อาถรรพ์ เมืองกาญจน์

˹
เคยได้ยินงูยักษ์กินทหารญี่ปุ่นหรือเปล่า

 

˹

 

เรื่องของป่าเมืองกาญจน์เคยได้ยินมาเหมือนกันครับ แต่นานมาแล้วผมได้ยินจากลูกศิษย์ลูกหาของหลวงปู่ท่านหนึ่ง ซึ่งปัจจุบันผมนับถือท่านมากด้วยเพราะข้อวัตรปฏิบัติของท่านครับ ท่านเป็นพระป่าถือการอยู่ป่าเป็นวัตร ผมขอเข้าเรื่องเลยแล้วกัน ด้วยเพราะท่านเป็นพระป่าการธุดงค์ของท่านจึงมีบ่อย ป่าเมื่องกาญจน์ก็เป็นอีกสถานที่หนึ่งที่ท่านไปธุดงค์ด้วยเช่นกัน ครั้งนั้นมีโยมที่เป็นลูกศิษย์ท่านไปด้วยสองท่านซึ่งสองท่านนี้ผมรู้จักเป็นอย่างดี หนึ่งในนั้นมีมัคทายกประจำวัดประจำหมู่บ้านที่ผมอยู่ไปด้วย การธุดงค์เป็นไปอย่างปกติจนกระทั่งใกล้ค่ำ หลวงพ่อท่านเร่งให้เดินทางเพราะเดี๋ยวจะมืดเกินไปก่อนถึงที่หมาย จุดหมายปลายทางของท่านคือสำนักสงฆ์ร้างแห่งหนึ่งซึ่งผมไม่แน่ใจว่าเป็นสำนักสงฆ์ร้างแห่งเดียวกันกับที่มีรายการหนึ่งไปถ่ายทำหรือเปล่า พอไปถึงท่านก็ปักกลด ณ ที่แห่งนั้นทันทีไม่ได้เข้าพักตามกุฏิหรือศาลาแต่อย่างใด ทุกคนต่างแยกย้ายกันหาที่ปลักกลดตามแต่ตนจะอธิฐานกันตรงไหน การเจริญภาวนากรรมฐานเป็นไปอย่างปกติ จนถึงเที่ยงคืนหลวงพ่อท่านยังเดินจงกลมอยู่ ส่วนโยมที่เป็นลูกศิษย์อีกสองท่านได้เข้ากลดเจริญกรรมฐานในนั้นแทนการเดินจงกลม ไม่นานนักศิษย์ทั้งสองคนก็ทยอยกันออกมาจากกลดถือไฟฉายเดินมาหาหลวงพ่อพร้อมกับกระซิบหลวงพ่อว่าได้ยินเสียงอะไรไหมหลวงพ่อไม่ตอบ ท่านยังเดินจงกลมเป็นปกติของท่าน โยมลูกศิษย์ทั้งสองไม่พูดอะไรกับท่านอีกได้แต่ยืนนิ่งๆมองท่านเดินไปเดินมา สักพักท่านก็พูดกับลูกศิษย์ท่านว่า อย่าวิ่งอย่าตกใจให้ทำจิตให้สงบและอย่าทำอะไรทั้งสิ้นเขาแค่มาทักทาย ไม่ทันไรลมมาจากไหนไม่รู้พัดกระหน่ำยังกับพายุเข้าเสียงกิ่งไม้หักมาเป็นทางแต่เสียงกิ่งไม้ดังมาทางเดียวแต่ลมพัดทั่วไปหมด