อาการเเบบนี้คืออะไรคะ

ครั้งเเรกเป็นตอนกลางคืน คือนอนหลับอยู่ดีๆ เเล้วตื่นขึ้นมาเพราะรู้สึกว่าที่นอนมันสั่นร่างกายมันสั่น มือไม้ขาก็สั่นสั่นทั้งตัวเลยค่ะ มันสั่นเเละชา ขยับเขยื้อนไม่ได้ รู้สึกว่าพื้นโลกสั่น ตื่นขึ้นมาด้วยความหงุดหงิดเเละง่วงมาก ตอนนั้นคือรู้เเล้วว่ามันไม่ค่อยปกติ เเต่ด้วยความง่วงเเละห่วงนอนทำให้เราพยายามขยับร่างกาย เพื่อยืดเส้นคิดว่าเพราะร่างกายอ่อนล้า เเต่ขยับได้เพียงช้าๆเเละสั้นๆเท่านั่น หลังจากพยายามไม่นานความง่วงก็เข้าครอบงำ ทำให้หลับไปทั้งอย่างนั้น

ครั้งที่สองเป็นตอนกลางคืนเหมือนกันค่ะ ตอนนั้นเริ่มง่วงสลึมสลือพร้อมหลับเต็มที่ เเต่รู้สึกว่ามือมันชาๆเรารู้ละ มันเหมือนกับวันนั้นเลย ที่เพิ่มมาคือมือมันเบาๆลอยๆ พอลืมตาก็เห็นว่ามันยกขึ้นเอง (เเค่มือนะคะ ไม่ใช่ทั้งเเขน เรานอนเเบบพับสอก มือวางบนหมอนใกล้ๆหน้า)พอเรารู้ตัวเลยขยับมือ ไม่ยอมให้มันสั่น ขยับไม่ให้มันอยู่กับที่ สักพักถึงวางลง ทีนี้อาการสั่นทั้งตัวก็ตามมาติดๆ(เเต่วันนี้พื้นโลกไม่สั่นนะคะ) ตอนนั้นง่วงก็ง่วงต้องการนอนมาก เเต่รู้ว่าถ้าเป็นอย่างนี้อยู่นอนไม่หลับเเน่ๆ พอกำลังเคลิ้มๆ รู้สึกว่าขาข้างขวามันเบาเเบบเเปลกๆ เลยฝืนลืมตาขึ้นมามองดูขาตัวเอง เห็นขาของตัวเองค่อยๆยกขึ้นช้าๆ คือเราไม่รู้สึกตัวเลย ปกติเวลาออกกำลังกายยกขามันจะหนักเเละเมื่อยมากยิ่งยกโสล์ๆเเบบนี้ยิ่งเมื่อย เเต่นี่ยกเเบบค่อยๆ พอเห็นขาตัวเองยกเท่านั้นเเหละ เหมือนสติมา ความง่วงหายไปเเว็บนึง พอสติมาความรับรู้เส้นประสาทต่างๆก็ตามมาเรารีบเอาขาเราลงทันที ตอนนั้นตกใจมาก หัวใจเต้นตุบๆ เเต่เเค่เเป็บเดียวเเหละค่ะ ง่วงมาก เลยปล่อยมันไป รู้ตัวอีกที เช้าเเล้ว

ผ่านมาอาทิตย์ได้มีโอกาสเล่าเรื่องนี้ให้ป้าฟัง ป้าบอกว่าผีอำ เเต่เราว่าไม่ เพราะเราไม่รู้สึกถึงอะไรเเบบนั้นเลย จะให้คิดว่าเส้นกระตุกก็ไม่ได้ เรายืดเส้นเเทบทุกวัน

 

กำลังจะละเมอรึเปล่า มีขยับแข้งขาด้วย

 

เอาแบบสั่นๆก็ จิตมันเรียนรู้เข้าสู่สมาธิ จิตมันรับรู้ถึงพวกเหนือธรรมชาติแบบอ่อนๆอะนะ ให้ไปนั่งสมาธิซะนานๆหน่อย30+นาที แบบยาวๆคงจะมีคุณนพมาตอบละมั้ง

 

