อุบายวิธีเพื่อสร้างสัมมาทิฏฐิ

แนวทางหนึ่งเพื่อช่วยเสริมสร้างสัมมาทิฏฐิ

เมื่อไม่นานมานี้ได้เข้าไปอ่านกระทู้หนึ่ง เห็นว่าเป็นประโยชน์จึงได้นำมาให้พิจารณากัน...

การพิจารณาสภาวะไตรลักษณ์ของขันธ์ห้านั้น เวลาผู้ปฏิบัติบางท่านที่ปฏิบัติไม่ถูกต้องจะมีจุดมุ่งหมายว่า เราจะต้องพิจารณาต่างๆ เพื่อละตัวตนบ้าง ละตัวผู้รู้กันบ้างอยู่ ซึ่งความจริงแล้วการมีจุดมุ่งหมายแบบนี้ยังมีความเห็นไม่ตรง ยังเป็นการปฏิบัติที่คลาดเคลื่อนไป จึงขออธิบายให้เข้าใจแต่โดยย่อดังนี้

"ผู้ทำกรรมก็ไม่มี ผู้รับผลกรรมก็ไม่มี มีเพียงปัจจัยเท่านั้นที่ทำกรรม มีเพียงปัจจัยเท่านั้นที่ถูกกระทำ มีเพียงปัจจัยเท่านั้นที่เสวยผลกรรม"

"ตัวผู้รู้ไม่ได้มีอยู่แต่ไหนๆ เลย แล้วจะเอาตัวผู้รู้จากไหนมาละกันเล่า?"

"ตัวอย่างให้นำไปคิดนะ "เวลากินข้าวอย่างนี้ จริงๆ แล้วตัวผู้กินก็ไม่มี ข้าวที่นำเข้าปากก็ไม่มี ผู้ที่ได้กิน ผู้ที่เกิดความอิ่มก็ไม่มี แล้วคุณจะเอาตัวที่ไหนมาละกันล่ะ ลองไปคิดดูพิจารณาดูดีๆ นะกับอุบายนี้"

จากตัวอย่างดังกล่าวถ้าเข้าใจถ่องแท้ได้จะประโยชน์อย่างมาก จะช่วยให้มีความคิดเห็นที่ถูกต้อง มีความเห็นตรง ปฏิบัติจะได้ไม่คลาดเคลื่อน

ขอให้เจริญในธรรมครับ