เรื่องเด่น หลวงพ่อชวนลา “พุทธภูมิ”(หลวงพ่อฤๅษีลิงดำ)

หลวงพ่อชวนลา “พุทธภูมิ”

ที่แนะนำเรื่องพระพุทธเจ้า ก็เพราะว่า พวกเรานี้ติดอำนาจ พุทธานุสสติ มาหลายแสนกัป ทำอย่างไรๆ ก็ตาม ถ้าเราทิ้ง พุทธานุสสติ เมื่อไร พวกเราก็พลาดทางเมื่อนั้น การที่พวกเรายึด พุทธานุสสติ เป็นปัจจัย ฉะนั้น พวกเราจึงมีความมุ่งมั่นกันในขณะนั้น คือหลายสมัยผ่านมา คืออยากเป็นพระพุทธเจ้า
ตัวนี้แหละสำคัญมาก ความอยากเป็นพระพุทธเจ้า การบำเพ็ญบารมีต้องใช้ระยะยาว นี้เมื่อใช้การบำเพ็ญบารมีระยะยาว การสั่งสมบารมีก็มีมาก มาในชาติปัจจุบัน.. พวกเราเห็นว่า การเป็นพระพุทธเจ้าลำบาก ต้องบำเพ็ญบารมีกันนานๆ
และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง การบำเพ็ญบารมีเป็นพระพุทธเจ้าในสมัย “ปรมัตถบารมี” นี่เราจะต้องประสบกับความทุกข์ยากอย่างหนัก ที่ชาวบ้านธรรมดาเขาไม่มีกัน ถึงแม้ว่าจะมีเงิน จะมีทอง จะมีของใช้เพียบพร้อมอย่างใดก็ตาม แต่ว่าอันตรายทางใจมันจะมีมาก จะต้องใช้ “ขันติ” มาก ขันติบารมีต้องสูง เมตตาบารมีต้องสูง
ในเมื่อเราเห็นความยากลำบากมันจะเข้ามาถึงขนาดนี้ แล้วต้องมาดูตัวนะ..ว่าเวลานี้ “ตุ่มน้ำ” คือบุญ คือกำลังใจที่ขังบุญเหมือนกับตุ่ม ที่ขังน้ำมันก็ใกล้จะเต็มปากเข้ามาแล้ว แต่หากว่าจะต้องการเป็นพระพุทธเจ้า เราจะต้องใช้ตุ่มให้มันโตเข้าไปกว่านี้มาก เราต้องตวงกันเป็นชาติมันถึงจะเต็ม ถ้าเราจะหันมาเป็น “พระ สาวก” ไม่เอาแล้วแบบวิชาครู..ไม่เอา..! มาเป็น เสมียนเสียดีกว่า แล้วก็เห็นว่าน้ำในตุ่มนี่ ถ้า เราจะถ่ายลงตุ่มย่อม คือตุ่มพระสาวก..มันก็จะ เต็ม ยังจะขาดอยู่บ้างก็เล็กน้อย
ฉะนั้น เราจึงกลับใจกันเสียใหม่ เราบำเพ็ญ “พระสาวก” กันดีกว่า ถ้าหากเราจะพูดกันโดยเวลา เราก็เสียเวลามามาก ถ้าเราตั้งใจเป็น “พุทธสาวก” มาเสียนานแล้ว เราก็ไปนานแล้วเหมือนกัน และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง พวกเรานี่ที่เขาไปนิพพานกันนับไม่ถ้วน มันมากกว่า ปริมาณที่มีอยู่โดยปัจจุบัน ที่เขาไปกันแล้ว..เขา ขยันนะ แต่คนขี้เกียจอีกนานหน่อยนะ..!
แต่ดินแดนแห่งนี้เป็นอะไร.. ภาคเหนือก็ดี ดินแดนจุดนี้ก็ดี เป็นดินแดนดั้งเดิมของพวกเรา ฉะนั้นเราจะเห็นว่าการเดินทางน่ะ เราจะมาสายเหนือกันมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง อาตมาคนเดียวสำคัญมาก เป็นจอมอันธพาลมาหลายชาติ ฮะ..ท่านเจ้าเมืองปาตลีบุตร..ด้วยกันนะ..พ่อคนนี้ นั่งยิ้มๆ นะ..ไม่ค่อยพูด..พ่อฉะไม่เลือก..ไม่พูดหรอก.. เอาเป็นเอากัน..!