มัคทายก รีบขยับตัวเข้าหาหลวงพ่อทันที พร้อมกับบริกรรมคาถาทันทีเหมือนกัน (พอตอนหลังผมถามท่านว่าคาถาอะไรท่านบอกว่าจำไม่ได้ไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไรมั่วไปหมด)เสียงกิ่งไม้ต้นไม้หักหยุดไปแล้วแต่ลมยังพัดโหมจนคุยกันแทบไม่รู้เรื่อง หลวงพ่อท่านยืนนิ่งๆหันหน้าไปทางศาลาร้าง ทุกคนหันไปมองตามหลวงพ่อ สิ่งที่ปรากฎคือช้างตัวใหญ่มากยืนชูงวง งาขาวๆขนาดเขื่องๆมองเห็นชัดในที่มืดเลยที่เดียว ความสูงของช้างสูงกว่าหลังคาของศาลาเสียอีก ตามีสีแดงจนน่ากลัว เงาทะมึนยืนบังแสงดาวจนเห็นเป็นรูปช้างอย่างชัดเจน ท่านมัคทายกท่านเปรียบว่าพวกท่านเหมือนมดเลยในเวลานั้น หลวงพ่อกำชับว่าอย่าวิ่งเขาแค่มาเยี่ยม มาทักทายเดี๋ยวเขาก็ไป หลวงพ่อท่านพูดกับช้างเชื่อกนั้นว่า ท่านกับศิษย์แค่มาเพื่อปฏิบัติเจริญกรรมฐานศึกษาธรรมของพุทธองค์มิได้มีเจตนามาเพื่อรบกวนท่านแต่อย่างใด และการปักกลดนะที่ตรงนี้เพียงเพื่อเป็นที่พักค้างคืนและถือโอกาสปฏิบัติธรรมไปด้วยขอท่านอย่าได้ขับไล่หรือโกรธเคืองแต่อย่างใดเลย ไม่นานลมที่พัดหนักก็หยุดไปเฉยๆพร้อมกับช้างเชือกนั้นหันหลังเดินกลับ เสียงกิ่งไม้ต้นไม้หักดังห่างออกไปเรื่อยๆจนกระทั่งเงียบเสียงทุกสิ่งอย่าง มัคทายกกับพี่อีกคนยืนตัวสั่นไม่กล้าขยับไปไหนหลวงพ่อท่านเอาน้ำมาให้กินแล้วให้ไปนอนพักเพราะต้องเดินทางแต่เช้า แต่ดูเหมือนทุกคนจะไม่อยากไปนอน เช้ามามัคทายกท่านเดินสำรวจรอบๆกับพี่อีกคนแต่กลับไม่พบกิ่งไม้หักหรือต้นไม้โคนแต่อย่างได
นี่คือเรื่องที่ผมได้ฟังมาจากศิษย์ของท่านและมีเรื่องราวอื่นๆอีกเยอะ เช่น บางคืนก็ได้ยินเสียงเหล็กกระทบกันดังลั่นป่าไปหมด วันสุดท้ายออกจากป่าก็หลงทางกันแต่ก็กลับออกมาได้เพราะงูใหญ่ช่วยนำทาง อะไรแบบนี้ครับ

