หลวงพ่อเทพ วัดเทพนิมิตร อภิญญา หรือเล่นกล?

อัศจรรย์จริง ๆ ค่ะ

 

ผมก็เคยได้ยินหลวงพ่อบอกกับทุกคนว่าท่านเล่นกล วันนั้นท่านรับนิมนต์มาฉันภัตตาหารที่โรงเรียน เด็กๆมากมายรุมล้อมท่านเพื่อดูท่านเสกตะกรุดดอกเล็กๆเป็นพลอยสีสันต่างๆ เป็นที่ตื่นตาตื่นใจ เด็กๆพยายามจับผิดท่านแต่ก็ไม่มีใครจับได้สักคนเดียว บางทีดูเหมือนว่าท่านจะเรียกพลอยออกมาจากในย่ามมากกว่า การดูครั้งนั้นสำหรับเด็กๆอย่างผม(ในขณะนั้น)ไม่ต่างจากการได้ดูมายากลที่ใกล้ชิดมากๆ เด็กทุกคนออกมาอย่างมีความสุข

แต่เมื่อวันเวลาผ่านไป ผมได้เจอท่านอีกหลายครั้งในงานทำบุญ ครั้งหนึ่งท่านได้บอกแก่เหล่าผู้ที่เห็นในครั้งนั้น ใจความว่า สิ่งที่ท่านแสดงเป็นเพียงของปลอม มีแต่ธรรมะของพระพุทธเจ้าเท่านั้นที่เป็นของจริง ที่ท่านแสดงให้เห็น เพื่อให้คนที่สนใจได้เห็นว่าพลังของจิตสามารถทำสิ่งมหัศจรรย์ได้จริงๆ (ต้องขออภัยที่ผมไม่สามารถเก็บรายละเอียดคำพูดของท่านได้เหมือนที่ท่านพูด จำได้เพียงใจความ)

หนึ่งในหลายๆครั้ง ในช่วงเรียนมัธยม ผมเคยเช่าพระองค์เล็กๆจากวัดราชนัดดาฯ ไปขอให้ท่านอธิษฐานจิตให้ ท่านถามว่าอธิษฐานจิตไปเพื่ออะไร ขณะนั้นผมไม่รู้จะตอบท่านว่าอย่างไร ให้ครูบาอาจารย์อธิษฐานตั้งหลายองค์ท่านก็ไม่เห็นถามอะไร ตอบท่านไปแต่ว่าเป็นมงคลครับ ท่านหัวเราะแล้วก็วางซองพระลงในฝ่ามือท่าน ท่านยกมืออีกข้างขึ้นด้านบน และชี้นิ้งลงบนซองพลาสติกที่ใส่พระนั้น แล้วท่านก็ยื่นให้แล้วหยิบซองพระออกวางบนฝ่ามือเดิม แต่ตำแหน่งกลางฝ่ามือท่าน มีหยกแกะรูปรัชกาลที่ห้าอยู่ แล้วท่านก็มอบให้ ตื่นเต้นและแปลกใจอีกครั้ง

หลายครั้งต่อมา ผมได้เจอท่านอีกแต่ก็ไม่เคยได้รับพลอยจากท่าน จนกระทั่งท่านมรณภาพ และภายหลังการฌาปณกิจไม่ทาน ก็ได้ทราบว่าอัฐิท่านมีการแปรเป็นพระธาตุ

[FONT=MS Sans Serif, Tahoma, sans-serif][/FONT]

 

สรุปคนที่ไปหาหลวงพ่อต้องการอะไรครับ ต้องการเพชรพลอย หรือต้องการธรรมะจากหลวงพ่อ

 

กระทู้แนะนำสืบเนื่องกัน

ร่องรอยอภิญญาใหญ่ โรดแมปสู่อภิญญาสาธารณะ

http://palungjit.org/showthread.php?t=100360

 