ตรงนี้ถ้าเราจะวัดเขตประเทศไทย ทางแถวนี้ก็เป็นส่วนหนึ่งที่เราเคยใช้ และโดยเฉพาะอย่างยิ่งมีความสำคัญมากกว่าภาคเหนือ โดยมากก็ภาคเหนือเป็นแดนที่เราผูกพันกันมาก เพราะเป็นที่อยู่อาศัยกันมาเดิม เป็นอันว่าพึงรู้ว่า พวกเรานี่.. ไม่ได้ลงนรกกันมาคนละพันชาติเศษ แต่ว่าหลังจากการสร้างบาป เราก็ทำบุญกันอย่างหนัก ไม่ใช่ทำกันอย่างเบานะ..ทำอย่างหนัก..!
เรื่องการถอดเครื่องประดับบูชาพระรัตนตรัย เราทำกันมามาก การส่งเสริมพระสงฆ์ในพระพุทธศาสนา เราก็ทำกันมามาก สร้างวัดวาอาราม เราก็ทำกันมามาก การสงเคราะห์กับบุคคลผู้ตกทุกข์ได้ยาก เราก็ทำกันมามาก
ฉะนั้น เราจึงหลีกบาปกันได้ เพราะอาศัยการเจริญสมถกรรมฐาน และวิปัสสนากรรมฐานช่วย ถ้าหากว่าเราจะ ให้ทานอย่างเดียว หรือว่ารักษาศีลอย่างเดียวอย่างนี้ พระพุทธเจ้าถือว่ายังเป็น “อนิยตบุคคล” เป็นบุคคลที่ไม่แน่นอน กำลังใจยังไม่มั่นคงนัก
ส่วนที่จะช่วยคุมกำลังใจไม่ให้ลงนรกไปได้คือสมถะ และ วิปัสสนาบุญบารมีทั้งหลายเหล่านี้ เราทำกันมานับเป็นอสงไขยกัป ไม่ใช่เวลาเล็กน้อย เมื่อเราทำกันมามาก ความดีก็มีมาก การสั่งสมตัวก็มีมาก ฉะนั้น การศรัทธาปสาธะ ความเชื่อความเลื่อมใสในพระพุทธศาสนา พวกเราจึงมีความมั่นคง
ในเมื่อจิตมีความมั่นคงอยู่ในด้าน อนุสสติ ตามที่กล่าวมานี้ การเป็นสัตว์นรกย่อมไม่มีสำหรับพวกเรา แต่ใครอย่าประมาทนะ ประมาทเมื่อไร… ลงเมื่อนั้น..! แล้วโดยเฉพาะอย่างยิ่ง วันนี้ก็ที่ได้รับพุทธพยากรณ์ว่า พวกที่มาทั้งหมดนี่แบ่งเป็น ๓ ส่วน ๑ ส่วนไปนิพพานได้..ในชาตินี้..!
เหลืออีก ๒ ส่วน แบ่งออกเป็น ๓ แล้วก็ ๑ ส่วนในส่วนนั้นตายเป็นเทวดา.. จะไปนิพพาน เหลือจากนั้นจะไปนิพพานในศาสนา พระศรีอาริย์ ท่านบอกว่านี่เป็นกำลังใจที่สร้างความดีทำบุญในขณะเมื่อกี้นี้..นั่งสมาธิกัน..!
แต่ทว่าบุคคล..คำว่าการบรรลุมรรคผล จะไม่มีใครสามารถพยากรณ์ได้แน่นอนนัก ถ้าทุกคนทำจิตของตนให้ตรงต่อเรื่องของบุญกุศล พิจารณา สักกายทิฏฐิ เป็นปกติ ทำกำลังใจให้มั่นคง ไม่เกียจคร้านจนเกินไป ไม่ขยันจนเกินไป ทำใจให้เป็นปกติ คือเวลาที่ปฏิบัติภาวนา ไม่นึกอยากอย่างนั้น นึกอยากอย่างนี้ มุ่งหน้า อย่างเดียวเพื่อจิตบริสุทธิ์ อย่างนี้ท่านบอกว่า..
“ไปได้หมดทุกคนในชาตินี้..!”
————————————————–
ธรรมโอวาทพระราชพรหมยาน วัดท่าซุง
จากเรื่อง : หนังสือตามรอยพระพุทธบาท ฉบับรวมเล่ม ๑



ที่มา คำสอนหลวงพ่อฤาษีลิงดำ วัดท่าซุง

 

กราบสาธุครับ