อาเทสนาปาฏิหาริย์ และอนุสาสนีปาฏิหาริย์. พระบรมศาสดา และเหล่าผู้พระสาวก

#ปราชญ์ท่านไม่ให้ประมาทในวาสนาบารมีของผู้ที่ด้อยกว่า

เหตุเพราะว่า ในปุถุชนผู้มืดบอดเช่นเราๆท่านๆทั้งหลาย ณ ที่นี้ ไม่มีใครหยั่งรู้ถึงวาสนาบารมีธรรมและความเป็นมาในอดีตชาติของจิตแต่ละดวงๆได้ ว่ามีความดีชั่วสูงต่ำมากน้อยประการใด นอกเสียจากพระพุทธเจ้าและพระอรหันตสาวกทั้งหลายผู้มีญาณทัศนะที่สว่างกระจ่างแจ้งยิ่งกว่าแสงพระอาทิตย์เป็นร้อยๆดวงรวมกัน ท่านหยั่งรู้ว่า สัตว์บางตนนั้นเขาเพียงแต่มาเสวยผลวิบากกรรมชั่วเพียงชั่วกาลชั่วเวลา เมื่อสิ้นวิบากกรรมนั้นๆแล้ว ถึงเวลาเขาอาจดีดผึงถึงพระนิพพานได้เร็วกว่า ผู้ที่กำลังสบประมาทขลาดเขลา ซึ่งเป็นผู้สร้างวจีกรรมชั่ว อันจะได้ผลวิบาก คือ ความทุกข์เผ็ดร้อนในกาลข้างหน้าอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เพราะขึ้นชื่อว่า "กรรม" ไม่ว่ากรรมดีหรือชั่ว เมื่อกระทำไปแล้ว จึงเหมือนเงาตามตัว ย่อมได้รับผลอย่างเที่ยงแท้แน่นอนมิแปรผัน

 

ขอทุกท่านจงอย่าหลงตัวว่าเป็นผู้ทรงฌาน เป็นพระ
อริยเจ้า ความเป็นพระอริยเจ้าไม่ต้องประกาศ เห็น
หน้าปั๊บรู้จักได้ยินชื่อก็รู้ว่าเป็นพระอริยะ หากว่าท่าน
ยังไม่เป็นและหลงว่าเป็นนี่มันจะซวย ไม่ต้องประกา
ศเขา ความดีอยู่ที่เรา เราไม่ได้บวชเพื่อการบูชาของ
ชาวบ้าน เราบวชเพื่อความดับไม่มีเชื้อ

พระราชพรหมยานเถระ (หลวงพ่อวัดท่าซุง)

 

พระผู้มีพระภาคพระองค์นั้นไม่ทรงสรรเสริญฌานเช่นไร
คือ บุคคลบางคนในโลกนี้
๑. มีใจถูกกามราคะกลุ้มรุม ถูกกามราคะครอบงำอยู่ และไม่รู้ชัด
ตามความเป็นจริงซึ่งธรรมที่สลัด๑กามราคะที่เกิดขึ้นแล้ว บุคคล
นั้นจึงเพ่ง หมกมุ่น จดจ่อ จินตนาการ ทำกามราคะเท่านั้นไว้ภายใน
๒. มีใจถูกพยาบาทกลุ้มรุม ถูกพยาบาทครอบงำอยู่ และไม่รู้ชัดตามความเป็นจริงซึ่งธรรมที่สลัดพยาบาทที่เกิดขึ้นแล้ว บุคคลนั้นจึงเพ่ง หมกมุ่น จดจ่อ จินตนาการ ทำพยาบาทเท่านั้นไว้ภายใน
๓. มีใจถูกถีนมิทธะกลุ้มรุม ถูกถีนมิทธะครอบงำอยู่ และไม่รู้ชัดตามความเป็นจริงซึ่งธรรมที่สลัดถีนมิทธะที่เกิดขึ้นแล้ว บุคคลนั้นจึงเพ่ง หมกมุ่น จดจ่อ จินตนาการ ทำถีนมิทธะเท่านั้นไว้ภายใน
๔. มีใจถูกอุทธัจจกุกกุจจะกลุ้มรุม ถูกอุทธัจจกุกกุจจะครอบงำอยู่
และไม่รู้ชัดตามความเป็นจริงซึ่งธรรมที่สลัดอุทธัจจกุกกุจจะที่เกิด
ขึ้นแล้ว บุคคลนั้นจึงเพ่ง หมกมุ่น จดจ่อ จินตนาการ ทำ
อุทธัจจกุกกุจจะเท่านั้นไว้ภายใน
๕. มีใจถูกวิจิกิจฉากลุ้มรุม ถูกวิจิกิจฉาครอบงำอยู่ และไม่รู้ชัดตามความเป็นจริงซึ่งธรรมที่สลัดวิจิกิจฉาที่เกิดขึ้นแล้ว๒ บุคคลนั้นจึงเพ่ง หมกมุ่น จดจ่อ จินตนาการ ทำวิจิกิจฉาเท่านั้นไว้ภายใน
พราหมณ์ พระผู้มีพระภาคพระองค์นั้นไม่ทรงสรรเสริญฌานเช่นนี้