ขอกราบนมัสการพ่อแม่ครูบาอาจารย์ หลวงพ่อเทพที่เคารพ
ก่อนอื่นต้องออกตัวก่อนนะครับว่าผมมีความรู้แค่น้อยนิด และไม่ต้องการจะโต้เถียงกับใคร แต่พอดีเห็นในหน้านี้กล่าวถึงครูบาอาจารย์ที่ผมเคารพนับถือท่านอีกองค์นึง ก็อดที่จะเข้ามาแสดงความเห็นบ้างไม่ได้ ถึงวันนี้หลวงพ่อเทพท่านจะละสังขารไปแล้ว แต่ความเมตตาที่ท่านมีให้แก่ลูกศิษย์ ผมยังระลึกถึงอยู่เสมอ
1.ในเรื่องพลอยเสก หรือใช้มือจุ่มน้ำมันเดือดเพื่อทำน้ำมันรักษาโรค หรือทำให้แหวนทองคำเปลี่ยนสี ผมได้เห็นมากับตาว่าหลวงพ่อเทพท่านทำได้จริง แต่ท่านจะเลี่ยงว่าเป็นการแสดงกล ไม่อยากบอกว่าเป็นอภิญญา การทำดังนี้ท่านทำเพื่อดึงคนให้มีศรัทธาเข้ามาในพุทธศาสนา แล้วจึงจะสอนธรรมะเสริมให้ภายหลัง
2.ถ้าจำไม่ผิดผมเคยได้ยินหลวงพ่อเทพท่านสอนว่า ถ้าคนยังท้องไม่อิ่ม กำลังหิวข้าวอยู่ เราไปสอนธรรมะให้เขา หรือเอาอาหารให้เขากิน เขาจะเลือกทำสิ่งไหนก่อน
3.บางท่านอาจจะบอกว่าการดึงคนให้ศรัทธายังมีวิธีอื่นอีกเยอะแยะ ก็เป็นแล้วแต่จริตของแต่ละครูบาอาจารย์
4.ผมเคยไปพักค้างคืนที่วัดท่าน แบบลุยไปคนเดียว ที่วัดท่านสมัยก่อนจะมีการรักษาผู้ติดเหล้า ติดยาเสพติด ความเมตตาที่ท่านมีต่อลูกศิษย์และประชาชนทั่วไปมีมากเหลือเกิน
กราบนมัสการหลวงพ่อเทพมาด้วยความเคารพอย่างสูง

 

นอกจากนี้ท่านยังเป็นลูกศิษย์ หลวงปู่สิม พุทธาจาโร ด้วยครับ เพราะหลวงปู่สิม เคยออกเหรียญเป็นชื่อวัดนี้ช่วยสร้างโบสถ์ครับ

 

แหม!! มาเจอกระทู้นี้พอดีเลย ชั่งบังเอิญจริงๆ

"คนที่เขาทำได้เขาไม่พูด แต่คนที่พูดนั้นแสดงว่าเขาทำไม่ได้"

 

การแสดงอภิญญานั้นเป็นไปเพื่อการสร้างกำลังใจ สร้างศรัทธาของผู้ไม่มีศรัทธาให้เกิดขึ้น ทำให้ศรัทธาที่มีอยู่แล้วเพิ่มมากขึ้น

อภิญญานั้นหากหมดสิ้นไป พระพุทธศาสนาก็อาจสิ้นไปด้วยแล้วเช่นกัน เพราะคนที่คิดว่าตนเองฉลาด ตัดยอดพระศาสนาให้กลายเป็นแค่ปรัชญา ทำลายศาสนาโดยไม่รู้ตัว

การปรามาสครูบาอาจารย์ที่ภูมิธรรมท่านสูง ท่านมีเมตตามาก มุ่งสงเคราะห์คนในทุกเหล่าดอกบัว อันปัญญาไม่เสมอกัน อย่างน้อยคนที่ท่านสงเคราะห์ก็จะได้มีศรัทธามั่นคงในหลวงพ่อท่าน ซึ่งเป็นสังฆานุสติกรรมฐานสำหรับเขา เขาได้โดยไม่รู้ตัว ส่วนท่านที่ปัญญามากจนเกินไปกลับน่าเป็น ห่วงมากกว่า เนื่องจากเก่งเกินครูบาอาจารย์ เก่งเกินพระพุทธเจ้า

การทำให้คนได้เข้าถึงความดีแม้เพียงเล็กน้อย ในทุกระดับของความดีนั้นมีความสำคัญอย่างยิ่งครับ เพราะนั่นอาจเป็นความดีเพียงสิ่งเดียวที่เขามีอยู่ก็ได้

 

ขอโทษครับ อยากว่า วัดเสนานฤมิตร อยู่บ้านอะไร ตำบลอะไรครับ เพราะ อ.คำตากล้า ก็มีหลายตำบลนะครับ เผื่อผมมีโอกาสจะได้แวะไปครับ ขอบคุญครับ.....ธรรมรักษา(อุดร).....

