยรู้จักท่านไม่ทันที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ แต่เตยรู้สึกว่าท่านเมตตามากๆ (ยาวนิดนึงนะคะ)

เมื่อก่อนตอนที่เตยเพิ่งทราบซึ้งถึงบารมีขององค์หลวงปู่พิศดูใหม่ๆ ตอนนั้นเตยไม่ทันหลวงปู่ช่วงที่ท่านยังไม่ละสังขารค่ะ เตยเสียดายและเสียใจมากที่ไม่เคยมีโอกาสได้ไปกราบท่านเลยสักครั้ง ทั้งๆที่วัดเทพธารทองเลยเขาคิชกูฏไปนิดเดียวเท่านั้น เตยเองก็เป็นคนจันทบุรีด้วย และก็ไปขึ้นเขาพระบาทพลวงทุกปี แค่ขับรถเลยไปอีกนิดเดียวก็ถึงวัดแล้ว ทำไมเราถึงไม่เคยรู้เลยว่ามีพระอริยะสงฆ์ครูบาอาจารย์ที่เป็นเพชรน้ำหนึ่งแห่งภาคตะวันออกอยู่ที่นี่ เพิ่งทราบภายหลังก็เมื่อท่านละสังขารไปแล้ว เตยร้องไห้เลยค่ะ น้ำตาไหล และพูดตัดพ้อกับตัวเองที่ไม่มีโอกาสได้กราบท่าน รู้สึกอยากมีพระที่ท่านปลุกเสกสักองค์ไว้บูชาและระลึกถึงท่านบ้าง คืนนั้นเตยเปิดยูทูปฟังท่านสวดมนต์บทสวดลายลักษณ์พระพุทธบาท พร้อมน้อมกราบท่านด้วยใจเคารพอย่างสุดซึ้ง น้ำตาไหล นั่งดูโพสที่กล่าวถึงท่าน รวมถึงพระเครื่องที่ท่านอธิษฐานจิตปลุกเสก สะดุดอยู่องค์หนึ่ง เป็นพระมหาอุปคุตรุ่นแรกของวัดเทพธารทอง หลวงปู่ท่านได้อัญเชิญบารมีของท่านพระมหาอุปคุตมาเสกให้ด้วยองค์เอง พร้อมจารคาถาวันโลกดับไว้ด้วย เตยแค่นึกไม่กี่วันก็ได้มาบูชา และเป็นเรื่องที่เหลือเชื่อมากๆ เพราะได้มาโดยบังเอิญจริงๆค่ะ ราวกับปาฏิหาริย์เลย......

เตยเห็นพี่คนหนึ่งที่โรงพยาบาล พี่เค้าทำงานในส่วนของประชาสัมพันธ์ของรพ.พระปกเกล้า เตยไม่รู้จักเค้าหรอกค่ะ ไม่เคยคุยด้วยเลย แต่อยู่ๆรู้สึกว่าจะต้องไปหาพี่คนนี้ ยังไงก็ต้องกลั้นใจเดินไปถามดูให้ได้(ในใจไม่ค่อยกล้าหรอกนะคะ กลัวหน้าแตกเหมือนกันค่ะ ไม่รู้จักกันด้วย) แต่ต้องเข้าไปถามให้ได้เพราะข้องใจมากๆ มันติดอยู่ลึกๆว่าเค้าต้องมี ก็เลยเดินไปหาเลยค่ะ(ก็ไม่รู้อะไรมาดลใจเหมือนกัน) เตยเข้าไปถามเค้าในวันรุ่งขึ้นหลังจากที่นึกถึงองค์หลวงปู่ในคืนนั้น เดินเข้าไปถามเค้าตรงๆว่า "พี่มีพระของหลวงปู่พิศดูรึเปล่าคะ" ถามเข้าประเด็นตรงๆแบบนี้เลยค่ะ ไม่มีเกริ่นนำอะไรก่อน ก็ไม่รู้จะคุยอะไรเพราะไม่รู้จักแต่อยากถาม พี่เค้าตกใจมากค่ะ เค้าบอกว่า เอ็งรู้ได้ไงว่าพี่มี เตยก็บอกไปว่าไม่รู้เหมือนกันค่ะ พี่เค้าแปลกใจ(ไม่ใช่แค่พี่เค้าแปลกใจคนเดียวหรอกนะคะ เตยเองก็ประหลาดใจตัวเองเหมือนกัน ก็ได้แต่ยิ้มๆ) เราคุยกันเรื่องพระขององค์หลวงปู่พิศดูว่าพี่เค้ามีอะไรบ้าง เพราะเราก็อ่านมาพอสมควรเหมือนกัน แต่ที่อยากได้อยู่ในใจมีอยู่แล้ว แต่เค้าไม่ได้บอกว่ามีองค์ที่เตยอยากได้ เตยก็เลยถามเค้าถึงพระมหาอุปคุต พี่เค้าบอกว่ามี เดี๋ยวพรุ่งนี้เอามาให้ดู ถามราคาเสร็จสรรพ(ราคาสูงพอควรเลยค่ะ อึ้งเล็กๆ) พอเค้าเอามาให้ดูในวันรุ่งขึ้น เตยเดินไปกดเงินมาให้เลยตอนนั้น แล้วก็ได้พระมหาอุปคุตรุ่นแรกของวัดเทพธารทองมาบูชาในวันนั้นค่ะ ดีใจมากๆ พอผ่านมาอีกวัน พี่เค้าบอกว่า เอ็งคิดเร็วไปหน่อยพี่คิดไม่ทัน ถ้าคิดช้ากว่านี้พี่คงไม่ปล่อยให้เช่าไป เพราะพี่ไปเที่ยวหากลับคืนมาไม่ได้เลย พี่เค้าเสียดายมากค่ะ ก็บ่นบ่อยๆนะคะว่าเสียดาย แต่ทำไงได้เนอะ..... ^^