 

ขออนุโมทนาสาธุ ธรรมใดที่ท่านสำเร็จแล้ว ขอข้าพเจ้าสำเร็จด้วยเทอญ สาธุๆๆ

 

เราก็เป็นอีกคนนึงที่มาอยู่เมืองกาญจนได้เกือบ4ปีแล้ว และพบเจอกับเหตุการ์ณแปลกๆในบ้านเช่าหลังนึงเริ่มเรื่องเลยนะค่ะ ตอนมาอยู่ใหม่ๆก็ไม่มีอะไรพอไปซักพักหนึ่งเวลานอนหลับจะฝันว่ามีผู้ชายมาร่วมหลับนอนด้วยตลอด แบบว่าบ่อยมากทั้งกลางวันกลางคืน(นั่นยังไม่เท่าไหร่)เราก็ไม่ได้สนใจซักเท่าไหร่คิดว่ากินมากนอนมากก็เลยฝัน แต่ก็ยังฝันอยู่เรื่อยๆอ่ะตอนหลังเริ่มหนักขึ้นมีมาอำเราอีกแรกๆก็คิดว่าคงนอนทับเส้นเพราะชอบนอนตะแคงมาหลังๆมันเริ่มไม่ใช่แล้วเพราะถึงตี3เป๊ะเขาก็จะมากวนเราจนถึงเกือบ6โมงเช้า(ไม่ได้หลับได้นอนกัน) สวดมนต์ก็แล้ว,แช่งก็แล้ว,เอาน้ำมนต์มาพรมห้อง,เอามีดหมอมาไว้ใต้หมอนก็แล้วสารพัดวิธี ก็ยังมิวายมาเยี่ยมเยียนกันอีกขอบอกว่าเปิดไฟนอนทุกคืนนะคะ เพราะเริ่มจะกลัวแล้วเล่นมาถี่ซะเหลือเกิน ออลืมบอกไปเราอยู่บ้านคนเดียวเพราะแฟนเป็นเซลต้องออกต่างจ.บ่อยจะมาแค่ไม่กี่วัน จนเราทนไม่ไหวเลยไปหาหมอดูถามว่าเป็นไงเขาก็บอกว่าเป็นเจ้าที่ ที่อยู่บ้านนี้เจ้าที่เขายังหนุ่มอยู่เห็นเราอยู่คนเดียวก็เลยมาหยอกเล่นแล้วอีกอย่างเขาชอบที่เราสวดมนต์(เราจะสวดมนต์ตอนเย็นแต่ไม่ทุกวันนะแล้วแต่จะขยัน)พอดีช่วงนั้นเราหยุดสวดมนต์ไปหลายวันท่านก็เลยมาเตือนให้ไปสวดมนต์ ตอนหลังเราก็เลยบอกท่านว่าอย่ามาแกล้งเราอีกเรากลัวเราจะหมั่นสวดมนต์ทำบุญกรวดน้ำไปให้ก็เลยทำใฟให้ท่านไม่ค่อยมาเยี่ยมเราบ่อยๆอีก

 

ก็อยากจะฝากไว้นะคะว่าเมืองกาญจนยังมีอะไรดีๆให้มาท่องเที่ยว ถ้ามีโอกาสเพื่อนๆลองแวะมาเที่ยวชมดูซิคะ เราเป็นคนกทม.แท้ๆพอมาอยู่ที่นี่แล้วไม่อยากกลับไปกทม.เลย"เรื่องจิตวิญญานเราว่ามีทุกที่แหละนะไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็ตาม คนที่จะสัมผัสได้คงเป็นเพราะจิตเปิดอยู่และเวลาของภพภูมินั้นๆมันมาตรงกับเวลาของเราพอดี หรือไม่ก็เราอาจเคยมีกรรมกับเขา ตามความเข้าใจของเรานะ" ก็เป็นสมาชิกใหม่ยังด้อยประสบการ์ณทางธรรมอีกมาก แต่เกี่ยวกับเรื่องสิ่งเล้นลับยังมีอีกหลายเรื่องไว้จะทยอยมาแชร์ให้เพื่อนๆอ่านอีกนะคะ

 

ไปปฏิบัติธรรม บ่อยที่กาญจน์ค่ะ ในสถานที่ปฏิบัติธรรมที่มีพระอริยบุคคลดูแลจะปลอดภัยค่ะ ต้องตามครูบาอาจารย์ ท่านมีบารมีแ่ก่กล้ามากแล้ว กาญจนบุรีแม้จะเป็นพื้นที่ที่มีอาถรรพ์ แต่เป็นพื้นที่ที่พระผู้ประพฤติดี ปฏิบัติขอบ เป็นที่ฝึกฝนบารมี ซึ่งบางท่านพ้นทุกข์แล้ว....

