อริยะ ...บุคคล.?

เอ้าตอบดิ....
มีแต่ความรู้..
ว่างเปล่า ที่มีแต่ความรู้
ยังไงวะ

 

ฝึกวิชาก่อนคับบบ

 

มาฝึกวิชา ไม่รู้ มั้ย?
ไม่รู้ เนี่ย ..สบายสุดสุด...

 

ฝึกไม่รู้...คือ ไม่ต้องฝึกอะไรเลย ...
รู้แค่อย่างเดียว...รู้ว่าไม่รู้

 

อะไรที่ เป็นสิ่งที่รู้ เอาออกหมด
ให้เหลือแค่ไม่รู้
..
อย่าถามนะ..เพราะไม่รู้

 

อย่างผมเนี่ย..รู้...ไปหมด
มันไปไหนก็ช่างมัน ไม่ต้องเหลือ..ให้ใครมาถาม
ใครถามมาก็ตอบ ไมรู้
รู้อะไรมั่ง...ไม่รู้
ไม่รู้อะไรล่ะ....ไม่รู้
ตกลงรู้หรือไม่รู้.ไม่รู้
...
ขนาดคนถามยังไม่รู้...คนตอบ จะตอบได้ไง

แต่พอมีคนบอกว่า ว่างเปล่า มีแต่ความรู้...
เลยไม่รู้จะ ถามไงดี
เลย..ช่างแมร่งมันเถอะ

 

อดนอน ผ่อนอาหาร .....

ก่อนจะอิ่ม ศาสดาตรัสชี้ ให้ทานน้ำ
เข้าไปแทนเยอะๆ "ลหุสัญญา" ที่
จะใช้เปน "ประทานสังขาร" ในการ
ประกอบ "ธรรมเครื่องตื่นเสมอ"

ย่อมโน้มไปสู่ .......... โดยไม่ต้อง
อยาก หรือ เจตนา จะฝึกวิชาอะไร
แต่ จะมีมากองตรงหน้า เปน ลาภ
หากจำเปนต้องใช้(ปราถนา)

 

ไหนว่าจะลืม....จะลืม จะลืม จะลืม
ไหนว่าจะลืม ...ทำไม ทำไมไม่ลืม

ลิม เธอสาวเธอสวยฉันจึงได้ลืม ...หากเธอไม่สวยฉันจะไม่ลืม

 

เชย ระเบิด ระเบ้อ

" รู้ ว่าไม่รู้ คือ สุดยอดการรู้ " หลวง
พ่อพุธ ท่านก้พูดถึง รู้ความเปน
อนัตตาของธรรม

การจะแสดงธรรม ต้องอาสัย ผัสสะ
ปัจจัย จึงแสดงธรรมได้

ผัสสะ นั้นเปน อนัตตา ...

การ แสดงธรรม จึงเปน อนัตตา

พระศาสดา แสดงธรรมตาม ผัสสะ
ทั้งหมด ไม่ใช่แสดง้พราะคนนั่น
คนนี้ ขอให้แสดง คนนั้นคนนี้จะ
บรรลุเพราะอย่างงั้น อย่างงี้

ลิขสิทธิ เปนเรื่อง อฐานะ จะเปนไปได้

 

ภาษาของพวกจานลาย...
พูดเหมือนจะรู้เรื่อง
อ่านแล้ว รู้เรื่องรึเปล่า
คนเขียน รู้เรื่องมั้ย

คนอ่านบอก...รู้เรื่องก็ได้...
รู้ว่าไง...?
นั่นสิ รู้ว่าไง?
อ๋อ พวกจานลาย...

 

ไม่รู้จัก หลวงพอ่ตุ๊ด พุด อะไรนั่นหรอก พวกจานลายเหมือนกัน ไช่เปล่า?