รู้สึกปิติมากๆที่ได้พระมหาอุปคุตที่หลวงปู่ปลุกเสกมาบูชา หลวงปู่ท่านเมตตาจริงๆค่ะ ถ้าไม่ใช่หลวงปู่มาดลใจแล้ว เตยก็ไม่รู้จะนึกถึงอะไรมาอธิบายได้เหมือนกัน สาธุค่ะ

 

อีกครั้งนึงก็เป็นเรื่องบังเอิญของพี่ชายกับเพื่อนพี่ชายของเตยค่ะ

เค้าเป็นเพื่อนกันสมัยมัธยมหรือประถม(เตยจำที่พี่บอกไม่ได้) ไม่ได้เจอกันนานหลายสิบปี พอเจอแล้วก็ได้คุยกันเรื่องหลวงปู่พิศดู(ไม่รู้คุยกันยังไงเหมือนกันค่ะ ถึงได้พูดถึงองค์หลวงปู่พิศดู) พอดีที่บ้านของเตยได้พระอัฐิอังคารธาตุขององค์หลวงปู่มา 4 ขวด เพื่อนของพี่ชายเค้าอยากได้มากๆ เค้ามีพระที่องค์หลวงปู่ปลุกเสกและหลวงปู่ได้มอบมาให้กับมือของท่านเองอย่างละ 2 ชุด เพื่อนของพี่ชายขอนำมาแลกกับพระอัฐิอังคารธาตุของหลวงปู่ค่ะ ขอแบ่งสัก 1 ขวด พี่เค้ามีพระกริ่ง(ที่ลูกศิษย์นำถวาย) ล็อคเก็ตหลวงปู่มั่น รูปถ่ายหลวงปู่พิศดู(คือรูปที่อยู่ด้านซ้ายมือนี้ค่ะ) แล้วก็ผ้ายันต์พระอุปคุต รุ่นแรกค่ะ นำมาขอแลกกับพระอัฐิอังคารธาตุของหลวงปู่เพียงขวดเดียว ในใจเตยคิดนะคะว่า...หลวงปู่ท่านเมตตากับครอบครัวของเตยมากๆจริงๆ เพราะแอบแปลกใจว่าทำไมท่านถึงให้เพื่อนของพี่ชายมาอย่างละ 2 ชุด ยังกับว่าอีกชุดหนึ่งท่านเมตตามอบให้เพื่อมาอยู่ที่บ้านของเตยให้ครอบครัวของเตยได้บูชายังไงยังงั้น(คิดเข้าข้างตัวเองอีกแล้วรึเปล่าไม่แน่ใจ อิอิ) แต่เตยรู้สึกว่าท่านเมตตาจริงๆนะคะ ปิติมากๆ น่าจะเป็นพระญาณของท่านที่ล่วงรู้อนาคตได้แน่ๆ (มีศิษย์รุ่นใหม่เกิดขึ้นแล้ว) ทุกครั้งที่เตยทำบุญหรือไปบวชปฏิบัติธรรม เตยก็จะน้อมระลึกถึงองค์หลวงปู่พิศดูและครูบาฯที่เตยเคารพทุกครั้ง เตยเชื่อแล้วว่าท่านมีพระเมตตาที่สุดประมาณได้จริงๆค่ะ