 

ตรงเผ็งเลยครับพี่..
แหม..ถูกใจจริงๆ..

(good)

 

คุณดอกบัว
อย่าไปว่าอย่างนั้น แล้วแต่ซิครับ แต่ละคนชอบไม่เหมือนกัน
ฤทธิ์และอภิญญามีประโยชน์นะถ้ารู้จักใช้และไม่หลง

 

หลวงปู่พระสารีบุตร อัครสาวกเบื้องขวา เป็นเลิศด้านปัญญา
หลวงปู่พระโมคคัลลานะ อัครสาวกเบื้องซ้าย เป็นเลิศด้านฤทธิ์
หลวงปู่พระมหากัสสปะ พระสาวกอันดับสาม เป็นเลิศด้านธุดงควัตร
หลวงปู่พระอนุรุทธะ พระสาวกอันดับสี่ เป็นเลิศด้านทิพพจักขุญาณ
หลวงปู่พระอานนท์ พระสาวกอันดับห้า เป็นเลิศด้านสติ คติ วิริยะ พหูสูต อุปปัฎฐาก ทั้ง๕ประการ
พิจารณาดีๆก่อนจะเผลอแสวงนรก

 

จขกท.เล่าเรื่องอภิญญาเสร็จ ช่วยนำคำสอนธรรมมะของหลวงพ่อมาสอนต่อด้วยก็จะดีมาก กระทู้จะได้สมบูรณ์

อันนี้เป็นความจริง แต่กระผมอยากขยายความเผื่อให้มีความเข้าใจมากขึ้น ว่าทุกเรื่องเล่ามีบทสรุปที่ธรรมมะทั้งสิ้น ไม่มีบทไหนที่พูดแต่เรื่องปาฏิหารย์ลอยๆให้คนศรัทธา แต่เป็นการเล่าไปตามข้อเท็จจริงของเรื่องราว เมื่อก่อนผมก็สนใจอ่านแต่เฉพาะเรื่องลึกลับแปลกๆในพระไตรปิฏก แต่พออ่านไปมากๆจนจบสูตรนั้นๆ ก็จะรู้ว่าทุกสูตรต่างมีตรัสไปเพื่อธรรมมะเป็นเหตุ จะขอยกตัวอย่างจูฬนีสูตร ที่ช่วงกลางมีเรื่องเล่าของโลกและจักรวาล

<CENTER>พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๐ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๒
อังคุตตรนิกาย เอก-ทุก-ติกนิบาต</CENTER><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="90%" align=center background="" border=0><TBODY><TR><TD></TD><TR><TD width="100%" bgColor=darkblue hspace="0" vspace="0"></TD></TR></TBODY></TABLE>