กิริยาที่จิตมีความเป็นทิพย์ได้เองแบบชั่วคราว
(พวกนี้เกิดได้เองแม้ไม่เคยฝึกอะไรมาก็ตาม
หรือจะฝึกมาก็เกิดได้ครับ)
และเคยสะสมทางด้านการตัดการยึดติดของร่างกายมา
จึงเกิดเป็นอาการทั้งหมดที่เล่าให้ฟังมาครับ
แต่ที่รู้สึกถึงร่างกายยังสั่นอยู่เพราะ
๑.สมาธิสะสมยังไม่เพียงพอ
และ ๒.จิตยังตัดร่างกายไม่ขาดจริงๆ ณ เวลานั้น
(คือ ถ้าตัดขาดหมด มันจะออกมาทั้งกายเลยครับ
กรณีถ้าฝึกมานะ
และความใสแบบออกเขียวจะเป็นตัวบอก
ความสามารถของจิตในการตัดร่างกาย
ของจิต ณ เวลานั้น หรือผลของการฝึกครับ ย้ำเป็นผลนะ
จริงๆเป็นตัวชี้วัดตัวหนึ่งเฉยๆไม่มีอะไร)
ซึ่งต้องอาศัยทั้ง ๑ และ ๒ ร่วมกัน ถึงจะไม่รู้สึกอะไรคับ
ข้อ ๑ เพิ่มได้ด้วยการเจริญสติในชีวิตประจำวันให้ต่อเนื่อง
และนั่งสมาธิ สวดมนต์บ้าง ในระดับให้จิตสงบพอ
ข้อ ๒ อาศัยการเดินปัญญาร่วมด้วยครับ
ถ้าทำได้ จะพบว่า จะไม่มีอาการสั่นๆอีก
และจะเข้าใจว่าอะไรเป็นอะไรครับ
พูดง่ายๆว่า แท้จริงแล้วมันเป็นกิริยา
ที่เกิดขึ้นได้ปกติ เพียงแต่เราไม่เข้าใจ
เฉยๆว่ามันหมายถึงอะไรครับ
ซึ่งก็เป็นเรื่องปกติอีกหละครับ
พวกนี้ จะเข้าได้ ด้วยกำลังสติทางธรรมครับ
ที่ได้จากการเจริญสติในชีวิตประจำวันนั่นหละครับ

และกิริยาที่ ใจไปแต่กายไม่สัมพันธ์กับกาย
หรือการเห็นนามธรรมต่างๆนาๆได้
รวมทั้ง แสง สี เสียง ภาพ ไม่ว่าจะเปลี่ยนแปลงได้
หรือเปลี่ยนแปลงได้ พวกนี้ อยู่ในสภาวะระดับ
เดียวกันกับ จขกท นี่หละครับ
เพียงแต่ คนที่ฝึก เค้าจะเอาสภาวะนี้มาเพื่อหนุน
การเดินปัญญาเพื่อสร้างปัญญาทางธรรมต่อไป
ในอนาคตเฉยๆครับ ไม่มีอะไร

แค่ไม่ยึด ฮาๆบันเทิงกับมันพอ
ไม่เข้าใจอะไร ก็ลืมไปซะ คิดซะว่าไม่เคยเกิดบนโลกใบนี้
เด่วพอมีสติทางธรรม จิตทุกคน
มันจะมีเครื่องย้อนรู้ด้วยตัวเองทุกคนนั่นหละครับ
ย้อนแบบอัตโนมัติของมันเองด้วยครับ

 

ถามเพิ่มเติมครับ มันลอยแบบไม่มีแรงโน้มถ่วงเหรอครับ แล้วที่บอกว่าพื้นสั่นนี้มีอาการเวียนหัวมั้ยครับ เหมือนแผ่นดินไหวมั้ย

 

ใช่ค่ะ ขายกขึ้นมันเบามากจนไม่รู้สึกอะไรเลย ส่วนพื้นสั่นเหมือนเเผ่นดินไหวเลยค่ะ เเต่เป็นเเบบเร็วๆนะคะ ไม่มีอาการเวียนหัวค่ะ

 

ขอบคุณสำหรับทุกคำตอบนะคะ