อีกนิดนึงค่ะ เพื่อนของพี่ชายยังบอกอีกนะคะว่า ตอนที่หลวงปู่ให้รูปมา หลวงปู่เมตตาบอกว่า "รูปหลวงปู่กันผีได้นะ"
ยังกับหลวงปู่รู้ว่าเตยกลัวผี(นึกเข้าข้างตัวเองอีกแล้วรึเปล่า 555) เวลาสวดมนต์มหาเมตตาใหญ่ สวดบทใหญ่ๆที่เค้าล่ำลือกันว่าต้องเจอสิ่งลี้ลับแน่ๆ เตยต้องน้อมนำรูปของหลวงปู่มาอยู่ตรงหน้าเพื่อเป็นกำลังใจทุกครั้ง รู้สึกอบอุ่น ปลอดภัย มีกำลังใจ และสบายใจอย่างบอกไม่ถูก มีอยู่ครั้งนึงค่ะ ที่เตยแอบงอนหลวงปู่เล็กๆ (ตอนนั้นเตยประมูลสร้อยประคำข้อมือไม้ของหลวงปู่ไม่ได้สักรอบ ตั้งตาประมูลหลายรอบมากทุกคืนเลยก็ว่าได้ แต่ไม่เคยทันสักครั้ง ก็เลยงอนหลวงปู่แบบไม่มีเหตุผลเอาซะเลย พอนึกขึ้นได้ก็รู้สึกละอายใจที่ทำตัวไม่ดีไม่น่ารัก) คืนนั้นตอนสวดมนต์เตยก็เลยไม่กล้าน้อมนำรูปขององค์หลวงปู่มาไว้ตรงหน้าเหมือนทุกครั้งเพราะละอายใจ แต่รู้มั้ยคะว่า ตอนกำลังจะสวดมนต์ เกิดมีเสีงหมาหอนขึ้นมาค่ะ เตยสะดุ้งโหยงเลย กลัวผีมาก อยู่ๆรูปของหลวงปู่ทุกอย่างจัดแจงมาอยู่ตรงหน้าโดยทันทีในเวลาพริบตาเดียว พอนึกขึ้นได้ก็นั่งขำตรงหน้ารูปของหลวงปู่ ขำตัวเองกับหลวงปู่ เหมือนท่านมานั่งอยู่ตรงหน้า น้ำตาไหล แล้วก็ขอโทษหลวงปู่ เช้าวันรุ่งขึ้นเตยก็เลยไปโอนเงินร่วมทำบุญที่เค้าประมูลเพื่อนำเงินไปสร้างศาลา เพื่อเป็นการชำระล้างกิเลสในใจของตัวเอง เพราะเตยรู้สึกและรู้ตัวแล้วว่ากิเลสของเตยเยอะเกินไปจริงๆ ความอยากเอาชนะก็เยอะ ตัวที่ทำให้จิตของเราไปอบายผุดขึ้นมาก็เยอะ จนไม่ได้ระลึกถึงวัตถุประสงค์ของการประมูลในครั้งนั้นแม้แต่นิด วันนั้นรู้สึกปิติมากค่ะ และสบายใจอย่างบอกไม่ถูก เหมือนหลวงปู่ท่านมาเตือนสติยังไงยังงั้นเลย

นึกถึงที่พี่ทุเรียนทอดเคยพิมพ์ถึงหลวงปู่พิศดูไว้ว่า "ลูกศิษยของเรา เราคุม(คุ้มครอง)ได้หมด วันๆเราไม่ได้อยู่ว่างๆเลยนะ เราต้องคอยดูลูกศิษย์เราตลอด ผ่านมาหาเราแล้วมักจะไม่พลาด" คิดถึงหลวงปู่จัง ^^

 

ขอบคุณ คุณ Sherosamurai ที่ถ่ายทอดเรื่องความประทับใจ และประสบการณ์ดีๆ ให้ได้ทราบกันนะครับ ผมทราบดีครับความรู้สึกแบบนี้ เพราะผมเองก็เคยเป็นเหมือนกันครับ.. :cool:

 

กราบหลวงปู่พิศดู สวัสดีคุณทุเรียนทอดและสมาชิกทุกท่านครับ

 

ช่วยอธิษฐานอีกแรงค่ะ ขอให้คุณทุเรียนทอดหายป่วยไว ๆ นะคะ สู้ ๆ ค่ะ...

 

คิดว่าสักวันคุณเตยคงได้สิ่งที่หวังไว้ครับ ตอนประมูลก็ช่วยเชียร์เหมือนกัน แต่ตอนนั้นท่านที่ร่วมบุญแต่ละท่านก็ต้องการไว้บูชาเช่นกัน ผมเองเล็งไว้ตั้งหลายรายการ ยังไม่ทันท่านอื่นเลยครับ(deejai)

 

กราบหลวงปู่พิศดู สวัสดีครับพี่ทุเรียนทอดและสมาชิกทุกท่าน...
หายป่วยไวๆนะครับพี่ทุเรียนทอด...:cool:

 

ขอให้คุณทุเรียน อาการดีขึ้นไวๆ นะครับ

 

ผมขอขอบคุณทุกท่านมากๆเลยนะครับ ที่เป็นห่วงอาการป่วยของผม ขอบคุณมากๆเลยครับ..

รู้สึก..เขินๆ เหมือนกันนะครับ ที่มีผู้แสดงความห่วงใยบนหน้ากระดานนี้ ตอนนี้ดีขึ้นมากแล้วครับ เหลือแค่ทานยาให้หมด แล้วก็ไปตรวจเลือด และปัสสาวะ และรอฟังผลตรวจอีกครั้งเท่านั้น