<CENTER>จูฬนีสูตร</CENTER> [๕๒๐] ครั้งนั้นแล ท่านพระอานนท์ได้เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึงที่ประทับ ถวายบังคมพระผู้มีพระภาคแล้ว นั่ง ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง ครั้นแล้วได้ทูลถามพระผู้มีพระภาคว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์ได้สดับรับฟังมาเฉพาะพระพักตร์พระผู้มีพระภาคว่า ดูกรอานนท์ สาวกของพระสิขีสัมมา-*สัมพุทธเจ้าซึ่งมีนามว่า อภิภู ยืนอยู่ในพรหมโลก ให้พันแห่งโลกธาตุรู้แจ้งได้ด้วยเสียง พระเจ้าข้า ส่วนพระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าเล่า ทรงสามารถที่จะทำโลกธาตุเท่าไรให้รู้แจ้งได้ด้วยพระสุรเสียง พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า ดูกรอานนท์ นั้นสาวก ส่วนพระตถาคตนับไม่ถ้วน ฯ ท่านพระอานนท์ได้ทูลถามพระผู้มีพระภาคเป็นครั้งที่ ๒ ว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์ได้สดับรับฟังมาเฉพาะพระพักตร์พระผู้มีพระภาคว่าดูกรอานนท์ สาวกของพระสิขีสัมมาสัมพุทธเจ้าซึ่งมีนามว่า อภิภู ยืนอยู่ในพรหมโลก ทำให้พ้นแห่งโลกธาตุรู้แจ้งได้ด้วยเสียง พระเจ้าข้า ส่วนพระผู้มี-*พระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าเล่า ทรงสามารถที่จะทำโลกธาตุเท่าไรให้รู้แจ้งได้ด้วยพระสุรเสียง ฯ พ. ดูกรอานนท์ นั้นเป็นสาวก ส่วนพระตถาคตนับไม่ถ้วน ท่านพระอานนท์ ได้ทูลถามพระผู้มีพระภาคแม้เป็นครั้งที่ ๓ ว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์ได้สดับรับฟังมาเฉพาะพระพักตร์พระผู้มีพระภาคว่าดูกรอานนท์ สาวกของพระสิขีสัมมาสัมพุทธเจ้าซึ่งมีนามว่า อภิภู ยืนอยู่ในพรหมโลก ทำให้พันแห่งโลกธาตุรู้แจ้งได้ด้วยเสียง พระเจ้าข้า ส่วนพระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าเล่า ทรงสามารถที่จะทำโลกธาตุเท่าไรให้รู้แจ้งได้ด้วยพระสุรเสียง ฯ พ. ดูกรอานนท์ นั้นเป็นสาวก ส่วนพระตถาคตนับไม่ถ้วน ท่านพระอานนท์ ได้ทูลถามพระผู้มีพระภาคแม้เป็นครั้งที่ ๓ ว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์ได้สดับรับฟังมาเฉพาะพระพักตร์พระผู้มีพระภาคว่า ดูกรอานนท์ สาวกของพระสิขีสัมมาสัมพุทธเจ้าซึ่งมีนามว่า อภิภู ยืนอยู่ในพรหมโลกทำให้พันโลกธาตุรู้แจ้งได้ด้วยเสียง พระเจ้าข้า ส่วนพระผู้มีพระภาคอรหันต-*สัมมาสัมพุทธเจ้าเล่า ทรงสามารถที่จะทำโลกธาตุเท่าไรให้รู้แจ้งได้ด้วยพระ-*สุรเสียง ฯ พ. ดูกรอานนท์ เธอได้ฟังเรื่องพันโลกธาตุ เพียงเล็กน้อย ฯ อา. ข้าแต่พระผู้มีพระภาค ข้าแต่พระสุคต บัดนี้เป็นกาลเวลาแห่งเทศนาที่พระองค์จะพึงตรัส ภิกษุทั้งหลายได้สดับธรรมเทศนาของพระผู้มีพระภาคแล้ว จักทรงจำไว้ ฯ พ. ดูกรอานนท์ ถ้าอย่างนั้น เธอจงฟัง จงใส่ใจให้ดี เราจักกล่าวท่านพระอานนท์ทูลรับสนองพระผู้มีพระภาคแล้ว พระผู้มีพระภาคได้ตรัสว่า ดูกรอานนท์ จักรวาลหนึ่งมีกำหนดเท่ากับโอกาสที่พระจันทร์พระอาทิตย์โคจร