 

ถ้าไม่แน่ก็อย่าไปป่านี้อันตราย

 

ช่วยเล่าเรื่องงูยักษ์กินทหารญี่ปุ่นหน่อยจ้า

 

ผมก็ไปบ่อยนะครับเมืองกาญนอนบนแพในเขื่อนศรี สังขละ เจดีย์สามองค์ พุเตย์ บ้านเรด้า
นอนในแพกลางเขื่อนเขาแหลม ในตัวเมือง ไปเกือบยี่สิบครั้งเห็นจะได้ ไม่เคยเจออะไรเลย ยกเว้นอ้ายลูกชายมีครั้งหนึ่งได้ซื้อบัตรที่พักที่ศูนย์ประชุมแห่งชาติสิริ... เดือนฉายรีสอร์ท 900กว่านี่ละ ถูกดีซื้อสองคืน ไปถึงที่พักเขาให้ไปพักที่แพท้ายสุดไม่เหมือนในรูปที่โชว์ที่ศูนย์ประชุมแห่งชาติเลย(เพราะที่พักในรูปราคา2000กว่ามารู้ทีหลัง) เข้าไปในห้อง ห้องเหมือนไม่ได้ทำความสะอาดเท่าไร ขี้จิ้งจกตรึมไปหมด ผมก็รู้สึกไม่ชอบเหมือนกันห้องมันแปลกๆ ผมนอนข้างซ้าย เมียนอนข้างขวา ลูกชายกะลูกสาวนอนกลาง มันเป็นเตียง6*6ติดกันสองเตียงเลยนอนแบบไม่ติดกันสบายๆ พอเช้ามาลูกชายมาบอก ป๊าๆมะคืนมาจบขาหรือเปล่า ผมบอกจะบ้าเหรอ เขานอนกันหมดใครจะมาจับขาคิดมาก ลูกชายมันบอกผม ม่ะคืนนอนอยู่มีคนมาจับขามัน รู้สึกได้อย่างจังไม่ได้ฝัน สรุปนอนคืนเดียวกลับบ้านดีกว่า ไม่ได้กลัวนะแต่ห้องพักมันไม่สะอาดไม่สวยอีกต่างหาก แต่เจ้าของก็ใจดีนะครับคืนส่วนต่างค่าห้องให้ผมด้วย ^^"

 

เมื่อประมาณปี 19 ผมได้ไปเที่ยวนำ้ตกเอราวัณกับเพื่อนหลายคน ได้พากันเดิน
ขึ้นน้ำตกชั้น2, ชั้น3 ไปเรื่อยๆ แต่ด้วยความที่ผมว่ายน้ำไม่เป็น ผมจึงได้แต่คอย
เดินตามหลังเพื่อนไปเรื่อยแทบจะเรียกว่าก้าวต่อก้าวเลยทีเดียว แต่มีจังหวะหนึ่ง
ที่ผมเหยียบลงตรงจุดที่เพื่อนพึ่งเหยียบผ่านไป ทันใดนั้นตัวผมก็จมลงไปในน้ำทั้งตัว
โชคดีที่ผมไม่ตกใจ กลับรู้สึกสงบเหยือกเย็นกว่าปกติ ได้มองไปรอบๆตัวพบว่าเป็นแอ่งน้ำ
ผนังด้านหน้าห่างจากผมประมาณเมตรกว่า ข้างล่างจากปลายเท้าลงไปอีกเป็นเมตร
โชคดีอีกที่ที่ด้านหน้าเป็นรากไม้ใหญ่ที่พอเอื้อมมือถึง จึงได้อาศัยรากไม้โหนตัวขึ้นเหนือน้ำ
ได้ ที่ผมแปลกใจก็คือผมตกลงไปได้อย่างไร ในเมื่อเพื่อนผมพึงจะเดินผ่านไปก่อนผมไม่เกิน
2 ก้าวเท่านั้นเอง

 

โดนขนาดนี้ ยังอยู่ต่อได้ตั้งเดือนกว่า กำลังใจยอดเยี่ยมค่ะ ขออนุโมทนา สาธุการ..

