อารยธรรมปริศนาแห่ง ลุ่มแม่น้ำสินธุ

ดินแดนแถวเอเชียใต้ หรือที่นักวิชาการเขามักจะเรียกว่าอนุทวีปอินเดีย อันหมายรวมถึงดินแดนของอินเดีย ปากีสถาน และบังกลาเทศเอาไว้ด้วยนั้น มีความเจริญรุ่งเรืองมาตั้งแต่ช่วง 4,600 ปีที่แล้ว นักประวัติศาสตร์จึงจัดให้ดินแดนดังกล่าวเป็นอู่อารยธรรมที่เก๋ากึ๊กที่สุดอีกแห่งหนึ่งของโลก เดิมทีเดียวก็ไม่มีมนุษย์หน้าไหนคิดจะไป ค้นหาร่องรอยความเจริญสมัยโบราณแถบนั้นหรอกขอรับ จนกระทั่งมีเหตุการณ์บังเอิญเกิดขึ้นเมื่อร้อยกว่าปีที่ผ่านมา กลับสร้างความตะลึงงันให้กับวงการโบราณคดีมาจนทุกวันนี้
เมื่อปี 1856 ในแผ่นดินพระราชินีนาถวิกตอเรีย ทางอังกฤษได้เริ่มโครงการก่อสร้างทางรถไฟเชื่อมระหว่างเมืองการาจีและละฮอร์ ซึ่งปัจจุบันทั้งสองยังเป็นเมืองสำคัญที่สุดของประเทศปากีสถาน ได้มีการค้นพบเมืองโบราณที่ชื่อว่าฮารัปปา ซึ่งโบราณสถานนี้มีอิฐมากมายมหาศาลนับล้านๆก้อน ทั้งยังแกร่งและทนทานมาก จึงขุดเอาอิฐจากซากเมืองนี้เพื่อใช้ถมทางรถไฟ
ต่อมาในปี 1922 นักโบราณคดีชาวอินเดีย นามว่า อาร์ ดี บาเนอจิ ได้ทำการสำรวจซากโบราณสถานทางศาสนาพุทธ อายุราว 1,700 ปี ซึ่งตั้งอยู่ใกล้ๆกับสถานที่ซึ่งเรียกว่า