พระผู้มีพระภาคพระองค์นั้นทรงสรรเสริญฌานเช่นไร
คือ ภิกษุในพระธรรมวินัยนี้ สงัดจากกาม และอกุศลธรรมทั้งหลายแล้วบรรลุปฐมฌานที่มีวิตก วิจาร ปีติและสุขอันเกิดจากวิเวกอยู่ เพราะวิตก วิจาร สงบระงับไป บรรลุทุติยฌานมีความผ่องใสในภายใน มีภาวะที่จิตเป็นหนึ่งผุดขึ้น ไม่มีวิตก ไม่มีวิจาร มีแต่ปีติและสุขอันเกิดจากสมาธิอยู่ บรรลุตติยฌาน ...
บรรลุจตุตถฌาน ... อยู่
พราหมณ์ พระผู้มีพระภาคพระองค์นั้นทรงสรรเสริญฌานเช่นนี้”
ม.อุ.(ไทย) ๑๔/๘๔/๙๔-๘๕ มหาจุฬา ฯ

 

"ทำทานให้ สังโฆองค์เลิศ

ย่าได้คึดคี่ค้อย ของน้อยสิเน่านูม"

(จงทำทานกับสงฆ์ผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ(สุปฏิปันโน) อย่าได้คิดเสียดายปัจจัยให้ทาน เพราะหากเสียดายจะทำให้ผลทานไม่เกิด)

: หนังสืออนุสรณ์ในงานบำเพ็ญกุศล
พระครูอาทรพัฒนคุณ(ญาท่านสวน ฉันทโร)

 

ผลแห่งการบูชาพระพุทธเจ้าด้วยการประพรมน้ำหอม
ทำให้ไม่รู้จักทุคติเลย
***************
๔. คันโธทกิยเถราปทาน
ประวัติในอดีตชาติของพระคันโธทกิยเถระ
(พระคันโธทกิยเถระ เมื่อจะประกาศประวัติในอดีตชาติของตน จึงกล่าวว่า)
[๓๕] ข้าพเจ้านั่งอยู่ในปราสาทที่ประเสริฐ
ได้เห็นพระชินเจ้าพระนามว่าวิปัสสี
ทรงเหมือนต้นรกฟ้าที่งดงาม
เป็นพระสัพพัญญู ทรงเป็นผู้นำสูงสุด
[๓๖] พระองค์ทรงเป็นผู้นำสัตว์โลก
เสด็จดำเนินไปในที่ไม่ไกลปราสาท
รัศมีของพระองค์สว่างไสว ในเมื่อดวงอาทิตย์อัสดงคตแล้ว
[๓๗] ข้าพเจ้าประคองน้ำหอม
ประพรม(บูชา)พระพุทธเจ้าผู้ประเสริฐที่สุด
แล้วสิ้นชีวิตลง ณ ที่นั้น ด้วยจิตที่เลื่อมใสนั้น
[๓๘] ในกัปที่ ๙๑ นับจากกัปนี้ไป
ข้าพเจ้าได้ประพรมน้ำหอมไว้
จึงไม่รู้จักทุคติเลย
นี้เป็นผลแห่งการบูชาพระพุทธเจ้า
[๓๙] ในกัปที่ ๓๑ นับจากกัปนี้ไป
ได้เป็นกษัตริย์ผู้จักรพรรดิพระนามว่าสุคันธะ
สมบูรณ์ด้วยรัตนะ ๗ ประการ มีพลานุภาพมาก
[๔๐] คุณวิเศษเหล่านี้ คือ ปฏิสัมภิทา ๔
วิโมกข์ ๘ และอภิญญา ๖ ข้าพเจ้าได้ทำให้แจ้งแล้ว
คำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า ข้าพเจ้าก็ได้ทำสำเร็จแล้ว ดังนี้แล
ได้ทราบว่า ท่านพระคันโธทกิยเถระได้ภาษิตคาถาเหล่านี้ ด้วยประการฉะนี้
คันโธทกิยเถราปทานที่ ๔ จบ
**************
ขุ.อป.(ไทย) ๓๒/๓๕-๔๐/๒๘๑ มหาจุฬา ฯ