ทั่วทิศสว่างไสวรุ่งโรจน์ โลกมีอยู่พันจักรวาลก่อน ในโลกพันจักรวาลนั้น มีพระจันทร์พันดวง มีอาทิตย์พันดวง มีขุนเขาสิเนรุพันหนึ่ง มีชมพูทวีปพันหนึ่ง มีอปรโคยานทวีปพันหนึ่ง มีอุตตรกุรุทวีปพันหนึ่ง มีปุพพวิเทหทวีปพันหนึ่ง มีมหาสมุทรสี่พัน มีท้าวมหาราชสี่พัน มีเทวโลกชั้นจาตุมหาราชิกาพันหนึ่ง มีเทวโลกชั้นดาวดึงส์พันหนึ่ง มีเทวโลกชั้นยามาพันหนึ่ง มีเทวโลกชั้นดุสิตพันหนึ่ง มีเทวโลกชั้นนิมมานรดีพันหนึ่ง มีเทวโลกชั้นปรนิมมิตวสวัสตีพันหนึ่ง มีพรหมโลกพันหนึ่ง ดูกรอานนท์ นี้เรียกว่าโลกธาตุอย่างเล็กมีพันจักรวาล โลกคูณโดยส่วนพันแห่งโลกธาตุอย่างเล็ก ซึ่งมีพันจักรวาลนั้น นี้เรียกว่าโลกธาตุอย่างกลางมีล้านจักรวาล โลกคูณโดยส่วนพันแห่งโลกธาตุ อย่างกลางมีล้านจักรวาลนั้น นี้เรียกว่าโลกธาตุอย่างใหญ่ประมาณแสนโกฏิจักรวาล ดูกรอานนท์ตถาคตมุ่งหมายอยู่ พึงทำโลกธาตุอย่างใหญ่ประมาณแสนโกฏิจักรวาลให้รู้แจ้งได้ด้วยเสียง หรือทำให้รู้แจ้งได้เท่าที่มุ่งหมาย ฯ อา. ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ก็พระผู้มีพระภาคพึงทำโลกธาตุอย่างใหญ่ประมาณแสนโกฏิจักรวาล ให้รู้แจ้งด้วยพระสุรเสียง หรือทำให้รู้แจ้งได้เท่าที่พระองค์ทรงมุ่งหมายอย่างไร ฯ พ. ดูกรอานนท์ พระตถาคตในโลกนี้ พึงแผ่รัศมีไปทั่วโลกธาตุอย่างใหญ่ประมาณแสนโกฏิจักรวาล เมื่อใด หมู่สัตว์พึงจำแสงสว่างนั้นได้ เมื่อนั้นพระตถาคตพึงเปล่งพระสุรเสียงให้สัตว์เหล่านั้นได้ยิน พระตถาคตพึงทำให้โลกธาตุอย่างใหญ่ประมาณแสนโกฏิจักรวาลให้รู้แจ้งได้ด้วยพระสุรเสียง หรือพึงทำให้รู้แจ้งได้เท่าที่พระองค์ทรงมุ่งหมาย ด้วยอาการเช่นนี้แล ฯ เมื่อพระผู้มีพระภาคตรัสดังนี้แล้ว ท่านพระอานนท์ ได้กราบทูลว่า เป็นลาภของข้าพระองค์หนอ ข้าพระองค์ได้ดีแล้วหนอที่ข้าพระองค์มีพระศาสดาผู้มีฤทธิ์มีอานุภาพมากอย่างนี้ เมื่อท่านพระอานนท์กราบทูลอย่างนี้แล้ว ท่านพระอุทายีได้กล่าวกะท่านพระอานนท์ว่า ดูกรอานนท์ ในข้อนี้ท่านจะได้ประโยชน์อะไร ถ้าศาสดาของท่านมีฤทธิ์ มีอานุภาพมากอย่างนี้ เมื่อท่านพระอุทายีกล่าวอย่างนี้ พระผู้มี-*พระภาคได้ตรัสกะท่านพระอุทายีว่า ดูกรอุทายี เธออย่าได้กล่าวอย่างนี้ ถ้าอานนท์ยังไม่หมดราคะเช่นนี้ พึงทำกาละไป เธอพึงเป็นเจ้าแห่งเทวดาในหมู่เทวดา ๗ ครั้งพึงเป็นเจ้าจักรพรรดิในชมพูทวีปนี้แหละ ๗ ครั้ง เพราะจิตที่เลื่อมใสนั้น ดูกรอุทายีก็แต่ว่าอานนท์จักปรินิพพานในอัตภาพนี้เอง ฯ<CENTER>จบอานันทวรรคที่ ๓</CENTER><CENTER class=l>-----------------------------------------------------</CENTER><CENTER>รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ</CENTER> ๑. ฉันนสูตร ๒. อาชีวกสูตร ๓. สักกสูตร ๔. นิคัณฐสูตร๕. สมาทปกสูตร ๖. นวสูตร ๗. ภวสูตร ๘. สีลัพพตสูตร ๙. คันธสูตร๑๐. จูฬนีสูตร ฯ<CENTER class=l>-----------------------------------------------------</CENTER>