คืองี้นะ..เวลา จานลายเล่าปัง จะพูดอะไร ก็พูดมาเลย ไม่ต้องอ้าง พระศาสดา หรือหลวงพ่อตุ๊ดพุดหรอก

คนอ่านเขา..ไม่ได้อยากฟังธรรมมะ กล่าวอ้าง ที่ไม่มีในตน..

เอาของจานลาย มากล่าวเลย..หรือไม่มี

 

การแสดงธรรมต้องอาสัยผัสสะ ปัจจัย ในการแสดง
พูดทำไม..? จำใครมาพูด ท่องมาได้แค่นี้เหรอ
ใครเขาก็รู้
การฟังก็อาสัยผัสสะ การรู้ก็อาสัยผัสสะ


ไปแสดงธรรมให้ก้อนหิน ฟังสิ...
ไปให้ก้อนหินแสดงธรรมสิ...
ต้องอาสัยผัสสะทั้งนั้น

พูดมาทำไม แค่นี้

 

เมื่อกลางวัน นอนฝัน..มีสาวสวย สวยจริงๆนะ
ยืนทำท่า ออดอ้อน ถอดเสื้อโชว์นม โอ้วโฮ้..สวย
.ฝุดๆ
พอตื่นขึ้นมา เสียดาย ไม่ได้ปล้นสวาท ..พลาดซะแล้วเรา
เสียชื่อ วรนิจอมโปนจ้นสวาท ..หมดเลย
เฮ้อ จะฝันอีกมั้ยเนี่ย?

แค่ความฝัน...มันผิดมั้ย?
ผมผิดมากเลย...ที่พลาด

 

ในที่นี้ มีใครรู้มั่งว่า..ผัสสะเป็นอนัตตา ตามที่จานลายเล่าปัง อ้างมา
แล้วถ้า ไม่ได้ผัสสะล่ะ...สิ่งใดที่เรายังไม่เคยได้ผัสสะ จะเป็นอนัตตาได้มั้ย

ผัสสะ แปลว่า รู้ ..รู้แบบไม่รู้เรื่องก็ได้..เป็นอนัตตา เป็นตอนไหน.?
ไหนจานลายเล่าปัง ตอบหน่อย มันเป็นอนัตตา ตอนไหน?

 

ถ้าไม่รู้ ก็ตอบว่า ไม่รู้ก็ได้นะ จานลานเล่าปัง
มันไม่อับอายขายหน้าหรอก

ผมรู้..นะ ว่า กลัวเสียหน้า จึง เงียบ

 

พุทธสุภาษิตวันละบท ขอเสนอโสลกที่ว่า

...
กะตัสสะ สัตถิปะฏิการัง.

สิ่งที่ตนทำแล้วจะทำคืนไม่ได้
ปะเควะตัง ปะริกขิตัง.

ให้ผู้จะทำพิจารณาเสียก่อนจึงทำ

...

 

อ๋อ.มาตอบคำถามแทนจานลาย ว่า
จานลายเล่าปังเป็นอนัตตาไปแล้วจะกลับมาอนัตตาอีก ก็ทำไม่ได้..งั้นสิ
จะตอบแบบนี้ ไช่เปล่า

 

ทำไปแล้ว จะทำคืนไม่ได้..พึ่งเคยได้ยินนี่แหล่ะ
จริงเหรอ หรือแต่งเอา
เคยได้ยินแต่ จะเอากลับมาแก้ไขไม่ได้ แบบนี้

 

สิ่งที่ล่วงไปแล้ว....ล่วงไปแล้ว
...
เอาใหม่ ทำไหม่ไง...ก็ไหน เคยสอนว่า ไม่เพียรไม่พัก
แล้ว ให้ทำอะไร ล่ะ ที่ไม่เพียรไม่พัก ทำอันเก่า หรือทำอันใหม่

 

ไม่เพียรคือพัก
ไม่พักคือเพียร...หมายถึงแบบนี้ไช่เปล่า

มันคือ .ทำหรือไม่ทำ เอาซักอย่าง ..อย่างไหน