 

ท่านพี่ระมิงค์มีประสบการณ์ที่เขาค้อหรือเปล่าคะ ติงอยากฟังค่ะ
เพราะตอนที่ไปรู้สึกสัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่าง
น่าสะพรึงกลัวมากค่ะ
ผิดกับธรรมชาติสวยๆที่เห็นด้วยตาเนื้อ

 

ผมก็เคยไปครับ เดินไปก็ขนลุกไป เพราะมีต้นตะเคียนเยอะแถมมีศาลกับชุดไทยเต้มไปหมด

 

ดิฉันเคยเจอที่เขาค้อคะ น่ากลัวมาก

 

ทัศน์อยู่เมืองกาญน์จ มาเกือบ 5ปีก็ยังไม่เคยได้ยินเรื่องนี้เลยค่ะ..คุณมากิ


ได้ยินแต่เรื่อง..ซ่องโสเภณีร้างอ่ะคะ...ขึ้นชื่อมากในเรื่องความหลอน อีกทั้งสถานที่ก็น่า

กลัวค่ะ เคยมีน้องคนรู้จักกันเข้าไปลองของก็วิ่งป่าราบ...ออกมาเป้นไข่เลยค่ะ


น้องเขาขับรถไปกันกับเพื่อน 3 คน ไปลองของกัน พอไปถึงก็เดินเข้าไป

ใกล้ๆสถานที่ เพื่อนอีกคนที่ไปด้วยกันเห็นเงาคนแว็บๆ ( เขาไปตอนกลางวันค่ะ ) น้อง

เขาก็เลยทักไปว่าใครอ่ะ...แล้วก็รีบวิ่งตามเงาไป แต่ก็ไม่มีใคร มองหาจนทั่วแล้วก็ไม่พบ

น้องก็เลยบ่นกันตามประสา ผู้ชายปากไม่ดีกันอ่ะค่ะ โธ่เอ้ยไม่แน่นี่หว่า...เก่งจริงก็ออก

มาให้เห็นซิ พอน้องพูดจบ ก็มีเสียงกิ่งไม้หรืออะไรหล่นดังตุ๊บ...... พวกนั้นก็เลย

หันไปมองตามเสียงแบบพร้อมเพียงกัน น้องเล่าว่า เห็นเป็นเงาผู้หญิงผมยาวๆ ยืนมอง

หน้าพวกกลุ่มน้องที่ไปอยู่ แค่นั้นน้องที่ไปลองของกันก็รีบวิ่งกระเจิง มาที่รถแล้วก็

กลับบ้านมานอนเป็นไข้ อยู่ร่วม 2 วัน



ดิฉันไม่รู้นะคะ ว่าเรื่องที่น้องคนนี้เล่าเป็นเรื่องจริงรึเป่ลา ก็ฟังเขามาอีกที

แล้วมาบอกต่อ......... แต่สถานที่นี้ ไม่เคยร้างคนค่ะ.....เดี่ยวก็มีคนมาลองของ เดี่ยวก็มี

กองถ่ายมาถ่ายหนัง อยู่ที่ท่าล้อ ซ. 9 ( ดิฉันอยู่คนละฝั่งถนน กับซ.นี้ ไม่ไกลมาก

แต่ก็ไม่เคยกล้าไปค่ะ....กลัว ) กลัวจะเจอ...และกลัวมีคนตามกลับมาด้วย



แค่คิดจะไปก็สยอง...แล้วค่ะ

 

อนุโมทนาคะ ....

.... ส่วนตัวเคยไปแบบเช้าเย็นกลับพอดีน้องเขาจ้างให้ขับรถพาไปที่ " วัดถ้ำแฝด " ที่เมืองกาญได้เจอกับเจ้าอาวาสท่านเลยได้ไปกราบ .. น้องที่ให้พาไปบอกว่าท่านจะเก่งเรื่องพวกแนวองค์ ปลุกเสก แก้คุณ ฯ ประมาณนี้แหละคะ ... ก็เดินเที่ยวชมวัดท่านใหญ่โตสวยงามดีคะ และ มีอะไรให้สัมผัสเยอะจริง ๆ

.... ในส่วนตัวบอกได้เลยว่าเมืองกาญเราเองก็กลัว และ ไม่ค่อยอยากจะไปเท่าไหร่ ... บอกตามตรง กลัวคะ ...

 

กำลังคิดจะไปอยู่เมืองกาญจน์หน่ะเนี่ย ฟังซะหลอนเจียว อืม...