เนื้อความพระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๐ บรรทัดที่ ๕๙๘๕ - ๖๐๕๖. หน้าที่ ๒๕๖ - ๒๕๘.http://www.84000.org/tipitaka/pitaka2/v.php?B=20&A=5985&Z=6056&pagebreak=0 ศึกษาอรรถกถานี้ ได้ที่ :-http://www.84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=20&i=520​

</PRE>

 

<CENTER>๑๑. เกวัฏฏสูตร
</CENTER><CENTER>เรื่องนายเกวัฏฏ (ชาวประมง)
</CENTER>
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=9&A=7317&Z=7898

 

ผมได้ขอคิดข้อหนึ่งจากกระทู้นี้ คือตอนที่หลวงพ่อท่านได้ทำให้ทองสีทองกลายเป็นสีขาวพอส่งกลับให้เจ้าของเจ้าของตกใจขอให้หลวงพ่อทำกลับมาเป็นสีทองใหม่ ทำให้คิดได้ว่า สิ่งทั้งหลายหาความเที่ยงแท้ไม่ได้จริงๆ เลยนะครับ ดังที่พระตถาคตทรงตรัสไว้ดีแล้วนั้น ความยึดติดว่าสิ่งนั้นงาม สิ่งนั้นไม่งาม คงเป็นสิ่งที่สมมุติขึ้นแน่แท้ ความงามแท้คืออะไร คือความงามแห่งหลักสัจจธรรม หลวงพ่อท่านให้คติธรรมแล้ว แต่ผู้ใดจะมองเห็นธรรมนั้น สุดแท้แต่วาสนา

อนุโมทนา กับเรื่องต่างๆ ที่ได้เล่ามาให้ฟังกันแล้วนะครับ

 

พุทธศาสนาไม่ได้ปฎิเสธเรื่อง อิทธิปาฎิหารย์ หรือการแสดงฤทธิ์ เพราะทรงเป็นสัพพัญญู ผู้รู้แจ้งโลก ศาสนาพุทธมีคำสอนตั้งแต่ขั้นต้น กลาง สูง เป็นลำดับผู้ที่มีพื้นบารมีอ่อน ก็ยังติดในเรื่อง เทวดา ผี วิณญาณ สูงขึ้นมา ก็วนเวียนในการแสวงหาความรู้ทางปฎิบัติ เวทมนต์คาถา ขั้นสูงก็คือการละวางกิเลส คนบางคนอาจจะรู้สึกว่างมงาย ไร้สาระ แต่ถ้าเชื่อในคัมภีร์ไตรปิฎก ก็จะเห็นใจว่าท่านเหล่านั้นยังบำเพ็ญบารมีไม่เต็ม แต่จะพลอยอนุโมทนาว่าอย่างน้อยท่านผู้นั้นก็เริ่มมาในแนวทางการปฎิบัติอยู่บ้าง ถือว่ายังมีบุญเก่า ซึ่งอาจจะเติมเต็มได้ในอนาคตกาล หรือไม่ก็ไปบำเพ็ญต่อในชาติต่อไป ...แต่ก็หวังว่าท่านผู้นั้นไม่ใช่ผู้เป็นผู้ทรงคัมภีร์เปล่าที่เข้าใจจากการอ่าน แต่ไม่เข้าใจด้วยการปฎิบัติ เพราะสุดท้ายที่จะเชื่อในความเห็นตน ที่อ่านเข้าใจ สุดท้ายก้อกระทำตนแบบท่านพระเกษม เพชรบูรณ์ ที่เหยียบย่ำพระพุทธรูป และล่วงเกินพระวินัยเสขิยวัตรทำท่าเตะ จนเกิดเป็นสิ่งที่โลกติเตียน ท่านไม่ผิดมากนักทางวินัย แต่ก็ไม่ควรมากในสายตาชาวพุทธส่วนมาก ....นี่คือข้อเสียที่ได้จากการอ่านอย่างด้วย ..เป็นสัญญาหามิใช่ปํญญาที่แท้จริงไม่ หรือท่านดังกล่าว ว่าความคิดนี้ไม่ควรก็กรุณาชี้ให้กระจ่าง เพราะถ้าผมใช้ความคิดแบบท่านศาสนาพุทธ จะแคบลงทันที เพราะขาดขั้นตั้นและขั้นกลาง อีกข้ออยากให้คิด ถ้าพระพุทธเจ้าเน้นเรื่องจิตอย่างเดียว คงไม่มีการบํญญัติให้การบวชในยุคหลังต้องมีการบวชในพระอุโบสถ มีพระอุปัชชา มีพระกรรมวาจา อะไรอีกมากมาย ถ้าเป็นแบบคุณใครจะบวชก็คงแค่ปลงผมครองผ้า แบบฤาษีชีไพร หรือจะสึกก็ไปตามต้นไม้ สึกเอง ศาสนาพุทธเป็นศสานาแห่งปัญญาที่ มีลำดับความรู้เป็นชั้นๆไป อย่าลืมครับ ขั้นต้น กลาง สูงสุด

 

ผมว่านะ..กลับไปห้องเดิมดีกว่ามั้ง

 

ปัจจุบันท่านเป็นพระหรือฆราวาสครับ